Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II CZ 49/06
POSTANOWIENIE
Dnia 14 lipca 2006 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Helena Ciepła (przewodniczący)
SSN Józef Frąckowiak
SSN Zbigniew Kwaśniewski (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa B. Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością
przeciwko A.N. i T.N.
o zapłatę
oraz z powództwa wzajemnego A.N. i T.N.
przeciwko B. Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 14 lipca 2006 r.,
zażalenia pozwanych (powodów wzajemnych)
na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 6 lutego 2006 r., sygn. akt [...]
uchyla zaskarżone postanowienie.
2
Uzasadnienie
Sąd Apelacyjny działając na podstawie art. 3986
§ 2 k.p.c. odrzucił skargę
kasacyjną, uznając, że skarżący nie złożyli wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej
do rozpoznania. Stwierdził, że rozważania zawarte we wskazanym w skardze
kasacyjnej akapicie mogłyby wprawdzie stanowić uzasadnienie wniosku, o którym
mowa w art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c. ale tylko wówczas, gdyby skarżący taki wniosek
w niniejszej sprawie złożyli.
W zażaleniu pozwanych (powodów wzajemnych) zarzucono, że akapit
zamieszczony na str. 5 skargi kasacyjnej zawiera okoliczności uzasadniające
wniosek o przyjęcie jej do rozpoznania, a sam brak formuły: „wnoszę o przyjęcie
skargi kasacyjnej do rozpoznania” nie może prowadzić do absurdalnego wniosku
o niewyrażeniu woli co do przyjęcia skargi do rozpoznania w rozumieniu art. 3984
k.p.c. Zdaniem żalących powołanie argumentacji uzasadniającej wniosek zawiera
uzasadnienie żądania rozpoznania kasacji. Skarżący - z powołaniem się na
orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego – podkreślają, że w ramach przedsądu
muszą być respektowane zasady sprawiedliwości proceduralnej, a działania sądu
muszą się mieścić w ramach proceduralnej poprawności.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie zasługiwało na uwzględnienie.
Bezspornym jest, że przepis art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c. wymaga, aby skarga
kasacyjna zawierała zarówno wniosek o przyjęcie jej do rozpoznania, jak również
uzasadnienie tego wniosku. Rację ma jednak strona żaląca, że sformułowanie
zamieszczone na str. 5 skargi kasacyjnej (k. 1046): „Potrzeba rozpoznania
skargi kasacyjnej ... wynika z faktu ...”, pozwala uznać je za stanowiące wniosek
o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania. Odmienne stanowisko Sądu
Apelacyjnego nie zasługuje na aprobatę, zważywszy że zawarte w omawianym
akapicie skargi rozważania Sąd ten kwalifikuje w uzasadnieniu
zaskarżonego postanowienia jako mogące stanowić uzasadnienie wniosku.
3
Trudno zatem wyobrazić sobie poprawną logicznie sytuację, w której Sąd
pozytywnie przesądza o zamieszczeniu w skardze kasacyjnej uzasadnienia
wniosku o przyjęcie jej do rozpoznania, przy równoczesnym stwierdzeniu braku
istnienia samego wniosku, którego uzasadnienie zostało wyartykułowane. Przez
wniosek o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania należałoby rozumieć
zamieszczone w skardze kasacyjnej każde stanowcze żądanie przyjęcia skargi
kasacyjnej do rozpoznania, nawet jeśli expressis verbis nie zostało w nim użyte
słowo „ wniosek”. Sąd Najwyższy w składzie rozpoznającym niniejsze zażalenie nie
podziela stanowiska wyrażonego w uzasadnieniu postanowienia SN z dnia 14 lipca
2005 r., III CZ 61/0/5, OSNC 2006/4/75, z którego zdaje się wynikać nadmiernie
stanowcze akcentowanie wymogu, by skarga kasacyjna zawierała sformułowanie
wskazujące, że jest to „wniosek”, o którym mowa w art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c.
Wobec zasadności zażalenia Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji działając
na podstawie art. 39816
k.p.c., znajdującego odpowiednie zastosowanie z mocy art.
3941
§ 3 k.p.c. do postępowania zażaleniowego toczącego się przed Sądem
Najwyższym.

II CZ 49/06

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia