V KK 72/12
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:18-12-2014
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt V KK 72/12
P O S T A N O W I E N I E
Dnia 10 maja 2012r.
Sąd Najwyższy w Warszawie – Izba Karna
w składzie następującym:
Przewodniczący : SSN Jerzy Grubba
na posiedzeniu w trybie art. 535§3 k.p.k.
po rozpoznaniu w dniu 10 maja 2012r.
sprawy J. K.
skazanego z art. 200§1 k.k. w zw. z art. 64§1 k.k. oraz 208 k.k.
z powodu kasacji wniesionej przez obrońcę skazanego
od wyroku Sądu Okręgowego w Z. z dnia 21 marca 2011r., sygn. akt […]
utrzymującego w mocy wyrok Sądu Rejonowego w Ż. z dnia 3 listopada 2010r.
sygn. akt […]
p o s t a n o w i ł:
1. oddalić kasację uznając ją za oczywiście bezzasadną,
2. kosztami sądowymi postępowania kasacyjnego obciążyć skazanego.
UZASADNIENIE
Kasacja wniesiona w imieniu skazanego jest bezzasadna i to w stopniu
oczywistym.
Skarżący tylko pozornie podnosi w niej zarzuty związane z naruszeniem
prawa procesowego, których miałby dopuścić się Sąd Odwoławczy, gdy w
istocie skierowana jest ona przeciwko ustaleniom faktycznym dokonanym przez
Sąd I – instancji. Kasacja została zatem wywiedziona wbrew treści art. 519
k.p.k., który zezwala na wnoszenie tego nadzwyczajnego środka odwoławczego
jedynie od wyroków sądów odwoławczych oraz art. 523§1 k.p.k., który nie
dopuszcza skarżenia w tym postępowaniu ustaleń faktycznych.
Zauważyć należy, że w apelacji obrona podnosiła właśnie zarzuty błędu w
ustaleniach faktycznych.
W tej sytuacji stwierdzić jedynie wypada, że zarzut naruszenia art. 7
k.p.k. podnoszony może być w postępowaniu kasacyjnym tylko wówczas, gdy
sąd odwoławczy czynił samodzielne ustalenia faktyczne, co nie miało miejsca w
niniejszej sprawie
Podobnie art. 5§2 k.p.k. dotyczy wątpliwości, które ma i nie jest w stanie
rozstrzygnąć sąd rozpoznający sprawę, nie zaś wątpliwości którejś ze stron co
do prawidłowości rozstrzygnięcia dokonanego przez ten sąd.
Natomiast art. 410 k.p.k. nie ma zastosowania do postępowania
odwoławczego, ponieważ to nie dowody ujawnione przed Sądem II – instancji
stanowiły podstawę rozstrzygnięcia tego sądu.
Brak zatem jakichkolwiek podstaw do uwzględnienia zarzutów
podniesionych w kasacjach.
Powyższe skutkowało uznaniem skargi kasacyjnej za bezzasadną w
stopniu oczywistym.
Skazanego obciążono kosztami sądowymi postępowania kasacyjnego nie
znajdując podstaw do zwolnienia od ich ponoszenia.
P O S T A N O W I E N I E
Dnia 10 maja 2012r.
Sąd Najwyższy w Warszawie – Izba Karna
w składzie następującym:
Przewodniczący : SSN Jerzy Grubba
na posiedzeniu w trybie art. 535§3 k.p.k.
po rozpoznaniu w dniu 10 maja 2012r.
sprawy J. K.
skazanego z art. 200§1 k.k. w zw. z art. 64§1 k.k. oraz 208 k.k.
z powodu kasacji wniesionej przez obrońcę skazanego
od wyroku Sądu Okręgowego w Z. z dnia 21 marca 2011r., sygn. akt […]
utrzymującego w mocy wyrok Sądu Rejonowego w Ż. z dnia 3 listopada 2010r.
sygn. akt […]
p o s t a n o w i ł:
1. oddalić kasację uznając ją za oczywiście bezzasadną,
2. kosztami sądowymi postępowania kasacyjnego obciążyć skazanego.
UZASADNIENIE
Kasacja wniesiona w imieniu skazanego jest bezzasadna i to w stopniu
oczywistym.
Skarżący tylko pozornie podnosi w niej zarzuty związane z naruszeniem
prawa procesowego, których miałby dopuścić się Sąd Odwoławczy, gdy w
istocie skierowana jest ona przeciwko ustaleniom faktycznym dokonanym przez
Sąd I – instancji. Kasacja została zatem wywiedziona wbrew treści art. 519
k.p.k., który zezwala na wnoszenie tego nadzwyczajnego środka odwoławczego
jedynie od wyroków sądów odwoławczych oraz art. 523§1 k.p.k., który nie
dopuszcza skarżenia w tym postępowaniu ustaleń faktycznych.
Zauważyć należy, że w apelacji obrona podnosiła właśnie zarzuty błędu w
ustaleniach faktycznych.
W tej sytuacji stwierdzić jedynie wypada, że zarzut naruszenia art. 7
k.p.k. podnoszony może być w postępowaniu kasacyjnym tylko wówczas, gdy
sąd odwoławczy czynił samodzielne ustalenia faktyczne, co nie miało miejsca w
niniejszej sprawie
Podobnie art. 5§2 k.p.k. dotyczy wątpliwości, które ma i nie jest w stanie
rozstrzygnąć sąd rozpoznający sprawę, nie zaś wątpliwości którejś ze stron co
do prawidłowości rozstrzygnięcia dokonanego przez ten sąd.
Natomiast art. 410 k.p.k. nie ma zastosowania do postępowania
odwoławczego, ponieważ to nie dowody ujawnione przed Sądem II – instancji
stanowiły podstawę rozstrzygnięcia tego sądu.
Brak zatem jakichkolwiek podstaw do uwzględnienia zarzutów
podniesionych w kasacjach.
Powyższe skutkowało uznaniem skargi kasacyjnej za bezzasadną w
stopniu oczywistym.
Skazanego obciążono kosztami sądowymi postępowania kasacyjnego nie
znajdując podstaw do zwolnienia od ich ponoszenia.