Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I CSK 639/13
POSTANOWIENIE
Dnia 13 czerwca 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Tadeusz Wiśniewski
w sprawie z powództwa B. L.
przeciwko Obywatelskiemu Komitetowi Budowy Szpitala Kardiologicznego
w W. i Miastu W.
z udziałem interwenienta ubocznego po stronie powodowej L.
K.-L.
o ustalenie,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 13 czerwca 2014 r.,
na skutek skarg kasacyjnych pozwanych
od wyroku Sądu Apelacyjnego
z dnia 12 czerwca 2013 r.,
odmawia przyjęcia obu skarg kasacyjnych do rozpoznania;
zasądza od stron pozwanych na rzecz powoda kwotę 1800 (jeden
tysiąc osiemset) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania
kasacyjnego.
2
UZASADNIENIE
Zgodnie z art. 3989
§ 1 k.p.c., Sąd Najwyższy przyjmuje skargę kasacyjną do
rozpoznania, jeżeli w sprawie występuje istotne zagadnienie prawne, istnieje
potrzeba wykładni przepisów prawnych budzących poważne wątpliwości lub
wywołujących rozbieżności w orzecznictwie sądów, zachodzi nieważność
postępowania lub skarga kasacyjna jest oczywiście uzasadniona.
W sprawie skargi kasacyjne wnieśli obie strony pozwane: Miasto W. oraz
Obywatelski Komitet Budowy Szpitala Kardiologicznego . Analiza treści obu skarg
wskazuje, że nie zachodzi żadna z przesłanek uzasadniających przyjęcie ich do
rozpoznania. Skarżący opierają wniosek o przyjęcie skarg kasacyjnych na
występowaniu zbliżonego zagadnienia prawnego, sprowadzającego się do skutków
prawnych ustanowienia użytkowania wieczystego na podstawie decyzji
administracyjnej wydanej przed 1990 r. z naruszeniem prawa pierwszeństwa byłych
właścicieli nieruchomości i ich spadkobierców. Stanowiska skarżących nie sposób
jednak podzielić. Jak bowiem wynika z niekwestionowanego przez skarżących
stanowiska Sądu Apelacyjnego, umowa ustanowienia użytkowania wieczystego
została wydana z naruszaniem prawa obowiązującego w chwili jej zawierania.
Zagadnienie przedstawione przez skarżących zmierza do ustalenia, czy dla
uchylenia sankcji nieważności umowy może mieć znaczenie fakt zawarcia jej w
wykonaniu decyzji administracyjnej o oddaniu gruntu w użytkowanie wieczyste w
czasie, gdy ustawa nie przewidywała prawa pierwszeństwa byłych właścicieli
nieruchomości i ich spadkobierców. Zagadnienie to nie przedstawia jednak walorów
nowości czy istotności. W orzecznictwie Sądu Najwyższego nie budzi wątpliwości,
że dla oceny rodzaju sankcji wadliwej czynności prawnej rozstrzyga stan prawny
obowiązujący z chwili jej obowiązywania. Poprzedzające je zdarzenia nie mają zaś
w tym zakresie znaczenia prawnego, chyba że wynikałoby to z wyraźnej regulacji
prawnej.
Z tych względów należało odmówić przyjęcia skargi kasacyjnej do
rozpoznania (art. 3989
§ 1 k.p.c. a contrario).
3
O kosztach postępowania kasacyjnego Sąd Najwyższy orzekł na podstawie
art. 98 § 1 w zw. z art. 391 § 1 i art. 39821
k.p.c.