II CZ 85/06
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:18-11-2014
Dodatkowe informacje:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II CZ 85/06
POSTANOWIENIE
Dnia 14 listopada 2006 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Helena Ciepła (przewodniczący)
SSN Marian Kocon (sprawozdawca)
SSN Barbara Myszka
w sprawie ze skargi J. G.
o wznowienie postępowania zakończonego wyrokiem Sądu Okręgowego w P. z
dnia 16 czerwca 2005r., wydanego w sprawie z powództwa J. G.
przeciwko A. G.
o rozwód,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 14 listopada 2006 r.,
zażalenia skarżącego na postanowienie Sądu Apelacyjnego w […]
z dnia 28 grudnia 2005 r.,
odrzuca zażalenie.
Uzasadnienie
2
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 28 grudnia 2005 r. Sąd Apelacyjny
odrzucił dwie skargi J. G. o wznowienie postępowania, tj. skargę z dnia 16 czerwca
2005 r. oraz skargę z dnia 29 lipca 2005 r., w sprawie z jego powództwa przeciwko
A. G. o rozwód. W zażaleniu skarżący wnosił o uchylenie zaskarżonego
postanowienia w powyższym zakresie zarzucając rażące naruszenie przepisu art.
401 pkt 2 k.p.c. polegające na jego niezastosowaniu w sprawie.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
W przedmiotowej sprawie powód złożył dwie skargi o wznowienie
postępowania w sprawie I C …/00, tj. skargę z dnia 16 czerwca 2005 r. oraz z dnia
29 lipca 2005 r. W pierwszej z nich wskazano jako podstawę wznowienia
pojawienie się nowych okoliczności faktycznych i nowych środków dowodowych
mogących mieć wpływ na rozstrzygnięcie sprawy w postaci prawomocnego wyroku
skazującego A. G. za popełnienie przestępstwa z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 91 §
1 k.k. Natomiast w skardze z dnia 29 lipca 2005 r. powód powołał się na
pozbawienie go możliwości działania w sprawie, czego upatrywał w związku
z nieprawidłowym, jego zdaniem, postępowaniem pełnomocnika z urzędu, który
w odczuciu powoda złożył lakoniczną apelację od wyroku Sądu Okręgowego, jak
również odmówił sporządzenia skargi kasacyjnej oraz nie przedstawił opinii
uzasadniającej swe stanowisko.
Sąd odrzucił skargę z dnia 29 lipca 2005 r. z uwagi na brak zachowania
terminu do złożenia. Odnośnie do skargi z dnia 16 czerwca sąd stwierdził, iż
wprawdzie także ona została złożona po terminie, jednak uznał wniosek
o przywrócenie terminu do jej złożenia za uzasadniony. Skargę tę odrzucił ze
względu na brak oparcia jej na ustawowej podstawie wznowienia.
Na postanowienie o odrzuceniu skargi o wznowienie postępowania
przysługuje co do zasady zażalenie. Odnośnie do dopuszczalności zażalenia
w przypadku, gdy o wznowieniu orzekał sąd pierwszej instancji decyduje treść art.
394 k.p.c., natomiast w sytuacji, gdy o wznowieniu orzekał sąd drugiej instancji –
art. 3941
k.p.c. Należy zatem stwierdzić, że zażalenie przysługuje na każde
postanowienie sądu pierwszej instancji w przedmiocie odrzucenia skargi
3
o wznowienie postępowania. Jednakże na postanowienie sądu drugiej instancji,
który orzekał o dopuszczalności wznowienia jako sąd właściwy w myśl art. 405
k.p.c., zażalenie do Sądu Najwyższego przysługuje tylko wówczas, gdy w sprawie
będącej przedmiotem wznowienia w ogóle przysługiwałaby skarga kasacyjna,
gdyby sprawę ponownie rozpoznano.
Przedmiotowa sprawa, w której wniesiono skargę o wznowienie
postępowania, została wytoczona z powództwa J. G. przeciwko A. G. o rozwód.
Zgodnie z art. 3982
§ 2 pkt 1 k.p.c. skarga kasacyjna jest niedopuszczalna m.in. w
sprawach o rozwód, a co za tym idzie w przedmiotowej sprawie zażalenie do Sądu
Najwyższego nie przysługuje. Podlega więc ono odrzuceniu.
