Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 1 lipca 2015 roku

Sąd Okręgowy w Gorzowie Wielkopolskim - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Tomasz Korzeń

Protokolant st. sekr. sądowy Aneta Symeryak

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 1 lipca 2015 roku

sprawy z odwołania J. B. (1)

od decyzji z dnia 24 stycznia 2014 roku znak (...)-1/25/RI

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w G.

o przywrócenie renty

zmienia zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w G. z dnia 24 stycznia 2014 roku znak (...)-1/25/RI w ten sposób, że przywraca ubezpieczonemu J. B. (1) prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od dnia 01 listopada 2013 do 31 października 2015 roku.

VI U 160/14 UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 24.01.2015 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G. odmówił J. B. (1) prawa do dalszej renty z tytułu niezdolności do pracy.

Ubezpieczony wniósł o zmianę decyzji i przywrócenie renty.

Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania.

Sąd ustalił co następuje:

J. B. (1) urodził się (...) Pobierał rentę wypłacaną z tytułu całkowitej niezdolności do pracy od 2011 r. do 31.10.2013r. W dniu 24.10.2013r. złożył wniosek o ustalenie dalszego prawa renty. Komisja Lekarska ZUS 6 grudnia 2013 roku. ustaliła, iż badany nie jest niezdolny do pracy. (bezsporne)

Ukończył szkołę zawodową jako tartacznik. Pracował jako kierowca.

Zatrudnia 2 pracowników - sprzedawców. Prowadzi sklep odzieżowy. W ramach prowadzonej działalności zajmował się zaopatrzeniem w towar - jeździł po towar. dowód: świadectwa pracy i zaświadczenia karta 3-10 t. II ar.

zeznania wnioskodawcy k. 37

informacja k. 208 t. II a.r.

wywiad zawodowy k. 5 t. orzeczniczego bez numeracji

U ubezpieczonego rozpoznano zespół bólowy lędźwiowy w przebiegu zmian zwyrodnieniowych i dyskopatycznych wielopoziomowych w oraz stan po operacjach dyskopatii L4-S-1 oraz stabilizacji międzytrzonowej. Schorzenia te powodują dalszą częściową niezdolność do pracy na okres 2 lat.

Dokumentacja medyczna potwierdza i istnienie ograniczeń wydolności kręgosłupa w wykonywaniu pracy kierowcy zawodowego, a także przy prowadzonej działalności handlowej w związanej z koniecznością poruszania się samochodem i przenoszeniem towaru. Przeciwwskazane jest wykonywanie pracy związanej z długotrwałym chodzeniem, częstym pochylania się, wykonywaniem ciężkiej i średnio ciężkiej pracy fizycznej. Konieczne jest leczenie farmakologiczne i rehabilitacyjne.

dowód: opinia biegłych J. W. J. B. (2) k. 12

dokumentacja medyczna k. 25-28, 34-36 i w aktach ZUS

Sąd zważył co następuje:

Odwołanie ubezpieczonego zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 102 ust. 1 ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U.2015.748) prawo do świadczenia uzależnione od okresowej niezdolności do pracy ustaje z upływem okresu, na jaki to świadczenie przyznano. W świetle art. 107 ustawy, prawo do świadczeń uzależnionych od niezdolności do pracy oraz wysokość tych świadczeń ulega zmianie, jeżeli w wyniku badania lekarskiego, przeprowadzonego na wniosek lub z urzędu, ustalono zmianę stopnia niezdolności do pracy, brak tej niezdolności lub jej ponowne powstanie. Natomiast art. 12 ustawy stanowi, iż niezdolną do pracy w rozumieniu ustawy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu (ust. 1), całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy (ust.2), a częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji (ust.3). Stosownie do treści art. 13 ust. 1 ustawy przy ocenie stopnia i trwałości niezdolności do pracy oraz rokowania co do odzyskania zdolności do pracy uwzględnia się: 1) stopień naruszenia sprawności organizmu oraz możliwości przywrócenia niezbędnej sprawności w drodze leczenia i rehabilitacji, 2) możliwość wykonywania dotychczasowej pracy lub podjęcia innej pracy oraz celowość przekwalifikowania zawodowego, biorąc pod uwagę rodzaj i charakter dotychczas wykonywanej pracy, poziom wykształcenia, wiek i predyspozycje psychofizyczne. Ust. 4 tego przepisu stanowi zaś, iż zachowanie zdolności do pracy w warunkach określonych w przepisach o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych nie stanowi przeszkody do orzeczenia całkowitej niezdolności do pracy.

