Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II CZ 102/14
POSTANOWIENIE
Dnia 25 marca 2015 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Henryk Pietrzkowski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Barbara Myszka
SSN Bogumiła Ustjanicz
ze skargi Z. P.
przy uczestnictwie A. P.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia Sądu
Okręgowego w K. z dnia 11 września 2012 r., wydanego w sprawie ze skargi Z.P.
o wznowienie postępowania w sprawie wszczętej z urzędu zakończonej
prawomocnym postanowieniem Sądu Rejonowego w K.
z dnia 25 stycznia 2011 r.
o przyjęcie Z. P. do szpitala psychiatrycznego,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 25 marca 2015 r.,
zażalenia skarżącego Z. P.
na postanowienie Sądu Okręgowego w K.
z dnia 15 września 2014 r.,
oddala zażalenie.
UZASADNIENIE
2
Sąd Okręgowy w K. postanowieniem z dnia 15 września 2014 r. odrzucił na
podstawie art. 4246
§ 3 k.p.c. skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego postanowienia Sądu Okręgowego z dnia 11 września 2012 r. Sąd
Okręgowy stwierdził, że Z. P. sporządził i wniósł skargę osobiście, po odmowie jej
sporządzenia przez ustanowioną dla skarżącego z urzędu adwokat B. L., która w
złożonej opinii prawnej wskazała na brak podstaw do wniesienia skargi.
Na powyższe postanowienie pełnomocnik skarżącego adwokat J. M. wniósł
zażalenie, w którym zarzucił naruszenie art. 4246
§ 2 k.p.c. przez jego
niezastosowanie, tj. zaniechanie wezwania skarżącego do uzupełnienia braków
formalnych skargi przez „ustanowienie adwokata z wyboru”.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Posiadanie przez stronę zdolności procesowej nie zawsze przesądza
o możliwości osobistego dokonywania czynności procesowych. Strona musi być
dodatkowo wyposażona w zdolność postulacyjną, a więc zdolność do
samodzielnego dokonywania czynności procesowych. Brak tej zdolności może
wynikać z przepisów prawa nakazujących korzystanie z zastępstwa pełnomocnika
procesowego.
Stosownie do treści art. 871
§ 1 k.p.c. w postępowaniu przed Sądem
Najwyższym obowiązuje zastępstwo stron przez adwokatów lub radców prawnych.
Brak w zakresie zdolności postulacyjnej nie podlega ocenie z punktu widzenia
braków formalnych pisma wniesionego przez stronę pozbawioną tej zdolności. Nie
ma zatem zastosowania art. 4246
§ 2 k.p.c., stanowiący podstawę usuwania
braków skargi wynikających z niezachowania warunków formalnych określonych
w art. 4245
§ 2 k.p.c. Skarga wniesiona z naruszeniem art. 871
§ 1 k.p.c. podlega –
jak stanowi art.4246
§ 3 k.p.c. – odrzuceniu. Zarzut naruszenia przez Sąd
Apelacyjny art. 4246
§ 2 k.p.c. należało więc uznać za bezzasadny.
Z tych względów, zażalenie, jako nieuzasadnione, Sąd Najwyższy oddalił
(art.385 w zw. z art.39821
k.p.c.).
3