Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II KZ 45/14
POSTANOWIENIE
Dnia 3 grudnia 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Waldemar Płóciennik
w sprawie M. S.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu
w dniu 3 grudnia 2014 r.,
zażalenia skazanego na zarządzenie Przewodniczącego II Wydziału Karnego Sądu
Apelacyjnego dnia 26 września 2014 r.
o odmowie wyznaczenia innego obrońcy z urzędu oraz przyjęcia wniosku o
wznowienie postępowania w sprawie
p o s t a n o w i ł
utrzymać w mocy zaskarżone zarządzenie.
UZASADNIENIE
Skazany M. S. złożył wniosek o wznowienie postępowania zakończonego
prawomocnym orzeczeniem Sądu Okręgowego w S. z dnia 18 września 2013 r.,
sygn. akt […], utrzymującym w mocy wyrok Sądu Rejonowego w W. z dnia 20
czerwca 2013 r., sygn. […] (k.576-577v, tom III). W dniu 21 lipca 2014 r. wpłynął do
Sądu Apelacyjnego wniosek skazanego o wyznaczenie mu obrońcy z urzędu celem
sporządzenia wniosku o wznowienie postępowania (k.609, tom IV). Wyznaczony z
urzędu adwokat J. K., pismem z dnia 21 sierpnia 2014 r., poinformowała Sąd o
braku podstaw do złożenia wniosku o wznowienie postępowania (k.641-645, tom
IV). Zarządzeniem z dnia 1 września 2014 r. skazany M. S. został wezwany do
uzupełnienia w terminie 7 dni braków formalnych przez złożenie wniosku o
2
wznowienie postępowania sporządzonego i podpisanego przez adwokata albo
radcę prawnego ustanowionego z wyboru (k.648, tom IV).
Pismem z dnia 2 września 2014 r. skazany wystąpił o „zmianę adwokata
ustanowionego z urzędu” albowiem wyznaczony obrońca stwierdził, iż w sprawie
brak jest podstaw do złożenia wniosku o wznowienie postępowania (k.657, tom IV).
Zarządzeniem z dnia 26 września 2014 r. (k.663, tom IV) poinformowano
skazanego o odmowie wyznaczenia innego obrońcy z urzędu. Ponieważ skazany
nie uzupełnił braków formalnych w wyznaczonym terminie, tym samym
zarządzeniem odmówiono także przyjęcia jego wniosku o wznowienie
postępowania. Zarządzenie to zaskarżył wnioskodawca pismem z dnia 6
października 2014 r. (k.667, tom IV).
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z obowiązującymi przepisami, jeśli wniosek o wznowienie
postępowania nie pochodzi od prokuratura, powinien być sporządzony i podpisany
przez adwokata albo radcę prawnego (art. 545 § 2 k.p.k.). Sporządzenie wniosku
przez „adwokata albo radcę prawnego” ma na celu zapobieżenie nadużywania tego
nadzwyczajnego środka zaskarżenia i składania wniosków nie znajdujących
podstaw prawnych w art. 540 k.p.k. i art. 540a k.p.k. Wyznaczony w sprawie
obrońca z urzędu w osobie adwokat J. K., zgodnie z art. 84 § 3 k.p.k., poinformował
Sąd, że nie stwierdził podstaw do wniesienia wniosku o wznowienie postępowania
(k.641-645, tom IV). W związku z opinią wyznaczonego obrońcy z urzędu brak
również podstaw do wyznaczenia skazanemu innego obrońcy z urzędu, który
ewentualnie sporządziłby i podpisał wniosek o wznowienie postępowania, albowiem
stanowisko to nie wynika z lekceważenia przez obrońcę obowiązków względem
skazanego, ale wyłącznie z przekonania o braku merytorycznych podstaw do
wniesienia takiego wniosku.
Ponieważ skazany w wyznaczonym terminie nie złożył wniosku o wznowienie
postępowania sporządzonego i podpisanego przez adwokata albo radcę prawnego
z wyboru, zarządzenie w przedmiocie odmowy przyjęcia wniosku o wznowienie
postępowania sporządzonego przez niego osobiście, należało uznać za zasadne.
Zauważyć przy tym należy, że stanowisko adwokata z urzędu o braku podstaw do
3
sporządzenia i wniesienia wniosku o wznowienie postępowania zostało obszernie
uzasadnione (zawiera ono m.in. odniesienie się do argumentów skazanego
podnoszonych w zażaleniu), zaś samo zażalenie, w istocie rzeczy, zmierza do
wykazania podstaw do wznowienia postępowania, a nie braku trafności skarżonego
zarządzenia.