Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 kwietnia 2015 r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu – Wydział XIII Cywilny Rodzinny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Beata Zientek

Sędziowie: SSO Alicja Spustek-Kląskała

SSO Ewa Litowińska-Kutera

Protokolant: Magdalena Maślanka

po rozpoznaniu w dniu 24 kwietnia 2015 r. we Wrocławiu

sprawy z powództwa małoletnich B. i O. C., reprezentowanych przez matkę M. C.

przeciwko A. C.

o podwyższenie alimentów

na skutek apelacji wniesionej przez powodów od wyroku Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Śródmieścia we Wrocławiu z dnia 24 listopada 2014 r. sygn. akt III RC 399/14

oddala apelację

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------

XIIICa 1/15

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 24 listopada 2014 r. Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Śródmieścia we Wrocławiu w sprawie z powództwa małoletnich B. i O. C., reprezentowanych przez matkę M. C.

przeciwko A. C.

o podwyższenie alimentów

I.  oddalił powództwo;

II.  kosztami postępowania obciążył Skarb Państwa.

Powyższy wyrok Sąd Rejonowy wydał po dokonaniu następujących ustaleń faktycznych.

Małoletni O. C. ur. (...) oraz B. C. (1) ur. (...) pochodzą ze związku małżeńskiego M. C. oraz A., których małżeństwo zostało rozwiązane na mocy wyroku Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 8 lutego 2013 r. w sprawie XIII RC 3313/12.

Na mocy powyższego orzeczenia władza rodzicielska nad małoletnimi została powierzona matce – M. C.; od pozwanego zasądzono natomiast na rzecz małoletnich powodów alimenty w wysokości 350 zł ( O. C.) oraz 300 zł (B. C. (1)).

Sąd Rejonowy ustalił, że

W dniu wydania poprzedniego orzeczenia w przedmiocie alimentów małoletni O. C. miał 15 lat i był uczniem drugiej klasy gimnazjum. Jego koszt utrzymania wynosił 600-700 zł miesięcznie. Głównym składnikiem tych kosztów było wyżywienie. Małoletni był wówczas zdrowy, nie uczęszczał na żadne zajęcia dodatkowe.
Małoletni B. C. (1) miał w chwili orzeczenia alimentów 8 lat. Jego koszty utrzymania wynosiły od 400 do 500 zł miesięcznie. Pozwany opiekował się dziećmi, kupował im wyżywienie, robił prezenty okazjonalne. Matka małoletnich powodów i pozwany wspólnie opłacali mieszkanie.

Matka małoletnich w chwili orzeczenia alimentów pracowała w (...) Szpitalu (...) we W. na stanowisku pielęgniarki w pełnym wymiarze godzin z miesięcznym uposażeniem netto 2.929,84 zł.

Pozwany był zatrudniony (...) sp. z o.o. na stanowisku montera w pełnym wymiarze godzin z miesięcznym wynagrodzeniem w kwocie 2.007,21 zł netto.

W chwili wydania wyroku rozwodowego małoletni mieszkali z rodzicami w mieszkaniu o powierzchni 86 m ² przy ul. (...) we W...

Według ustaleń Sądu Rejonowego w dniu 13 lutego 2014 roku matka małoletnich powodów i pozwany w toczącym się przed tutejszym Sądem postępowaniu I. N. 825/13 zawarli ugodę w przedmiocie kontaktów pozwanego z małoletnimi O. i B. C. (1). Zgodnie z tą ugodą pozwany będzie mógł spotykać się z małoletnimi:

1) w każdy pierwszy i trzeci weekend miesiąca od godz. 18.00 w piątek do godz. 21.00 w niedzielę,

2) w każdy poniedziałek i środę od godz. 17.00 do godz. 21.00,

3) jeden tydzień ferii zimowych, przy czym w latach parzystych będzie to drugi tydzień, zaś

w latach nieparzystych pierwszy tydzień od poniedziałku od godz. 8.00 do niedzieli do godz. 21.00,