W sprawie istotnym było ustalenie czy u ubezpieczonego po październiku 2014 r. r. nadal istnieje niezdolność do pracy. Poziom kwalifikacji ubezpieczonego należało ocenić z racji wykonywanej w pracy jako kierowcy i osoby prowadzącej działalność gospodarczą - zajmującej się zaopatrzeniem sklepu w towar.

Na wskazaną okoliczność Sąd dopuścił dowód z opinii biegłych ortopedy i neurologa.

Sąd dał wiarę opinii biegłych. Biegli wskazali występujące u ubezpieczonego schorzenia oraz ocenili jego wpływ na zdolność do pracy. Biegli oparli się na dokumentacji medycznej zawartej w aktach organu rentowego, wywiadzie uzyskanym od ubezpieczonego oraz na bezpośrednim jego badaniu. Opinię sporządzono w sposób konkretny, jasny i spójny. Zgodnie z wyrokiem Sądu Najwyższego z dnia 03 listopada 1976 r. w sprawie IV CR 481/76 -OSNC 1977/5-6/102 „sąd nie może oprzeć swego przekonania o istnieniu lub braku okoliczności, których zbadanie wymaga wiadomości specjalnych, wyłącznie na podstawie konkluzji opinii biegłego, ale powinien sprawdzić poprawność poszczególnych elementów opinii, składających się na trafność jej wniosków końcowych.” Sąd Okręgowy w pełni podziela przedstawiony pogląd i opierając się o niego uznał, iż opinia biegłych spełnia te kryteria. Wnioski końcowe opinii stanowiły bowiem integralną część z innymi poszczególnymi ich elementami. Analiza wskazanych elementów wskazuje zdaniem Sądu na wiarygodność opinii.

Zastrzeżenia pozwanego sąd uznaje za niezasadne. w pierwszej kolejności wskazać należy iż ocena kwalifikacji ubezpieczonego winna być dokonana w trakcie postępowania administracyjnego przed organem rentowym. Kwalifikacje należało odnieść do zakresu czynności wskazywanego przez ubezpieczonego w swoich zeznaniach - a więc wykonywanie czynności związanych z zaopatrzeniem sklepu towar. wnioskodawca zatrudnia bowiem 2 sprzedawców, a jego zadaniem był, oprócz zarządzania i nadzorowania, kupowanie i dostarczanie towaru.

Okoliczność czy ubezpieczony pracuje czynnie pracuje dla oceny w zdolności do pracy w rozumieniu art. 12 i 13 ustawy emeryturach i rentach z Fundusz Ubezpieczeń Społecznych nie ma znaczenia. Istotne jest bowiem istnienie medycznych przeciwwskazań do wykonywania pracy. Na okresową niezdolność do pracy wskazał również lekarz orzecznik pozwanego, uznając dalszą niezdolność do pracy na pół roku. Komisja lekarska nie wskazała zaś na czym, jej zdaniem, miałaby się przejawiać poprawa stanu zdrowia ubezpieczonego. Opinia biegłych jest jasna i przekonująca w związku z czym sąd nie znalazł podstaw do dopuszczania dowodu z opinii innych biegłych (art. 217 § 3 KPC).

Sąd ustalając stan faktyczny w sprawie oparł się na opinii biegłych oraz na dokumentach zgromadzonych w aktach sprawy i aktach organu rentowego, których wiarygodności strony nie kwestionowały. Dokumenty te nie budzą również wątpliwości Sądu, wobec czego zostały uznane za wiarygodne w całości.

Mając to na uwadze Sąd, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 KPC ubezpieczonemu przywrócono rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy na 2 lata.

SSO Tomasz Korzeń