Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II CZ 76/06
POSTANOWIENIE
Dnia 18 października 2006 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Helena Ciepła (przewodniczący)
SSN Teresa Bielska-Sobkowicz
SSN Marek Sychowicz (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa K.S.
przeciwko Skarbowi Państwa - Lasom Państwowym Nadleśnictwu
o zapłatę i wydanie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 18 października 2006 r.,
zażalenia powódki
na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 21 lutego 2006 r., sygn. akt [...],
odrzuca zażalenie w części dotyczącej oddalenia wniosku
powódki o przywrócenie terminu;
oddala zażalenie w pozostałej części.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 21 lutego 2006 r. Sąd Apelacyjny: 1) oddalił wniosek
powódki K.S. o przywrócenie terminu do wniesienia wniosku o sporządzenie
uzasadnienia wyroku tego Sądu z dnia 6 października 2004 r. i jego doręczenie i 2)
odrzucił wniosek powódki o sporządzenie uzasadnienia wymienionego wyroku i
jego doręczenie. Sąd Apelacyjny wskazał, że termin do żądania doręczenia wyroku
z uzasadnieniem upłynął w dniu 13 października 2004 r. i wnioski powódki z dnia
14 i 13 października 2004 r. o doręczenie wyroku z uzasadnieniem, jako wniesione
w dniach 14 i 15 października 2004 r., odrzucone zostały przez ten Sąd
postanowieniem z dnia 10 listopada 2004 r., a zażalenie powódki na to
postanowienie Sąd Najwyższy oddalił postanowieniem z dnia 9 marca 2005 r.
Według Sądu Apelacyjnego wniosek o przywrócenie terminu w istocie zmierza
do wzruszenia skutków tego postanowienia. Niemniej Sąd Apelacyjny
przeprowadził postępowanie dowodowe zmierzające do ustalenia, kiedy został
wniesiony wniosek z dnia 13 października 2004 r. i ustalił, m.in. na podstawie opinii
biegłych, że miało to miejsce w dniu 15 października 2004 r. Okoliczności, które
powołała powódka na uzasadnienie wniosku o przywrócenie terminu, zdaniem
Sądu Apelacyjnego w żadnym razie nie stanowią o braku zawinienia pełnomocnika
powódki w nie dochowaniu terminu. Zaniechanie pełnomocnika obciąża zaś samą
stronę.
Postanowienie wymienione na wstępie powódka zaskarżyła w całości.
Zarzuciła Sądowi Apelacyjnemu błędną ocenę opinii biegłych i okoliczności
związanych z wniesieniem drugiego z wniosków o doręczenie wyroku
z uzasadnieniem, które doprowadziły Sąd do uznania, że wniosek ten został
wniesiony w dniu 15, a nie 13 października 2004 r. Podniosła, że jej pełnomocnik
dołożył należytej staranności w wykazaniu, że zdarzenie to miało miejsce w dniu
13 października 2004 r. i, że uprawdopodobniła, iż działała bez swojej winy.
Wniosła o uchylenie zaskarżonego postanowienia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
3
1. Postanowienie sądu drugiej instancji oddalające wniosek o przywrócenie
terminu do złożenia wniosku o doręczenie wyroku z uzasadnieniem nie jest
postanowieniem kończącym postępowanie. Przeto na postanowienie takie,
stosownie do art. 3941
§ 2 k.p.c., zażalenie do Sądu Najwyższego nie przysługuje.
Zażalenie powódki w tym zakresie (pkt 1 zaskarżonego postanowienia) należało
zatem odrzucić (art. 3941
§ 3 w związku z art. 39821
oraz art. 373 i 371 k.p.c.).