4) w drugi dzień Świąt Bożego Narodzenia i w pierwszy dzień Ś. Wielkanocnych

w latach parzystych, zaś w latach nieparzystych w pierwszy dzień Świąt Bożego Narodzenia i w drugi dzień Ś. Wielkanocnych od godz. 8.00 do godz. 21.00,

5) w pierwsze dwa tygodnie lipca i dwa ostatnie tygodnie sierpnia w latach parzystych,

w latach nieparzystych w dwa ostatnie tygodnie lipca i w dwa pierwsze tygodnie sierpnia,

Sąd I instancji ustalił, że obecnie małoletni O. C. jest uczniem pierwszej klasy szkoły zawodowej. Nie choruje przewlekle. Małoletni B. C. (1) jest nadal uczniem szkoły podstawowej. Również nie choruje przewlekle.

Obecnie matka małoletnich powodów nadal zatrudniona jest w (...) Publicznym Szpitalu (...) we W. w pełnym wymiarze godzin na stanowisku pielęgniarki z miesięcznym wynagrodzeniem netto rzędu 2.700 zł.

Pracuje także na umowę zlecenie w charakterze pielęgniarki. Z tego tytułu otrzymuje miesięczne wynagrodzenie w kwocie 410 zł brutto. Matka małoletnich zorganizowała przyjęcie komunijne dla małoletniego B. za kwotę 1.460 zł, ponosi koszty wyżywienia małoletnich, nabyła tablet oraz okulary, kupuje dzieciom zabawki i odzież, leki i pomoce szkolne. Małoletni B. C. (1) jest pod opieką stomatologiczną. Matka małoletnich powodów również ponosi koszty utrzymania mieszkania przy ul. (...).

Sąd Rejonowy ustalił ponadto, że

w wyniku podziału majątku matka małoletnich powodów i pozwany sprzedali mieszkanie przy ul. (...). Pozwany za swoją część nabył mieszkanie w O., matka małoletnich powodów otrzymaną kwotę zdeponowała na rachunku bankowym. Pieniądze te zamierza przeznaczyć na zakup mieszkania dla małoletniego O.. Obecnie matka małoletnich powodów z dziećmi mieszka we W. przy ul. (...) ze swoim obecnym partnerem. Pozwany uczestniczy w kontaktach z synami, podczas tych kontaktów daje im kieszonkowe, kupuje dzieciom prezenty. W związku z przeprowadzką do O. pozwany będzie ponosił większe koszty związane z dojazdami do pracy.

Odnośnie aktualnej sytuacji pozwanego Sąd Rejonowy ustalił, że pozwany nadal jest zatrudniony w (...) sp. z o.o. na stanowisku technika serwisu w pełnym wymiarze godzin. Z powyższego tytułu uzyskuje zasadnicze wynagrodzenie w wysokości około 3000 zł brutto.

Pozwany uiszcza opłaty związane z korzystaniem z mieszkania przy ul. (...) z tytułu telewizji cyfrowej, ubezpieczenia, energii elektrycznej.

Pozwany w okresie od marca do grudnia 2013 r. przebywał za granicą (Niemcy) w celach zarobkowych. Także w tym okresie regulował rachunki związane z korzystaniem ze wspólnego mieszkania, za zarobione pieniądze nabył samochód osobowy marki B..

Według ustaleń Sądu Rejonowego Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Śródmieścia postanowieniem z dnia 2 stycznia 2014 r. ograniczył pozwanemu władzę rodzicielską nad małoletnimi synami przez nadzór kuratora (I. N. (...)).

W uzasadnieniu Sąd Rejonowy stwierdził, że powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie

Podstawą materialnoprawną żądania był przepis art. 138 k.r.o. Przedmiotem badania sądu w niniejszej sprawie było, więc nie tylko ustalenie czy od daty poprzedniego orzeczenia dotyczącego wysokości świadczeń alimentacyjnych, nastąpiła zmiana stosunków, uzasadniająca zmianę dotychczasowego zakresu obowiązku alimentacyjnego pozwanego, a wynikająca z podwyższenia usprawiedliwionych potrzeb powodów bądź zwiększenia możliwości zarobkowych pozwanego.

