Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Cz 209/13

POSTANOWIENIE

Dnia 13 marca 2013 r.

Sąd Okręgowy w Świdnicy II Wydział Cywilny Odwoławczy

w następującym składzie:

Przewodniczący : SSO Anatol Gul

Sędziowie : SO Aleksandra Żurawska

SO Piotr Rajczakowski

po rozpoznaniu w dniu 13 marca 2013 r. w Świdnicy

na posiedzeniu niejawnym

zażalenia wierzyciela (...) Spółki z o.o.w K.

na postanowienie Sądu Rejonowego w Wałbrzychu

z dnia 7 grudnia 2012 r. sygn. akt I Co 1586/08

w sprawie egzekucyjnej z wniosków wierzycieli (...)w W., Syndyka Masy Upadłości (...) Spółki z o.o.w W., Skarbu Państwa - Naczelnika I Urzędu Skarbowego (...)w W., Zakładu Ubezpieczeń Społecznych I Oddziału w W.i Gminy W.

przy udziale dłużnika (...) Spółki z o. o. w W.

prowadzonej przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Wałbrzychu E. C./ KM 715/02, KM 404/09 /

postanawia: I. oddalić zażalenie; II. zasądzić od dłużnika na rzecz wierzyciela (...)w W.900 zł kosztów postępowania zażaleniowego.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem sporzadzono plan podziału sumy uzyskanej na skutek przysądzenia własności z wniosku o przejęcie nieruchomości na rzecz wierzyciela (...)Polska bliżej opisanej nieruchomości gruntowej – w tym w pkt. XIII zobowiązując wierzyciela (...)Polska do uiszczenia w ciągu tygodnia na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Wałbrzychu kwoty 1335 583,40 zł / pomniejszonej o rękojmię / tytułem uzupełnienia ceny nabycia nieruchomosci, stanowiącej różnicę kwoty podlegającej podziałowi / 5 612 626,26 zł/ i kwoty, jaką wierzyciel przejmujący otrzymał w podziale / 3 714 416,60 zł/ oraz kwoty , jaką wierzyciel przejmujący uiścił do sądu tytułem rękojmi / 562 626,26 zł /.

W zażaleniu wierzyciel zarzucił : 1. naruszenie przepisu art. 1025 § 1 i 3 kpc przez nieuprawnione ograniczenie rozumienia słów " należności zabezpieczone hipotecznie " jedynie do należności głównych, z wyłączeniem innych należności oraz uznanie, że w sprawie znajduje zastosowanie ograniczenie wysokości odsetek zaliczanych na poczet ceny nabycia nieruchomości;

2. naruszenie prawa materialnego przez niezastosowanie art. 104 u.k.w.h. mimo takiej konieczności;

3. naruszenie przepisu art. 1037 § 1 kpc przez nieuprawnione uznanie, że przepis ten stanowi narzędzie zmiany poprzednich prawomocnych postanowień, ustalających wysokość kwoty podlegającej zaliczeniu na poczet ceny nabycia nieruchomości;

4. naruszenie przepisów art. 363 i 365 kpc przez brak respektowania wcześniejszych prawomocnych postanowień, rozstrzygających kwestię kwoty zaliczanej wierzycielowi na poczet ceny nabycia nieruchomości; 5. naruszenie przepisu art. 357 § 2 kpc przez brak odpowiedniego uzasadnienia orzeczenia zobowiązującego wierzyciela do uiszczenia dopłaty; 6. naruszenie prawa materialnego w postaci § 10 ust. 1 pkt. 7 w zw. z § 6 pkt. 7 Rozporządzenia MS z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych...przez ustalenie niewłaściwej kwoty kosztów zastępstwa procesowego należnych wierzycielowi w egzekucji.

Wskazując na powyższe wniósł o uchylenie pkt. XIII postanowienia oraz zasądzenie kosztów postępowania.

Sąd Okręgowy zważył :

Zażalenie nie podlega uwzględnieniu, a podniesione w nim zarzuty nie znajdują potwierdzenia w okolicznościach sprawy z następujących przyczyn:

- wbrew uwagom zażalenia, sąd pierwszej instancji nie uznał, że skarżący będzie uczestniczył w planie podziału jedynie w zakresie kwoty

3 714 416,60 zł, skoro w pkt. III postanowienia wskazano wszystkie wierzytelności uczestniczące w planie podziału, a zatem nie naruszono przepisu art. 1025 § 1 kpc, ponieważ uwzględniono całość wierzytelności tego wierzyciela, natomiast samo uczestnictwo w planie podziału a stopień zaspokojenia poszczególnych wierzytelności nie są przecież – co oczywiste - pojęciami tożsamymi; - to samo odnosi się do zarzutu zażalenia o uznaniu przez sąd , że przez należności zabezpieczone hipotecznie należy rozumieć jedynie należności główne, co stoi w sprzeczności z przepisem art. 1025 § 1 kpc ; jeżeli bowiem w pkt. III postanowienia wskazano, że w planie uczestniczą także wszelkie należności uboczne, to pogląd taki nie jest uprawniony, skoro jest oczywistym, że każda hipoteka zabezpiecza także roszczenia o odsetki nieprzedawnione oraz przyznane koszty postepowania; jedynym bowiem przepisem regulującym kolejność zaspokojenia poszczególnych wierzycieli uczestniczących w planie podziału sumy uzyskanej z egzekucji z nieruchomości jest przepis art. 1025 kpc, który stanowi podstawę określenia kategorii, w jakich winny być zaspokajane poszczególne wierzytelności, natomiast podstawy takiej nie stanowi przepis art. 104 u.k.w.h. jako przepis materialnoprawny; dodatkowo tylko należy zauważyć, że w przypadku kosztów i odsetek od wierzytelności hipotecznej przepis art. 1025 § 3 kpc wprowadza pewne ograniczenie, ale dotyczy ono tylko pierwszeństwa zaspokojenia części odsetek i kosztów; - nie ulega wątpliwości, że postanowienie o przysądzeniu własności - jako orzeczenie merytoryczne - wiąże sąd i bez zaskarżenia przez strony nie może być zmienione przez sąd na podstawie przepisu art. 359 kpc w zw. z art. 13 § 2 kpc; odmiennie natomiast jest w odniesieniu do orzeczenia o ustaleniu kwoty podlegającej zaliczeniu na poczet ceny nabycia nieruchomości , mającego charakter incydentalny, które może ,a nawet musi być zmienione w sytuacji, gdy przy sporządzaniu planu podziału okaże się, że nabywca przy uiszczaniu ceny nabycia dokonał potrącenia wierzytelności, która się w niej nie mieści, a w takiej sytuacji korekta możliwa jest właśnie na podstawie przepisu art. 1037 § 1 kpc; dlatego też rozstrzygnięcia co do kwoty podlegającej zaliczeniu na poczet ceny nabycia nieruchomości zawarte w orzeczeniach z dnia 8 czerwca 2011 r. i 28 czerwca 2011 r. nie są obecnie wiążące, skoro zostały zmienione przez sąd w trybie szczególnym, określonym w przepisie art. 1037 § 1 kpc.

Z tych przyczyn zażalenie jako pozbawione uzasadnionych podstaw zostało oddalone / art. 385 kpc w zw. z art. 397 § 2 kpc i art. 13 § 2 kpc /, natomiast o kosztach postępowania zażaleniowego orzeczono na podstawie art. 770 kpc w zw. z art. 98 i 99 kpc .