Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 09 lipca 2015 r.

Sąd Rejonowy w Olsztynie Wydział IX Karny

w składzie:

Przewodniczący - SSR Joanna Sienicka

Protokolant – sekretarz sądowy Jolanta Jarmołowicz

w obecności oskarżyciela publ. P. S.

po rozpoznaniu w dniu 16/06/2015r., 09/07/2015r., sprawy

P. W.

c. M. i M. z domu R.

ur. (...) w S.

obwinionej o to, że:

w okresie sierpień – wrzesień 2014r. w O. przy ul. (...) z wspólnej posesji na której mieści się ogród dokonała przywłaszczenia noża kuchennego o wartości 150 zł na szkodę A. O. (1)

- tj. za wykroczenie z art. 119 § 1 kw,

ORZEKA

I.  obwinioną P. W. uznaje za winną popełnienia zarzucanego jej czynu i za to z mocy art. 119 § 1 kw skazuje ją na karę grzywny w wymiarze 100 (sto) złotych;

II.  na podstawie art. 624 § 1 kpk w zw. z art. 119 kpw zwalnia obwinioną od kosztów postępowania i opłaty.

Sygn. akt IX W 1978/15

UZASADNIENIE

Obwiniona P. W. mieszka w O. w budynku przy ul (...) , nie pracuje, pozostaje na utrzymaniu męża. Sąsiadami obwinionej są od 2011r małżonkowie A. i E. O.. Zajmują oni wraz z dziećmi w wieku 15 i 19 lat parter budynku. Na piętrze znajduje się mieszanie obwinionej i państwa K.. Wszyscy sąsiedzi są współwłaścicielami ogródka przylegającego do budynku. Pomiędzy małżonkami O. a obwinioną istnieje konflikt na tle korzystania ze wspólnej nieruchomości i sąsiedztwa.

E. O. pracuje w K. . Do O. przyjeżdża co dwa tygodnie. W okresie od 10 sierpnia 2014r przebywała w domu z rodziną. W miesiącu sierpniu-wrześniu 2014r pracowała w ogrodzie znajdującym się na posesji. Używała do tych prac- do przecinania sznurka do podwiązywania roślin, noża kuchennego . Był to nóż wykończony drewnem , największy z kompletu zakupionego we Francji w 2011 lub 2012r. Komplet 3 noży kosztował 100 Euro. Podczas prac nóż wypadł E. Z.- O. na ścieżkę . Po zakończeniu prac w ogrodzie E. O. wróciła do mieszkania, nóż pozostał w ogrodzie. Po powrocie do ogrodu nie odnalazła noża.

E. W. przebywając w ogrodzie zauważyła leżący na ścieżce nóż. Zabrała go do swojego mieszkania. Nie oddała go pokrzywdzonym. Nie poinformowała sąsiadów o znalezieniu noża. Umieściła w Internecie na portalu społecznościowym wpis ze zdjęciem noża o treści jak na k 8.

A. O. (1) uzyskał informację o powyższym wpisie kilka miesięcy później. W dniu 25 lutego 2015r złożył zawiadomienie na policji zarzucając obwinionej dokonanie kradzieży noża. Wartość noża ocenił na 150zł.

W dniu 23 marca 2015r przedmiotowy nóż zatrzymany został przez policję- znajdował się w posiadaniu obwinionej , a następnie przez policję poddany pokrzywdzonemu. Obwiniona przechowywała nóż na terenie działki w Ł. , gdzie go przewiozła z miejsca zamieszkania.

(d. zawiadomienie o wykroczeniu k 3, wpis k 8, protokół zatrzymania rzeczy k 11-13, pokwitowanie k 14, mapa k 35, uchwała k 34, wydruk k 36, pismo k 39, zdjęcia k 41-42, zeznania A. O. k 44-44v, 4v-5, wyjaśnienia obwinionej k 16, 27-33, 52-52v, 52v, zeznania E. Z.-O. k 52v-53v)

Obwiniona nie przyznała siędo popełnienia zarzucanego jej czynu. Wyjaśniła, iż potraktowała to jako „element walki sąsiedzkiej” . Nóż leżał w ogrodzie wbity w ścieżkę. Nie wiedziała czyj jest nóż, ale domyślała się że należy do sąsiada O.. Nóż zabrała do domu. Nie zamierzała go używać, ”nie zamierzała go udostępniać panu O. jako narzędzia nękania” Oświadczyła, iż z sąsiadami pozostaje w konflikcie, czuje się przez nich zagrożona. Taki nóż wbity w ścieżkę oznacza pogróżkę. Nie zawiadomiła o tym policji. Według obwinionej sąsiad widział jak zabierała jego nóż. Nie oddała mu noża bo bała się że wbije go w innym miejscu w ogrodzie, zrobiła to ze względu na bezpieczeństwo. W toku czynności wyjaśniających wyjaśniła, iż nóż zawiozła na kemping w Ł.. W wyjaśnieniach złożonych na piśmie (k 27-33) wyjaśniła, iż zdarzenie miało miejsce we wrześniu 2014r . Nóż był wbity w ziemię. Jego widok ja przeraził. Wzięła nóż i zabrała go do domu. Podejrzewała, że nóż jest sąsiada O., ale nie zapytała go o to. Oceniła sytuację jako celowe działanie mające na celu zastraszenie a nawet uszkodzenie ciała. Odebrała nóż wbity w ziemię jako pułapkę. Rozważała zgłoszenie tego na policję, ale uznała że sąsiad wyprze się, a ona nie ma dowodów. Zrobiła zdjęcie noża umieściła je na F. jako formę odreagowania stresu. Gdyby sąsiedzi zwrócili się do niej o zwrot noża oddałaby go im. Oceniła wycenę noża na 150 zł jako kuriozalną. Oświadczyła , iż sąsiedzi odzyskali nóż, oddała go dobrowolnie policji. Nie miała zamiaru przywłaszczenia noża. Wywiozła go na działkę bo nie mieścił się w żadnej szafce.

Sąd nie dał wiary twierdzeniom obwinionej , iż jej działaniom nie towarzyszył zamiar przywłaszczenia, uznając je za przejaw przyjętej przez nią linii obrony zmierzającej do uniknięcia odpowiedzialności za zarzucane wykroczenie. Wyjaśnienia obwinionej są wewnętrznie sprzeczne, nie znajdują potwierdzenia w zeznaniach świadków.

A. O. (1) zeznał, iż nie widział momentu zabrania noża przez obwinioną . Dowiedział się, że nóż jest w jej posiadaniu z Internetu kilka miesięcy po zdarzeniu i wówczas zgłosił to na policji. Zaprzeczył by to on pozostawił nóż na terenie posesji. . Zeznał, że jego żona wykonując prace w ogrodzie zostawiła nóż w kwiatach, nie wie gdzie leżał. Nie wie czy było to bezpieczne. Na posesji nie mieszkają małe dzieci. Brak noża ujawnili tego samego dnia. Nie wiedzieli kto dokonał kradzieży. Obwiniona nie kontaktowała się z nim w sprawie noża i nie próbowała go oddać. Nie zwracała im także uwagi, iż pozostawienie noża było niebezpieczne. Nóż kupili we Francji . Ocenił jego wartość na 150zł.

E. O. zeznała, iż pomiędzy nią, mężem , a sąsiadami jest ogromny konflikt od czasu wprowadzenia się ich w 2011r. na tle sposobu korzystania z nieruchomości. Sąsiedzi prezentowali postawę ,iż to oni się wprowadzili i muszą wkomponować się w stan zastany. Zaprzeczyła by celowo mieli dokuczać sąsiadom, nie mieli ku temu powodów. Nóż prawdopodobnie wypadł jej podczas prac w ogrodzie. Wykorzystywała go do przycinania sznurków do podwiązywania roślin. Był to nóż z firmowego kompletu kupionego we Francji za 100 Euro. Nie wie po co pani W. wzięła ten nóż. Mogła go im oddać, zostawić pod drzwiami, wrzucić do skrzynki, albo oddać go za pośrednictwem policji. Nie wiedzieli początkowo kto nóż zabrał. Na wiosnę jej mąż uzyskał informację z F., że ma go obwiniona. Odzyskali nóż dopiero po zawiadomieniu policji.

Sąd w całości podzielił zeznania świadków uznając je za spójne, logiczne, rzeczowe i konsekwentne w toku całego postępowania. Należy zauważyć, iż z zeznań wyżej wymienionych wynika, że nie wiedzieli, iż to obwiniona zabrała z ogrodu ich nóż aż do wiosny 2015r, kiedy to zapoznali się z wpisem na F.. Z zawiadomienia o wykroczeniu wynika, iż złożone zostało w pod koniec lutego 2015r , co potwierdza zeznania pokrzywdzonego dotyczące czasu uzyskania informacji o osobie która zabrała nóż.

