Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 26 czerwca 2013 roku

Sąd Okręgowy w Lublinie II Wydzial Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym :

Przewodniczący SSO Przemysław Grochowski (spr.)

Sędzia Sądu Okręgowego Anna Ścioch-Kozak

Sędzia Sądu Okręgowego Tomasz Lebowa

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 26 czerwca 2013 roku w Lublinie

sprawy egzekucyjnej Km 1378/11 Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Puławach T. P. z wniosku wierzyciela S. Z.

przeciwko dłużnikowi P. C.

w przedmiocie skargi wierzyciela S. Z. na czynności komornika

na skutek zażalenia wierzyciela S. Z. na postanowienie z dnia 8 marca 2013 roku w sprawie I Co 310/13 Sądu Rejonowego w Puławach

postanawia :

I oddalić zażalenie;

II oddalić wniosek wierzyciela o zasądzenie kosztów postępowania odwoławczego.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy w Puławach oddalił skargę wierzyciela S. Z.na czynność Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Puławach T. P.polegającą na wydaniu w dniu 24 stycznia 2013 roku postanowienia o umorzeniu postępowania egzekucyjnego oraz obciążył wierzyciela kosztami postępowania wywołanego skargą. Jako przesłanki swojego rozstrzygnięcia wskazał, że zasadne było przyjecie , iż pomimo podjętych przez komornika czynności egzekucja okazała się bezskuteczna, co uzasadniało umorzenie postępowania. Komornik dokonał w dniu 5 sierpnia 2011 roku zajęcia wierzytelności dłużnika w US w P.oraz rachunków bankowych w (...)i (...)Banku (...); wystąpił także do Sądu Rejonowego w Puławach o udostępnienie informacji, czy dłużnik figuruje jako właściciel, użytkownik wieczysty lub tez podmiot własnościowych bądź spółdzielczych praw do lokalu mieszkalnego. Wystąpił także z wnioskiem o udzielenie takiej informacji do SM (...)w P.oraz do MSW o udostępnienie danych z centralnej ewidencji pojazdów. Banki, do których skierowane zostało zajęcie, wskazały, że nie prowadzą rachunków bankowych na rzecz dłużnika. Nie posiadał on też wierzytelności w US w P.oraz tytułu prawnego do lokalu w zasobach SM (...). Tytuł taki przysługiwał dłużnikowi do 2009 roku, kiedy zbył swój udział żonie, która sprzedała ten lokal. Jak wynika z informacji udzielonej przez Wydział Ksiąg Wieczystych Sądu Rejonowego w Puławach, dłużnik nie figuruje jako właściciel żadnej nieruchomości. Z danych udostępnionych z (...)wynikało, że obecnie na nazwisko dłużnika zarejestrowany jest F. (...), przyczepa ciężarowa oraz przyczepy lekkie R.i SAM. Komornik dokonał zajęcia tych pojazdów, z tym że pod adresem ich postoju w G.przy ul. (...)znajdowały jedynie przyczepy lekkie. Komornik dokonał także zajęcia samochodu C. (...)znajdującego p się pod jednym z adresów wskazywanych jako miejsce zamieszkania dłużnika (przy ulicy (...)w G.), z tym że nie stanowił on własności dłużnika. Nadto ,jak ustalił Komornik, nieruchomość położona w miejscowości K.przy ulicy (...), który to adres jako zamieszkania wskazywał ojciec dłużnika, nie stanowiła jego własności. Żaden majątek nie został także ustalony w wyniku zapytań kierowanych do US i ZUS oraz w oparciu o wyjaśnienia małżonki dłużnika i jego ojca. Zadana z zajętych przyczep nie znalazła nabywcy pomimo dwukrotnej licytacji. Pismem z dnia 18 sierpnia 2012 roku Komornik zawiadomił wierzyciela o bezskuteczności egzekucji z ustalonych składników majątkowych oraz wysłuchał wierzyciela w trybie art. 827 kpc. Następnie zaskarżonym postanowieniem umorzył postępowanie egzekucyjne wobec stwierdzenia jego bezskuteczności.

W zażaleniu na to postanowienie wierzyciel wnosił o jego zmianę poprzez uchylenie postanowienia Komornika z dnia 24 stycznia 2013 roku i zobowiązanie tego Komornika do ustalenia ostatniego właściciela samochodu F. (...) i miejsca gdzie ten samochód się znajduje, ustalenie kiedy i komu dłużnik sprzedał samochód C. (...), uzyskanie zupełnego odpisu z księgi wieczystej nieruchomości położonej w miejscowości K., uzyskanie wyroku sądowego w sprawie separacji małżonków C., uzyskanie postanowienia sadowego lub aktu notarialnego o zniesieniu majątkowej wspólności małżeńskiej pomiędzy dłużnikiem i jego żoną; ewentualnie wnosił o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania , jak tez sformułował wniosek o zasądzenie od dłużnika na swoja rzecz kosztów postępowania. Zażalenie zarzucało przy tym naruszenie art.761 kpc poprzez uznanie, że uzyskanie żądanych przez skarżącego dokumentów przekracza kompetencje komornika, za uzyskanie ich podyktowane jest podejrzeniem celowego świadomego współdziałania dłużnika i jego żony zmierzającego do uniemożliwienia wyegzekwowania wierzytelności.

Sąd Okręgowy zważył co następuje :

Zażalenia nie podnosiło zarzutów pozwalających na podważenie prawidłowości zaskarżonego rozstrzygnięcia.

Podstawę umorzenia egzekucji stanowił art.824§1 pkt 3 kpc, w myśl którego postępowanie, w wyniku którego nie doszło do uzyskania sum pozwalających na zaspokojenie zobowiązania z tytułu wykonawczego podlega umorzeniu. Komornik nie ustalił majątku dłużnika pozwalającego na realizację roszczeń wierzyciela lub też nie doszło do spieniężenia wykrytych składników majątku dłużnika, co sprowadzało realizację przesłanek tego unormowania. Spełniony został również wymóg z art. 827§1 kpc poprzez zakreślenie wierzycielowi w piśmie informującym o stanie egzekucji z dnia 16 sierpnia 2012 terminu na zajecie stanowiska i faktyczne powstrzymanie się z umorzeniem przez okres ponad czterech miesięcy pozwalający wierzycielowi na podjęcie ewentualnych działań umożliwiających dalsze prowadzenie postępowania.

Zarzuty podniesione w zażaleniu sprowadzają się do zakwestionowania poglądu wyrażonego przez Sąd Rejonowy, uznającego, że działania Komornika polegające na nieuwzględnieniu zasadnych wniosków przytoczonych w zażaleniu były prawidłowe. Sąd Rejonowy nie sformułował takiej oceny, zakwestionował jedynie możliwość stosowania art. 761 kpc w celu żądania od osób nieuczestniczących w postępowaniu informacji na temat ich własnej sytuacji majątkowej i rodzinnej, co wykluczało obowiązek dostarczania dokumentów dotyczących orzeczenia separacji i zniesienia małżeńskiej wspólności ustawowej przez małżonka dłużnika. Skarżący nie wydaje się negować tego stanowiska, wskazując w zażaleniu na potrzebę uzyskania zupełnego odpisu z księgi wieczystej obejmującego nieruchomość w K. oraz dokumentów dotyczących ustroju majątkowego dłużnika i jego żony poprzez wystąpienie w trybie art. 761 do odpowiednich, bliżej nieokreślonych organów państwowych i instytucji. Niewątpliwie uprawnienia takie przysługują organowi egzekucyjnemu jednakże nieskorzystanie z nich nie naruszało art. 761§1 kpc. Kwestia możliwości skierowania egzekucji do nieruchomości w K. została już dostatecznie wyjaśniona na tle wyjaśnień udzielonych przez małżonka dłużnika oraz informacji z Wydziału Ksiąg Wieczystych Sądu Rejonowego w Puławach, że żadna z nieruchomości, a zatem również przedmiotowa, nie stanowią przedmiotu praw przysługujących dłużnikowi. Brak było w tej sytuacji podstaw do uzyskania przez wierzyciela zaspokojenia jego roszczeń z tego mienia i do uskutecznienia egzekucji z tego przedmiotu nie mogło doprowadzić ustalenie w oparciu o stosowne zaświadczenie o treści księgi wieczystej kiedy doszło do zbycia udziału w tej nieruchomości, skoro nie nastąpiło jej zajęcie (art.930§1 kpc). Ustalenia w zakresie celowego wyzbywania się majątku przez dłużnika, wskazywane przez wierzyciela jako cel uzyskania dokumentów z ksiąg wieczystych oraz pozostałych , pozostają poza ramami postępowania egzekucyjnego. Innego celu ich pozyskania zażalenie nie wskazuje, jak tez nie widać przesłanek na tym tle pozwalających na przedsięwzięcie czynności egzekucyjnych do jakieś innej substancji majątkowej, której nie ustalono w toku postępowania.

Podobnie bez znaczenia dla skuteczności egzekucji pozostaje żądanie ustalenia daty zbycia i osoby nabywcy samochodu C. (...), skoro nie stanowił on własności dłużnika i jego sprzedaż nie mogła stanowić źródła zaspokojenia wierzyciela. Brak jest przy tym podstaw, był kiedykolwiek pojazd ten zarejestrowany na rzecz dłużnika, bowiem w takim przypadku dane na ten temat objęte byłyby informacja nadesłaną z (...), które obejmowała także środki transportu zbyte przez dłużnika. Okoliczności zajęcia, które nie potwierdzają własności dłużnika, wyjaśnia protokół z dnia 11 stycznia 2012 roku.

W przypadku samochodu F. (...) niemożność uzyskania zaspokojenia roszczeń wynikających z tytułu wykonawczego wynikała z kolei z niemożności ustalenia miejsca, w którym pojazd ten znajdował się. Komornik przedsięwziął krotki zmierzające do tego celu, na które wskazywał Sąd Rejonowy, które nie przyniosły pozytywnego rezultatu. Wskazuje to na wyczerpanie zdolności dochodzeniowych; na możliwość podjęcia dalszych działań w tym zakresie nie wskazuje także wierzyciel , ograniczając się do ogólnie sformułowanego żądania odnalezienia pojazdu, co wyłącza negatywną weryfikację czynności organu egzekucyjnego w tym przedmiocie.

Z uwagi na powyższe, na podstawie art.385 kpc w zw. z art. 397§2 kpc, Sąd Okręgowy orzekł jak w postanowieniu.