Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV CZ 79/06
POSTANOWIENIE
Dnia 20 października 2006 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Mirosława Wysocka (przewodniczący)
SSN Józef Frąckowiak (sprawozdawca)
SSN Maria Grzelka
w sprawie z wniosku M.P.
przy uczestnictwie J.K., K.K., E.G., J.F., M.P. i A.P.
o stwierdzenie nabycia spadku,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 20 października 2006 r.,
zażalenia uczestnika postępowania K.K.
na postanowienie Sądu Okręgowego w W.
z dnia 30 czerwca 2006 r., sygn. akt [...],
oddala zażalenie.
2
Uzasadnienie
Zaskarżonym postanowieniem Sąd Okręgowy w W. odrzucił skargę
kasacyjną uczestnika postępowania K.K. wskazując, że nie zawiera ona należycie
uzasadnionego wniosku o przyjęcie jej do rozpoznania przez Sąd Najwyższy. W
zażaleniu uczestnik postępowania twierdzi, że skarga kasacyjna zawiera taki
wniosek i został on uzasadniony a w związku z tym zaskarżone postanowienie
winno zostać uchylone.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 3989
§ 1 k.p.c. Sąd Najwyższy przyjmuje skargę kasacyjną do
rozpoznania jeżeli: 1) w sprawie występuje istotne zagadnienie prawne, 2) istnieje
potrzeba wykładni przepisów prawnych budzących poważne wątpliwości lub
wywołujących rozbieżności w orzecznictwie sądów, 3) zachodzi nieważność
postępowania lub 4) skarga kasacyjna jest oczywiście uzasadniona. Natomiast na
podstawie art. 3984
§ 1 pkt 4 k.p.c. na wnoszącego skargę kasacyjną nałożono
obowiązek zawarcia w jej treści wniosku o przyjęcie skargi do rozpoznania i jego
uzasadnienia. Brak w kasacji takiego należycie uzasadnionego wniosku powoduje
odrzucenie skargi kasacyjnej przez sąd drugiej instancji (art. 3986
§ 2) lub przez
Sąd Najwyższy (art. 3986
§ 3 k.p.c.).
Z przytoczonych przepisów wynika, że wnoszący skargę kasacyjną powinien
wyraźnie sformułować w niej wniosek o przyjęcie skargi do rozpoznania przez Sąd
Najwyższy oraz uzasadnić go, nawiązując do sformułowanych w ustawie wymogów
przyjęcia jej do rozpoznania. Nie wystarcza przy tym powołanie się przez
skarżącego na jakiekolwiek okoliczności, które w jego ocenie uzasadniają przyjęcie
skargi do rozpoznania. Musi to być logiczny wywód, z którego wynika, że zachodzą
przesłanki przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania przez Sąd Najwyższy,
wymienione w art. 3989
§ 1 k.p.c. (podobnie SN w postanowieniu z dnia
20 października 2005 r., II CZ 89/05, OSNC 2006, nr 7-8, poz. 136).
Wbrew twierdzeniom uczestnika postępowania, wniesiona przez jego
pełnomocnika skarga kasacyjna nie zawiera należycie uzasadnionego wniosku
o przyjęcie jej do rozpoznania przez Sąd Najwyższy. Uczestnik wprawdzie wnosił
3
o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania jako oczywiście uzasadnionej, ale
wniosek ten nie został uzasadniony. Przytoczone w zażaleniu fragmenty
uzasadnienia skargi kasacyjnej wskazują jedynie na naruszenie prawa
procesowego. W opisanym stanie faktycznym nie jest wcale jednoznaczne, czy
rzeczywiście nastąpiło naruszenie przepisów postępowania, które mogło mieć
wpływ na wynik sprawy. W tej sytuacji, aby stanowisko Sądu Okręgowego mogło
zostać poddane kontroli kasacyjnej, skarżący powinien uzasadnić przyjęcie skargi
kasacyjnej wskazując, że zachodzi jedna z okoliczności wymienionych w art. 3989
§ 1 k.p.c. Samo wskazanie naruszenia przepisów postępowania, na które powołuje
się skarżący nie uzasadnia, wbrew jego opinii, twierdzenia, że skarga kasacyjna
jest oczywiście zasadna. W tej sytuacji należy więc uznać, że skarga kasacyjna
uczestnika postępowania nie zawierała należycie uzasadnionego wniosku o jej
przyjęcie do rozpoznania przez Sąd Najwyższy. Sąd Okręgowy zasadnie więc ją
odrzucił jako nie spełniającą wymagań przewidzianych w art. 3984
§ 1 k.p.c.
Mając na względzie powyższe Sąd Najwyższy, na podstawie art. 3941
§ 3
k.p.c. w związku z art. 39814
k.p.c., zażalenie oddalił.