Z powyższych względów orzeczono jak w sentencji (art. 3986
§ 2 w zw.
z art. 3941
§ 3 k.p.c.).
jc
POSTANOWIENIE
Dnia 14 listopada 2006 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Helena Ciepła (przewodniczący)
SSN Marian Kocon (sprawozdawca)
SSN Barbara Myszka
w sprawie ze skargi J. G.
o wznowienie postępowania zakończonego wyrokiem Sądu Okręgowego w P. z
dnia 16 czerwca 2005r., wydanego w sprawie z powództwa J. G.
przeciwko A. G.
o rozwód,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 14 listopada 2006 r.,
zażalenia skarżącego na postanowienie Sądu Apelacyjnego w […]
z dnia 28 grudnia 2005 r.,
odrzuca zażalenie.
Uzasadnienie
2
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 28 grudnia 2005 r. Sąd Apelacyjny
odrzucił dwie skargi J. G. o wznowienie postępowania, tj. skargę z dnia 16 czerwca
2005 r. oraz skargę z dnia 29 lipca 2005 r., w sprawie z jego powództwa przeciwko
A. G. o rozwód. W zażaleniu skarżący wnosił o uchylenie zaskarżonego
postanowienia w powyższym zakresie zarzucając rażące naruszenie przepisu art.
401 pkt 2 k.p.c. polegające na jego niezastosowaniu w sprawie.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
W przedmiotowej sprawie powód złożył dwie skargi o wznowienie
postępowania w sprawie I C …/00, tj. skargę z dnia 16 czerwca 2005 r. oraz z dnia
29 lipca 2005 r. W pierwszej z nich wskazano jako podstawę wznowienia
pojawienie się nowych okoliczności faktycznych i nowych środków dowodowych
mogących mieć wpływ na rozstrzygnięcie sprawy w postaci prawomocnego wyroku
skazującego A. G. za popełnienie przestępstwa z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 91 §
1 k.k. Natomiast w skardze z dnia 29 lipca 2005 r. powód powołał się na
pozbawienie go możliwości działania w sprawie, czego upatrywał w związku
z nieprawidłowym, jego zdaniem, postępowaniem pełnomocnika z urzędu, który
w odczuciu powoda złożył lakoniczną apelację od wyroku Sądu Okręgowego, jak
również odmówił sporządzenia skargi kasacyjnej oraz nie przedstawił opinii
uzasadniającej swe stanowisko.
Sąd odrzucił skargę z dnia 29 lipca 2005 r. z uwagi na brak zachowania
terminu do złożenia. Odnośnie do skargi z dnia 16 czerwca sąd stwierdził, iż
wprawdzie także ona została złożona po terminie, jednak uznał wniosek
o przywrócenie terminu do jej złożenia za uzasadniony. Skargę tę odrzucił ze
względu na brak oparcia jej na ustawowej podstawie wznowienia.
Na postanowienie o odrzuceniu skargi o wznowienie postępowania
przysługuje co do zasady zażalenie. Odnośnie do dopuszczalności zażalenia
w przypadku, gdy o wznowieniu orzekał sąd pierwszej instancji decyduje treść art.
394 k.p.c., natomiast w sytuacji, gdy o wznowieniu orzekał sąd drugiej instancji –
art. 3941
k.p.c. Należy zatem stwierdzić, że zażalenie przysługuje na każde
postanowienie sądu pierwszej instancji w przedmiocie odrzucenia skargi
3
o wznowienie postępowania. Jednakże na postanowienie sądu drugiej instancji,
który orzekał o dopuszczalności wznowienia jako sąd właściwy w myśl art. 405
k.p.c., zażalenie do Sądu Najwyższego przysługuje tylko wówczas, gdy w sprawie
będącej przedmiotem wznowienia w ogóle przysługiwałaby skarga kasacyjna,
gdyby sprawę ponownie rozpoznano.
Przedmiotowa sprawa, w której wniesiono skargę o wznowienie
postępowania, została wytoczona z powództwa J. G. przeciwko A. G. o rozwód.
Zgodnie z art. 3982
§ 2 pkt 1 k.p.c. skarga kasacyjna jest niedopuszczalna m.in. w
sprawach o rozwód, a co za tym idzie w przedmiotowej sprawie zażalenie do Sądu
Najwyższego nie przysługuje. Podlega więc ono odrzuceniu.
Z powyższych względów orzeczono jak w sentencji (art. 3986
§ 2 w zw.
z art. 3941
§ 3 k.p.c.).
jc