II CZ 70/07
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:04-08-2014
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II CZ 70/07
POSTANOWIENIE
Dnia 2 października 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Helena Ciepła (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Irena Gromska-Szuster
SSN Marian Kocon
w sprawie z powództwa Szpitala Powiatowego w B.
przeciwko Narodowemu Funduszowi Zdrowia
oraz Skarbowi Państwa - Ministrowi Skarbu Państwa
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 2 października 2007 r.,
zażalenia strony powodowej na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 18 grudnia 2006 r., sygn. akt [...],
oddala zażalenie
2
Uzasadnienie
Sąd Apelacyjny postanowieniem z dnia 18 grudnia 2006 r. odrzucił skargę
kasacyjną strony powodowej - Szpitala Powiatowego w B. od wyroku tego Sądu z
dnia 19 lipca 2006 r., jako spóźnioną.
Powodowy Szpital w zażaleniu na to postanowienie zarzucił naruszenie art.
3986
§ 2 k.p.c. i wniósł o jego uchylenie.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 3985
§ 1 k.p.c. skargę kasacyjną wnosi się do sądu,
który wydał zaskarżone orzeczenie, w terminie dwóch miesięcy od dnia doręczenia
stronie skarżącej orzeczenia z uzasadnieniem.
W przedmiotowej sprawie odpis wyroku Sądu Apelacyjnego
z uzasadnieniem adresowany dla pełnomocnika radcy prawnego I.P. doręczono,
zgodnie z wnioskiem strony powodowej, na jej adres 1 września 2006 r. Odbiór
orzeczenia potwierdziła U.P., jako osoba upoważniona do odbioru pism
kierowanych do zakładu pracy.
Zgodnie z art. 133 § 3 k.p.c. jeżeli ustanowiono pełnomocnika procesowego
lub osobę upoważnioną do odbioru pism sądowych, doręczenia należy dokonać
tym osobom. Wbrew twierdzeniom skarżącego, z treści tego przepisu nie wynika,
że doręczenie pisma sądowego skierowanego do ustanowionego pełnomocnika
procesowego, jest skuteczne tylko wówczas, jeżeli zostało dokonane wyłącznie do
jego rąk. Według art. 138 § 2 k.p.c. dla adresata, którego doręczający nie zastanie
w miejscu pracy, można doręczyć pismo osobie upoważnionej do odbioru pism.
Pogląd skarżącego, że skuteczność doręczenia jest uzależniona od posiadania
przez pracownika także upoważnienia do odbioru pism adresowanych do
pełnomocnika procesowego, nie znajduje uzasadnienia w jednoznacznej wykładni
gramatycznej tego przepisu. Ponadto należy zauważyć, że pełnomocnik
skarżącego nie wskazał adresu dla doręczeń, zatem korespondencja sądowa
przeznaczona dla niego, prawidłowo kierowana była na adres siedziby
powodowego Szpitala. Oznacza to, że za datę doręczenia pisma sądowego
3
zawierającego odpis wyroku z uzasadnieniem, jak trafnie przyjął Sąd Apelacyjny,
należy uznać dzień 1 września 2006 r.
W tej sytuacji Sąd Apelacyjny słusznie odrzucił skargę kasacyjną jako
spóźnioną, co przesądza o bezzasadności zażalenia i skutkowało jego oddaleniem
(art. 3941
§ 2 i 3 w zw. z art. 39821
k.p.c.).
POSTANOWIENIE
Dnia 2 października 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Helena Ciepła (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Irena Gromska-Szuster
SSN Marian Kocon
w sprawie z powództwa Szpitala Powiatowego w B.
przeciwko Narodowemu Funduszowi Zdrowia
oraz Skarbowi Państwa - Ministrowi Skarbu Państwa
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 2 października 2007 r.,
zażalenia strony powodowej na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 18 grudnia 2006 r., sygn. akt [...],
oddala zażalenie
2
Uzasadnienie
Sąd Apelacyjny postanowieniem z dnia 18 grudnia 2006 r. odrzucił skargę
kasacyjną strony powodowej - Szpitala Powiatowego w B. od wyroku tego Sądu z
dnia 19 lipca 2006 r., jako spóźnioną.
Powodowy Szpital w zażaleniu na to postanowienie zarzucił naruszenie art.
3986
§ 2 k.p.c. i wniósł o jego uchylenie.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 3985
§ 1 k.p.c. skargę kasacyjną wnosi się do sądu,
który wydał zaskarżone orzeczenie, w terminie dwóch miesięcy od dnia doręczenia
stronie skarżącej orzeczenia z uzasadnieniem.
W przedmiotowej sprawie odpis wyroku Sądu Apelacyjnego
z uzasadnieniem adresowany dla pełnomocnika radcy prawnego I.P. doręczono,
zgodnie z wnioskiem strony powodowej, na jej adres 1 września 2006 r. Odbiór
orzeczenia potwierdziła U.P., jako osoba upoważniona do odbioru pism
kierowanych do zakładu pracy.
Zgodnie z art. 133 § 3 k.p.c. jeżeli ustanowiono pełnomocnika procesowego
lub osobę upoważnioną do odbioru pism sądowych, doręczenia należy dokonać
tym osobom. Wbrew twierdzeniom skarżącego, z treści tego przepisu nie wynika,
że doręczenie pisma sądowego skierowanego do ustanowionego pełnomocnika
procesowego, jest skuteczne tylko wówczas, jeżeli zostało dokonane wyłącznie do
jego rąk. Według art. 138 § 2 k.p.c. dla adresata, którego doręczający nie zastanie
w miejscu pracy, można doręczyć pismo osobie upoważnionej do odbioru pism.
Pogląd skarżącego, że skuteczność doręczenia jest uzależniona od posiadania
przez pracownika także upoważnienia do odbioru pism adresowanych do
pełnomocnika procesowego, nie znajduje uzasadnienia w jednoznacznej wykładni
gramatycznej tego przepisu. Ponadto należy zauważyć, że pełnomocnik
skarżącego nie wskazał adresu dla doręczeń, zatem korespondencja sądowa
przeznaczona dla niego, prawidłowo kierowana była na adres siedziby
powodowego Szpitala. Oznacza to, że za datę doręczenia pisma sądowego
3
zawierającego odpis wyroku z uzasadnieniem, jak trafnie przyjął Sąd Apelacyjny,
należy uznać dzień 1 września 2006 r.
W tej sytuacji Sąd Apelacyjny słusznie odrzucił skargę kasacyjną jako
spóźnioną, co przesądza o bezzasadności zażalenia i skutkowało jego oddaleniem
(art. 3941
§ 2 i 3 w zw. z art. 39821
k.p.c.).