Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II K 217/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 czerwca 2015r.

Sąd Rejonowy w Brzegu II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Ewa Kacan – Skrzyńska

Protokolant: st. sek. sąd. Lilianna Kupis

W obecności Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Kędzierzynie - Koźle – Włodzimierza Chłap

Po rozpoznaniu w dniu 21.10.2014r., 02.12.2014r., 22.01.2015r., 31.03.2015r., 06.05.2015r., 17.06.2015r. w Brzegu

Sprawy

K. R.

c. J. i D. zd. I.

ur. (...) B.

Oskarżonego o to, że :

1. w okresie od 17 listopada 2012 roku do 09 lutego 2013 roku w D., S., P. i O., woj. (...) i (...) prowadząc własną działalność gospodarczą, działając w wykonaniu z góry powziętego zamiaru i krótkich odstępach czasu, w celu użycia za autentyczne podrobiła umowy kontygentowe wraz z aneksami do nich na sprzedaż urządzeń wielofunkcyjnych termomix których dystrybutorem jest (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością sp. k. – z dnia :

- 17.11.2012 roku nr (...) na nazwisko V. K. wraz z aneksem

- 30.11.2012 roku nr (...) na nazwisko J. W. wraz z aneksem

- 31.01.2013 roku nr (...) na nazwisko A. K.

- 03.02.2013 roku nr (...) na nazwisko A. F.

- 09.02.2013 roku nr (...) na nazwisko J. M.

w ten sposób, że umowy te wraz z odpowiadającymi im aneksami zawarła i podpisała własnoręcznie imieniem i nazwiskiem Z. Z. (1) jako uprawnionego przedstawiciela spółki (...), bez jego wiedzy i woli, doprowadzając w ten sposób do zawarcia umów sprzedaży tych urządzeń i przekazania takich dokumentów sprzedaży do spółki (...) jako zrealizowany przez Z. Z. (1), przy czym czyn ten stanowi wypadek mniejszej wagi,

tj. o przestępstwo z art. 270 § 2a kk w zw. z art. 12 kk

M. Z.

c. J. i M. zd. K.

ur. (...) B.

o to, że :

2. w okresie od grudnia 2012 roku do marca 2013 roku w B., woj. (...), działając bez umocowania do działania w imieniu (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością sp. k. z siedzibą we W. będącej dystrybutorem urządzeń wielofunkcyjnych termomix oraz w wykonaniu z góry powziętego zamiaru i w krótkich odstępach czasu, w celu użycia za autentyczne, posłużyła się podrobionymi przez K. R. umowami o nr (...) wraz z przynależnymi do nich właściwymi aneksami na sprzedaż tych urządzeń dla V. K., J. W., A. K., A. F. i J. M., które to umowy wraz z odpowiadającymi im aneksami zawarła K. R. podpisując się na nich nazwiskiem (...) jako uprawnionego przedstawiciela spółki (...), bez jego wiedzy i zgody – w ten sposób, że po otrzymaniu tych umów od K. R. przekazała je do spółki (...) jako zrealizowane przez Z. Z. (1) w celu uzyskania prowizji ze sprzedaży tych urządzeń, dokumentując tę sprzedaż sporządzeniem przez siebie 5 sfałszowanych rachunków z dni : 13.12.2012r. nr 1/12/12, 25.12.2012r. nr 3/12/12, 17.02.2013r. nr 2/12/12, 18.02.2013r. nr 2/02/13 i 15.03.2013r. nr 2/03/13 na wykonanie usług przedstawicielskich , opatrzonych pieczęcią (...) Handel – Usługi, które podpisała nazwiskiem Z., podrabiając w ten sposób jego podpis na tych dokumentach, podczas gdy w rzeczywistości Z. Z. (1) takich dokumentów nie wystawiał, przy czym czyn ten stanowi wypadek mniejszej wagi,

