Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III CNP 45/08
POSTANOWIENIE
Dnia 10 grudnia 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Jacek Gudowski
w sprawie z powództwa K. W. i T. G.
przeciwko M. K., A. K. i K. M.
o wydanie i zakazanie naruszeń,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 10 grudnia 2008 r.,
na skutek skargi powodów o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
wyroku Sądu Okręgowego w K. z dnia 21 kwietnia 2008 r., sygn. akt II Ca (…),
odrzuca skargę.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 21 kwietnia 2008 r. Sąd Okręgowy w K. uchylił wyrok Sądu
Rejonowego w M. z dnia 21 czerwca 2001 r. w części, w której żądanie wydania i
przywrócenie stanu poprzedniego dotyczyło działki (...)/5, powstałej z podziału działki
(...)/1 położonej w Z., obręb 5, objętej KW nr (...), i w tej części postępowanie umorzył, a
w pozostałej części zmienił zaskarżone orzeczenie, z wyłączeniem punktu VI, i oddalił
powództwo o wydanie oraz przywrócenie stanu poprzedniego odnośnie działki (...)/3,
powstałej z podziału działki (...)/1 położonej w Z., obręb 5, objętej KW nr (…),
jednocześnie zakazując pozwanym naruszania w przyszłości własności działki (...)/5,
a w pozostałej części oddalił obie apelacje.
Powodowie K. W. i T. G. zaskarżyli wyrok skargą o stwierdzenie niezgodności z
prawem prawomocnego orzeczenia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
2
Zgodnie z art. 4245
§ 1 k.p.c., skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia powinna zawierać – obok przytoczenia podstaw oraz ich
uzasadnienia, uprawdopodobnienia wyrządzenia szkody spowodowanej przez wydanie
orzeczenia, którego skarga dotyczy, wykazania, że wzruszenie zaskarżonego
orzeczenia w drodze innych środków prawnych nie było i nie jest możliwe, a także
wniosku o stwierdzenie niezgodności orzeczenia z prawem – oznaczenie orzeczenia, od
którego została wniesiona, ze wskazaniem, czy jest ono zaskarżone w całości lub w
części, oraz wskazanie przepisu prawa, z którym zaskarżone orzeczenie jest niezgodne.
Wszystkie te wymagania powinny być spełnione w sposób kumulatywny, mają bowiem
charakter konstrukcyjny, a skarga niespełniająca któregokolwiek z nich dotknięta jest
tzw. brakiem istotnym, nienaprawialnym w trybie właściwym dla usuwania braków
formalnych i podlega odrzuceniu a limine.
Powodowie, oznaczając zaskarżone orzeczenie, nie wskazali, czy skarżą je w
całości, czy w części, co ma w niniejszej sprawie szczególne znaczenie, gdyż
zaskarżony wyrok składa się z kilku rozstrzygnięć opartych na różnych podstawach
prawnych i powodujących różne skutki, przy czym w skardze nie wskazano również
przepisu prawa, z którym orzeczenie jest – w ocenie w powodów – niezgodne.
Należy podkreślić, że każde wymaganie przewidziane w art. 4245
§ 1 k.p.c. ma
charakter samoistny, powinno być zatem spełnione samodzielnie, niezależnie od innych.
W szczególności, skoro w przepisie tym wyraźnie odróżnia się podstawy skargi od
wskazania przepisu prawa, z którym zaskarżone orzeczenie jest niezgodne, to nie może
budzić wątpliwości, że skarga musi zawierać każdy z tych elementów przedstawiony
odrębnie (por. np. uzasadnienie postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 27 stycznia
2006 r., III CNP 23/05, OSNC 2006, nr 7-8, poz. 140, oraz postanowienia Sądu
Najwyższego z dnia 26 stycznia 2007 r., I CNP 79/06, „Izba Cywilna” 2008, nr 12, s. 52,
i z dnia 29 sierpnia 2007 r., IV CNP 115/07, „Izba Cywilna” 2008, nr 12, s. 52).
Z tych względów, skoro skarga nie spełnia wymagań konstrukcyjnych
przewidzianych w art. 4245
§ 1 pkt 1 i 3 k.p.c., Sąd Najwyższy orzekł, jak w sentencji
(art. 4248
§ 1 k.p.c.; por. także postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 20 listopada
2006 r., I BP 11/06, OSNP 2007, nr 21-22, poz. 319).

III CNP 45/08

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia