Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 czerwca 2015 r.

Sąd Rejonowy w Pruszkowie III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Grażyna Paczesna

Protokolant: Justyna Maciejak

Po rozpoznaniu w dniu 22 czerwca 2015 r. w Pruszkowie

na rozprawie

sprawy z powództwa R. G.

przeciwko E. J., D. G. i L. G. (1)

o alimenty

I.  Powództwo oddala,

II.  Koszty postępowania pomiędzy stronami wzajemnie znosi.

UZASADNIENIE

  R. G. w dniu 13 lutego 2015 r. wniósł do tutejszego Sądu powództwo o zasądzenie alimentów od swoich dzieci: E. J., D. G. i L. G. (1) w kwocie po 200 zł miesięcznie od każdego dziecka. W uzasadnieniu pozwu podał m.in., iż jest ojcem pozwanych, jest osobą 78- letnią, schorowaną, po przebytej operacji (...)i jest pod kontrolą lekarską, co rok ma wykonywany zabieg usunięcia (...). Ma (...). Oprócz tych dolegliwości bierze lekarstwa na (...)i (...). Dostaje emeryturę i dodatek opiekuńczy łącznie w kwocie 1.374,70 zł miesięcznie. Jego żona otrzymuje emeryturę w wysokości 1.058,42 zł miesięcznie. Obie emerytury wystarczają na skromną egzystencję i na opłaty na dom jednorodzinny, które wynoszą około 570 zł miesięcznie. W okresie letnim powód sprzedaje puszki na złom, by mieć na lekarstwa. W tę zimę matka żony darowała im 6 ton węgla i już nie marzną. Dzieci, które jest obecnie zmuszony pozwać o dostarczenie środków finansowych na opał zimowy, lekarstwa i środki transportu zostały przez niego odpowiednio wyposażone w okresie, kiedy był dobrze sytuowany. Zapewniał im dostatnie i komfortowe życie. Córce E. J. podarował działkę znajdującą się w S. wraz z wytwórnią (...), w skład której wchodziły budynek mieszkalno – usługowy, budynek gospodarczy, maszyny i surowce. Otrzymała także samochód dostawczy, wyprawił jej wesele, wysłał w podróż poślubną. Syn D. dostał w użytkowanie działkę w R., gdzie wybudował budynek mieszkalny. W 1998 r. otrzymał budynki gospodarcze, surowce (...), samochód dostawczy i maszyny stolarskie do dyspozycji. W 1993 r. kupił mu działkę w R.. Córce L. dał samochód osobowy, kupił działkę w R.. Dostała też dwie działki w S.. Pozwani jako osoby dobrze sytuowane powinny partycypować w kosztach zakupu opału na zimę i lekarstw dla ojca (k. 3-6).

  W odpowiedzi na pozew z dnia 25 marca 2015 r. L. G. (1) wniosła o oddalenie powództwa, wskazując, że żona powoda ma bardzo dobrze sytuowaną rodzinę, a powód ok. 9 lat wcześniej sprzedał nieruchomość za kwotę ok. 500.000 zł. Żona powoda sprzedała swoje mieszkanie w O.. Zgromadzone pieniądze powinny wystarczyć na dogodne życie na emeryturze przez wiele lat. Powód mieszka w luksusowej willi z basenem ( 10 pokoi, salon, dwie kuchnie, kilka łazienek, pralnia, suszarnia, spiżarnia). Na parterze ma pokoje z łazienkami pod wynajem. Posiada także kilka działek z budynkami gospodarczymi, magazynowymi i budynek pod hotel. Ma trzy pojazdy, w tym kupiony kilka lat temu w salonie samochód marki P.. Powód jest objęty opieką medyczną NFZ i przysługuje mu wykonanie protezy na koszt NFZ. Wskazała także, że powód niewiele się nią interesował i niewiele dawał od siebie. Od 6 roku życia wychowywała ją tylko mama, ojciec zostawił ich i związał się z inną kobietą. Pozwana wskazała również, że nie pracuje, jest na utrzymaniu męża. Wychowuje dwoje małoletnich dzieci. Zamieszkuje również ze schorowaną matką, którą się opiekuje. Spłaca z mężem kredyt mieszkaniowy. Powód do wszystkich ma pretensje, wszystkim ubliża. Wystąpienie do sądu nie jest podyktowane jego trudną sytuacją finansową, tylko jest to jego kolejna złośliwość. Powód to majętny człowiek, dysponuje dużym domem, 4 dużymi działkami. Ma zarejestrowaną działalność (...)i uzyskuje korzyści z wynajmu pokoi. Oprócz tego prowadzi hodowlę (...)i sprzedaje produkty na targu. Cały majątek notarialnie przepisał na drugą żonę. Pozwana opiekuje się i pomaga finansowo mamie, która mieszka u niej (k. 23-25).

  W odpowiedzi na pozew z dnia 25 marca 2015 r. pozwana E. J. wniosła o oddalenie powództwa wskazując, że powód jest osobą majętną i nie pozostaje bez środków do życia, a jego sytuacja jest bardzo dobra. Otrzymuje świadczenie emerytalne i dodatek pielęgnacyjny oraz dysponuje ogromnym majątkiem. Jest współwłaścicielem kilku nieruchomości. Na jednej z nich wybudowany jest dom trzykondygnacyjny o powierzchni ok 400 m ² obłożony marmurem i przyległym basenem z marmuru, w którym zamieszkuje powód z drugą żoną. Powód prowadzi hodowlę (...). Powód sprzedał nieruchomość po swoich rodzicach latem 2004 r. Posiada trzy samochody osobowe, traktor rolniczy, maszyny rolnicze i stolarskie, łódź motorową i przyczepę kempingową. Posiada wiele możliwości zarobkowych – wynajmem, sprzedaż, dzierżawa (k. 30-33).

  Powód R. G. na rozprawie w dniu 22 czerwca 2015 r. do chwili zamknięcia rozprawy popierał powództwo (k. 136, k. 139, nagranie k. 141).

  Pozwani E. J., D. G. i L. G. (1) nie uznali powództwa i w toku całego procesu o chwili zamknięcia rozprawy wnosili o jego oddalenie w całości (k. 23, k. 30, k. 136, k. 140, nagranie płyta CD k. 141).

  Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

  R. G. ma 78 lat, pozostaje w związku małżeńskim z Z. G. od (...)r. Pobiera emeryturę i dodatek pielęgnacyjny w łącznej kwocie 1404,87 zł miesięcznie. Mieszka wraz z 67-letnią żoną w miejscowości R. w domu jednorodzinnym położonym na nieruchomości o wartości około 300.000 zł wchodzącej w skład majątku wspólnego z byłą żoną W. G.. Na innej działce wchodzącej w skład majątku wspólnego byłych małżonków R. i W. G. wybudował wraz z drugą żoną wytwórnię (...), na tej samej działce budynek mieszkalny wybudował jego syn D. G.. Ponadto byli małżonkowie posiadają jeszcze wspólnie działkę o powierzchni 1,24 ha położną w Ż.. Jego żona także otrzymuje emeryturę, której wysokość wynosi 1058,42 zł miesięcznie. W 2004 r. sprzedał za kwotę 160.000 zł prawo użytkowania wieczystego działki gruntu położnej w S. wraz z posadowionymi na tej działce budynkami mieszkalnym i gospodarczym. Kupujący natomiast na nabytej nieruchomości nieodpłatnie i dożywotnio ustanowili na rzecz jego matki A. G. służebność osobistą mieszkania. W dniu (...) r. wraz z żoną W. darował córce L. część składową gospodarstwa rolnego, tj. niezabudowaną nieruchomość złożoną z dwóch działek o łącznej powierzchni 1,67 ha położne we wsi S., zaś w dniu (...) r. darowali córce E. J. zabudowaną nieruchomość o powierzchni 0,25 ha położną we wsi S.. W dniu (...) r. wraz z żoną Z. zaciągnął kredyt gotówkowy na cele konsumpcyjne w kwocie 1250 zł, który spłaca w ratach po 110 zł miesięcznie. Spłaca także raty kredytu zaciągniętego na zakup pieca węglowego w kwocie 230 zł. Utrzymywał dzieci do chwili osiągnięcia przez nie pełnoletności. Prowadzi wspólne gospodarstwo domowe z żoną. Koszty ogrzewania domu, w którym zamieszkuje wynoszą około 5000 zł rocznie, tj. około 420 zł miesięcznie, koszty energii i gazu wynoszą około 200 zł miesięcznie, wywóz nieczystości 14 zł miesięcznie, wywóz nieczystości płynnych 70 zł co pół roku. Przyjmuje leki. W 2004 r. przebył operację (...). Posiada jedenastoletni samochód osobowy marki P. o wartości 10.000 zł, którego koszt ubezpieczenia wynosi 700 zł rocznie oraz koszt przeglądu technicznego 100 zł. Wydatkuje 200 zł miesięcznie na benzynę, którą wykorzystuje głównie na dojazdy do szpitala z żoną. Nie posiada żadnych oszczędności. Za kwotę otrzymaną ze sprzedaży mieszkania w O. żona zakupiła samochód P..