Bezspornym jest , iż pomiędzy obwinioną a małżonkami O. istnieje głęboki konflikt, który mógł mieć bezpośredni wpływ na zachowanie obwinionej. Bezspornym jest także, iż obwiniona zabrała leżący w ogrodzie nóż kuchenny należący do sąsiadów . Z jej wyjaśnień wynika, iż miała świadomość , iż należy on do państwa O.. Podobny wniosek wysnuć można w z treści wpisu na F. -k 8, gdzie obwiniona wprost pisała o pozostawieniu noża przez sąsiada , który „ wykradł go dla niej małżonce, że niby bardzie jej się przyda” . Wpis ten zawiera podziękowanie za ten prezent . Nie ulega wątpliwości, iż obwiniona po znalezieniu noża nie poczyniła żadnych kroków w celu oddania go właścicielom . Nóż leżał na ogrodzonej posesji, w budynku mieszkają trzy rodziny, nie trudno było zatem ustalić kto z sąsiadów pozostawił go. Usunięcie noża z ogólnodostępnej ścieżki było działaniem racjonalnym , które można uzasadnić troską o bezpieczeństwo współwłaścicieli posesji. Natomiast dalsze działania obwinionej nie mogą znajdować takiego uzasadnienia ani wytłumaczenia. Po zabraniu noża nie wykonała żadnych kroków aby nóż zwrócić. Wpis na F.- ironiczny i prześmiewczy, także świadczy o tym , iż znalezienie noża w ogrodzie potraktowała jako uprawniające ją do zabrania go. Nie ulega wątpliwości, iż gdyby obwiniona miała zamiar oddania noża właścicielom mogłaby to zrobić poprzez wręczenie go bezpośrednio sąsiadom (mieszkającym piętro niżej), postawienia go przy ich drzwiach, bądź oddanie go policji jako rzeczy znalezionej z prośba o zwrot właścicielom. Na możliwości takie zwracała uwagę E. O. zeznając, iż ze strony jej i męża nie spotkałyby obwinionej przykrości gdyby zdecydowała się sama ten nóż oddać. Obwiniona nie podjęła nawet próby zwrotu noża, co więcej z jej wyjaśnień wynika, iż wywiozła go z domu na działkę. Tłumaczenie , iż zrobiła to bo nie mieścił się jej w szafkach nie wydaje się godne podzielenia. Pokrzywdzeni odzyskali nóż dopiero po złożeniu zawiadomienia o wykroczeniu i podjęcia działań przez policję. Z postępowania obwinionej nie wynika w żaden sposób , by miała zamiar oddania noża pokrzywdzonym . Nie zrobiła tego przez kilka miesięcy od sierpnia -września 2014r do marca 2015r.

Pokrzywdzeni wskazali w jaki sposób oszacowali wartość noża . Zeznania dotyczące tej kwestii są spójne i logiczne. Sąd uznał je wiarygodne.

Mając powyższe na uwadze wina obwinionej nie budzi wątpliwości a polega na ty, że w okresie sierpień – wrzesień 2014r. w O. przy ul. (...) z wspólnej posesji na której mieści się ogród dokonała przywłaszczenia noża kuchennego o wartości 150 zł na szkodę A. O. (1)

Obwiniona swoim zachowaniem wyczerpała znamiona wykroczenia określonego w art 119§1kw

Przedmiotem ochrony wykroczenia z art. 119§1kw jest własność i posiadanie rzeczy. Wykroczenie to polega na dokonaniu kradzieży lub przywłaszczenia cudzej. Kradzieży towarzyszy zabór czyli wyjęcie rzeczy spod władania właściciela i objęcie jej przez sprawcę pod własne władanie. W wypadku przywłaszczenia sprawca nie dokonuje zaboru, odmienny jest sposób wejścia w posiadanie rzeczy cudzej. Celem działania sprawcy wykroczenia z art. 119§1kw jest przywłaszczenie czyli postąpienie z rzeczą jak z własną . O tym w jakim zamiarze działa sprawca decydują wszystkie okoliczności spraw w ich wzajemnym powiązaniu( por wyrok SN z 17 05 1062r VK162/62, Komentarz do Kodeksu Wykroczeń pod redakcją T.Grzegorczyka , wydawnictwo Lex Warszawa 2013).

Nie ulega wątpliwości, iż obwiniona po znalezieniu noża w ogrodzie postępowała z nim jak właściciel, zabrała go do swojego mieszkania, następnie wywiozła na działkę. Nie kontaktowała się w pokrzywdzonymi, nie podjęła próby jego zwrotu. Nóż znajdował się w jej władaniu przez ponad pół roku. Nie sposób zatem podzielić jej tłumaczenia , iż nie miała zamiaru jego przywłaszczenia.

W świetle wskazanych wyżej okoliczności Sąd orzekł wobec obwinionej karę grzywny w wysokości 100 złotych. Orzeczona kara, w ocenie Sądu, jest współmierna do stopnia zawinienia obwinionej i społecznej szkodliwości zarzucanego jej czynu, spełni cele kary tak w zakresie oddziaływania wychowawczego wobec obwinionej jak i prewencyjnego . Sąd miał na uwadze, iż przedmiotowy nóż został zwrócony pokrzywdzonym.

Na podstawie art. 624 § 1 kpk w zw. z art. 119 kpw Sąd zwolnił obwinioną od kosztów postępowania i opłaty mając na uwadze jej sytuację osobistą – brak stałego zatrudniania, pozostawanie na utrzymaniu męża.