tj. o przestępstwo z art. 270 § 2a kk w zw. z art. 12 kk

3. w dniu 7 grudnia 2012 roku w B., woj. (...), działając bez umocowania do działania w imieniu spółki (...), w celu użycia za autentyczną podrobiła umowę kontygentową o nr (...) wraz z aneksem dotyczącą sprzedaży urządzenia termomix dla wskazanego w umowie klienta A. C. działającego pod firmą (...) w ten sposób, że podpisała tę umowę jako przedstawiciel handlowy w/w spółki, a urządzenie będące przedmiotem umowy faktycznie zbyła K. M., a następnie umową tą posłużyła się przekazując do spółki (...) w celu uzyskania prowizji, przy czym czyn ten stanowi wypadek mniejszej wagi,

tj. o przestępstwo z art. 270 § 2a kk

4. w dniu 18 listopada 2012 roku w B., woj. (...), działając bez umocowania do działania w imieniu spółki (...) w celu użycia za autentyczną podrobiła umowę kontygentową o nr (...) wraz z aneksem dotyczącą sprzedaży urządzenia termomix dla wskazanego w umowie klienta A. C. działającego pod firmą (...) w ten sposób, że podpisała tę umowę jako przedstawiciel w/w spółki, a urządzenie będące przedmiotem umowy zbyła R. M., a następnie umową tą posłużyła się przekazując ją do spółki (...) w celu uzyskania prowizji, przy czym czyn ten stanowi wypadek mniejszej wagi,

tj. o przestępstwo z art. 270 § 2a kk

5. w dniu 10.11. 2012 roku w B., woj. (...), działając bez umocowania do działania w imieniu spółki (...) w celu użycia za autentyczną podrobiła umowę kontygentową o nr (...) wraz z aneksem dotyczącą sprzedaży urządzenia termomix dla wskazanego w umowie klienta M. K. w ten sposób, że podpisała tę umowę w rubryce „podpis przedstawiciela handlowego” nazwiskiem (...), podczas gdy roli takiej w spółce nie pełniła, wskazując tym samym na zawarcie tej umowy przez uprawnionego na mocy umowy ze spółką (...) – męża Z. Z. (1), a następnie umową tą posłużyła się przekazując do tej spółki w celu uzyskania prowizji, przy czym czyn ten stanowi wypadek mniejszej wagi,

tj. o przestępstwo z art. 270 § 2a kk

I.  na podstawie art. 17 § 1 pkt. 3 kpk w zw. z art. 1 § 2 kk postępowanie karne o przypisany oskarżonej K. R. czyn opisany w pkt 1 części wstępnej wyroku, eliminując z opisu czynu „bez jego wiedzy i woli”, umarza,

II.  na podstawie art. 17 § 1 pkt. 3 kpk w zw. z art. 1 § 2 kk postępowanie karne o przypisany oskarżonej M. Z. czyn opisany w pkt 2 części wstępnej wyroku, eliminując z opisu czynu „bez jego wiedzy i zgody”, umarza,

III.  na podstawie art. 17 § 1 pkt. 3 kpk w zw. z art. 1 § 2 kk postępowanie karne o przypisany oskarżonej M. Z. czyn opisany w pkt 3 części wstępnej wyroku przyjmując, w miejsce K. K. (2) K., umarza,

IV.  na podstawie art. 17 § 1 pkt. 3 kpk w zw. z art. 1 § 2 kk postępowanie karne o przypisany oskarżonej M. Z. czyn opisany w pkt 4 części wstępnej wyroku umarza,

V.  na podstawie art. 17 § 1 pkt. 3 kpk w zw. z art. 1 § 2 kk postępowanie karne o przypisany oskarżonej M. Z. czyn opisany w pkt 5 części wstępnej wyroku umarza,

VI.  na podstawie art. 632 pkt. 2 kpk zwalnia oskarżone w całości od ponoszenia kosztów sądowych, w tym od opłaty , kosztami tymi obciążając Skarb Państwa.