  E. J. ma 52 lata, jest córką R. G., który utrzymywał ją do 18 roku życia, później pracowała u ojca do (...)roku. W tym roku zawarła związek małżeński, ojciec sfinansował jej wesele i podróż poślubną, ponadto dostała od rodziców działkę położoną w S., która w przeszłości stanowiła własność rodziców jej matki. Mieszka wraz z mężem w miejscowości U. w domu jednorodzinnym, wchodzącym w skład majątku wspólnego z jej mężem. Budynek mieszkalny został pobudowany na nieruchomości, którą otrzymała wraz z mężem w drodze darowizny od jego rodziców. Jest zatrudniona w spółce (...) Sp. z o.o. w U. na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony na stanowisku (...)za miesięcznym wynagrodzeniem średnio 2200 zł netto miesięcznie. Jej mąż pracuje i zarabia 3000 zł miesięcznie. Pozostaje pod stałą opieką (...), (...)i (...). W (...)r. była hospitalizowana z rozpoznaniem (...). Jest współwłaścicielem nieruchomości o powierzchni 5 ha. Ma dwoje dorosłych dzieci. Córka kończy studia, zaś syn ukończył technikum i obecnie nie pracuje.

  D. G. ma 49 lat, z zawodu jest (...). Jest synem R. G., który utrzymywał go do 18 roku życia, później pracował u ojca. Mieszka w miejscowości R. z żoną i dwoma małoletnimi córkami w domu jednorodzinnym położonym na nieruchomości należącej do jego rodziców. Żona jest zatrudniona jako (...)i zarabia około 1800 zł miesięcznie. Ponadto prowadzi działalność gospodarczą w postaci usług (...), które wykonuje D. G. i z których osiąga dochód w kwocie 1000 zł miesięcznie. Małżonkowie wynajmują budynek gospodarczy do prowadzenia działalności, za który płacą 1200 zł od chwili, kiedy ojciec nie pozwolił na dalsze prowadzenie warsztatu w jego pomieszczeniu. D. G. jest zarejestrowany w KRUS-ie, nie prowadzi własnej działalności gospodarczej. Posiada gospodarstwo rolne, nieruchomość o powierzchni 25 arów stanowi współwłasność z L. G. (1), którą nabyli w drodze darowizny od ojca. Posiada samochód osobowy marki F. z 2004 r. o wartości około 10.000 zł. Spłaca kredyt w miesięcznych ratach po 300 zł. Jest w stanie przekazywać ojcu 600 zł w sytuacji, gdy ojciec ponownie udostępni mu budynek do wykonywania pracy i przeniesie kury w inne miejsce. Jest ogólnie zdrowy. Jest skonfliktowany z ojcem.

L. G. (1) ma 42 lata, jest córką R. G.. Mieszka w W. M. z mężem, dwójką małoletnich dzieci i swoją matką W. G. w domu jednorodzinnym, na budowę którego zaciągnęła z mężem kredyt, który spłacają w miesięcznych ratach po 600 zł. Nie pracuje, zajmuje się wychowaniem dzieci i opiekuje się schorowaną matką. Jej mąż prowadzi własną działalność gospodarczą w formie firmy (...). Matka pobiera emeryturę w kwocie 951,41 zł miesięcznie. L. G. (1) spłaca wraz z mężem kredyt zaciągnięty na zakup mieszkania. W. G. w 2003 r. sprzedała za kwotę 248.000 zł spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu nr (...) przy ulicy (...), które nabyła w wyniku podziału majątku wspólnego po rozwodzie z R. G.. Z kwoty uzyskanej ze sprzedaży mieszkania kwotę 100.000 zł darowała córce L. z przeznaczeniem na budowę i część środków przeznaczyła na wykończenie części domu, w której zamieszkuje..

