Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II W 137/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 kwietnia 2015 r.

Sąd Rejonowy w Kamiennej Górze Wydział II Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Wojciech Bąk

Protokolant: Katarzyna Olszańska

po rozpoznaniu w dniu 29 kwietnia 2015 r. sprawy

Z. T., syna W. i K.,

ur. (...) w W.,

obwinionego o to, że:

w dniu 1czerwca 2014 r. około godz. 1.00 przebywał nad jeziorem B.
w M., gdzie w wodach tego akwenu dokonywał amatorskiego połowu ryb przy użyciu wędki, posiadał złowionego sandacza o wymiarze 60 cm, którego nie wpisał do rejestru amatorskiego połowu ryb zgodnie z jego warunkami, oraz nie wpisał daty i nr łowiska, czym naruszył przepisy z art. 7 ust 2a ustawy o rybactwie śródlądowym,
to jest o wykroczenie z art. 27a ust 1 pkt 2b ustawy z dnia 18 kwietnia 1985 r. o rybactwie śródlądowym

1.  Z. T. uznaje za winnego zarzucanego mu czynu opisanego w części wstępnej wyroku, to jest czynu stanowiącego wykroczenie z art. 27a ust. 1 pkt 2b ustawy o rybactwie śródlądowym i za to na podstawie art. 27a ust. 1 pkt 2b ustawy o rybactwie śródlądowym wymierza wobec Z. T. karę grzywny w kwocie 150 (stu pięćdziesięciu) zł;

2.  na podstawie art. 118 § 1 k.p.s.o.w. w zw. z § 1 pkt. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 10 października 2001 r. w sprawie wysokości zryczałtowanych wydatków postępowania (...) w sprawach
o wykroczenia, oraz art. 3 ust. 1 w zw. z art. 21 pkt. 2 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych zasądza od Z. T. na rzecz Skarbu Państwa zryczałtowane wydatki postępowania w kwocie 50,00 zł i wymierza mu opłatę w kwocie 30,00 zł.

Sygn. akt II W 137/15

UZASADNIENIE

SĄD USTALIŁ NASTĘPUJĄCY STAN FAKTYCZNY :

W dniu 1 czerwca 2014 r. Z. T. przebywał w miejscowości B., nad zbiornikiem wodnym (...), gdzie dokonywał amatorskiego połowu ryb przy użyciu wędki. W czasie tego pobytu złowił rybę – Sandacza o długości 60 cm.

Około godziny 1.00 został skontrolowany przez strażników Społecznej Straży Rybackiej, którzy ujawnili, że – wbrew warunkom określonym w treści posiadanej przez niego karty rybackiej – Z. T. nie wpisał złowionej ryby do rejestru amatorskiego połowu ryb. Nie wpisał także do tego rejestru daty i numeru łowiska, na którym dokonywał amatorskiego połowu ryb.

(dowód: wyjaśnienia Z. T. k. 3 – 4, zawiadomienie o wykroczeniu k. 1 – 2)

Z. T. jest rozwiedzionym, ma 1 osobę na utrzymaniu, jest bezrobotnym, utrzymuje się z prac dorywczych. Jest średnio sytuowany majątkowo – jest właścicielem mieszkania o powierzchni 31 m 2.

(dowód: dane osobowe Z. T. k. 3)

Z. T. został obwiniony o popełnienie, w dniu 1 czerwca 2014 r., wykroczenia z art. 27a ust. 1 pkt. 2b ustawy z 18 kwietnia 1985 r. o rybactwie śródlądowym.

Przesłuchany w charakterze obwinionego przyznał się on do popełnienia zarzucanego mu czynu, przy czym wyjaśnił okoliczności jego popełnienia. Wyraził również wolę, aby ukarano go bez przeprowadzania rozprawy karą grzywny w kwocie 150 zł.

(wyjaśnienia obwinionego k. 3 – 4)

SĄD ZWAŻYŁ , CO NASTĘPUJE :

Wyjaśnienia obwinionego zasługują na wiarę – obwiniony przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu, wyjaśnił okoliczności i powody jego popełnienia. W świetle tych wyjaśnień – ani okoliczności popełnienia przez obwinionego zarzucanego mu wykroczenia, ani wina obwinionego nie budzą najmniejszych wątpliwości.

Swoim zachowaniem Z. T. wyczerpał ustawowe znamiona wykroczenia z art. 27a ust. 1 pkt. 2b ustawy z 18 kwietnia 1985 r. o rybactwie śródlądowym w zw. z art. 7 ust. 2a tej ustawy, gdyż dokonywał amatorskiego połowu ryb przy użyciu wędki, posiadał złowionego sandacza o wymiarze 60 cm, którego nie wpisał do rejestru amatorskiego połowu ryb zgodnie z jego warunkami, oraz nie wpisał daty i nr łowiska.

Dla wydania wyroku, w trybie wnioskowanym przez oskarżyciela publicznego – to jest art. 58 k.p.s.o.w., niezbędne jest spełnienie przesłanek, wyliczonych w tym przepisie. Zdaniem Sądu przesłanki te zostały spełnione:

1.  obwiniony w trakcie jego przesłuchania wyraził zgodę na taką formę zakończenia postępowania, oraz na zaproponowaną mu przez oskarżyciela publicznego karę;

2.  okoliczności popełnienia wykroczenia, ani wina obwinionego, nie budzą żadnych wątpliwości. Pozwalają je ustalić wyjaśnienia samego obwinionego, który opisał te okoliczności, a także przyznał się w toku postępowania do popełnienia zarzucanego mu czynu;

3.  cele postępowania, w obliczu zawnioskowanej przez oskarżyciela publicznego kary, zostaną osiągnięte – pomimo nieprzeprowadzenia rozprawy. Zważywszy okoliczności obciążające – w tym stopień szkodliwości społecznej popełnionego przez obwinionego czynu, a także wziąwszy pod uwagę, jako okoliczności łagodzące, przyznanie się obwinionego do winy i wyrażoną w ten sposób skruchę, należy uznać, iż kara zawnioskowana przez oskarżyciela publicznego jest adekwatna do stopnia szkodliwości społecznej rozpatrywanego wykroczenia i stopnia zawinienia obwinionego, a, jako taka, uczyni ona zadość społecznemu poczuciu sprawiedliwości, spełni więc swoje zadania w zakresie prewencji ogólnej i prewencji szczególnej.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd uznał, iż spełnione zostały wszystkie przesłanki z art. 58 § 1 i 2 k.p.s.o.w., niezbędne dla uwzględnienia wniosku oskarżyciela publicznego o ukaranie bez przeprowadzania rozprawy.

Dlatego też Sąd uwzględnił ten wniosek i wymierzył Z. T. karę zgodnie ze złożonym przez oskarżyciela publicznego wnioskiem.

Mając na uwadze stan majątkowy, ale przede wszystkim – możliwości zarobkowe obwinionego, Sąd postanowił obciążyć Z. T. kosztami postępowania i opłatą – zwłaszcza, że koszty te nie były nadmiernie wysokie. Na tej zasadzie zasądzono od obwinionego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 50,00 zł z tytułu zryczałtowanych wydatków w postępowaniu, a także obciążono go opłatą w kwocie 100,00 zł. Orzeczenie to znajduje oparcie w przepisach powołanych w punkcie „2” części dyspozytywnej wyroku.