2. Jak wynika z uzasadnienia zażalenia, skarżąca w istocie kwestionuje
prawidłowość oddalenia jej wniosku o przywrócenie terminu do złożenia wniosku
o doręczenie wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 6 października 2004 r., czego
konsekwencją stało się postanowienie o odrzuceniu wniosku o dokonanie tego
doręczenia (pkt 2 zaskarżonego postanowienia). Należało więc uznać,
że zaskarżając to ostatnie postanowienie powódka wniosła o rozpoznanie
poprzedzającego je postanowienia oddalającego jej wniosek o przywrócenie
terminu do złożenia wniosku o doręczenie wyroku z uzasadnieniem, które
nie podlegało zaskarżeniu w drodze zażalenia do Sądu Najwyższego, a które miało
wpływ na rozstrzygnięcie zawarte w postanowieniu o odrzuceniu wniosku
o doręczenie wyroku z uzasadnieniem (art. 3941
§ 3 w związku z art. 39821
i art. 380 k.p.c.).
To, że złożone przez powódkę wnioski z dnia 14 i 13 października 2004 r.
o doręczenie wyroku z uzasadnieniem złożone zostały po terminie przewidzianym
w art. 387 § 3 k.p.c., przesądzone zostało postanowieniem Sądu Apelacyjnego z
dnia 10 listopada 2004 r. i postanowieniem Sądu Najwyższego z dnia 9 marca 2005
r. Opieranie wniosku o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o doręczenie
wyroku z uzasadnieniem na twierdzeniu, że wniosek z dnia 13 października 2004 r.
złożony został w terminie, jest nieporozumieniem. Powódka, po prawomocnym
odrzuceniu jej wniosków z dnia 13 i 15 października 2004 r., oczywiście mogła
wnieść o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o doręczenie wyroku z
uzasadnieniem, równocześnie składając taki wniosek (art. 169 § 3 k.p.c.).
Uprawdopodobnienie przez powódkę okoliczności uzasadniających wniosek o
przywrócenie terminu, a więc uprawdopodobnienie, że bez swojej winy nie
dokonała czynności w terminie (art. 169 § 2 w związku z art. 168 § 1 k.p.c.),
powinno dotyczyć okoliczności spóźnionego złożenia nowego wniosku, a nie może
4
opierać się na twierdzeniu, że wniosek prawomocnie odrzucony był jednakże
złożony w terminie. Podważanie w postępowaniu o przywrócenie terminu do
złożenia wniosku o doręczenie wyroku z uzasadnieniem, prawomocnie
przesądzonej okoliczności, że uprzednio złożony wniosek z dnia 13 października
2004 r. o dokonanie tej czynności był złożony w terminie i przeprowadzanie w tym
postępowaniu dowodów mających to wykazać, było niedopuszczalne. Zarzuty
zażalenia kwestionujące przyjęcie w zaskarżonym postanowieniu, że wniosek
z dnia 13 października 2004 r. o doręczenie wyroku z uzasadnieniem był złożony
w terminie, nie mogą zatem odnieść skutku.
Powódka, jak prawidłowo uznał Sąd Apelacyjny, nie uprawdopodobniła,
że składając kolejny wniosek o doręczenie wyroku z uzasadnieniem
wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do dokonania tej czynności, nie zawiniła
wniesienia tego kolejnego wniosku po terminie. Uprawdopodobnieniem tym
nie mogą być twierdzenia i dowody mające świadczyć o złożeniu wcześniejszego
wniosku o doręczenie wyroku z uzasadnieniem (z dnia 13 października 2004 r.)
w terminie. Uzasadnienie zażalenia sprowadza się zaś do twierdzeń i zarzutów
mających przekonać, że ten wcześniejszy wniosek został złożony w terminie.
Wobec powyższego, skoro brak podstaw do zakwestionowania
prawidłowości zaskarżonego postanowienia w części oddalającej wniosek powódki
o przywrócenie terminu do wniesienia kolejnego wniosku o doręczenie
uzasadnienia wyroku z uzasadnieniem, a uprzednio wniesione wnioski z dnia
14 i 13 października 2004 r. złożone zostały po terminie, zażalenie dotyczące
zaskarżonego postanowienia w części odrzucającej – jako wniesiony po terminie –
kolejny wniosek o doręczenie wyroku z uzasadnieniem jest niezasadne
i na podstawie art. 3941
§ 3 w związku z art. 39814
k.p.c. podlegało oddaleniu.