Sąd Rejonowy w Pruszkowie wyrokiem z dnia 19 kwietnia 2007 r. w sprawie III RC 259/06 oddalił powództwo R. G. o zasądzenie na jego rzecz alimentów od E. J., D. G. i L. G. (1).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o następujące dowody: odpisy skrócone aktów urodzenia k. 7-9, kopie decyzji ZUS k. 10-11, k. 25 a, k. 96, kopię karty informacyjnej k. 26-27, kopię zaświadczenia lekarskiego k. 37, kopię odpisu wyroku k. 38, zaświadczenie k. 40, kopię karty informacyjnej k. 41, kopię odpisu postanowienia k. 42, kopie wypisu aktu notarialnego k. 69-72, kopię zaświadczenia k. 75, kopię odpisu skróconego aktu małżeństwa k. 77, kopię wypisu aktu notarialnego k. 98-101, kopie decyzji k. 106-107, wypis aktu notarialnego k. 124-125, kopię wypisu aktu notarialnego k. 126, kopię umowy o kredyt k. 127, kopie kart informacyjnych k. 133-134, zeznania w charakterze strony R. G. k. 136-137, protokół w formie nagrania k. 141), zeznania w charakterze strony D. G. k. 138 , protokół w formie nagrania k. 141), zeznania w charakterze strony E. J. k. 138-139, protokół w formie nagrania k. 141), zeznania w charakterze strony L. G. (1) k. 139, protokół w formie nagrania k. 141).

Ustalenia Sądu znajdują uzasadnienie w przeprowadzonych dowodach, które zostały powołane przy ustalaniu podstawy faktycznej w niniejszej sprawie. Należy także wskazać, iż niektóre z pism zostały złożone w kserokopiach, to jednak nic nie wskazuje na to, by ich treść nie odzwierciedlała wiernie treści dokumentów oryginalnych. Podnieść też należy, że strony wiarygodności i mocy dowodowej tych dowodów nie kwestionowały.

  Sąd uznał za w pełni wiarygodne zeznania pozwanych zarówno w zakresie ich możliwości zarobkowych i majątkowych, jak i w zakresie określającym ich relacje osobiste z powodem. Są one logiczne i spójne.

  Sąd zgodnie z zasadami doświadczenia życiowego, które pozwalają na określenie kosztów codziennego życia i zaspokajania takich potrzeb jak wyżywienie, mieszkanie, ubranie, środki czystości, lekarstwa oraz inne wydatki krytycznie oceniał zeznania R. G. w zakresie kosztów wyżywienia (k. 137) oraz w zakresie kosztów lekarstw i nie dał im wiary w pełni, co do wskazanych przez niego wysokości.

  Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

  Stosownie do treści przepisu art. 128 kro obowiązek dostarczania środków utrzymania, a także w miarę potrzeby środków wychowania (obowiązek alimentacyjny) obciąża krewnych w linii prostej oraz rodzeństwo. Zgodnie z art. 129 § 1 kro w pierwszej kolejności do alimentacji zobowiązani są zstępni osoby uprawnionej, następnie wstępni na końcu zaś rodzeństwo.

  Zgodnie zaś z treścią przepisu art. 132 kro obowiązek alimentacyjny zobowiązanego w dalszej kolejności powstaje dopiero wtedy, gdy nie ma osoby zobowiązanej w bliższej kolejności albo gdy osoba ta nie jest w stanie uczynić zadość swemu obowiązkowi lub gdy uzyskanie od niej na czas potrzebnych uprawnionemu środków utrzymania jest niemożliwe lub połączone z nadmiernymi trudnościami. Przepis art. 133 kro zaś stanowi, że poza przypadkiem obowiązku świadczeń alimentacyjnych rodziców względem dziecka uprawniony do świadczeń alimentacyjnych jest tylko ten, kto znajduje się w niedostatku a art. 135 kro, że zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego.

  Przepis art. 144 ¹ kro stanowi, iż zobowiązany może uchylić się od wykonania obowiązku alimentacyjnego względem uprawnionego, jeżeli żądanie alimentów jest sprzeczne z zasadami współżycia społecznego.

Roszczenie zgłoszone przez R. G. nie mogło zostać uwzględnione przez Sąd z dwóch zasadniczych względów. Po pierwsze dlatego, że istnieje osoba zobowiązana do alimentacji powoda w bliższej kolejności, po wtóre ze względu na niewykazanie przez R. G. istnienia stanu niedostatku.

Powód R. G. pozostaje w związku małżeńskim z Z. G., która jest osobą zobowiązaną do ewentualnych świadczeń alimentacyjnych na rzecz powoda w pierwszej kolejności przed jego dziećmi. Obowiązek alimentacyjny pozwanych powstałby w sytuacji, gdyby Z. G. nie była w stanie uczynić zadość swemu ewentualnemu obowiązkowi alimentacyjnemu. Obowiązek alimentacyjny ciążący na żonie powoda wyprzedza bowiem obowiązek alimentacyjny spoczywający na jego dzieciach.

