Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I UZ 31/11
POSTANOWIENIE
Dnia 6 grudnia 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Katarzyna Gonera (przewodniczący)
SSN Bogusław Cudowski (sprawozdawca)
SSN Małgorzata Gersdorf
w sprawie z odwołania E. G.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w O.
o zasiłek chorobowy,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń
Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 6 grudnia 2011 r.,
zażalenia ubezpieczonej na postanowienie Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i
Ubezpieczeń Społecznych w O.
z dnia 20 maja 2011 r.,
1. odrzuca zażalenie w zakresie zaskarżenia pkt I
postanowienia z dnia 20 maja 2011 r.,
2. oddala zażalenie w pozostałej części.
UZASADNIENIE
Sąd Okręgowy w O. postanowieniem z 20 maja 2011 r. w pkt. 1. odrzucił
zażalenie wnioskodawczyni na postanowienie Sądu Okręgowego w O. z 22
kwietnia 2011 r. i w pkt. 2. odrzucił skargę kasacyjną wnioskodawczyni.
W uzasadnieniu stwierdzono, że wnioskodawczyni odwołała się od decyzji
ZUS Oddział w O. z 18 marca 2009 r. Domagała się zmiany decyzji i przyznania
prawa do zasiłku chorobowego na okres 182 dni, poczynając od 4 września 2006 r.
2
Sąd Rejonowy w O. wyrokiem z 10 lutego 2010 r. oddalił odwołanie. Skarżąca
złożyła apelację od wyroku, w której wnosiła o zmianę wyroku i poprzedzającej
decyzji poprzez przyznanie prawa do zasiłku chorobowego w wymiarze 182 dni,
poczynając od 4 września 2006 r. Skarżąca podała kwotę 15 254,73 zł jako wartość
przedmiotu zaskarżenia. Sąd Okręgowy w O. wyrokiem z 31 maja 2010 r. oddalił
apelację.
13 sierpnia 2010 r. wnioskodawczyni złożyła skargę kasacyjną, w której jako
wartość przedmiotu zaskarżenia wskazała 15 254,73 zł. Sąd Najwyższy
postanowieniem z 29 marca 2011 r. zwrócił skargę Sądowi Okręgowemu w O. w
celu sprawdzenia oznaczonej wartości przedmiotu zaskarżenia.
Wnioskodawczyni w piśmie z 13 kwietnia 2011 r. wskazała, że 15 254,73 zł
stanowi iloczyn 12-miesięcznego wynagrodzenia (art. 231
§ 1 k.p.c.). Sąd
Okręgowy w O. postanowieniem z 22 kwietnia 2011 r. ustalił wartość przedmiotu
zaskarżenia apelacji i skargi kasacyjnej na 6 244,42 zł i zaznaczył, że art. 231
§ 1
k.p.c. nie służy do obliczania wartości przedmiotu sporu (zaskarżenia) w sprawach
o zasiłek chorobowy. Wskazano również, że wnioskodawczyni dochodziła zasiłku
chorobowego za okres 182 dni, zatem wartość przedmiotu zaskarżenia nie może
zostać obliczona za cały rok. Sąd Okręgowy przy ustaleniu prawidłowej wartości
przedmiotu zaskarżenia oparł się na wyliczeniach przedłożonych przez ZUS
Oddział w O. W piśmie organu rentowego z 19 kwietnia 2011 r. stwierdzono, że
hipotetyczna kwota zasiłku chorobowego od 4 wrześnie 2006 r. do 4 marca 2007 r.
wynosiłaby 6 244,42 zł.
Sąd Okręgowy stwierdził, że zażalenie wnioskodawczyni jest
niedopuszczalne (art. 3941
k.p.c., art. 397 § 2 w związku z art. 370 k.p.c.).
Jednocześnie na podstawie art. 3982
§ 1 k.p.c. w związku z art. 3986
§ 1 k.p.c.
skargę kasacyjną wnioskodawczyni odrzucono.