Sygn. akt IIK 217/14

UZASADNIENIE

Sąd ustalił następujący stan faktyczny

Od sierpnia 2011 roku oskarżona K. R. była przedstawicielem handlowym firmy (...) z siedzibą we W. zajmując się dystrybucją urządzenia kuchennego o nazwie (...). Jej znajomymi byli wówczas oskarżona M. Z. i jej mąż Z. Z. (1). Wówczas od K. R. małżonkowie Z. dowiedzieli się o możliwości współpracy z firmą (...). M. Z. wiedząc, że z uwagi na wykonywaną pracę – funkcjonariusza policji -nie może prowadzić takiej działalności ,ustaliła z mężem ,że to on działalność taką będzie prowadził , ona zaś działać będzie jako jego pełnomocnik, będą się w działalności wspierać i pomagać sobie . K. R. odesłała ich wówczas do kierownika S. Z. celem dopełnienia formalności . Dnia 03.09.2012 roku w mieszkaniu S. Z. zawarta została pomiędzy V. Polska Sp. zoo a Z. Z. (1) umowa o współpracy z przedstawicielem handlowym . Przy zawieraniu umowy obecna była żona Z. Z. (1) oskarżona M. Z. . Wówczas podpisała ona zgłoszenie pełnomocnika z pisemną informacją o konieczności notarialnego ustanowienia pełnomocnictwa . Została również wówczas pouczona ustnie przez S. Z. o takiej konieczności . Mimo tego , pełnomocnictwa w formie aktu notarialnego nie sporządzono , nie sporządzono również pełnomocnictwa w formie pisemnej . Po jakimś czasie państwo Z. poinformowali K. R. , że mają już kilka osób zainteresowanych kupnem urządzenia . Z uwagi na okoliczność, iż Z. Z. (1) takich umów zawierać jeszcze nie mógł – nie przeszedł bowiem wymaganego szkolenia - ustalili wspólnie tj. K. R. i małżonkowie Z. , iż z tymi klientami umowy zawrze K. R. na swoje nazwisko , co też miało miejsce . Ustalili jednocześnie , że w późniejszym czasie gdy umowy będzie mógł już Z. Z. (1) zawierać , wówczas oskarżona R. przeprowadzi prezentacje i zawrze umowy na Z. Z. (1) w ramach rewanżu . W taki bowiem sposób kwota prowizji wypłacana była przedstawicielowi Z. Z. (1) nie zaś K. R.. W ten sposób oskarżona K. R. podpisała własnoręcznie imieniem i nazwiskiem Z. Z. (1) jako uprawnionego przedstawiciela spółki (...), po przeprowadzonych prezentacjach w D., S., P. i O. umowy kontygentowe wraz z aneksami do nich na sprzedaż urządzeń wielofunkcyjnych termomix z dnia 17.11.2012 roku nr (...) na nazwisko V. K. wraz z aneksem , z dnia 30.11.2012 roku nr (...) na nazwisko J. W. wraz z aneksem , z dnia 31.01.2013 roku nr (...) na nazwisko A. K. , z dnia 03.02.2013 roku nr (...) na nazwisko A. F. , z dnia 09.02.2013 roku nr (...) na nazwisko J. M. . Następnie umowy te o nr (...), (...), (...), (...), (...) wraz z przynależnymi do nich właściwymi aneksami na sprzedaż tych urządzeń dla V. K., J. W., A. K., A. F. i J. M., przekazywała M. Z. aby następnie przesłać je do spółki , zawoziła do domu bądź przekazywała w czasie spotkań na mieście , nie informując już dodatkowo Z. Z. (1), który z uwagi na inne obowiązki nie angażował się w działalność . M. Z. wiedziała , że na umowach tych naniesione były podpisy przez K. R. . K. R. wiedziała o wcześniejszych ustaleniach małżonków w zakresie wspierania się , nie wiedziała natomiast wówczas , że M. Z. nie ma pełnomocnictwa w formie aktu notarialnego . Z tytułu tych umów , na konto bankowe podane przy zawieraniu umowy o współpracy przesyłane były prowizje z tytułu zawartych umów . Następnie po otrzymaniu tych umów od K. R. , M. Z. przekazała je do spółki (...) dokumentując tę sprzedaż sporządzonymi przez siebie 5 rachunkami z dnia 13.12.2012r. nr 1/12/12, 25.12.2012r. nr 3/12/12, 17.02.2013r. nr 2/12/12, 18.02.2013r. nr 2/02/13 i 15.03.2013r. nr 2/03/13 na wykonanie usług przedstawicielskich , opatrzonych pieczęcią (...) Handel – Usługi, które podpisała nazwiskiem Z. , a na podstawie których następnie przekazywana była prowizja na wskazane w umowie konto .

