II CZ 46/06
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:20-10-2014
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II CZ 46/06
POSTANOWIENIE
Dnia 14 lipca 2006 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Helena Ciepła (przewodniczący)
SSN Józef Frąckowiak (sprawozdawca)
SSN Zbigniew Kwaśniewski
w sprawie z wniosku „G.” z siedzibą w N. w Szwecji
przy uczestnictwie L.G.
o pozbawienie prawa prowadzenia działalności gospodarczej na własny
rachunek oraz pełnienia funkcji członka rady nadzorczej, reprezentanta lub
pełnomocnika w spółce handlowej, przedsiębiorstwie państwowym, spółdzielni,
fundacji lub stowarzyszeniu,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 14 lipca 2006 r.,
zażalenia uczestnika postępowania
na postanowienie Sądu Okręgowego w S.
z dnia 9 grudnia 2005 r., sygn. akt [...],
oddala zażalenie.
2
Uzasadnienie
Zaskarżonym postanowieniem Sąd Okręgowy w S. odrzucił skargę
kasacyjną uczestnika postępowania L.G. od postanowienia tego Sądu z dnia 16
września 2005 r., z tego względu, że została wniesiona po terminie. W zażaleniu
skarżący twierdzi, że złożył skargę kasacyjną w terminie, przewidzianym w
przepisach k.p.c., wobec czego zaskarżone postanowienie powinno zostać
uchylone.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Trafnie Sąd Okręgowy podkreślił, że zgodnie z art. 3895
§ 1 k.p.c. skarga
kasacyjna powinna zostać złożona w ciągu dwóch miesięcy od dnia doręczenia
stronie skarżącej orzeczenia wraz z uzasadnieniem. Jeżeli więc nie doręcza się go
stronie z urzędu, skarga kasacyjna przysługuje jej tylko wówczas, gdy przed
upływem tygodnia od ogłoszenia sentencji zażądała ona doręczenia orzeczenia
z uzasadnieniem. Strona, która w terminie określonym w art. 387 § 3 k.p.c.,
nie wystąpi z takim wnioskiem, pozbawia się tym samym prawa do wniesienia
skargi kasacyjnej. Stanowisko takie można uznać za utrwalone w orzecznictwie
(postanowienia SN: z dnia 11 grudnia 1996 r., I PKN 45/96, OSNAPiUS 1997,
nr 14, poz. 254, z 23 stycznia 1997 r., I CZ 28/96, Lex Polonica i z 7 czerwca
1997 r., II CZ 64/97 niepubl.).
Skarżący, co przyznaje również w uzasadnieniu zażalenia, nie wystąpił
z wnioskiem o doręczenia mu, ogłoszonego w dniu 16 września 2005 r.,
postanowienia Sądu Okręgowego wraz z uzasadnieniem, a jedynie w dniu
16 listopada 2005 r. złożył skargę kasacyjną. W tej sytuacji nie był on uprawniony
do złożenia skargi kasacyjnej, a jedynie mógł co najwyżej wnosić o przywrócenie
terminu do wystąpienia z wnioskiem o doręczenie postanowienia wraz
z uzasadnieniem. Odrzucenie skargi kasacyjnej przez Sąd Okręgowy było więc
w pełni uzasadnione.
Z tych względów Sąd Najwyższy, na podstawie art. 39814
w związku z art.
3941
§ 3 k.p.c., orzekł jak w sentencji.
POSTANOWIENIE
Dnia 14 lipca 2006 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Helena Ciepła (przewodniczący)
SSN Józef Frąckowiak (sprawozdawca)
SSN Zbigniew Kwaśniewski
w sprawie z wniosku „G.” z siedzibą w N. w Szwecji
przy uczestnictwie L.G.
o pozbawienie prawa prowadzenia działalności gospodarczej na własny
rachunek oraz pełnienia funkcji członka rady nadzorczej, reprezentanta lub
pełnomocnika w spółce handlowej, przedsiębiorstwie państwowym, spółdzielni,
fundacji lub stowarzyszeniu,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 14 lipca 2006 r.,
zażalenia uczestnika postępowania
na postanowienie Sądu Okręgowego w S.
z dnia 9 grudnia 2005 r., sygn. akt [...],
oddala zażalenie.
2
Uzasadnienie
Zaskarżonym postanowieniem Sąd Okręgowy w S. odrzucił skargę
kasacyjną uczestnika postępowania L.G. od postanowienia tego Sądu z dnia 16
września 2005 r., z tego względu, że została wniesiona po terminie. W zażaleniu
skarżący twierdzi, że złożył skargę kasacyjną w terminie, przewidzianym w
przepisach k.p.c., wobec czego zaskarżone postanowienie powinno zostać
uchylone.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Trafnie Sąd Okręgowy podkreślił, że zgodnie z art. 3895
§ 1 k.p.c. skarga
kasacyjna powinna zostać złożona w ciągu dwóch miesięcy od dnia doręczenia
stronie skarżącej orzeczenia wraz z uzasadnieniem. Jeżeli więc nie doręcza się go
stronie z urzędu, skarga kasacyjna przysługuje jej tylko wówczas, gdy przed
upływem tygodnia od ogłoszenia sentencji zażądała ona doręczenia orzeczenia
z uzasadnieniem. Strona, która w terminie określonym w art. 387 § 3 k.p.c.,
nie wystąpi z takim wnioskiem, pozbawia się tym samym prawa do wniesienia
skargi kasacyjnej. Stanowisko takie można uznać za utrwalone w orzecznictwie
(postanowienia SN: z dnia 11 grudnia 1996 r., I PKN 45/96, OSNAPiUS 1997,
nr 14, poz. 254, z 23 stycznia 1997 r., I CZ 28/96, Lex Polonica i z 7 czerwca
1997 r., II CZ 64/97 niepubl.).
Skarżący, co przyznaje również w uzasadnieniu zażalenia, nie wystąpił
z wnioskiem o doręczenia mu, ogłoszonego w dniu 16 września 2005 r.,
postanowienia Sądu Okręgowego wraz z uzasadnieniem, a jedynie w dniu
16 listopada 2005 r. złożył skargę kasacyjną. W tej sytuacji nie był on uprawniony
do złożenia skargi kasacyjnej, a jedynie mógł co najwyżej wnosić o przywrócenie
terminu do wystąpienia z wnioskiem o doręczenie postanowienia wraz
z uzasadnieniem. Odrzucenie skargi kasacyjnej przez Sąd Okręgowy było więc
w pełni uzasadnione.
Z tych względów Sąd Najwyższy, na podstawie art. 39814
w związku z art.
3941
§ 3 k.p.c., orzekł jak w sentencji.