Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 4 kwietnia 2013 r.

Sąd Okręgowy w Gdańsku

VII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Maria Ołtarzewska

Protokolant: st.sekr.sądowy Alicja Jarzyna

po rozpoznaniu w dniu 4 kwietnia 2013 r. w Gdańsku

sprawy G. O.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy

na skutek odwołania G. O.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G.

z dnia 18 czerwca 2012 r. nr (...)

oddala odwołanie.

Sygn. akt VII U 2323/12

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 18 czerwca 2012r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G. odmówił G. O. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, w oparciu o orzeczenie Komisji Lekarskiej ZUS z dnia 08.06.2012r., która orzekła, że nie jest ona niezdolna do pracy.

W odwołaniu od tej decyzji wnioskodawczyni podniosła, że stan jej zdrowia uniemożliwia jej podjęcie pracy. Wyjaśniła, że ma ograniczoną zdolność ruchową, występują u niej bóle kręgosłupa, stawów, kolan, ma skoki ciśnienia. Podniosła, iż lekarz medycyny pracy orzekł o zdolności do pracy z wyłączeniem prac związanych z obciążeniem do 5 kg.

Wskazała, iż pracodawca złożył jej oświadczenie o wypowiedzeniu umowę o pracę i obecnie jest w okresie wypowiedzenia, a po ustaniu zatrudnienia pozostanie bez środków do życia.

W odpowiedzi na odwołanie pozwany organ rentowy wniósł o jego oddalenie podtrzymując argumentację prezentowaną w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.

Sąd Okręgowy ustalił i zważył co następuje:

G. O. urodził się 25 maja 1957 r., zawód wykonywany sprzedawca - kasjer.

W dniu 7 maja 2012r. wnioskodawczyni złożyła wniosek o przyznanie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. Lekarz Orzecznik ZUS rozpoznał u niej zespół bólowy kręgosłupa lędźwiowego i szyjnego na tle zmian zwyrodnieniowych, stan po leczeniu operacyjnym w maju 2011r., stan po mikrodiskoidektomii z fenestracją i foraminotomią L4 – L5 ze stabilizacją m- kolczystą L4 –L5, okresowy zespół zawrotowy, stan po operacji żylaków kończyny dolnej lewej, nadciśnienie tętnicze. Orzeczeniem z dnia 04 czerwca 2012r. ustalił, że G. O. nie jest niezdolna do pracy. Wnioskodawczyni wniosła sprzeciw od powyższego orzeczenia. Komisja Lekarska ZUS orzeczeniem z dnia 08.06.2012r. uznała, iż wnioskodawczyni nie jest niezdolna do pracy rozpoznając u niej zmiany zwyrodnieniowo dyskopatyczne kręgosłupa C i L/S z przewlekłym zespołem bólowym bez cech ostrego bólu, stan po mikrodiskoidektomii L4 – L5z fenestracją i foraminotomią L4 – L5 ze stabilizacją międzykolcową w maju 2011r., zespół zawrotowy w wywiadzie, stan po operacji żylaków w grudniu 2010r , nadciśnienie tętnicze.

Decyzją z dnia 18 czerwca 2012r. - zaskarżoną w niniejszym postępowaniu - Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G. odmówił G. O. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.

niesporne a nadto dowód:

⚫

akta rentowe - wniosek k.40- 42, orzeczenie lekarza orzecznika k.118, orzeczenie Komisji Lekarskiej ZUS k. 124, decyzja z dnia 18.06.2012r. k. 137;

⚫

dokumentacja lekarska - opinia lekarska k. 66, sprzeciw k. 67, opinia lekarska k. k. 69-70.

W celu ustalenia, czy stan zdrowia strony wskazuje, że jest ona częściowo niezdolna do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu, jeżeli tak to od kiedy z powodu jakich schorzeń, czy niezdolność jest trwała czy okresowa, ( na jaki okres), wymagane były wiadomości specjalne, zatem Sąd dopuścił dowód z opinii biegłych lekarzy sądowych specjalistów: neurologa – rehabilitanta, ortopedy, pulmonologa, specjalisty chorób wewnętrznych i chirurga naczyniowego.

Powołani w sprawie biegli rozpoznali u wnioskodawczyni następujące schorzenia:

podejrzenie astmy oskrzelowej łagodnej, bóle i zawroty głowy, wadę rozwojową pogranicza czaszkowo -kręgosłupowego /zespół Arnolda-Chiary/, zmiany zwyrodnieniowe i dyskopatię w lędźwiowym odcinki kręgosłupa, stan po microdiscektomii i stabilizacji międzykolczystej L4-5, przebytą rwę kulszową lewostronną bez utrwalonych następstw neurologicznych, przebyty zespół cieśni kanału nadgarstka, nadciśnienie tętnicze źle regulowane, chorobę wrzodowa dwunastnicy w wywiadzie, stan po operacji przepukliny pachwinowej przed 20 laty bez wznowy, stan po operacji żylaków kończyny dolnej lewej bez wznowy i zmian troficznych i zapalnych, zespól bólowy kręgosłupa szyjnego i lędźwiowo-krzyżowego. niewydolność statyczno-dynamiczna odcinka lędźwiowego kręgosłupa niewielkiego stopnia. niewydolność krążenia żylnego podudzi.

Po analizie akt sprawy w tym dokumentacji medycznej oraz przeprowadzeniu badania biegła sądowa pulmonolog nie stwierdziła objawów astmy oskrzelowej. Wyjaśniła, że u badanej nie występują zmiany osłuchowe nad płucami, bez cech obturacji w badaniu spirometrycznym, z prawidłowym wysyceniem krwi tlenem w badaniu puls oksymetrem. Nie stwierdziła schorzeń układu oddechowego, które swoim zaawansowaniem skutkowały by niezdolnością do pracy.

(dowód :opinia sądowo- lekarska biegłej pulmonolog k. 29-30 akt)

Na podstawie przeprowadzonego badania neurologicznego i dokumentacji lekarskiej biegła

sądowa neurolog-rehabilitant nie stwierdziła naruszenia sprawności organizmu nasilonego w takim stopniu, by wnioskodawczyni była częściowo lub całkowicie niezdolna do pracy zarobkowej. W uzasadnienie opinii wskazała, iż w przebiegu wady rozwojowej okolicy pogranicza czaszkowo-kręgosłupowego, polegającej na niskim ustawieniu migdałków móżdżku, wnioskodawczyni odczuwa bóle głowy obejmujące okolicę potylicy i karku oraz zawroty głowy. Wada rozwojowa została rozpoznana na podstawie obrazu radiologicznego. Badaniem neurologicznym i badaniem MRI nie stwierdza się objawów uszkodzenia móżdżku ani rdzenia kręgowego w odcinku szyjnym. Z powodu cieśni kanału kręgowego i niestabilności międzykręgowej L4 - 5 wykonano w maju 201lr. mikrodiskoidektomię i stabilizację międzykolczysta L4-5 z odbarczeniem kanału kręgowego. Uzyskano poprawę polegającą na ustąpieniu podrażnienia korzeni nerwowych w odcinku lędźwiowym. Wnioskodawczyni odczuwa bóle szkieletowe kręgosłupa lędźwiowego i bóle stawów kończyn górnych i dolnych. Z tego powodu pozostaje w leczeniu ortopedycznym, otrzymywała iniekcje dostawowe. Przebyty zespół cieśni kanału prawego nadgarstka nie powoduje utrwalonych następstw neurologicznych. Biegła zgodziła się z orzeczeniem ZUS.

(dowód :opinia sądowo- lekarska biegłej neurolog – rehabilitant k. 36-37 akt)

Po zapoznaniu się z danymi z wywiadu, badania fizykalnego i dokumentacją akt biegły sądowy specjalista chorób wewnętrznych stwierdził, że ubezpieczona nie jest częściowo niezdolna do pracy. W uzasadnienie wskazał, iż wnioskodawczyni od około 8 lat choruje na nadciśnienie tętnicze. Z tego powodu przyjmuje trzy leki hipotensyjne, redukcja ciśnienia nie jest zadowalająca. Ubezpieczona unika jednak dużych wysiłków i forsownego chodzenia ze względu na duże dolegliwości bólowe ze strony narządu ruchu Zadaniem biegłego brak jednoznacznych danych, mogących wskazywać na zajęcie serca w przebiegu nadciśnienia tętniczego, co daje podstawy do stwierdzenia, że ubezpieczona jest zdolna do pracy.

(dowód :opinia sądowo- lekarska biegłego specjalisty chorób wewnętrznych k. 45-46 akt )

Biegły sądowy chirurg po analizie dokumentacji, zebraniu wywiadu i przeprowadzeniu badania lekarskiego nie stwierdził objawów niedokrwiennych kończyn dolnych oraz żylakowatości czy zmian troficznych. Wyjaśnił, iż dawno operowana przepuklina pachwinowa bez wznowy. We wnioskach końcowych wskazał na brak schorzeń chirurgicznych powodujących długotrwałą niezdolność do pracy.

(dowód :opinia sądowo- lekarska biegłego chirurga k. 53 akt)

Na podstawie przeprowadzonego badania podmiotowego i przedmiotowego oraz po zapoznaniu się z dokumentacją medyczną biegły sądowy ortopeda stwierdził, że wnioskodawczyni nie utraciła całkowicie, ani częściowo zdolności do wykonywania pracy zarobkowej. W uzasadnieniu opinii wskazał, iż podawane przez ubezpieczoną dolegliwości bólowe nie mają wpływu na sprawność i wydolność czynnościową narządów ruchu w stopniu upośledzającym funkcję. Zdaniem biegłego wnioskodawczyni jest zdolna do pracy.

(dowód :opinia sądowo- lekarska biegłego ortopedy k. 58-61 akt)

W zarzutach do opinii biegłych ubezpieczona wskazała na nieprawidłowość oceny dotyczącą jej stanu zdrowia ze stanem faktycznym. Nie zgodziła się z rozpoznaniem opisanym przez biegłych wskazując, iż występują u niej silne bóle głowy, szyi oraz kręgosłupa, a zawroty głowy ograniczają ruchomość kręgosłupa szyjnego, co jak wskazała potwierdza badanie rezonansu. Wnioskodawczyni podniosła, iż biegli nie odnosili się do jej wady wzroku i wskazała na występujące kucie i nadciśnienie gałki ocznej. Wyjaśniła, że występuje u niej bolesność narządów ruchu w tym stawów, występuje drętwienie kończyn dolnych i kończyn górnych, co zakłóca sen a ciśnienie tętnicze jest nie regularne.

(zarzuty k. 70 akt sprawy)

Na rozprawę w dniu 4 kwietnia 2013r. podtrzymała odwołanie i zarzuty do opinii biegłych.

(protokół k. 80 akt)

W myśl art. 57 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych - dalej: ustawa (t.j. Dz.U z 2009r., nr 153, poz. 1227 ze zm.) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnia łącznie następujące warunki: jest niezdolny do pracy, ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy, niezdolność do pracy powstała w okresie podlegania ubezpieczeniu społecznemu lub nie później niż 18 miesięcy od ich ustania.

Zgodnie z zaś z treścią art. 12 ustawy, niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu. Częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji.

Z brzmienia art. 12 ustawy wyraźnie wynika, że do stwierdzenia częściowej niezdolności do pracy nie jest wystarczające samo występowanie naruszenia sprawności organizmu (choroby), lecz jednocześnie naruszenie to musi powodować utratę zdolności do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji w znacznym stopniu, nie rokujące odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu.

Kwestią sporną w niniejszej sprawie było to czy ubezpieczona jest częściowo lub całkowicie niezdolna do pracy. Poza sporem były pozostałe przesłanki niezbędne do uzyskania prawa do renty, określone w powołanych wyżej przepisach.

Nie budziło wątpliwości w sprawie, że ubezpieczona cierpi na schorzenia wskazane w opiniach biegłych oraz poddana był zabiegom leczniczym. Jednakże to nie fakt występowania schorzeń, a jedynie stopień ich zaawansowania, może powodować niezdolność do pracy.