Następnie w dniu 7 grudnia 2012 roku w B. M. Z. , podpisała nanosząc w miejscu „podpis przedstawiciela handlowego” nazwisko (...) umowę kontyngentową o nr (...) wraz z aneksem dotyczącą sprzedaży urządzenia termomix dla wskazanego w umowie klienta A. C. działającego pod firmą (...), , urządzenie będące przedmiotem umowy faktycznie zbyła K. K. (4) a następnie umowę tą przekazała do spółki (...).

W dniu 18 listopada 2012 roku podpisała jako przedstawiciel w/w spółki ,umowę kontygentową o nr (...) wraz z aneksem dotyczącą sprzedaży urządzenia termomix dla wskazanego w umowie klienta A. C. działającego pod firmą (...), a urządzenie będące przedmiotem umowy zbyła R. M., po czym przekazała ją do spółki (...) .

Również w dniu 10.11. 2012 roku oskarżona M. Z. na umowie kontygentowej o nr (...) wraz z aneksem dotyczącej sprzedaży urządzenia termomix dla wskazanego w umowie klienta M. K. naniosła w rubryce „podpis przedstawiciela handlowego” nazwisko (...).

Od powyższych umów wpłynęła następnie prowizja na wspólne konto małżonków .

Z. Z. (1) wiedział , iż oskarżone podejmują szereg czynności w związku z jego działalnością z uwagi na brak jego zaangażowania .

Wobec trwającego kryzysu małżeńskiego w sierpniu 2013 roku oskarżona wniosła sprawę o rozwód , wówczas Z. Z. (1) zawiadomił o przestępstwie .

Dowód: Częściowo wyjaśnienia oskarżonej M. Z. k. 146-153,165-166,169-

177, 243-244

Wyjaśnienia oskarżonej K. R. k. 136-139, 165, 167-168,

239-240, 244

Częściowo zeznania świadka Z. Z. (1) k. 29-30, 111-113,167-

168,169-171,293

Zeznania świadka S. Z. k. 52-53,158-159,264

Zeznania świadka A. K. k. 97,262

Zeznania świadka M. K. k. 102, 263

Zeznania świadka A. C. k.104-105263

Zeznania świadka V. K. k.106-107, 263

Zeznania świadka A. F. k. 108-109, 265

Zeznania świadka J. M. k. 110,265

Zeznania świadka J. W. k. 114, 265

Zeznania świadka K. K. (4) k. 127,292

Zeznania świadka R. M. k. 129,330

Zeznania świadka T. M. k. 312

Zeznania świadka R. W. k. 311,

Protokół przeszukania k. 39-40

Wyciąg z rachunku k 66-70

Umowa o współpracy wraz z załącznikami k. 72

Pismo V. wraz z wypowiedzeniem umowy k. 73

Wydruki prowizyjne k. 74

Umowy kontyngentowe k. 75-82 , 259 , 280

Rachunki k. 83

Opinia biegłego z zakresu informatyki k. 85-96

Pismo V. k. 124

Faktury k. 176-177

Oskarżona K. R. w toku postępowania przygotowawczego przyznała się do popełnienia czynu wyjaśniając jak w ustaleniach . W toku postępowania sądowego oskarżona nie przyznała się do popełnienia czynu , Oświadczyła , iż chodziło o to aby prowizje były przekazywane na konto pana Z. , w ramach rewanżu za wcześniej oddanych klientów, poniosła przy tym koszt związany z prezentacją . Nie wiedziała , że oskarżona Z. nie ma pełnomocnictwa , jej mąż zaś nie mając czasu na działalność w ramach przedstawicielstwa odsyłał ją do swojej żony - oskarżonej Z. . Wiedział natomiast o fakcie zawierania umów na jego nazwisko choć nie wiedział jakich konkretnie klientów to dotyczy . Oskarżona podniosła , iż nakreślała imię i nazwisko Z. Z. (1) swoim charakterem , nie podpisywała się za Z. Z. (1) tylko wskazywała osobę do prowizji .

Oskarżona M. Z. w toku postępowania przygotowawczego przyznała się do popełnienia czynów . Podniosła jednak ,że nie pamięta czy umowy przekazywała jej K. R., natomiast na pewno o takich umowach wiedziała .W zakresie przedmiotowych rachunków wyjaśniła jak w ustaleniach , podnosząc przy tym, iż uczyniła tak bowiem męża nie było często w domu , miała zaś jego upoważnienie . Oświadczyła również , iż złożyła w ten sposób na rachunkach swój podpis , nie podpisywała się natomiast za męża . Podniosła ,że nie była informowana o potrzebie sporządzenia pełnomocnictwa notarialnego . Mąż wiedział o wszystkich umowach ,prowizje zaś wpływały na ich wspólne konto . Oświadczyła , iż podpisała przedmiotowe umowy jako pełnomocnik .Podnosząc te same okoliczności w toku postępowania sądowego złożyła oświadczenie , iż do czynu nie przyznaje się .

Oskarżone nie były karane , zdrowe fizycznie , nie leczone psychiatrycznie.

Dowód : Wyjaśnienia oskarżonej M. Z. k. 146-153,165-166,169-

177, 243-244

Wyjaśnienia oskarżonej K. R. k. 136-139, 165, 167-168,

239-240, 244

Karta karna k. 284-285

Sąd zważył co następuje

Po analizie materiału zebranego w sprawie Sąd nie miał wątpliwości, że działania oskarżonych przynajmniej formalnie wypełniały znamiona przepisu ustawy karnej, jednakże z uwagi na znikomą społeczną szkodliwość, w ocenie Sądu, nie stanowiły przestępstwa. Zdaniem Sądu, w stosunku do obu oskarżonych, zachodzą przesłanki z art. 17 § 1 pkt 3 k.k., które powodują konieczność umorzenia postępowania w zakresie wszystkich zarzucanych czynów .

Stan faktyczny, który doprowadził Sąd do wskazanych wniosków, został ustalony w głównej mierze w oparciu o wyjaśnienia samych oskarżonych ,w tym częściowo o wyjaśnienia oskarżonej Z., dołączoną do sprawy dokumentację , wyciąg z rachunku, umowę o współpracy wraz z załącznikami , pismo V. wraz z wypowiedzeniem umowy wydruki prowizyjne, umowy kontyngentowe , rachunki , faktury, opinię. . Istotne przy czynieniu ustaleń były również zeznania świadków S. Z. , A. K. M. K. , A. C., V. K. , A. F., J. M. , J. W., K. K. (4), R. M., T. M., R. W. , przy czym jedynie częściowo sąd oparł się na zeznaniach Z. Z. (1).