Sąd Rejonowy wskazał, że przedstawicielka ustawowa małoletnich z niniejszym powództwem wystąpiła po upływie 16 miesięcy od wydania poprzedniego orzeczenia w przedmiocie alimentów. Zdaniem Sadu I instancji w tak krótkim okresie, więc z całą pewnością nie doszło do na tyle istotnej zmiany stosunków gospodarczych, w zakresie wzrostu cen towarów i usług, które uzasadniałyby wzrost usprawiedliwionych potrzeb małoletnich. Okoliczności świadczących o wzroście tych potrzeb nie dostarczył także zgromadzony w sprawie materiał dowodowy. Przede wszystkim nie można zgodzić się z matką małoletnich powodów jakoby od chwili orzeczenia alimentów w wyroku rozwodowym wzrosły koszty utrzymania małoletnich. Zdaniem Sądu I instancji matka małoletnich powodów, wbrew ciążącemu na niej obowiązkowi dowodowemu, nie wykazała zmiany okoliczności, o jakiej mowa w art. 138 kro. Zarówno przedłożone przez nią dokumenty jak i treść jej przesłuchania okoliczności tych nie potwierdziły. W ocenie Sądu Rejonowego , matka małoletnich powodów za pomocą przedłożonych dokumentów wykazała jedynie, że ponosi koszty wyżywienia dzieci, koszty związane z ich edukacją czy też zakupem odzieży. Nie udowodniła jednak, że koszty te uległy zmianie uzasadniającej ingerencję w wysokość orzeczonych już alimentów. Lakoniczne twierdzenia matki małoletnich powodów, że chłopcy rosną, wymagają lepszej odzieży, zaś starszy syn zaczął się golić nie mogą stanowić podstawy do uwzględnienia żądania o podwyższenie alimentów. Sąd Rejonowy uznał, że zmianie uległa sytuacja rodzinna i majątkowa matki małoletnich powodów. Matka małoletnich powodów tworzy obecnie związek z mężczyzną, z którym prowadzi wspólne gospodarstwo domowe, wspólnie z nim zamieszkuje. Matka małoletnich powodów otrzymuje także dodatkowe wynagrodzenie z tytułu umowy zlecenia. Sąd Rejonowy z ostrożnością także oceniał twierdzenia matki małoletnich powodów jakoby pozwany nie interesował się dziećmi i nie uczestniczył w ich życiu. Według ustaleń Sądu Rejonowego pozwany wystąpił do Sądu z wnioskiem o uregulowanie jego kontaktów z synami, a zatem oczywiste jest, że zabiegał w ten sposób właśnie o to, aby w życiu dzieci uczestniczyć. Kontakty odbywają się, zaś z lektury akta podręcznych nadzoru kuratora w sprawie I. O. 16/14 nie wynika, jakoby pozwany nie interesował się dziećmi i nie uczestniczył w ich utrzymaniu. Z ostrożnością Sąd Rejonowy potraktował także treść przesłuchania matki małoletnich powodów, jakoby miała ona ponosić koszty utrzymania mieszkania przy ul. (...) w kwocie 1.000 zł miesięcznie. Matka małoletnich powodów w żaden sposób nie udowodniła tej okoliczności, zaś wykazane przez nią koszty utrzymania małoletnich i ponoszonych wydatków, wskazywałyby na to, że miesięcznie wydaje więcej pieniędzy niż otrzymuje wynagrodzenia. Sąd Rejonowy uznał także, że nie jest sytuacją uzasadniającą uwzględnienie żądania małoletnich powodów konieczność stomatologicznego leczenia małoletniego B., bowiem faktem znanym z urzędu jest, że małoletnie dzieci korzystają z bezpłatnego leczenia zębów w ramach NFZ. Gołosłowne jest w ocenie Sądu Rejonowego twierdzenie matki małoletnich powodów, że w związku ze zmianą szkoły przez małoletniego O. drastycznie wzrosły koszty jego utrzymania i jego usprawiedliwione potrzeby, zwłaszcza, że swoje żądanie matka małoletnich powodów sformułowała w czerwcu 2014 r., a zatem w czasie kiedy małoletni O. dopiero skończył gimnazjum.

W ocenie Sądu I instancji koszty utrzymania małoletnich, z uwagi na krótki upływ czasu od wydania poprzedniego orzeczenia nie uległy zmianie, co w szczególności dotyczy kosztów wyżywienia, zakupu odzieży, czy środków higieny.

Dokonując zaś oceny możliwości zarobkowych pozwanego, Sąd Rejonowy uznał, że nie uległy one zmianie od chwili orzeczenia rozwodu. Natomiast w ocenie Sądu I instancji jego sytuacja materialna uległa pogorszeniu. W związku z rozwodem matka małoletnich i pozwany zmuszeni byli sprzedać wspólne mieszkanie. Kwota, którą otrzymał pozwany nie pozwoliła mu na zakup mieszkania we W. i nabył lokal w O.. W związku z tym będzie musiał ponosić większe koszty dojazdów do pracy do W., z pewnością będzie też ponosił większe koszty związane z realizacją kontaktów z małoletnimi synami.

Sąd Rejonowy uznał, iż od chwili wydania poprzedniego orzeczenia w przedmiocie obowiązku alimentacyjnego pozwanego, nie doszło do takiej zmiany okoliczności, która uzasadniałby podwyższenie alimentów, co skutkowało oddaleniem powództwa.

Przedstawicielka ustawowa małoletnich powodów wniosła apelację od przedmiotowego wyroku zaskarżyła wyrok w części, tj. odnośnie pkt. I, w którym oddalono powództwo w całości.

Powyższemu wyrokowi zarzuciła

naruszenie przepisów prawa procesowego, poprzez dokonanie oceny dowodów z przekroczeniem granic ustawowej swobody i wyprowadzenie błędnych wniosków z zebranego w sprawie materiału dowodowego, a w konsekwencji przyjęciu, że nie zaszła jakakolwiek zmiana sytuacji materialnej i majątkowej mojej i mojego męża, a przede wszystkim, że nie wzrosły potrzeby małoletnich B. i O. C..

Skarżąca mając na uwadze powyższe wniosła o:

zmianę zaskarżonego wyroku poprzez podwyższenie alimentów zasądzonych od pozwanego A. C. wyrokiem Sądu Okręgowego we Wrocławiu, XIII Wydział Cywilny Rodzinny, w sprawie zawisłej pod sygn. akt: XIII RC 3313 / 12, na rzecz małoletniego O. C. z kwoty po 350,- zł miesięcznie do kwoty po 850,- zł miesięcznie, zaś na rzecz małoletniego B. C. (2) z kwoty po 300,- zł miesięcznie do kwoty po 700,- zł miesięcznie, płatnych do jej rąk do 10 dnia każdego miesiąca wraz z odsetkami ustawowymi w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat od dnia wniesienia pozwu.

W uzasadnieniu podała, że kwota alimentów na starszego syna w kwocie 350,- zł i 300,- zł na młodszego pokrywa zaledwie połowę kosztów, jakie ponoszę na ich wyżywienie. Małoletni są w fazie silnego wzrostu, są bardzo aktywni fizycznie i wymagają posiłków wysokoenergetycznych.

Skarżąca stwierdziła, że sam pozwany w odpowiedzi na pozew z dnia 23.07.2014 r. przyznał, że ze wzrostem dzieci ich potrzeby wzrastają. Podkreśliła , iż od ostatniego wyroku orzekającego alimenty starszy syn O. urósł blisko 15 cm. Odzież dla niego zmuszona jestem kupować w sklepach z ubraniami dla dorosłych, które są znacznie droższe, niż odzież dla dzieci. Za 350,- zł alimentów nie jest w stanie kupić mu jednej pary butów i spodni. Starszy syn O., któremu wraz ze wzrostem rośnie stopa, co roku potrzebuje zakupu nowego obuwia: 2 par butów całorocznych po 1 parze butów zimowych i letnich oraz 2 par obuwia sportowego typu „adidas". W ciągu jednego roku zmuszona była wymienić mu całą odzież, gdyż nogawki wszystkich spodni oraz rękawy bluz, koszul, swetrów i kurtek były za krótkie. Młodszy syn jest zdecydowanie niższy i drobniejszy od starszego, a zatem nie mogę zaoszczędzić na zakupie odzieży dla B., bo ubrania po starszym bracie są dla niego za duże. Skarżąca podkreśliła, że obydwaj synowie są bardzo aktywni fizycznie, grają w piłkę, jeżdżą na rowerach, dużo biegają i niszczą odzież, a zwłaszcza buty.

Skarżąca dodała, że stara się zapewnić im życie na w miarę godziwym poziomie, nie przekraczając granic zaspakajania ich potrzeb w pełni uzasadnionych. Poza etatową pracą zawodową zmuszona była podjąć dodatkową pracę w charakterze pomocy medycznej, co odbywa się kosztem sprawowania opieki nad synami i spędzania z nim takiej ilości czasu, jakiej oczekują i wymagają. Ponadto zmuszona była do zaciągnięcia w dniu 31.07.2013 r. nieoprocentowanej pożyczki u swojego pracodawcy na pokrycie codziennych kosztów naszego utrzymania.

Skarżąca stwierdziła, że pozwany oprócz tego, że płaci tak małe alimenty na synów, w żaden inny sposób, poza kwotą 10 złotych kieszonkowego na miesiąc, dobrowolnie nie zaspakaja ich potrzeb. Od lat nie kupił synom żadnej odzieży, poza jedną parą butów, nie robi dla nich zakupów żywnościowych, jakichś szczególnych droższych prezentów na urodziny, imieniny lub święta. Pozwany realizuje kontakty w znacznie mniejszym zakresie, niż zostało to ustalone sądownie i jedynie pobieżnie orientuje się w potrzebach dzieci. Nie interesuje się ich postępami w nauce, nie chodzi na wywiadówki, nie pomaga im w lekcjach, które to obowiązki spoczywają wyłącznie na niej. Pozwany nie ma żadnego rozeznania na temat problemów zdrowotnych synów. Nie interesuje go, gdy są chorzy i wymagają opieki.

Zdaniem skarżącej Sąd nie wziął pod uwagę, że pozwany może do pracy dojeżdżać (...) em, kupując dużo tańszy bilet miesięczny lub jeździć do pracy pociągiem podmiejskim. Zdaniem skarżącej Sąd Rejonowy nie wziął pod uwagę, że znacznie większe są możliwości zarobkowe pozwanego z uwagi na jego umiejętności, fachowość, predyspozycje zawodowe i doświadczenie. W dniu 21.04.2015r. wpłynęło uzupełnienie apelacji powodów złożone przez profesjonalnego pełnomocnika.

Pełnomocnik złożył uzupełnienie apelacji w celu uzupełnienia i sprecyzowania zarzutów zawartych w apelacji powodów z dnia 12.XII.2014r. i wyrokowi zarzucił

1/ naruszenie przepisów prawa procesowego, a to art. 233 § 1 k.p.c. w z art. 328 § 2 k.p.c. poprzez dokonanie oceny dowodów z przekroczeniem granic ustawowej swobody i wyprowadzenie błędnych wniosków z zebranego w sprawie materiału dowodowego, a w konsekwencji przyjęciu, że od chwili uprawomocnienia się wyroku rozwodowego z dnia 08.02.2013 r. nie zaszła zmiana stosunków uzasadniająca podwyższenie alimentów od pozwanego na rzecz małoletnich powodów,

21 niewyjaśnienie wszystkich okoliczności faktycznych istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy wskutek naruszenia przepisów postępowania, które miało wpływ na wynik sprawy, a to braku rozstrzygnięcia w przedmiocie zgłoszonych przez stronę powodową w piśmie z dnia 13 sierpnia 2014 r. i 15 września 2014 r. wniosków dowodowych

