Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV KK 124/15
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 26 maja 2015 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Przemysław Kalinowski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Małgorzata Gierszon
SSN Marek Pietruszyński
Protokolant Jolanta Grabowska
w sprawie D. L.
skazanego z art. 216 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu w trybie art. 535 § 5 k.p.k.
w dniu 26 maja 2015 r.,
kasacji, wniesionej przez Prokuratora Generalnego na korzyść skazanego
od wyroku Sądu Rejonowego w C.
z dnia 12 lutego 2015 r.
uchyla wyrok Sądu Rejonowego w C. z dnia 12 lutego 2015 r.,
w zaskarżonej części i w tym zakresie przekazuje sprawę D. L.
w/w Sądowi do ponownego rozpoznania.
UZASADNIENIE
Sąd Rejonowy wyrokiem z dnia 12 lutego 2015 roku:
1. oskarżonego D. L. uznał za winnego tego, że:
a/ w dniu 21 czerwca 2014 roku w C. znieważył I. M. słowami powszechnie
uznanymi za obelżywe, tj. czynu wyczerpującego dyspozycję art. 216 § 1 k.k.;
2
b/ także w dniu 21 czerwca 2014 roku w C. znieważył I. M. słowami powszechnie
uznanymi za obelżywe, tj. czynu wyczerpującego dyspozycję art. 216 § 1 k.k.; oraz
przyjmując, że działał w podobny sposób w krótkich odstępach czasu, wyczerpując
dyspozycję art. 91 § 1 k.k., na podstawie art. 216 § 1 k.k. wymierzył mu jedną karę
5 miesięcy pozbawienia wolności;
2. na podstawie art. 69 § 1 i § 2 k.k. w zw. z art. 70 § 1 pkt 1 k.k. wykonanie
orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesił na okres 3 lat tytułem
próby;
3. na podstawie art. 72 § 1 pkt 8 k.k. zobowiązał oskarżonego D. L. do
nieubliżania i niewywoływania awantur wobec oskarżycielek prywatnych […];
4. na podstawie art. 628 pkt 2 k.p.k. zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu
Państwa opłatę sądową w kwocie 300 zł oraz wydatki w kwocie 50 zł.
Wyrok ten nie został zaskarżony przez żadną ze stron i uprawomocnił się w I
instancji w dniu 20 lutego 2015 roku.
Obecnie, na podstawie art. 521 § 1 k.p.k., Prokurator Generalny zaskarżył
powyższe orzeczenie w części dotyczącej rozstrzygnięcia o karze, na korzyść D. L.
Na podstawie art. 523 § 1 k.p.k.. art. 526 § 1 k.p.k. oraz art. 537 § 1 i 2 k.p.k.
Autor kasacji zarzucił rażące i mające istotny wpływ na treść wyroku naruszenie
przepisu prawa karnego materialnego, tj. art. 216 § 1 k.k., polegające na
wymierzeniu D. L. za przypisane mu przestępstwo, na podstawie wymienionego
przepisu, kary pozbawienia wolności, która nie jest przewidziana w jego sankcji.
W konkluzji nadzwyczajnego środka zaskarżenia Prokurator Generalny
wniósł o uchylenie wyroku Sądu Rejonowego w zaskarżonej części i przekazanie
sprawy w tym zakresie Sądowi Rejonowemu do ponownego rozpoznania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Kasacja wniesiona przez Prokuratora Generalnego na korzyść D. L. w części
dotyczącej rozstrzygnięcia o karze – okazała się w pełni zasadna, a sformułowany
w niej wniosek o uchylenie wyroku Sądu Rejonowego w zaskarżonej części i
przekazanie sprawy w tym zakresie do ponownego rozpoznania w/w Sądowi –
zasługiwał w całości na uwzględnienie. Taka ocena uzasadniała rozpoznanie
przedmiotowej kasacji na posiedzeniu w trybie przewidzianym w art. 535 § 5 k.p.k.
Trafnie zauważa skarżący, że nie budzą zastrzeżeń ustalone okoliczności
3
faktyczne ani ocena prawna zachowania skazanego. Kwestionowane
rozstrzygnięcie jest jednak wadliwe w części dotyczącej orzeczenia o karze
pozbawienia wolności. W tym zakresie, zostało ono wydane z rażącym i mającym
istotny wpływ na treść rozstrzygnięcia naruszeniem przepisu prawa karnego
materialnego, wskazanego w zarzucie kasacji.
W realiach niniejszej sprawy D. L. został uznany winnym popełnienia czynu z
art. 216 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. i na podstawie art. 216 § 1 k.k. wymierzono
mu karę 5 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej
wykonania na okres 3 lat próby.
Tymczasem, zgodnie z treścią sankcji zamieszczonej w art. 216 § 1 k.k.,
skazując sprawcę za przestępstwo wyczerpujące znamiona określone w tym
przepisie, Sąd może orzec jedną z dwóch wymienionych w nim kar: grzywnę albo
karę ograniczenia wolności.
Zatem skoro wskazana powyżej norma nie przewiduje możliwości
wymierzenia kary pozbawienia wolności, Sąd Rejonowy orzekając tego rodzaju
karę dopuścił się rażącego i mającego istotny wpływ na treść wyroku
naruszenia art. 216 §1 k.k.
W tych warunkach kasacja wniesiona przez Prokuratora Generalnego z
urzędu na korzyść D. L. oraz zamieszczony w niej wniosek o uchylenie wyroku
w zaskarżonej części i przekazanie sprawy w tym zakresie Sądowi
Rejonowemu do ponownego rozpoznania, spełniała warunki określone w art..
535 § 5 k.p.k., co uzasadniało jej rozpoznanie i uwzględnienie na posiedzeniu.
Przy ponownym rozpoznaniu sprawy D. L. w uchylonym zakresie, Sąd
Rejonowy weźmie pod uwagę rodzaje kar przewidzianych w przepisie prawa
materialnego przyjętym za podstawę skazania i zastosuje się do obowiązującej
regulacji ustawowej.
Mając to wszystko na uwadze Sąd Najwyższy orzekł, jak w wyroku.