Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Ca 195/13

W Y R O K

W I M I E N I U R Z E C Z Y P O S P O L I T E J P O L S K I E J

Dnia 6 marca 2013 r.

Sąd Okręgowy w Świdnicy II Wydział Cywilny Odwoławczy

w następującym składzie :

Przewodniczący : SSO Anatol Gul

po rozpoznaniu w dniu 6 marca 2013 r. w Świdnicy

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa (...)

SA w W. (...) Oddziału (...) we W. Gazowni (...)

przeciwko Z. P.

o zapłatę 9892,84 zł

na skutek apelacji pozwanej

od wyroku Sądu Rejonowego w Wałbrzychu

z dnia 20 grudnia 2012 r. sygn. akt VIII C 1084/12

oddala apelację.

Sygn. akt II Ca 195/13

UZASADNIENIE

Apelacja nie podlega uwzględnieniu, a podniesione w niej zarzuty nie znajdują potwierdzenia w materiale dowodowym sprawy. Przyjmując bezsporne w istocie ustalenia faktyczne sądu pierwszej instancji za swoje, Sąd Okręgowy podziela także ocenę prawną tego stanu faktycznego oraz wyciągnięte z tej oceny wnioski, co zwalnia z potrzeby ponownego przytaczania szeregu powołanych już wcześniej trafnych argumentów.

Tylko dodatkowo odnośnie zarzutów apelacji należy wskazać na następujące kwestie : - apelacja pozwanej w istocie sprowadza się jedynie do ponownego przedstawienia własnej oceny zaistniałej sytuacji, co nie może jednak prowadzić do skutecznego podważenia zaskarżonego wyroku; - wykazanie przez stronę, że ocena materiału dowodowego nie jest trafna, nie może być zastąpione jedynie odmienną interpretacją dowodów zebranych w sprawie, chyba że strona jednocześnie wykaże, że przyjęta za podstawę rozstrzygnięcia ocena dowodów przekracza granice przysługującej sądowi w tym zakresie swobody ; oznacza to, że postawienie zarzutu naruszenia przepisu art. 233 § 1 kpc - chociaż skarżąca tego wprost nie czyni - nie może polegać na zaprezentowaniu przez skarżącą stanu faktycznego przyjętego przez nią jedynie na podstawie własnej oceny dowodów, do czego - jak wskazano wyżej - sprowadza się apelacja ; - bezspornym było, że pozwana nie uiściła należności za wystawioną fakturę, natomiast dokonane na jej wniosek badanie gazomierza nie stwierdziło przekroczenia dopuszczalnych granic błędów wskazań gazomierza, a zatem wskazanie gazomierza stanowiące podstawę wystawienia faktury należało uznać za prawidłowe; - ponadto należy podkreślić, że odczyt rzeczywisty stanu licznika w domu pozwanej dokonany był w dniu 28 lutego 2011 r., a następny w dniu 21 grudnia 2011 r., natomiast w okresie od lutego do grudnia stan licznika był podawany przez odbiorcę; - stan gazomierza w dniu 9 września 2011 r. wynosił (...)(3), natomiast w dniu 11 grudnia 2011 r. (...)(3), a zatem zużycie gazu w tym okresie wyniosło (...) gazu; - nie ulega wątpliwości, że zużycie (...)(3) gazu w okresie od 21 sierpnia 2011 r. do 21 grudnia 2011 r. wydaje się być – ogólnie mówiąc – mało realne, jednak należy ponownie podkreślić, że skoro faktura została wystawiona na podstawie odczytu rzeczywistego z dnia 21 grudnia 2011 r., natomiast stan z dnia 21 sierpnia 2011 r. był stanem prognozowanym, który dlatego też nie odzwierciedlał stanu rzeczywistego zużycia gazu, wobec czego – mimo powyższego zastrzeżenia - nie ma podstaw do zakwestionowania zaistniałego faktycznego zużycia gazu , przy prawidłowości działania gazomierza; - dlatego też obszerne uwagi apelacji odnośnie ilośći gazu zużywanego w okresie późniejszym, nie mogą mieć istotnego znaczenia dla okresu objętego żądaniem pozwu.

Z tych przyczyn apelacja jako pozbawiona uzasadnionych podstaw została oddalona / art. 385 kpc w zw. z art. 505(10)§ 2 kpc i art. 505 (13)§ 2 kpc/,

II Ca 195/13

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE