V CZ 53/14
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:05-01-2015
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt V CZ 53/14
POSTANOWIENIE
Dnia 19 grudnia 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Teresa Bielska-Sobkowicz (przewodniczący,
sprawozdawca)
SSN Marta Romańska
SSN Maria Szulc
w sprawie z powództwa H. F.
przeciwko Spółdzielni Mieszkaniowej "N." w W.
o uchylenie uchwały,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 19 grudnia 2014 r.,
wniosku powoda o uzupełnienie oraz wykładnię postanowienia Sądu Najwyższego
z dnia 18 września 2014 r., sygn. akt V CZ 53/14,
oddala wniosek.
2
UZASADNIENIE
W związku z wnioskiem o uzupełnienie i wykładnię postanowienia Sądu
Najwyższego z dnia 18 września 2014 r.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 351 § 1 k.p.c. wniosek o uzupełnienie orzeczenia może być
zgłoszony w terminie dwóch tygodni od ogłoszenia wyroku, a gdy doręczenie
wyroku następuje z urzędu - od jego doręczenia. Termin został dochowany.
Wskazany przepis stanowi jednak ponadto, że wniosek taki może dotyczyć sytuacji,
w której sąd nie orzekł o całości żądania, o natychmiastowej wykonalności albo nie
zamieścił w wyroku dodatkowego orzeczenia, które według przepisów ustawy
powinien był zamieścić z urzędu. Taka sytuacja nie zachodzi, wobec czego
wniosek o uzupełnienie postanowienia podlega oddaleniu.
Wykładnia orzeczenia służy rozstrzygnięciu wątpliwości co do jego treści
(art. 352 k.p.c.). Uzasadnienie wniosku wskazuje, że strona w istocie polemizuje
z oceną majątkowego charakteru roszczenia, przyjętego w orzeczeniu, którego
wniosek dotyczy. Wbrew przeświadczeniu autora wniosku, orzeczenie i jego
uzasadnienie nie zawiera niejasności podlegających wykładni. Nie jest rzeczą sądu
przedstawianie stronie metody obliczenia wartości przedmiotu zaskarżenia.
Postanowienie z dnia 18 września b.r. stanowi kontynuację linii orzeczniczej
utrwalonej w praktyce Sądu Najwyższego. Wskazano w jego uzasadnieniu
orzeczenia dotyczące kryteriów określania majątkowego bądź niemajątkowego
charakteru uchwały. Orzeczenia te, wbrew twierdzeniom autora wniosku, są
powszechnie dostępne. Określenie „niepublikowane” oznacza tylko tyle, że nie są
zamieszczone w urzędowym zbiorze orzeczeń. Wszystkie cytowane
w uzasadnieniu postanowienia orzeczenia dostępne są natomiast w internetowych
publikatorach (np. LEX), ponadto zamieszczone są na powszechnie dostępnej
stronie internetowej Sądu Najwyższego (z wyjątkiem dwóch najstarszych, które
również są udostępniane ze strony internetowej SN poprzez Referat do spraw
informacji publicznej).
3
Podkreślenia wymaga, że w postępowaniu przed Sądem Najwyższym strony
reprezentowane są przez profesjonalnych pełnomocników, wykonujących zawód
adwokata lub radcy prawnego, dla których dostęp do orzecznictwa Sądu
Najwyższego nie powinien stanowić trudności.
Wobec braku przesłanek określonych w art. 351 i 352 k.p.c. orzeczono jak
w sentencji.
POSTANOWIENIE
Dnia 19 grudnia 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Teresa Bielska-Sobkowicz (przewodniczący,
sprawozdawca)
SSN Marta Romańska
SSN Maria Szulc
w sprawie z powództwa H. F.
przeciwko Spółdzielni Mieszkaniowej "N." w W.
o uchylenie uchwały,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 19 grudnia 2014 r.,
wniosku powoda o uzupełnienie oraz wykładnię postanowienia Sądu Najwyższego
z dnia 18 września 2014 r., sygn. akt V CZ 53/14,
oddala wniosek.
2
UZASADNIENIE
W związku z wnioskiem o uzupełnienie i wykładnię postanowienia Sądu
Najwyższego z dnia 18 września 2014 r.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 351 § 1 k.p.c. wniosek o uzupełnienie orzeczenia może być
zgłoszony w terminie dwóch tygodni od ogłoszenia wyroku, a gdy doręczenie
wyroku następuje z urzędu - od jego doręczenia. Termin został dochowany.
Wskazany przepis stanowi jednak ponadto, że wniosek taki może dotyczyć sytuacji,
w której sąd nie orzekł o całości żądania, o natychmiastowej wykonalności albo nie
zamieścił w wyroku dodatkowego orzeczenia, które według przepisów ustawy
powinien był zamieścić z urzędu. Taka sytuacja nie zachodzi, wobec czego
wniosek o uzupełnienie postanowienia podlega oddaleniu.
Wykładnia orzeczenia służy rozstrzygnięciu wątpliwości co do jego treści
(art. 352 k.p.c.). Uzasadnienie wniosku wskazuje, że strona w istocie polemizuje
z oceną majątkowego charakteru roszczenia, przyjętego w orzeczeniu, którego
wniosek dotyczy. Wbrew przeświadczeniu autora wniosku, orzeczenie i jego
uzasadnienie nie zawiera niejasności podlegających wykładni. Nie jest rzeczą sądu
przedstawianie stronie metody obliczenia wartości przedmiotu zaskarżenia.
Postanowienie z dnia 18 września b.r. stanowi kontynuację linii orzeczniczej
utrwalonej w praktyce Sądu Najwyższego. Wskazano w jego uzasadnieniu
orzeczenia dotyczące kryteriów określania majątkowego bądź niemajątkowego
charakteru uchwały. Orzeczenia te, wbrew twierdzeniom autora wniosku, są
powszechnie dostępne. Określenie „niepublikowane” oznacza tylko tyle, że nie są
zamieszczone w urzędowym zbiorze orzeczeń. Wszystkie cytowane
w uzasadnieniu postanowienia orzeczenia dostępne są natomiast w internetowych
publikatorach (np. LEX), ponadto zamieszczone są na powszechnie dostępnej
stronie internetowej Sądu Najwyższego (z wyjątkiem dwóch najstarszych, które
również są udostępniane ze strony internetowej SN poprzez Referat do spraw
informacji publicznej).
3
Podkreślenia wymaga, że w postępowaniu przed Sądem Najwyższym strony
reprezentowane są przez profesjonalnych pełnomocników, wykonujących zawód
adwokata lub radcy prawnego, dla których dostęp do orzecznictwa Sądu
Najwyższego nie powinien stanowić trudności.
Wobec braku przesłanek określonych w art. 351 i 352 k.p.c. orzeczono jak
w sentencji.