Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III KK 272/14
POSTANOWIENIE
Dnia 8 października 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Józef Szewczyk
na posiedzeniu w trybie art. 535 § 3 kpk
po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 8 października 2014 r.,
sprawy Ł. F.
skazanego z art. 284 § 2 kk
z powodu kasacji wniesionej przez obrońcę skazanego
od wyroku Sądu Okręgowego w G.
z dnia 3 lutego 2014 r.,
utrzymującego w mocy wyrok Sądu Rejonowego w G.
z dnia 17 września 2013 r.,
postanowił:
I. pozostawić kasację bez rozpoznania jako niedopuszczalną z
mocy ustawy;
II. obciążyć Ł. F. kosztami sądowymi postępowania
kasacyjnego.
UZASADNIENIE
Wyrokiem Sądu Rejonowego w G. z dnia 17 września 2013 r., Ł. F. został
uznany za winnego popełnienia przestępstwa wyczerpującego znamiona czynu z
art. 284 § 2 k.k. i za to skazany na karę roku pozbawienia wolności z warunkowym
zawieszeniem jej wykonania na okres 4 lat próby oraz na karę grzywny.
Powyższy wyrok, po rozpoznaniu apelacji obrońcy skazanego, został
utrzymany w mocy wyrokiem Sądu Okręgowego w G. z dnia 3 lutego 2014 r.
2
Prawomocny wyrok Sądu Okręgowego zaskarżony został kasacją przez
obrońcę skazanego. W kasacji nie sformułowano zarzutu opartego na przepisie art.
439 § 1 k.p.k.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Analiza treści kasacji wskazuje, że jej przyjęcie i przedstawienie Sądowi
Najwyższemu do rozpoznania nastąpiło z naruszeniem art. 530 § 2 k.p.k.
Wniesienie skargi kasacyjnej w sprawie jest bowiem niedopuszczalne z mocy
ustawy. Przepis art. 523 k.p.k. określa również przedmiotowe ograniczenia, przez
wskazanie kategorii spraw, w których kasacja może być wniesiona przez strony na
całkowicie odmiennych zasadach niż wynikające z ogólnej reguły zawartej w art.
519 k.p.k. Ograniczenie to wynika z treści art. 523 § 2 k.p.k., w myśl którego
kasacja na korzyść może być wniesiona jedynie w razie skazania oskarżonego za
przestępstwo lub przestępstwo skarbowe na karę pozbawienia wolności bez
warunkowego zawieszenie jej wykonania. Nie dotyczy ono jednak kasacji
wniesionej z powodu uchybień wymienionych w art. 439 k.p.k. lub przez podmiot
wymieniony w art. 521 k.p.k. (por. art. 523 § 4 k.p.k.). Tymczasem w sprawie
niniejszej Ł. F. został skazany na karę 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym
zawieszeniem wykonania kary na okres 4 lat próby.
Stosownie do treści art. 523 § 2 k.p.k. oraz art. 523 § 4 pkt.1 k.p.k. kasacja
na korzyść osoby prawomocnie skazanej, w przypadku wymierzenia kary
pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania, może być
wniesiona tylko w sytuacji, gdy skarżący oprze ją na zaistnieniu w toku
postępowania odwoławczego uchybienia określonego w art. 439 k.p.k. W kasacji
wniesionej przez obrońcę skazanego Ł. F. nie sformułowano zarzutu naruszenia
przepisu art.439 k.p.k. W tej sytuacji należy stwierdzić, że kasacja jest
niedopuszczalna (art. 523 § 2 k.p.k.), co powinno skutkować wydaniem przez
prezesa sądu odwoławczego zarządzenia o odmowie jej przyjęcia. Wobec faktu, iż
kasacja została jednak przyjęta, Sąd Najwyższy zobligowany był – w oparciu o
treść art. 531 § 1 k.p.k. w zw. z art. 523 § 2 k.p.k. - do pozostawienia jej bez
rozpoznania.
O kosztach sądowych postępowania kasacyjnego orzeczono na podstawie
art. 637 § 1 k.p.k.
3