Sygn. akt II Ka 300/15
Dnia 9 lipca 2015 r.
Sąd Okręgowy w Siedlcach II Wydział Karny w składzie:
Przewodniczący: |
SSO Jerzy Kozaczuk |
|
Protokolant: |
sekr. sądowy Agnieszka Wierzbicka |
po rozpoznaniu w dniu 9 lipca 2015 r.
sprawy W. C.
obwinionego o wykroczenia z art. 87 § 1 kw i in.
na skutek apelacji, wniesionej przez obwinionego
od wyroku Sądu Rejonowego w Siedlcach
z dnia 30 marca 2015 r. sygn. akt VII W 287/13
zaskarżony wyrok uchyla i postępowanie w stosunku do W. C. na podstawie art. 45 § 1 kw w zw. z art. 5 § 1 pkt 4 kpw z powodu przedawnienia karalności umarza; stwierdza, że wydatki postępowania w sprawie ponosi Skarb Państwa.
II Ka 300/15
W. C. z obwiniony był o to, że:
I. w dniu 6 maja 2013 roku o godz. 8:50 w C. pow. Ł. woj. (...) będąc w stanie po użyciu alkoholu tj. 0,13 mg/l kierował po drodze publicznej samochodem osobowym marki P. o nr rej. (...), tj. o czyn z art. 87 § 1 kw;
II. w miejscu i czasie jak w pkt I kierując wymienionym pojazdem podczas wyjeżdżania z drogi podporządkowanej nie udzielił pierwszeństwa przejazdu kierującej samochodem osobowym marki S. o nr rej. (...) doprowadzając do zderzenia między pojazdami, tj. o czyn z art. 86 § 2 kw.
Wyrokiem z dnia 30 marca 2015 r. Sąd Rejonowy w Siedlcach orzekł:
1. obwinionego W. C. uznał za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu z pkt I wniosku o ukaranie wyczerpującego dyspozycje art. 87 § 1 kw i za czyn ten na podstawie art. 87 § 1 kw wymierzył mu karę grzywny w kwocie 500 (pięćset) złotych;
2. na podstawie art. 87 § 3 kw za czyn z pkt i wniosku o ukaranie wymierzył środek karny zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych na okres 1 (jednego) roku, przy czym na podstawie art. 29 § 4 kk na poczet orzeczonego środka karnego zaliczył okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 06.05.2013 roku do dnia 06.05.2014 roku i środek karny uznał za wykonany;
3. obwinionego W. C. uniewinnił od zarzutu z pkt II wniosku o ukaranie tj. czynu z art. 86 § 2 kw;
4. zasądził od obwinionego na rzecz Skarbu Państwa 50 (pięćdziesiąt) złotych tytułem opłaty oraz 100 (sto) złotych tytułem zryczałtowanych kosztów postępowania, zaś w pozostałym zakresie koszty przejął na rachunek Skarbu Państwa.
Apelację od tego wyroku wniósł obwiniony, zaskarżając wyrok w części dotyczącej wymiaru kary grzywny za czyn z punktu I wniosku o ukaranie, zarzucając mu:
- rażącą niewspółmierność kary grzywny poprzez wymierzenie jej w kwocie 500 zł, podczas gdy obwiniony przyznał się do zarzucanego mu czynu, ma niewielkie dochody osiągane z renty, a ponadto zatrzymano mu prawo jazdy na okres znacznie przekraczający rozmiar ostatecznie orzeczonego środka karnego w postaci prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych.
Podnosząc powyższy zarzut, obwiniony wniósł o:
1. zmianę zaskarżonego wyroku poprzez wymierzenie obwinionemu kary grzywny w kwocie 100 zł, ewentualnie w przypadku zaistnienia ujemnej przesłanki procesowej
2. uchylenie zaskarżonego wyroku i na zasadzie art. 45 § 1 kw w zw. z art. 5 § 1 pkt 4 kpw umorzenie postępowania w stosunku do W. C. z powodu przedawnienia karalności czynów.
Na rozprawie odwoławczej obrońca obwinionego poparł apelację, kładąc szczególny nacisk na zarzut przedawnienia.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje.
Wniosek obrońcy obwinionego o umorzenie postępowania z powodu przedawnienia karalności, jako uzasadniony na uwzględnienie zasługuje.
Zgodnie z dyspozycją art. 45 § 1 kw karalność wykroczenia ustaje, jeżeli od daty jego popełnienia upłynął rok. W przypadku zaś wszczęcia postępowania karalność ustaje z upływem dwóch lat od popełnienia czynu.
Czyny zarzucone obwinionemu zostały popełnione w dniu 6 maja 2013 r. W tej sytuacji termin przedawnienia karalności wykroczeń upłynął z dniem 6 maja 2015r.
Z uwagi na to, iż w momencie orzekania przez Sąd Odwoławczy nastąpiło przedawnienie karalności wykroczeń zarzuconych obwinionemu, zaskarżony wyrok należało uchylić i postępowanie w sprawie umorzyć.
Orzeczenie o kosztach uzasadnia przepis art. 118 § 2 kpw.
Z tych wszystkich względów orzeczono, jak wyżej.