Mając na uwadze powyższe wniósł o :

1/ zmianę zaskarżonego wyroku poprzez podwyższenie alimentów zasądzonych od pozwanego A. C. wyrokiem Sądu Okręgowego we Wrocławiu, XIII Wydział Cywilny Rodzinny, w sprawie zawisłej pod sygn. akt: XIII RC 3313 / 12, na rzecz małoletniego O. C. z kwoty po 350,- zł miesięcznie do kwoty po 850,- zł miesięcznie, zaś na rzecz małoletniego B. C. (2) z kwoty po 300,- zł miesięcznie do kwoty po 700.- zł miesięcznie, płatnych do moich rąk do 10 dnia każdego miesiąca wraz z odsetkami ustawowymi w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat od dnia wniesienia pozwu.

2/ zasądzenie od pozwanego na rzecz powodów kosztów procesu za obie instancje, w tym kosztów zastępstwa adwokackiego według norm przepisanych,

ewentualnie

3/ uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.

Z powyższym orzeczeniem Sądu I Instancji nie zgadza się powódka uznając je za wadliwe, bowiem zostało ono wydane z rażącym naruszeniem przepisów postępowania.

W uzasadnieniu skarżący podał, że Sąd I Instancji błędnie przyjął, iż od chwili wydania poprzedniego orzeczenia w przedmiocie obowiązku alimentacyjnego pozwanego nie doszło do takiej zmiany okoliczności, która uzasadniałaby podwyższeniem alimentów. Zdaniem powodów pozwany przez okres pracy w Niemczech zarabiał kwotę 1.600.- zł miesięcznie oraz dodatkowo kwotę 41 EUR dziennie tytułem diety. Daje to łącznie średnio kwotę ok. 5.044 zł (1.600,- zł + 3.444,- zł) - przyjmując 20 dni roboczych w miesiącu i średni kurs 1 EUR = 4.2 zł. Sąd I Instancji w żaden sposób nie odniósł się do powyższego i wbrew treści art. 132 § 2 KRiO uznał zakres możliwości zarobkowych i majątkowych pozwanego na poziomie z chwili wydania wyroku rozwodowego, pomimo iż możliwości te uległy co najmniej podwojeniu.

Skarżący podkreślił, że

Sąd I Instancji nie rozstrzygnął wniosków dowodowych zgłoszonych przez powódkę w piśmie z dnia 13 sierpnia 2014 r.

Sąd Okręgowy zważył co następuje.

Apelacja powodów nie zasługuje na uwzględnienie. Sąd Rejonowy przeprowadził prawidłowe postępowanie dowodowe, poczynił właściwe ustalenia faktyczne , które Sąd Okręgowy przyjął za własne Sąd I instancji powołał właściwą podstawę prawną rozstrzygnięcia. Ze zgromadzonego materiału dowodowego Sąd Rejonowy wyciągnął trafne wnioski uznając, że brak jest podstaw do podwyższenia alimentów zasądzonych na rzecz małoletnich powodów.

Skarżący podnoszą w apelacji i w piśmie uzupełniającym apelacji zarzut naruszenia przepisów prawa procesowego tj. art.233§1 kpc.

Zarzut ten jest chybiony.

W myśl art. 233§1 kpc Sąd ocenia wiarygodność i moc dowodów według własnego przekazania na podstawie wszechstronnego rozważenia zebranego w sprawie materiału dowodowego. Sąd Rejonowy w ocenie Sądu Okręgowego tej oceny nie naruszył reguł oznaczonych w powołanym tu unormowaniu, dającym wyraz obowiązywaniu zasady swobodnej oceny dowodów.

Zgodnie z literaturą cechą swobodnej oceny dowodów jest ich bezstronna ocena.

Wszechstronne uwzględnienie materiału oznacza uwzględnienie wszystkich dowodów przeprowadzonych w postępowaniu oraz wszystkich okoliczności towarzyszących przeprowadzeniu poszczególnych środków dowodowych a mających znaczenie dla ich mocy i wiarygodności (por w (...), Realizacja zasady swobodnej oceny dowodów w polskim procesie cywilnym, NP. 1966 nr 4 s 20).