Należy wskazać przy tym, iż subiektywna ocena stanu zdrowia ubezpieczonej i jej przekonanie, że jest niezdolna do pracy nie może zastąpić oceny dokonanej przez wysokiej klasy specjalistów, którzy w przekonujący sposób uzasadnili swoje stanowisko (vide: wyrok SN z dnia 22. stycznia 1998r. II UKN 466/97 OSNAP 1999/1/25 ).

Należy zauważyć, iż biegli lekarze neurolog – rehabilitant, ortopeda, pulmonolog, chirurg naczyniowy i specjalista chorób wewnętrznych w sposób zgodny stwierdzili, iż ubezpieczona jest obecnie zdolna do pracy zgodnie z posiadanym wykształceniem i kwalifikacjami zawodowymi.

Dodać przy tym należy, iż w orzecznictwie przyjmuje się pogląd, że strona, która zamierza skutecznie podważyć opinie biegłych winna przedstawić rzeczowe argumenty znajdujące potwierdzenie w wynikach badań.

W niniejszej sprawie wnioskodawczyni nie składała merytorycznych zastrzeżeń do opinii biegłych sądowych, jedynie subiektywnie odniosła się do wniosków płynących z tych opinii wskazując, iż w jej ocenie wystąpił błąd (nieprawidłowość), co do oceny jej stanu zdrowia w odniesieniu do rzeczywistego stanu zdrowia i odczuwalnych przez nią dolegliwości. Natomiast w odwołaniu do decyzji podniosła dodatkowo argumenty finansowe wskazując na brak środków do życia po ustaniu stosunku pracy.

Biorąc pod uwagę powyższe w ocenie Sądu opinie biegłych powołanych w sprawie zawierają szczegółowe wyjaśnienia dotyczące wszystkich schorzeń zdiagnozowanych u badanej i ich wpływ na zdolność do pracy, a także uzasadniają brak podstaw do uznania, iż wnioskodawczyni jest niezdolna do pracy, skoro stopień zaawansowania zmian chorobowych nie spowodował utraty zdolności do pracy w znacznym stopniu.

Schorzenie te mają oczywiste przełożenie na dyskomfort życia wnioskodawczyni, jednakże nie w stopniu przez nią subiektywnie odczuwanym. Wykonywanie przez ubezpieczoną prac zgodnych z posiadanymi kwalifikacjami i dotychczasowym doświadczeniem zawodowym w opinii zarówno specjalistów, jak i lekarzy orzeczników ZUS- jest przy stanie rozpoznanych schorzeń w pełni możliwe.

Poszczególni lekarze są ekspertami w swoich dziedzinach i brak jest podstaw do przyjęcia, iż dobrane przez nich metody badania czy dokonana analiza dotychczasowej dokumentacji nie odpowiadają obowiązującym w tym zakresie standardom.

Z powyższych względów Sąd nie uwzględnił zastrzeżeń zgłoszonych do opinii biegłych przez ubezpieczoną. Podkreślić należy, iż ubezpieczona ani w odwołaniu ani też w sprzeciwie od orzeczenia lekarza orzecznika nie podnosiła, aby stan narządu wzroku ograniczał jej zdolność do pracy. Nie znalazło to również odzwierciedlenia w zaświadczeniach o stanie zdrowia N-9, jak też po doręczeniu ubezpieczonej postanowienia dowodowego z dnia 07 września 2012r., nie wnosiła ona o uzupełnienie składu biegłych o lekarza okulistę.

W konkluzji, Sąd na podstawie przeprowadzonego postępowania dowodowego uznał, iż odwołująca G. O. jest zdolna do pracy, a tym samym nie spełnia warunków do przyznania prawa do świadczenia rentowego.

Mając powyższe na uwadze, na podstawie art.477 ¹⁴ § 1 k.p.c. oraz cytowanych wyżej przepisów, Sąd orzekł jak w sentencji wyroku.

SSO Maria Ołtarzewska