Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 lipca 2013 r.

Sąd Apelacyjny w Warszawie III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w składzie:

Przewodniczący - Sędzia: SA Magdalena Kostro-Wesołowska

Sędziowie: SA Witold Okniński (spr.)

SO del. Renata Szelhaus

Protokolant: st.sekr.sądowy Aneta Wąsowicz

po rozpoznaniu w dniu 11 lipca 2013 r. w Warszawie

sprawy P. Z. prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą Agencja Usługowa (...)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w W.

o odsetki

na skutek apelacji P. Z. prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą Agencja Usługowa (...)

od wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie XIV Wydział Ubezpieczeń Społecznych

z dnia 20 czerwca 2012 r. sygn. akt XIV U 1838/10

uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi Okręgowemu w Warszawie XIV Wydział Ubezpieczeń Społecznych do ponownego rozpoznania, pozostawiając temu Sądowi rozstrzygnięcie o kosztach postępowania apelacyjnego.

/-/ W. O. /-/ M. K. – W. /-/ R. S.

Sygn. III AUa 2769/12

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 20 czerwca 2012 r. Sąd Okręgowy w Warszawie oddalił odwołanie P. Z. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 30 września 2010 r.

Sąd I instancji poprzedził to rozstrzygnięcie następującymi ustaleniami faktycznymi:

W okresie od czerwca 2003 r. do sierpnia 2010 r. P. Z. prowadził działalność gospodarczą pod firmą Agencja Usługowa (...), w ramach której zatrudniał pracownicę A. L. w stosunku do której Zakład Ubezpieczeń Społecznych wydał decyzję z dnia 7 kwietnia 2003 r. stwierdzającą, iż od dnia 20 maja 2002 r. do dnia 31 grudnia 2003 r. nie podlega ona ubezpieczeniom społecznym z tytułu zgłoszenia jej do ubezpieczenia jako pracownika. W wyniku odwołania od powyższej decyzji Sąd Okręgowy w Warszawie wyrokiem z dnia 14 grudnia 2007 r. zmienił zaskarżoną decyzje stwierdzając, iż A. L. podlega ubezpieczaniu społecznemu pracowników we wskazanym okresie. Wniesiona przez organ rentowy apelacja od powyższego wyroku została oddalona wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Warszawie. W sprawie tej odwołujący miał status strony zainteresowanej. W wyniku powyższego orzeczenia Sądu, organ rentowy wezwał odwołującego do złożenia korekt dokumentacji, co odwołujący zrobił w dniach 7 października 2009 r.
i 3 listopada 2009 r.

Sąd Okręgowy stwierdził, że na odwołującym jako podmiocie prowadzącym działalność gospodarczą spoczywał obowiązek rozliczania
i opłacania składek na ubezpieczenie społeczne, ubezpieczenie zdrowotne
i Fundusz Pracy i Ubezpieczeń Społecznych. Zasady dokonywania wpłat przez płatników składek na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych reguluje rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 18 kwietnia 2008 r.
w sprawie szczegółowych zasad i trybu postępowania w sprawach rozliczania składek, do których poboru jest zobowiązany Zakład Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 78, poz. 465 ze zm.).
Z przepisu § 6 pkt 3 i 4 rozporządzenia wynika, iż wpłaty składek na ubezpieczenie społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy
i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych dokonywane przez płatnika po terminie określonym w ustawie powinny obejmować także odsetki za zwłokę, a w przypadku, gdy wpłata nie uwzględnia odsetek za zwłokę, mimo jej dokonania po terminie określonym w ustawie Zakład rozlicza dokonaną wpłatę proporcjonalnie na pokrycie kwoty zaległych składek oraz kwoty odsetek za zwłokę w stosunku, w jakim w dniu wpłaty pozostaje kwota zaległości z tytułu składek do kwoty odsetek za zwłokę.
W toku procesu odwołujący oświadczył, iż nie kwestionuje należności głównej podanej w zaskarżonej decyzji, lecz odsetki od tej należności
i koszty upomnienia, do których się nie poczuwa twierdząc, że to ZUS nie chciał od niego składek za A. L. w roku 2003 za rok 2002.

Sąd I instancji podniósł, iż wbrew twierdzeniom odwołującego naliczone w zaskarżonej decyzji odsetki za zwłokę nie łączą się ze sprawą A. L.. W piśmie procesowym z dnia 18 kwietnia 2010 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych w sposób szczegółowy na podstawie danych zawartych w Kompleksowym Systemie Informatycznym ZUS przedstawił należności za okres sporny, miesiące, w których odwołujący opłacał składki i ich wysokość oraz sposób zaliczania ich na poszczególne fundusze.
W okresie od marca 2003 r. do grudnia 2003 r. A. L. przebywała na urlopie wychowawczym i składki na jej ubezpieczenie społeczne były pokrywane z budżetu państwa.

Mając powyższe na uwadze Sąd I instancji nie stwierdził podstaw do uwzględnienia odwołania i na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. orzekł jak
w wyroku.

Apelację od wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie złożył P. Z.

Sąd Apelacyjny w Warszawie III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych zważył, co następuje:

Apelacja zasługuje na uwzględnienie poprzez uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi Okręgowemu do ponownego rozpoznania.

Zdaniem Sądu II instancji Sąd Okręgowy nie rozpoznał istoty sprawy wyznaczonej treścią odwołania od decyzji z dnia 30 września 2010 r., którą należało określić jako „o odsetki”, a nie o składki, jak przyjął Sąd rejestrując sprawę, a także w wyroku. P. Z. w punkcie drugim odwołania zdecydowanie domagał się uznania, że odsetki od jakichkolwiek „zaległości” z lat 2002 lub 2003 r. nie są należne. Stanowisko odwołującego było konsekwentne, co podkreślił Sąd Okręgowy w uzasadnieniu wyroku wskazując, iż nie kwestionował on należności głównej, lecz odsetki i koszty upomnienia. Równie konsekwentnie P. Z. tłumaczył, że jego zdaniem odsetki zostały niesłusznie naliczone w związku ze sprawą byłej pracownicy A. L., którą ZUS najpierw wyłączył z ubezpieczenia społecznego, a która zgodnie z wyrokiem Sądu podlegała temu ubezpieczeniu. Spowodowało to skorygowanie – na żądanie ZUS-u - zapłaconych za pracownika składek i zaliczenie ich na bieżące należności, a po kilku latach konieczność zapłaty „zaległych” składek oraz odsetek.

Mimo tak jednoznacznie określonego przez odwołującego się przedmiotu sporu Sąd arbitralnie przyjął iż naliczone odsetki, wbrew twierdzeniom P. Z., nie wiążą ze sprawą A. L..

Taka ocena nie jest uprawniona, tym bardziej, iż Sąd Okręgowy nie zapoznał się z aktami sprawy A. L., w której P. Z. miał status zainteresowanego, chociaż odraczając rozprawę w dniu 7 listopada 2011 r. polecił ustalić gdzie znajdują się akta wymienionej osoby. W toku dalszego procedowania Sąd I instancji nie powrócił do tej kwestii, chociaż odwołujący nie zmienił swego stanowiska i w dalszym ciągu, choćby w piśmie procesowym z dnia 22 maja 2012 r. (k-69 a.s.), wiązał zadłużenie ze sprawą A. L..

W związku z powyższym Sąd Apelacyjny ocenił, iż Sąd Okręgowy nie rozpoznał istoty sprawy i nie przeprowadził właściwego postępowania dowodowego zmierzającego do potwierdzenia lub obalenia twierdzeń P. Z.. W toku ponownego rozpoznania sprawy Sąd I instancji zażąda akt o sygnaturze XIV U 1120/05, zapozna się z ustaleniami poczynionymi w niej i na ich kanwie oceni prawidłowość postępowania odwołującego się w zakresie złożenia dokumentów korygujących składki i zaliczenia nadpłaty na bieżące należności, a w szczególności czy rzeczywiście P. Z. dokonał tego na wyraźne żądanie organu rentowego i jakie znaczenie przydać takiemu zachowaniu skoro decyzja dotycząca A. L. z dnia 7 kwietnia 2003 r. została zaskarżona, a zatem nie była prawomocna. Zdaniem Sądu Apelacyjnego tylko wszechstronna ocena materiału dowodowego pozwoli ocenić zasadność odwołania w zakresie odsetek, o których stanowi decyzja z dnia 30 września 2010 r. Sąd Okręgowy oceni czy w okolicznościach sprawy nastąpiła sytuacja powstania nieopłaconych w terminie składek, która powodowała należne od płatnika składek odsetki – art. 23 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tj. Dz. U. z 2009 r. Nr poz. ze zm.).

Z tych względów i na podstawie art. 386 § 4 k.p.c. Sąd Apelacyjny orzekł jak w sentencji wyroku.

Sędziowie PRZEWODNICZĄCY

W. M. K. - W.

R. S.