Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II CZ 108/14
POSTANOWIENIE
Dnia 20 marca 2015 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Krzysztof Strzelczyk (przewodniczący)
SSN Maria Szulc
SSN Karol Weitz (sprawozdawca)
w sprawie ze skargi J. R.
o wznowienie postępowania zakończonego
prawomocnym wyrokiem Sądu Apelacyjnego
z dnia 29 października 2002r., wydanym
w sprawie z powództwa J. R.
przeciwko O. Polska Spółce Akcyjnej w W. następcy
prawnemu T. P. Spółki Akcyjnej z siedzibą w W.
Obszaru w Z.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 20 marca 2015 r.,
zażalenia powoda J. R.
na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 4 sierpnia 2014 r.,
oddala zażalenie i wniosek o przyznanie kosztów
nieopłaconej pomocy prawnej świadczonej skarżącemu
z urzędu w postępowaniu zażaleniowym.
2
UZASADNIENIE
Powód J. R. wniósł skargę o wznowienie postępowania zakończonego
prawomocnym wyrokiem Sądu Apelacyjnego z dnia 29 października 2002 r. w
sprawie o zapłatę o sygnaturze akt … 782/02. Wskazał, że podstawą skargi jest
brak należytej reprezentacji go w wymienionym postępowaniu przez adwokata
ustanowionego przez sąd.
Postanowieniem z dnia 4 sierpnia 2014 r. Sąd Apelacyjny w jego punkcie 3
odrzucił skargę o wznowienie przyjmując, że nie została ona oparta na ustawowej
podstawie i że została wniesiona po upływie trzymiesięcznego terminu określonego
w art. 407 § 1 k.p.c., liczonego do dnia, w którym o wyroku dowiedziała się strona,
jej organ lub jej przedstawiciel ustawowy.
Na postanowienie z dnia 4 sierpnia 2014 r., sprostowane postanowieniem
Sądu Apelacyjnego z dnia 19 listopada 2014 r., pełnomocnik J. R. złożył zażalenie
w zakresie punktu 3, tj. odrzucenia skargi o wznowienie. Zarzucił naruszenie art
410 § 1 w zw. z art. 407 § 1 oraz art. 328 § 2 k.p.c. Na tej podstawie wniósł o
uchylenie postanowienia z dnia 4 sierpnia 2014 r. w zaskarżonym zakresie i
przekazanie sprawy Sądowi Apelacyjnemu w tym zakresie do ponownego
rozpoznania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Twierdzenie, że ustanowiony przez sąd pełnomocnik nienależycie
wykonywał swoje obowiązki, nie stanowi podstawy wznowienia w postaci
pozbawienia możności działania lub w postaci braku należytej reprezentacji
(art. 401 pkt 2 k.p.c.; por. postanowienie Sąd Najwyższego z dnia 27 stycznia
2011 r., II PZ 41/11, nie publ.). Niezależnie od tego trzymiesięczny termin do
wniesienia skargi opartej na tych podstawach biegnie od dnia, w którym o wyroku
dowiedziała się strona, jej organ lub jej przedstawiciel ustawowy (art. 407 § 1 k.p.c.).
Z akt sprawy wynika, że ani powód ani reprezentujący go wtedy w sprawie
pełnomocnik nie byli obecni na rozprawie apelacyjnej i podczas ogłoszenia wyroku.
Wyrok z dnia 29 października 2002 r. został jednak doręczony pełnomocnikowi
powoda w dniu 12 listopada 2002 r. Najpóźniej w tym dniu pełnomocnik powoda
3
ze skutkiem dla niego dowiedział się więc o wyroku. Oznacza to, że skarga
o wznowienie została wniesiona już po upływie terminu określonego w art. 407 § 1
k.p.c.
Wniosek o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej
przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu został oddalony, gdyż pełnomocnik
J. R. nie złożył oświadczenia, o którym mowa w § 16 rozporządzenia Ministra
Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców
prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej
udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (tekst jedn.: Dz. U.
z 2013 r., poz. 490; zob. np. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 23 lutego
2012 r., V CZ 133/11, nie publ.).
Z tych względów, Sąd Najwyższy, na podstawie art. 39814
w zw. z art. 3941
§ 3, orzekł jak w sentencji.