Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II KZ 35/14
POSTANOWIENIE
Dnia 30 września 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Andrzej Ryński
w sprawie J. F.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu
w dniu 30 września 2014 r.,
zażalenia J. F. na zarządzenie Przewodniczącej II Wydziału Karnego Sądu
Apelacyjnego w […]
z dnia 15 lipca 2014 r., o odmowie przyjęcia wniosku o wznowienie postępowania
zakończonego wyrokiem Sądu Okręgowego w P.
z dnia 22 października 2008 r., utrzymującym w mocy wyrok Sądu Rejonowego w
S. z dnia 13 grudnia 2007 r.,
na podstawie art. 437 § 1 k.p.k. w zw. z art. 518 k.p.k. i w zw. z art. 545 § 1 k.p.k. w
zw. z art. 530 § 3 k.p.k.
p o s t a n o w i ł:
zaskarżone zarządzenie utrzymać w mocy.
UZASADNIENIE
Zaskarżonym zarządzeniem Przewodnicząca II Wydziału Karnego Sądu
Apelacyjnego odmówiła przyjęcia osobistego wniosku J. F. o wznowienie
postępowania zakończonego wyrokiem Sądu Okręgowego w P. z dnia 22
października 2008 r., utrzymującym w mocy wyrok Sądu Rejonowego w S. z dnia
13 grudnia 2007 r., ponieważ J. F. wezwany do usunięcia braku formalnego pisma
nie zastosował się do wezwania.
2
Na powyższe zarządzenie J. F. złożył zażalenie w którym podniósł, że nie
jest w stanie wyłożyć kosztów adwokata z wyboru, który mógłby sporządzić i
podpisać wniosek o wznowienie postępowania (art. 545 § 2 k.p.k.), przedstawiając
swoją sytuację materialną. Niezależnie od tego wskazał na nieprawidłowości jakich
jego zdaniem miał się w sprawie objętej wnioskiem dopuścić prokurator. W związku
z powyższym wniósł on o uwzględnienie jego zażalenia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Zażalenie wnioskodawcy nie zasługuje na uwzględnienie. Prawidłowość
czynności procesowych dokonanych w tej sprawie przez Sąd Apelacyjny nie budzi
zastrzeżeń.
Należy przypomnieć, że w związku z osobistym wnioskiem J. F. o
wznowienie postępowania Przewodnicząca Wydziału II Karnego Sądu
Apelacyjnego wezwała wnioskodawcę w trybie art. 120 k.p.k. w zw. z art. 545 § 2
k.p.k. do usunięcia w terminie 7 dni braku formalnego pisma z dnia 2 września 2013
r. w przedmiocie wznowienia postępowania, poprzez złożenie wniosku o
wznowienie sporządzonego i podpisanego przez adwokata pod rygorem uznania
pisma za bezskuteczne (k.1689). Warto zaakcentować, że wniosek o wznowienie
postępowania sporządzony z naruszeniem przymusu adwokacko - radcowskiego
nie wywołuje żadnych skutków prawnych.. Skazany pouczony o konsekwencjach
ewentualnego zaniechania w tym zakresie nie zastosował się do wezwania oraz nie
usunął braku formalnego poprzez ustanowienie obrońcy z wyboru, który
sporządziłby w jego imieniu wniosek w wznowienie postępowania. Istotne jest
również to, że nie złożył on do Sądu Apelacyjnego w zakreślonym zarządzeniem
terminie wniosku o ustanowienie obrońcy z urzędu z uwagi na ubóstwo. W tym
miejscu trzeba dodać, że Sąd Apelacyjny nie miał obowiązku wyznaczenia w tym
postępowaniu obrońcy z urzędu bez stosownej inicjatywy skazanego. Dlatego
słusznie zaskarżonym zarządzeniem odmówiono przyjęcia wniosku o wznowienie
postępowania, albowiem takie postąpienie uzasadnione jest dyspozycją art. 120
k.p.k.
Z tych względów stwierdzenie skazanego zawarte w zażaleniu, że nie stać
go na obrońcę z wyboru nie mogło doprowadzić do uchylenia zaskarżonego
zarządzenia, skoro w postępowaniu wznowieniowym w sposób należyty nie zadbał
3
aby uzyskać pomoc prawną , która mogła zostać mu udzielona z urzędu, gdyby
złożył stosowny wniosek w tym zakresie.
Wskazana sytuacja procesowa nie eliminuje jednak możliwości ponownego
złożenia przez skazanego wniosku o wznowienie postępowania w tej samej
sprawie, o ile wniosek ten zostanie sporządzony przez adwokata lub radcę
prawnego ustanowionego z wyboru lub z urzędu. Jednak w tym ostatnim przypadku
skazany musi złożyć stosowny wniosek o ustanowienie obrońcy z urzędu i wykazać,
że nie jest w stanie ponieść kosztów zastępstwa adwokacko – radcowskiego bez
uszczerbku dla niezbędnego utrzymania siebie i rodziny.
Dlatego też zaskarżone zarządzenie należało utrzymać w mocy.