Mimo nieprzyznania się do popełnienia zarzucanych czynów , w treści relacji zarówno oskarżona Z. jak i oskarżona R. przyznają istotnym dla sprawy okolicznościom , które legły u podstaw czynionych ustaleń . Oskarżona R. w żadnym razie nie kwestionuje podpisania własnoręcznie imieniem i nazwiskiem Z. Z. (1) przedmiotowych umów , podając okoliczności ich zawarcia oraz podając motywy takiego działania , a przyjęte przez sąd . Podobnie oskarżona Z. przyznała okolicznościom jak poczynił to organ orzekający w ustaleniach kwestionując jedną okoliczność – również istotną , a to dotyczącą pełnomocnictwa . Tu jednak ustalenia Sąd czynił w oparciu o relację świadka Z. w obecności którego dopełniono wszelkich formalności w związku z zawarciem umowy o współpracy , a który konsekwentnie podnosił , iż poza drukiem zgłoszenia pełnomocnika z informacją o pełnomocnictwie notarialnym , wyraźnie wskazał oskarżonej i jej mężowi ustnie , iż istnieje konieczność udzielenia pełnomocnictwa notarialnego. W tym miejscu Sąd zaznacza , iż sam załącznik w postaci „zgłoszenie pełnomocnika” nie stanowi udzielenia takiego pełnomocnictwa , a co wynika wyraźnie nie tylko z zeznań świadków R. W. , świadka Z. , czy też T. M. ale i wskazuje na to treść samego załącznika . Wracając do świadka Z. , dając wiarę temuż świadkowi sąd uznał , iż jako osoba obca dla stron nie zainteresowana niekorzystnym rozstrzygnięciem , nie miała powodów aby kreować fałszywy obraz zdarzeń . Tym samym sąd odmówił wiary Z. Z. (1) , który na rozprawie twierdził , iż o pełnomocnictwie notarialnym nie wiedział , oskarżona dowiedziała się zaś , że istnieje konieczność ustanowienia pełnomocnictwa notarialnego w innym czasie niż data podpisywania umowy ( ale również jeszcze przed rozpoczęciem sprzedaży). Przede wszystkim takiej treści zeznań nie złożył on słuchany po raz pierwszy , jego niekonsekwencja zaś dyskwalifikuje jego relację w tym zakresie . Nie budzi w ocenie Sądu wątpliwości , po analizie materiału zebranego , iż Z. Z. (1) wiedział o działaniach oskarżonych choć z oczywistych względów nie wiedział jakie konkretnie zawierane są umowy czy też wystawiane rachunki . Wiedział on iż oskarżona R. w ramach rewanżu zawiera umowy na jego nazwisko . Konsekwentnie podnoszą to same oskarżone , zresztą z takimi ustaleniami korelują inne towarzyszące zdarzeniom okoliczności , fakt , iż pozostawali oni w związku małżeńskim oraz wyrażali chęć współpracy , wspierania się w działalności założonej przez Z. Z. (1). Zresztą częściowo wynika to również z zeznań samego świadka Z. Z. (1) . Sąd nie może oprzeć się wrażeniu , że przedmiotowe zawiadomienie było odpowiedzią na pozew rozwodowy . Pozostałe wskazane dowody ,przesłuchani świadkowie potwierdzają niekwestionowane okoliczności w tym okoliczności zawierania poszczególnych umów, stąd ustalenia w tym zakresie sąd czynił w oparciu również o te źródła dowodowe .

Sąd nie dał wiary M. Z. w zakresie podnoszonej przez nią okoliczności braku wiedzy co do wymaganej formy pełnomocnictwa ( wskazać tu należy iż nie było sporządzone również w formie pisemnej ) , traktując tę część wyjaśnień jako dozwoloną prawem linię obrony .

W ocenie Sądu bez znaczenia dla czynionych ustaleń pozostaje kwestia ważności takich umów , jeśli spojrzymy przez pryzmat , iż nastąpiło to na skutek potwierdzenia tego przez firmę (...) w oparciu o przepisy prawa cywilnego . Tak samo pozostałe inne okoliczności podnoszone przez strony , w tym odnoszące się do zagadnień dotyczących stron przedmiotowych umów kontyngentowych , czy też składanie podpisów swoim charakterem pisma na co wskazywały oskarżone . Ustaleń nie może w końcu zmienić fakt, iż o powyższym wiedział sam Z. Z. (1) . Choć miało to znaczenie przy ocenie stopnia społecznej szkodliwości . W obliczu poczynionych ustaleń chybiony jest również zarzut , iż sama firma (...) nie żądała pełnomocnictwa przez siebie wymaganego wobec złożonego „zgłoszenia pełnomocnika” . Dopełnienie takiego obowiązku leżało bowiem po stronie oskarżonej i jej męża.

Przechodząc zaś do kwalifikacji prawnej zarzucanych oskarżonym czynów , sąd stanął na stanowisku , iż czyniąc jak w ustaleniach oskarżona R. podrobiła przedmiotowe umowy kontyngentowe wraz z aneksami ( nadając pozory autentyczności ) w celu użycia za autentyczne doprowadzając do zawarcia umów i przekazania takich dokumentów do spółki (...) jako zrealizowane przez Z. Z. (1) . Dalej , M. Z. posłużyła się tak podrobionymi przez K. R. umowami wraz z przynależnymi do nich aneksami przekazując je do spółki jako zrealizowane przez Z. Z. (1) w celu uzyskania prowizji , podrobiła również , nadając pozory autentyczności , rachunki podpisując je nazwiskiem Z. .Działając w opisany w stanie faktycznym sposób podrobiła także wskazane tam umowy kontyngentowe.

Kierując się okolicznościami sprawy nie budzi wątpliwości , iż działały one z zamiarem bezpośrednim .

Tym samym oskarżone wyczerpały dyspozycję art. 270 par 2a kk czy też art.270 par 2a kk w zw. z art. 12 kk ( działając w krótkich odstępach czasu z góry powziętym zamiarem co wynika z okoliczności sprawy ) .

Choć działania oskarżonych formalnie wyczerpywały znamiona czynu zabronionego z art. 270 § 2a k.k. to jednak z uwagi na znikomą społeczną szkodliwość, zdaniem Sądu, nie stanowiły przestępstwa, czego konsekwencją jest umorzenie postępowania na podstawie art. 17 § 1 pkt 3 k.p.k. Oceniając stopień społecznej szkodliwości wskazanych czynów oskarżonych, Sąd wziął pod uwagę wszystkie relewantne w tej sprawie przesłanki, o których mowa w art. 115 § 2 k.k. i ocenił je całościowo. Powyższe tj. szeroki zespół elementów podmiotowo – przedmiotowych, w tym rodzaj dobra, w które godził czyn oskarżonych, charakter szkody wyrządzonej czynem, sposób działania oskarżonych, rodzaj i stopień ich zawinienia oraz motywy jakie nimi kierowały, nie pozwala na przyjęcie większego niż znikomy stopnia społecznego niebezpieczeństwa zarzucanych oskarżonym czynów. Przestępstwem jest bowiem nie tylko czyn formalnie wyczerpujący znamiona określone w ustawie karnej, ale również godzący w substancjalne dobra społeczne uznawane przez społeczeństwo i pozostające pod protekcją nie tylko prawa karnego, ale i innych systemów normatywnych. Czyn ten musi wykazywać obiektywną aspołeczność (zobacz: wyrok SN z dnia 26 września 2003 r., WK 18/03). Działanie oskarżonych tymczasem z pewnością nie można uznać za aspołeczne. Z okoliczności sprawy jasno wynika, iż oskarżone działały za zgodą i wiedzą Z. Z. (1) ( stąd dokonana modyfikacja w opisie czynów ). Co istotne – umowy te ostatecznie spółka (...) uznała, sąd zwraca jeszcze raz uwagę na motywy działania – oskarżona R. w ramach rewanżu zawierała przedmiotowe umowy , zaś M. Z. kierowana sytuacją majątkową i brakiem zaangażowania męża podjęła takie działania .

Mając na uwadze wszystkie powyższe rozważania, Sąd uznał, iż społeczna szkodliwość omawianych czynów obu oskarżonych, jest znikoma. Stąd też w świetle przepisu art. 1 § 2 k.k. nie stanowią one przestępstwa.

W takiej sytuacji postępowanie karne Sąd umorzył.

Orzeczenie o kosztach postępowania uzasadniają powołane w wyroku przepisy.