Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V KZ 34/14
POSTANOWIENIE
Dnia 27 października 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Andrzej Ryński
na posiedzeniu w dniu 27 października 2014 r.
w sprawie D. R. – Z.
skazanego z art. 58 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu
narkomanii
po rozpoznaniu zażalenia skazanego
na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału IV Karnego Odwoławczego Sądu
Okręgowego w S. z dnia 19 sierpnia 2014 r., o uznaniu wniosku skazanego D. R. –
Z. z dnia 21 marca 2014 r. oraz wniosku jego obrońcy z urzędu z dnia 8 sierpnia
2014 r. o przywrócenie terminu zawitego do złożenia wniosku o sporządzenie na
piśmie i doręczenie odpisu wyroku Sądu Okręgowego w S. z dnia 9 stycznia 2012
r., i jego uzasadnienia za bezskuteczny,
na podstawie art. 437 § 1 k.p.k. w zw. z art. 518 k.p.k.
postanowił
zaskarżone zarządzenie utrzymać w mocy.
UZASADNIENIE
Przewodniczący Wydziału IV Karnego Odwoławczego Sądu Okręgowego w
S. wskazanym zarządzeniem uznał wniosek skazanego D. R. – Z. z dnia 21 marca
2014 r. oraz wniosek jego obrońcy z urzędu z dnia 8 sierpnia 2014 r. o
przywrócenie terminu zawitego do złożenia wniosku o sporządzenie na piśmie i
doręczenie odpisu wyroku Sądu Okręgowego w S. z dnia 9 stycznia 2012 r., sygn.
akt … 470/11, i jego uzasadnienia za bezskuteczny, albowiem ustalił, że obydwa te
2
wnioski zostały złożone po upływie przewidzianego w art. 126 § 1 k.p.k.
siedmiodniowego terminu zawitego do jego wniesienia.
Na powyższe zarządzenie zażalenie złożył D. R. – Z., który podniósł, że
powołanym wyrokiem Sądu odwoławczego został skazany za przestępstwo,
którego nie popełnił, a zaniechanie jego dotychczasowego obrońcy z urzędu
złożenia wniosku o sporządzenie na piśmie i doręczenie wyroku Sądu
odwoławczego oraz jego uzasadnienia pozbawiło go możliwości kontroli kasacyjnej
powyższego wyroku. W związku z tym wniósł on o zmianę zaskarżonego
zarządzenia i przywrócenie terminu do doręczenia mu odpisu wyroku z
uzasadnieniem, albowiem zaskarżone zarządzenie zamknęło mu drogę do
zaskarżenia kasacją wyroku Sądu Okręgowego w S.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Zażalenie skazanego nie zasługuje na uwzględnienie. Przepis art. 126 § 1
k.p.k. za jeden z warunków formalnych, od których spełnienia uzależnione jest
przywrócenie terminu zawitego, (np. do złożenia wniosku o sporządzenie i
doręczenie wyroku z uzasadnieniem), uznaje okoliczność, że tego rodzaju wniosek
powinien zostać zgłoszony w zawitym terminie 7 dni od daty ustania przeszkody.
Niedopełnienie tego warunku stanowi brak formalny wniosku o przywrócenie
terminu, który stosownie do treści art. 122 § 1 k.p.k. powoduje, że czynność
procesowa dokonana po upływie tego terminu jest bezskuteczna. W konsekwencji
samo merytoryczne rozpoznanie wniosku o przywrócenie terminu zawitego, np. do
złożenia wniosku o sporządzenie na piśmie i doręczenie odpisu wyroku z
uzasadnieniem, musi poprzedzać badanie spełnienia warunków formalnych tego
wniosku, w tym zachowania siedmiodniowego terminu zawitego od ustania
przeszkody uniemożliwiającej jego zgłoszenie (zob. postanowienie SN z dnia 13
sierpnia 2014 r., III KZ 43/14, LEX nr 1493988). Z tego powodu należy
zaakceptować formę podjętej decyzji procesowej o bezskuteczności wniosku, która
nie jest odpowiednikiem postanowienia o odmowie przywrócenia terminu zawitego,
którego wydanie w postępowaniu jurysdykcyjnym należy do wyłącznej kompetencji
sądu (art. 126 § 2 k.p.k.). Niewątpliwie zarządzenie prezesa sądu,
przewodniczącego wydziału lub upoważnionego sędziego o uznaniu wniosku o
przywrócenie terminu zawitego do złożenia wniosku o sporządzenie na piśmie i
3
doręczenie odpisu wyroku sądu odwoławczego i jego uzasadnienia zamyka drogę
do wydania wyroku w trybie kasacji, dlatego jest ono zaskarżalne - art. 459 § 1
k.p.k. in princ. w zw. z art. 466 k.p.k. (zob. postanowienie SN z dnia 24
października 2001 r., IV KZ 59/01, OSNKW 2002/1-2/11).
Trafnie w zaskarżonym zarządzeniu wykazano, że skazany i jego ówczesny
obrońca z urzędu uczestniczył w rozprawie apelacyjnej w dniu 9 stycznia 2012 r.,
na której zapadł przedmiotowy wyrok Sądu odwoławczego. Z treści zapisu
zawartego w tym protokole wynika, że obydwaj zostali pouczeni o sposobie i
terminie wniesienia kasacji (k.1226).Nadto należy zaakceptować ustalenie, że
nawet gdyby skazany, z uwagi na nieznajomość art.84 § 3 k.p.k., błędnie liczył na
aktywność procesową jego obrońcy po wydaniu wyroku Sądu odwoławczego i
zorientował się, że obrońca z urzędu nie podjął żadnych czynności celem
zaskarżenia wyroku Sądu odwoławczego dopiero po zapoznaniu się z aktami
sprawy, które nastąpiło w dniu 26 lutego 2014 r. (k.1447), to ustanie tak rozumianej
przeszkody w zestawieniu z faktem, iż skazany złożył wniosek o doręczenie
wyroku Sądu odwoławczego z uzasadnieniem w dniu 28 marca 2014 r. nastąpiło z
uchybieniem siedmiodniowego terminu zawitego do jego wniesienia od daty ustania
tak rozumianej przeszkody. Oskarżony miał wówczas świadomość tego faktu,
zważywszy na uprzednie pouczenie jakie otrzymał na rozprawie apelacyjnej w
zakresie terminów procesowych czynności okołokasacyjnych i sposobu wniesienia
kasacji. Teza ta znajduje również zastosowanie do podobnego wniosku obrońcy z
urzędu skazanego, który wpłynął do Sądu w dniu 8 sierpnia 2014 r., zwłaszcza, że
został on wyznaczony do ewentualnego złożenia w niniejszym postępowaniu tego
rodzaju wniosku w dniu 25 czerwca 2014 r. (k.15).
Należy podkreślić, że w wywiedzionym zażaleniu skarżący nie kwestionował
ustaleń zawartych w zaskarżonym zarządzeniu w zakresie momentu, w którym
ustała przeszkoda do złożenia wniosku o przywrócenie terminu zawitego
określonego w art. 126 § 1 k.p.k.
Dlatego też należało orzec jak w części dyspozytywnej postanowienia. Warto
wskazać, że termin do złożenia wniosku o przywrócenie terminu zawitego jest
również terminem zawitym, dlatego możliwe jest wystąpienie z wnioskiem o jego
przywrócenie, zwłaszcza w sytuacji, gdyby uchybienie to wynikałoby z zaniedbania
4
obrońcy (zob. postanowienie SN z dnia 10 stycznia 2000 r., IV KKN 32/99, Prok. i
Pr.-wkł. 2000/5/5).