W ocenie Sadu Okręgowego Sąd Rejonowy wszechstronnie rozważył zebrany w tej sprawie materiał. Swoje twierdzenia Sąd I instancji przekonywująco i należycie uzasadnił .

Sąd Rejonowy prawidłowo badał w jaki sposób od ostatniego ustalenia wysokości alimentów uległy zmianie czynniki kształtujące ich wysokość a więc z jednej strony jak zmieniły się możliwości majątkowe i zarobkowe osoby zobowiązanej a z drugiej jakiej zmianie uległ zakres usprawiedliwiony zakres potrzeb osoby uprawnionej ( art.138 kro).

Za uchybiony uznać należy podniesiony w piśmie uzupełniającym apelację zarzut , że Sad I instancji nie rozstrzygnął wniosków dowodowych zgłoszonych przez powódkę w piśmie z dnia 13.08.2014r.

Pełnomocnik powodów będąc obecnym na rozprawie nie zgłosił do protokołu zastrzeżeń o uchyleniu przepisom postępowania . Zgodnie z art. 162 kpc stronie , która zastrzeżenia nie zgłosiła nie przysługuje prawo powoływania się na takie uchybienia w dalszym toku postępowania chyba, że uprawdopodobni że nie zgłosiła takich zastrzeżeń bez swojej winy. Sytuacja taka nie ma miejsca w niniejszej sprawie.

Sąd Okręgowy podziela stanowisko Sądu I instancji, że zebrany w sprawie materiał dowodowy nie dostarczył okoliczności świadczących o wzroście potrzeb małoletnich w sposób istotny. Przedstawicielka ustawowa na której ciąży obowiązek dowodowy nie wykazała zmiany okoliczności o jakiej mowa w art. 138 kro.

Nie dostarczyła dowodów , poza twierdzeniami , że ponosi znacznie wyższe kwoty na utrzymanie synów niż w czasie gdy ustalane były alimenty w 2013r. Nie wykazała jak to trafnie stwierdził Sąd Rejonowy, że ponosi koszty utrzymania mieszkania w którym mieszka z konkubinem i dziećmi.

W ocenie Sadu Okręgowego Sąd Rejonowy prawidłowo ocenił też sytuacje pozwanego, który po sprzedaniu wspólnego mieszkania zakupił mieszkanie w O. ze względu na niższe ceny niż we W..

Jak to wskazał Sąd Rejonowy nie można postawić pozwanemu zarzutu, że zakupił mieszkanie o powierzchni 47m ² a nie mniejsze. Mieć należy bowiem na uwadze , że utrzymuje on kontakty z synami i winien mieć możliwości zapewnienia im w czasie kontaktów odpowiednich warunków.

Jak wynika z ustaleń faktycznych rodzice małoletnich w lutym 2014r. zawarli ugodę mocą której pozwany ma prawo do kontaktów z synami w szerokim zakresie. Ma to niewątpliwy wpływ na wysokość alimentów albowiem w czasie kontaktów ( dwa weekendy od piątku do niedzieli jeden tydzień ferii zimowych, święta oraz miesiąc wakacji a także dwa popołudnia w tygodniu) pozwany zaspakaja potrzeby dzieci.

Przedstawicielka ustawowa powodów w apelacji podnosi, że pozwany realizuje kontakty w mniejszym zakresie lecz nie wystąpiła o ich zmianę co powoduje , że ugoda w przedmiocie kontaktów jest nadal aktualna.

Tym samym w ocenie Sądu Okręgowego pozwany oprócz zasądzonych alimentów musi dysponować środkami finansowymi na zapewnienie powodom utrzymania w czasie ustalonych kontaktów.

Skoro zatem nie zostało w niniejszym postępowaniu wykazane, że od czasu ostatniego ustalenia wysokości alimentów nastąpiła istotna zmiana w rozumieniu art. 138 kro na mocy art. 385 kpc orzeczono jak na wstępie.