Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III CNP 26/14
POSTANOWIENIE
Dnia 11 marca 2015 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Jacek Gudowski
w sprawie z powództwa Gminy Miejskiej K.
przeciwko A. M., R. M. i M. M.
o opróżnienie lokalu mieszkalnego,
oraz z powództwa A. M., R. M. i M. M.
przeciwko Gminie Miejskiej K.
o ustalenie,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 11 marca 2015 r.,
na skutek skargi A. M., R. M. i M. M.
o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w K.
z dnia 22 maja 2014 r.,
odrzuca skargę.
2
UZASADNIENIE
Pozwani wnieśli skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w K. z dnia 22 maja 2014 r., wskazując,
że skutkuje on realnym zagrożeniem wyrządzenia niepowetowanej szkody w
postaci utraty przez pozwanych prawa do dysponowania lokalem.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Sąd Najwyższy wielokrotnie wyjaśniał, że szkoda, która jest przesłanką
dopuszczalności skargi (4245
§ 1 pkt 4 k.p.c.), musi być spowodowana przez
wydanie orzeczenia, a więc powinna zostać realnie poniesiona (por. postanowienia
Sądu Najwyższego z dnia 17 listopada 2005 r., II CNP 15/05, OSNC 2006, nr 9,
poz. 153, z dnia 27 lipca 2006 r., II BP 11/06, OSNP 2007, nr 15-16, poz. 223,
z dnia 28 listopada 2006 r., III CNP 46/06, „Izba Cywilna” 2007, nr 12, s. 50, z dnia
25 maja 2007 r., III CNP 30/07, „Izba Cywilna” 2008, nr 12, s. 52); nie wystarczy
zagrożenie wystąpieniem szkody lub jej prawdopodobieństwo.
Skarżący nie uprawdopodobnili szkody, a przeciwnie, stwierdzili tylko,
że „powstało realne zagrożenie wyrządzenia szkody w ich majątku”, co nie spełnia
wymagania określonego w art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c.
Nie wskazano także, z którym przepisem zaskarżony wyrok jest niezgodny
(art. 4245
§ 1 pkt 3 k.p.c.).
Z tych względów orzeczono jak w sentencji (art. 4248
§ 1 k.p.c.).