Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II CZ 32/06
POSTANOWIENIE
Dnia 25 maja 2006 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Józef Frąckowiak (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Henryk Pietrzkowski
SSN Dariusz Zawistowski
w sprawie z powództwa R. J., Z. D. i R. R. - wspólników spółki jawnej "E." w W.
przeciwko L.B.
o wyłączenie wspólnika,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 25 maja 2006 r.,
zażalenia pozwanej na postanowienie Sądu Apelacyjnego w […]
z dnia 27 stycznia 2006 r.,
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
2
Zaskarżonym postanowieniem Sąd Apelacyjny odrzucił skargę kasacyjną
pozwanej od wyroku tego Sądu z dnia 19 października 2005 r., gdyż nie zawierała
ona wniosku o przyjęcie jej do rozpoznania przez Sąd Najwyższy. W zażaleniu
pozwana twierdzi, że skarga kasacyjna w pełni spełnia wymogi przewidziane w
przepisach k.p.c. wobec czego zaskarżone postanowienie powinno zostać
uchylone.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 3989
§ 1 k.p.c. Sąd Najwyższy przyjmuje skargę kasacyjną do
rozpoznania jeżeli:1) w sprawie występuje istotne zagadnienie prawne, 2) istnieje
potrzeba wykładni przepisów prawnych budzących poważne wątpliwości lub
wywołujących rozbieżności w orzecznictwie sądów, 3) zachodzi nieważność
postępowania lub 4) skarga kasacyjna jest oczywiście uzasadniona. Natomiast na
podstawie art. 3984
§ 1 pkt 4 k.p.c. na wnoszącego skargę kasacyjną nałożono
obowiązek zawarcia w jej treści wniosku o przyjęcie skargi do rozpoznania i jego
uzasadnienia. Brak w kasacji takiego wniosku powoduje odrzucenie skargi
kasacyjnej przez sąd drugiej instancji (art. 3986
§ 2) lub przez Sąd Najwyższy (art.
3986
§ 3 k.p.c.).
Z przytoczonych przepisów wynika, że wnoszący skargę kasacyjną powinien
wyraźnie sformułować w niej wniosek o przyjęcie skargi do rozpoznania przez Sąd
Najwyższy oraz uzasadnić go, nawiązując do sformułowanych w ustawie wymogów
przyjęcia jej do rozpoznania. Nie wystarcza przy tym powołanie się przez
skarżącego na jakiekolwiek okoliczności, które w jego ocenie uzasadniają przyjęcie
skargi do rozpoznania. Musi to być logiczny wywód, z którego wynika, że zachodzą
przesłanki przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania przez Sąd Najwyższy,
wymienione w art. 3989
§ 1 k.p.c. (podobnie SN w postanowieniu z dnia
20 października 2005 r., II CZ 89/05, OSNC 2006, nr 7-8, poz. 136).
Wbrew twierdzeniom pozwanej, skarga kasacyjna nie zawiera wniosku
o przyjęcie jej do rozpoznania przez Sąd Najwyższy. Z uzasadnienia zażalenia
wynika zaś, że pozwana uważa, iż sformułowanie w skardze zarzutów naruszenia
prawa jest równoznaczne z wnioskiem o jej przyjęcie. Poglądu tego nie można
3
jednak zasadnie bronić, zważywszy, że zgodnie z art. 3984
§ 1 k.p.c. skarga
kasacyjna powinna zawierać nie tylko przytoczenie podstawa kasacyjnych lecz
dodatkowo również wniosek o jej przyjęcie do rozpoznania przez Sąd Najwyższy.
Skoro skarga kasacyjna pozwanej nie zawierała wspomnianego wniosku, Sąd
Apelacyjny zasadnie ją odrzucił jako nie spełniającą wymagań przewidzianych
w art. 3984
§ 1 k.p.c.
Mając na względzie powyższe Sąd Najwyższy, na podstawie art. 3941
§ 3
k.p.c. w związku z art. 39814
k.p.c., zażalenie oddalił.
jc

II CZ 32/06

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia