IV CZ 69/07
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:04-08-2014
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:IV CZ 106/01
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt IV CZ 69/07
POSTANOWIENIE
Dnia 11 października 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Krzysztof Strzelczyk (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Mirosław Bączyk
SSN Maria Grzelka
w sprawie z wniosku Z.J.
przy uczestnictwie B.J.
o podział majątku wspólnego,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 11 października 2007 r.,
zażalenia uczestniczki postępowania
na postanowienie Sądu Okręgowego w W.
z dnia 25 kwietnia 2007 r., sygn. akt [...],
oddala zażalenie
2
Uzasadnienie
Sąd Okręgowy w W., w sprawie z wniosku Z.J. z udziałem B.J. o podział
majątku wspólnego, postanowieniem z dnia 25 kwietnia 2007 r. odrzucił skargę
kasacyjną uczestniczki od postanowienia tegoż Sądu z dnia 22 listopada 2006 r. W
ocenie Sądu drugiej instancji, skarga nie spełnia wymogów zawartych w art. 3984
§
1 k.p.c., a mianowicie - nie zawiera uzasadnienia wniosku o jej przyjęcie, które
powinno zawierać przytoczenie choćby jednej z przesłanek zawartych w art. 3983
k.p.c., a ponadto nie zawiera wniosku o uchylenie, lub uchylenie i zmianę
orzeczenia z oznaczeniem zakresu żądanego uchylenia i zmiany.
Zdaniem Sadu Okręgowego, za odrzuceniem skargi kasacyjnej przemawia
również podana przez uczestniczkę wartość przedmiotu zaskarżenia, która
w niniejszej sprawie wynosi 100.000 zł. Zgodnie z art. 5191
k.p.c., skarga
kasacyjna jest dopuszczalna od postanowień sądu drugiej instancji orzekających co
do istoty sprawy w sprawach o podział majątku wspólnego po ustaniu wspólności
majątkowej miedzy małżonkami, jeżeli wartość przedmiotu zaskarżenia wynosi
150.000 zł.
W zażaleniu od powyższego postanowienia uczestniczka postępowania
wnosząc o jego uchylenie podniosła, że skarga została sporządzona prawidłowo
z zachowaniem wszelkich ustawowych wymogów, natomiast podana wartość
przedmiotu zaskarżenia jest oczywistą pomyłką pisarską, bo wartość spornej
nieruchomości przekracza znacznie kwotę 200.000 zł.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 1261
§ 1 k.p.c., w każdym piśmie procesowym należy podać
wartość przedmiotu sporu lub wartość przedmiotu zaskarżenia, jeżeli od tej
wartości zależy właściwość rzeczowa sądu, wysokość opłaty lub dopuszczalność
środka odwoławczego, a przedmiotem sprawy nie jest oznaczona kwota pieniężna.
O dopuszczalności kasacji w sprawach o podział majątku wspólnego po
ustaniu wspólności majątkowej między małżonkami rozstrzyga wartość przedmiotu
zaskarżania (art. 5191
k.p.c.). Jak trafnie podkreślił to Sąd Najwyższy
3
w postanowieniu z dnia 11 lipca 2001 r., IV CZ 106/01, (Prok. i Pr. 2002, nr 6) dla
oceny dopuszczalności skargi kasacyjnej nie ma znaczenia wartość
poszczególnych składników majątku, czy też wartość całego majątku wspólnego
będącego przedmiotem podziału.
W skardze kasacyjnej uczestniczka postępowania jednoznacznie określiła
wartość przedmiotu zaskarżenia na kwotę 100.000 zł. Za całkowicie chybione
należy więc uznać odwoływanie się w uzasadnieniu zażalenia do wartości
wchodzącej w skład majątku wspólnego spornej nieruchomości, skoro
o dopuszczalności skargi kasacyjnej rozstrzyga wyłącznie wartość przedmiotu
zaskarżenia podana przez wnoszącego ten środek uczestnika postępowania, a nie
wartość będącego przedmiotem podziału majątku wspólnego, czy też wartość
poszczególnych jego składników.
Wniesiona przez uczestniczkę skarga kasacyjna w minimalnym zakresie
spełniła zakreślone przez ustawę wymogi konstrukcyjne, co jednak wobec jej
niedopuszczalności ze względu na zbyt niską wartość przedmiotu zaskarżenia
pozostaje bez wpływu na trafność decyzji sądu drugiej instancji w przedmiocie
odrzucenia skargi kasacyjnej.
Mając powyższe na uwadze Sąd Najwyższy na podstawie art. 39814
k.p.c.
w zw. z art. 3941
§ 3 k.p.c. orzekł jak w sentencji.
POSTANOWIENIE
Dnia 11 października 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Krzysztof Strzelczyk (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Mirosław Bączyk
SSN Maria Grzelka
w sprawie z wniosku Z.J.
przy uczestnictwie B.J.
o podział majątku wspólnego,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 11 października 2007 r.,
zażalenia uczestniczki postępowania
na postanowienie Sądu Okręgowego w W.
z dnia 25 kwietnia 2007 r., sygn. akt [...],
oddala zażalenie
2
Uzasadnienie
Sąd Okręgowy w W., w sprawie z wniosku Z.J. z udziałem B.J. o podział
majątku wspólnego, postanowieniem z dnia 25 kwietnia 2007 r. odrzucił skargę
kasacyjną uczestniczki od postanowienia tegoż Sądu z dnia 22 listopada 2006 r. W
ocenie Sądu drugiej instancji, skarga nie spełnia wymogów zawartych w art. 3984
§
1 k.p.c., a mianowicie - nie zawiera uzasadnienia wniosku o jej przyjęcie, które
powinno zawierać przytoczenie choćby jednej z przesłanek zawartych w art. 3983
k.p.c., a ponadto nie zawiera wniosku o uchylenie, lub uchylenie i zmianę
orzeczenia z oznaczeniem zakresu żądanego uchylenia i zmiany.
Zdaniem Sadu Okręgowego, za odrzuceniem skargi kasacyjnej przemawia
również podana przez uczestniczkę wartość przedmiotu zaskarżenia, która
w niniejszej sprawie wynosi 100.000 zł. Zgodnie z art. 5191
k.p.c., skarga
kasacyjna jest dopuszczalna od postanowień sądu drugiej instancji orzekających co
do istoty sprawy w sprawach o podział majątku wspólnego po ustaniu wspólności
majątkowej miedzy małżonkami, jeżeli wartość przedmiotu zaskarżenia wynosi
150.000 zł.
W zażaleniu od powyższego postanowienia uczestniczka postępowania
wnosząc o jego uchylenie podniosła, że skarga została sporządzona prawidłowo
z zachowaniem wszelkich ustawowych wymogów, natomiast podana wartość
przedmiotu zaskarżenia jest oczywistą pomyłką pisarską, bo wartość spornej
nieruchomości przekracza znacznie kwotę 200.000 zł.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 1261
§ 1 k.p.c., w każdym piśmie procesowym należy podać
wartość przedmiotu sporu lub wartość przedmiotu zaskarżenia, jeżeli od tej
wartości zależy właściwość rzeczowa sądu, wysokość opłaty lub dopuszczalność
środka odwoławczego, a przedmiotem sprawy nie jest oznaczona kwota pieniężna.
O dopuszczalności kasacji w sprawach o podział majątku wspólnego po
ustaniu wspólności majątkowej między małżonkami rozstrzyga wartość przedmiotu
zaskarżania (art. 5191
k.p.c.). Jak trafnie podkreślił to Sąd Najwyższy
3
w postanowieniu z dnia 11 lipca 2001 r., IV CZ 106/01, (Prok. i Pr. 2002, nr 6) dla
oceny dopuszczalności skargi kasacyjnej nie ma znaczenia wartość
poszczególnych składników majątku, czy też wartość całego majątku wspólnego
będącego przedmiotem podziału.
W skardze kasacyjnej uczestniczka postępowania jednoznacznie określiła
wartość przedmiotu zaskarżenia na kwotę 100.000 zł. Za całkowicie chybione
należy więc uznać odwoływanie się w uzasadnieniu zażalenia do wartości
wchodzącej w skład majątku wspólnego spornej nieruchomości, skoro
o dopuszczalności skargi kasacyjnej rozstrzyga wyłącznie wartość przedmiotu
zaskarżenia podana przez wnoszącego ten środek uczestnika postępowania, a nie
wartość będącego przedmiotem podziału majątku wspólnego, czy też wartość
poszczególnych jego składników.
Wniesiona przez uczestniczkę skarga kasacyjna w minimalnym zakresie
spełniła zakreślone przez ustawę wymogi konstrukcyjne, co jednak wobec jej
niedopuszczalności ze względu na zbyt niską wartość przedmiotu zaskarżenia
pozostaje bez wpływu na trafność decyzji sądu drugiej instancji w przedmiocie
odrzucenia skargi kasacyjnej.
Mając powyższe na uwadze Sąd Najwyższy na podstawie art. 39814
k.p.c.
w zw. z art. 3941
§ 3 k.p.c. orzekł jak w sentencji.