II KK 299/14
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:11-02-2015
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II KK 299/14
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 29 stycznia 2015 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Waldemar Płóciennik (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Włodzimierz Wróbel
SSA del. do SN Piotr Mirek
Protokolant Ewa Oziębła
przy udziale prokuratora Prokuratury Generalnej Krzysztofa Parchimowicza,
w sprawie A. R.
skazanego z art. 288 § 1 k.k., art. 257 k.k.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na rozprawie
w dniu 29 stycznia 2015 r.,
kasacji wniesionej przez Prokuratora Generalnego na niekorzyść skazanego
od wyroku nakazowego Sądu Rejonowego w W.
z dnia 28 marca 2014 r.,
uchyla zaskarżony wyrok w części dotyczącej rozstrzygnięcia o
karze łącznej grzywny i sprawę w tym zakresie przekazuje do
ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w W.
UZASADNIENIE
2
Sąd Rejonowy w W. wyrokiem nakazowym z dnia 28 marca 2014 r., sygn.
akt […], uznał oskarżonego A. R. za winnego popełnienia zarzucanych mu czynów:
I. z art. 288 § 1 k.k. i za to na podstawie art. 288 § 1 k.k. w zw. z art. 58 § 3 k.k.
wymierzył mu karę grzywny w wysokości 40 stawek dziennych, ustalając wysokość
jednej stawki na kwotę 100 zł;
II. z art. 257 k.k. i za to na podstawie tego przepisu w zw. z art. 58 § 3 k.k.
wymierzył mu karę grzywny w wysokości 30 stawek dziennych, ustalając wysokość
jednej stawki na kwotę 100 zł;
III. na podstawie art. 85 k.k. i art. 86 § 1 k.k. wymierzył oskarżonemu karę łączną
grzywny w wysokości 35 stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki na
kwotę 100 zł;
IV. na podstawie art. 46 § 1 k.k. zobowiązał oskarżonego do wpłaty na rzecz
pokrzywdzonego D. G. kwoty 7.350 zł tytułem naprawienia szkody (k.70).
Wyrok ten, wobec niewniesienia sprzeciwu przez strony, uprawomocnił się w
dniu 5 maja 2014 r. (k.70).
We wniesionej, na podstawie art. 521 § 1 k.p.k., na niekorzyść skazanego
kasacji, w zakresie rozstrzygnięcia o karze łącznej, Prokurator Generalny na
podstawie art. 523 § 1 k.p.k., art. 526 § 1 k.p.k. i art. 537 § 1 i 2 k.p.k.
zaskarżonemu wyrokowi nakazowemu zarzucił rażące i mające istotny wpływ na
jego treść naruszenie przepisu prawa karnego materialnego, tj. art. 86 § 1 k.k.,
polegające na orzeczeniu wobec oskarżonego kary łącznej grzywny w wymiarze 35
stawek dziennych, przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 100 zł, tj. w
rozmiarze niższym od najwyższej z orzeczonej jednostkowej kary grzywny
podlegającej łączeniu. W konkluzji Prokurator wniósł o uchylenie wyroku w
zaskarżonej części i przekazanie sprawy w tym zakresie do ponownego
rozpoznania Sądowi Rejonowemu w W.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Kasacja Prokuratora Generalnego jest zasadna, ponieważ wyrok nakazowy
Sądu Rejonowego zapadł z rażącym naruszeniem prawa materialnego.
Zgodnie z treścią art. 86 § 1 k.k. sąd wymierza karę łączną w granicach od
najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy. Sąd
Rejonowy w W. wyrokiem nakazowym z dnia 28 marca 2014 r. orzekł wobec A. R.,
3
na podstawie art. 85 k.k. i art. 86 § 1 k.k. karę łączną grzywny w wysokości 35
stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 100 złotych.
Rozstrzygnięciem tym połączone zostały kary grzywny z punktu I wyroku w
wysokości 40 stawek dziennych, przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę
100 zł oraz z punktu II w wysokości 30 stawek dziennych, przy ustaleniu wysokości
jednej stawki na kwotę 100 złotych. Mając zatem na uwadze orzeczone kary
jednostkowe, Sąd Rejonowy mógł orzec karę łączną grzywny w wysokości nie
niższej niż 40 stawek dziennych. Dolna granica kary łącznej wyznaczana jest przez
najwyższą z kar wymierzonych za pozostające w zbiegu przestępstwa, a zasada ta
ma charakter bezwzględny i ustawa nie przewiduje żadnych wyjątków, odmiennie
określających dolną granicę kary łącznej.
Orzekając karę łączną grzywny w wymiarze 35 stawek dziennych, Sąd
Rejonowy dopuścił się więc rażącego naruszenia przepisu art. 86 § 1 k.k., które to
uchybienie miało istotny wpływ na treść orzeczenia.
Kierując się powyższym, Sąd Najwyższy uchylił zaskarżony wyrok nakazowy
w zakresie kary łącznej grzywny i sprawę przekazał właściwemu sądowi do
ponownego rozpoznania. Przy ponownym rozpoznaniu sprawy Sąd Rejonowy
będzie zobowiązany do przestrzegania wskazanych treścią art. 86 § 1 k.k.
warunków orzekania kary łącznej.
