V CZ 89/07
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:04-08-2014
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt V CZ 89/07
POSTANOWIENIE
Dnia 12 października 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Józef Frąckowiak (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Marek Sychowicz
SSN Katarzyna Tyczka-Rote
w sprawie z powództwa S.D.
przeciwko Gminie Z. i Akademii Medycznej […]
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 12 października 2007 r.,
zażalenia powódki na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 14 czerwca 2007 r., sygn. akt [...],
oddala zażalenie.
2
Uzasadnienie
Zaskarżonym postanowieniem Sąd Apelacyjny odrzucił skargę kasacyjną
powódki S.D. od wyroku tego Sądu z dnia 28 lutego 2007 r., jako skargę od której
nie został uiszczona opłata podstawowa oraz umorzył postępowanie w przedmiocie
zwolnienia powódki od tej opłaty. W zażaleniu powódka wniosła o uchylenie
zaskarżonego postanowienia w całości zarzucając naruszenie art. 149 ust. 1
ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U.
Nr 167, poz. 1398 ze zm.).
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Trafnie Sąd Apelacyjny ustalił, że w rozpoznawanej sprawie zastosowanie
mają przepisy ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach
cywilnych, w jej pierwotnym brzmieniu, gdyż apelacja została wniesiona po wejściu
w życie tej ustawy. Stosowanie wspomnianej ustawy w jej pierwotnym brzmieniu
jest zaś uzasadnione tym, że znowelizowane przepisy stosuje się do sprawa
wszczętych po 10 marca 2007 r., a rozpoznawaną sprawę wszczęto już 23 kwietnia
2003 r.
Z przepisów art. 14 ust. 2 i art. 100 § 2 wspomnianej ustawy o kosztach
sądowych w sprawach cywilnych, w jej pierwotnym brzmieniu, wynika w sposób
nie budzący wątpliwości, że także strona zwolniona całkowicie od kosztów
sądowych ma obowiązek uiszczenia opłaty podstawowej. Skoro strona w niniejszej
sprawie, działająca przez profesjonalnego pełnomocnika, nie uiściła wnosząc
skargę kasacyjną opłaty podstawowej, to zgodnie z art. 1302
§ 3 k.p.c., istniały
pełne podstawy do odrzucenia skargi kasacyjnej przez Sąd Apelacyjny,
na podstawie art. 3986
§ 2 k.p.c. Biorąc powyższe pod uwagę za chybiony należy
uznać, podniesiony w zażaleniu, zarzut naruszenia art. 149 ustawy z dnia 28 lipca
2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych. Skoro powódka została
całkowicie zwolniona o kosztów sądowych, to zbędne jest składanie nowych
wniosków w tej sprawie, także po wejściu w życie nowej ustawy, gdyż żaden z jej
przepisów nie przewiduje utraty mocy orzeczonego wcześniej zwolnienia,
tylko z powodu zmiany przepisów.
3
Mając na uwadze, że zarzuty podniesione w zażaleniu okazały się
nieuzasadnione Sąd Najwyższy na podstawie art. art. 39814
k.p.c. w związku z art.
3941
§ 3 k.p.c., orzekł jak w sentencji.
POSTANOWIENIE
Dnia 12 października 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Józef Frąckowiak (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Marek Sychowicz
SSN Katarzyna Tyczka-Rote
w sprawie z powództwa S.D.
przeciwko Gminie Z. i Akademii Medycznej […]
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 12 października 2007 r.,
zażalenia powódki na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 14 czerwca 2007 r., sygn. akt [...],
oddala zażalenie.
2
Uzasadnienie
Zaskarżonym postanowieniem Sąd Apelacyjny odrzucił skargę kasacyjną
powódki S.D. od wyroku tego Sądu z dnia 28 lutego 2007 r., jako skargę od której
nie został uiszczona opłata podstawowa oraz umorzył postępowanie w przedmiocie
zwolnienia powódki od tej opłaty. W zażaleniu powódka wniosła o uchylenie
zaskarżonego postanowienia w całości zarzucając naruszenie art. 149 ust. 1
ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U.
Nr 167, poz. 1398 ze zm.).
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Trafnie Sąd Apelacyjny ustalił, że w rozpoznawanej sprawie zastosowanie
mają przepisy ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach
cywilnych, w jej pierwotnym brzmieniu, gdyż apelacja została wniesiona po wejściu
w życie tej ustawy. Stosowanie wspomnianej ustawy w jej pierwotnym brzmieniu
jest zaś uzasadnione tym, że znowelizowane przepisy stosuje się do sprawa
wszczętych po 10 marca 2007 r., a rozpoznawaną sprawę wszczęto już 23 kwietnia
2003 r.
Z przepisów art. 14 ust. 2 i art. 100 § 2 wspomnianej ustawy o kosztach
sądowych w sprawach cywilnych, w jej pierwotnym brzmieniu, wynika w sposób
nie budzący wątpliwości, że także strona zwolniona całkowicie od kosztów
sądowych ma obowiązek uiszczenia opłaty podstawowej. Skoro strona w niniejszej
sprawie, działająca przez profesjonalnego pełnomocnika, nie uiściła wnosząc
skargę kasacyjną opłaty podstawowej, to zgodnie z art. 1302
§ 3 k.p.c., istniały
pełne podstawy do odrzucenia skargi kasacyjnej przez Sąd Apelacyjny,
na podstawie art. 3986
§ 2 k.p.c. Biorąc powyższe pod uwagę za chybiony należy
uznać, podniesiony w zażaleniu, zarzut naruszenia art. 149 ustawy z dnia 28 lipca
2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych. Skoro powódka została
całkowicie zwolniona o kosztów sądowych, to zbędne jest składanie nowych
wniosków w tej sprawie, także po wejściu w życie nowej ustawy, gdyż żaden z jej
przepisów nie przewiduje utraty mocy orzeczonego wcześniej zwolnienia,
tylko z powodu zmiany przepisów.
3
Mając na uwadze, że zarzuty podniesione w zażaleniu okazały się
nieuzasadnione Sąd Najwyższy na podstawie art. art. 39814
k.p.c. w związku z art.
3941
§ 3 k.p.c., orzekł jak w sentencji.