Wnioskodawczyni złożyła zażalenie na postanowienie z 20 maja 2011 r.,
skarżąc je w całości. Zarzucono naruszenie: 1) art. 3986
§ 2 k.p.c. w związku z art.
3982
§1 k.p.c. w związku z art. 25 § 2 k.p.c. poprzez odrzucenie skargi kasacyjnej
na podstawie wadliwie wyliczonej wartości przedmiotu sporu oraz na błędnym
przyjęciu okresu spornego co do objęcia skarżącej obowiązkiem ubezpieczenia
społecznego i wypłaty z tego tytułu zasiłku chorobowego, 2) art. 3682
§ 2 k.p.c.
3
poprzez wadliwe ustalenie wartości przedmiotu zaskarżenia (apelacji i skargi
kasacyjnej) na kwotę 6 244,42 zł na podstawie informacji ZUS Oddział w O., który
przyjął błędnie okres sporny 182 dni liczony od 15 maja 2006 r.
Wniesiono o: 1) przyjęcie i rozpoznanie zażalenia, ponieważ zażalenie jest
oczywiście uzasadnione, a ponadto występuje w sprawie istotne zagadnienie
prawne: czy w sytuacji dalszych zwolnień lekarskich powódki po 4 września 2006 r.
będzie ona objęta obowiązkowym ubezpieczeniem społecznym liczonym od tej
daty, czy też obowiązek ten ustanie z dniem rozwiązania umowy o pracę?,
2) zmianę zaskarżonego postanowienia przez jego uchylenie w całości w pkt. 1. i 2.
i przekazanie sprawy Sądowi Okręgowemu do ponownego rozpoznania,
3) zasądzenie od uczestnika postępowania na rzecz wnioskodawczyni kosztów
procesu.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Istotne w sprawie jest to, że wnioskodawczyni domaga się uchylenia decyzji
organu rentowego i orzeczenia, że prawo do zasiłku chorobowego w wymiarze 182
dni powinno być liczone od 4 września 2006 r. W celu prawidłowego ustalenia
wartości przedmiotu sporu Sąd Okręgowy wezwał wnioskodawczynię do wskazania
sposobu wyliczenia kwoty 15 254,73 zł. W odpowiedzi profesjonalny pełnomocnik
wskazał jako podstawę obliczeń art. 231
§ 1 k.p.c. Trafnie uznano to za
nieprawidłowe.
W sprawie o zasiłek chorobowy (jego wysokość) o wartości przedmiotu
zaskarżenia (sporu) decyduje sporna kwota zasiłku (art. 398-2 § 1 k.p.c.) –
przykładowo; postanowienie SN z 14 lutego 2008 r., I UK 320/07, LEX nr 448865.
Dlatego też Sąd Okręgowy prawidłowo uznał, że wartość przedmiotu sporu należy
ocenić na podstawie pisma organu rentowego z 19 kwietnia 2011 r., w którym
wyliczono hipotetyczną kwotę zasiłku chorobowego od 4 wrześnie 2006 r., czyli od
dnia od którego zasiłku domagała się wnioskodawczyni. Niezrozumiałe jest w
związku z tym twierdzenie skarżącej w zażaleniu, że organ rentowy „błędnie przyjął
okres sporny liczony od 15 maja 2006 r.”. Skarżąca poza kwestionowaniem
4
sposobu wyliczenia wartości przedmiotu sporu przez Sąd Okręgowy nie wskazała,
w jaki sposób jej zdaniem ta wartość powinna zostać ustalona.
W związku z tym, że wartość przedmiotu sporu była niższa niż dziesięć
tysięcy złotych, Sąd Okręgowy prawidłowo skargę kasacyjną odrzucił. W tym
zakresie zażalenie wnioskodawczyni należało oddalić. Odrzuceniu natomiast
podlegało, jako niedopuszczalne (art. 3941
k.p.c), zażalenie na pkt 1.
postanowienia z 20 maja 2011 r. Wobec powyższego, orzeczono jak w sentencji.