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 29 stycznia 2015 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Waldemar Płóciennik (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Włodzimierz Wróbel
SSA del. do SN Piotr Mirek
Protokolant Ewa Oziębła
przy udziale prokuratora Prokuratury Generalnej Krzysztofa Parchimowicza,
w sprawie A. R.
skazanego z art. 288 § 1 k.k., art. 257 k.k.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na rozprawie
w dniu 29 stycznia 2015 r.,
kasacji wniesionej przez Prokuratora Generalnego na niekorzyść skazanego
od wyroku nakazowego Sądu Rejonowego w W.
z dnia 28 marca 2014 r.,
uchyla zaskarżony wyrok w części dotyczącej rozstrzygnięcia o
karze łącznej grzywny i sprawę w tym zakresie przekazuje do
ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w W.
UZASADNIENIE
2
Sąd Rejonowy w W. wyrokiem nakazowym z dnia 28 marca 2014 r., sygn.
akt […], uznał oskarżonego A. R. za winnego popełnienia zarzucanych mu czynów:
I. z art. 288 § 1 k.k. i za to na podstawie art. 288 § 1 k.k. w zw. z art. 58 § 3 k.k.
wymierzył mu karę grzywny w wysokości 40 stawek dziennych, ustalając wysokość
jednej stawki na kwotę 100 zł;
II. z art. 257 k.k. i za to na podstawie tego przepisu w zw. z art. 58 § 3 k.k.
wymierzył mu karę grzywny w wysokości 30 stawek dziennych, ustalając wysokość
jednej stawki na kwotę 100 zł;
III. na podstawie art. 85 k.k. i art. 86 § 1 k.k. wymierzył oskarżonemu karę łączną
grzywny w wysokości 35 stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki na
kwotę 100 zł;
IV. na podstawie art. 46 § 1 k.k. zobowiązał oskarżonego do wpłaty na rzecz
pokrzywdzonego D. G. kwoty 7.350 zł tytułem naprawienia szkody (k.70).
Wyrok ten, wobec niewniesienia sprzeciwu przez strony, uprawomocnił się w
dniu 5 maja 2014 r. (k.70).
We wniesionej, na podstawie art. 521 § 1 k.p.k., na niekorzyść skazanego
kasacji, w zakresie rozstrzygnięcia o karze łącznej, Prokurator Generalny na
podstawie art. 523 § 1 k.p.k., art. 526 § 1 k.p.k. i art. 537 § 1 i 2 k.p.k.
zaskarżonemu wyrokowi nakazowemu zarzucił rażące i mające istotny wpływ na
jego treść naruszenie przepisu prawa karnego materialnego, tj. art. 86 § 1 k.k.,
polegające na orzeczeniu wobec oskarżonego kary łącznej grzywny w wymiarze 35
stawek dziennych, przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 100 zł, tj. w
rozmiarze niższym od najwyższej z orzeczonej jednostkowej kary grzywny
podlegającej łączeniu. W konkluzji Prokurator wniósł o uchylenie wyroku w
zaskarżonej części i przekazanie sprawy w tym zakresie do ponownego
rozpoznania Sądowi Rejonowemu w W.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Kasacja Prokuratora Generalnego jest zasadna, ponieważ wyrok nakazowy
Sądu Rejonowego zapadł z rażącym naruszeniem prawa materialnego.
Zgodnie z treścią art. 86 § 1 k.k. sąd wymierza karę łączną w granicach od
najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy. Sąd
Rejonowy w W. wyrokiem nakazowym z dnia 28 marca 2014 r. orzekł wobec A. R.,
3
na podstawie art. 85 k.k. i art. 86 § 1 k.k. karę łączną grzywny w wysokości 35
stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 100 złotych.
Rozstrzygnięciem tym połączone zostały kary grzywny z punktu I wyroku w
wysokości 40 stawek dziennych, przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę
100 zł oraz z punktu II w wysokości 30 stawek dziennych, przy ustaleniu wysokości
jednej stawki na kwotę 100 złotych. Mając zatem na uwadze orzeczone kary
jednostkowe, Sąd Rejonowy mógł orzec karę łączną grzywny w wysokości nie
niższej niż 40 stawek dziennych. Dolna granica kary łącznej wyznaczana jest przez
najwyższą z kar wymierzonych za pozostające w zbiegu przestępstwa, a zasada ta
ma charakter bezwzględny i ustawa nie przewiduje żadnych wyjątków, odmiennie
określających dolną granicę kary łącznej.
Orzekając karę łączną grzywny w wymiarze 35 stawek dziennych, Sąd
Rejonowy dopuścił się więc rażącego naruszenia przepisu art. 86 § 1 k.k., które to
uchybienie miało istotny wpływ na treść orzeczenia.
Kierując się powyższym, Sąd Najwyższy uchylił zaskarżony wyrok nakazowy
w zakresie kary łącznej grzywny i sprawę przekazał właściwemu sądowi do
ponownego rozpoznania. Przy ponownym rozpoznaniu sprawy Sąd Rejonowy
będzie zobowiązany do przestrzegania wskazanych treścią art. 86 § 1 k.k.
warunków orzekania kary łącznej.