Po wtóre, powództwo mogłoby zostać uwzględnione jedynie wówczas gdyby powód znajdował się w niedostatku, albowiem przepis art. 133 § 2 kro stanowi, iż poza wypadkiem określonym w § 1 tegoż przepisu uprawionym do świadczeń alimentacyjnych jest tylko ten, kto znajduje się w niedostatku.

W orzecznictwie przyjmuje się, że o niedostatku należy mówić nie tylko wówczas, gdy uprawniony nie posiada żadnych środków utrzymania, ale także wtedy, gdy uprawniony nie ma możliwości zarobkowych i majątkowych pozwalających na pełne zaspokojenie jego usprawiedliwionych potrzeb. Jednak co do zasady każdy człowiek winien zaspokajać własne potrzeby przede wszystkim z własnych środków. A zatem za znajdujące się w niedostatku należy uznać osoby, które nie mogą własnymi siłami zaspokoić usprawiedliwionych potrzeb, w szczególności te, które nie posiadają własnych środków w postaci wynagrodzenia za pracę, emerytury czy renty ani też dochodów z własnego majątku.

  Z zebranego w sprawie materiału dowodowego wynika, iż powód posiada emeryturę w wysokości 1400 zł netto miesięcznie, posiada majątek w postaci kilku nieruchomości, z których przy dołożeniu należytej staranności może czerpać dochód, ma samochód osobowy. W rozpoznawanej sprawie R. G. miesięczne wydatki na własne utrzymanie określił na kwotę przekraczającą 2000 zł. Zdaniem Sądu kwota wskazana przez powoda jest przeszacowana i nie odpowiada rzeczywistym kosztom jego utrzymania. R. G. nie udowodnił bowiem, iż rzeczywiście ponosi wydatki we wskazanej przez siebie wysokości. W szczególności powód nie wykazał, iż ponosi koszty leków we wskazywanej przez niego wysokości. Powód nie przedstawił żadnego dowodu w postaci faktur za zakup leków czy zaświadczenia lekarskiego o stanie zdrowia. Sąd biorąc pod uwagę wiek powoda przyjął jednak, iż lekarstwa zażywa, ale ich koszt nie powinien przekraczać 100 zł miesięcznie, tym bardziej, iż leki są przynajmniej częściowo refundowane. W ocenie Sądu zawyżony przez powoda został także koszt wyżywienia. Wniosek ten jest tym bardziej uzasadniony, iż powód nie stosuje żadnej kosztownej diety. W tym miejscu wskazać też należy, iż przedmiotem zainteresowania Sądu w rozpatrywanej sprawie mogą być tylko i wyłącznie koszty utrzymania powoda, nie zaś jego żony. Z powyższego wynika, iż do kosztów utrzymania powoda winno zostać wliczone 50 % wszelkich kosztów wspólnych, w szczególności koszty mieszkania, które powód winien ponosić w kwocie około 300-325 zł miesięcznie (600-650 zł miesięcznie dzielone na dwie osoby).

  Wszystko to skutkowało oceną, iż powód posiada takie możliwości, które pozwalają mu na samodzielne zaspokajanie usprawiedliwionych jego potrzeb. Posiadana w dyspozycji R. G. kwota dochodów oraz możliwość czerpania dochodów z majątku powoduje, iż żadną miarą nie można przyjąć, że znajduje się on w stanie niedostatku, a tylko wówczas możliwe byłoby zasądzenie na jego rzecz alimentów od dzieci. Nie można zdaniem Sądu przyjąć, aby kwota 1400 zł miesięcznie przypadająca na jedną osobę oznaczała dla takiej osoby stan niedostatku. Zapewne daleko więcej niż połowa populacji zamieszkującej ten kraj (w grupie tej znajdują się również jego dzieci) taką kwotą miesięcznie na jedną osobę nie dysponuje. Zasady wiedzy i doświadczenia życiowego wskazują, iż świadczenie jakie otrzymuje powód w kwocie ponad 1400 zł netto nie jest świadczeniem wysokim, jednakże na tle zwykle przyznawanych emerytom i rencistom świadczeń z ZUS-u, nie można go również uznać za świadczenie szczególnie niskie.

  R., ten wątek z ustaleń przyjętych za podstawę rozstrzygnięcia nie wynika, by powód znajdował się w stanie niedostatku. I to przesądzało o braku możliwość zasądzenia alimentów na rzecz R. G. od jego dzieci.

Wszakże stan niedostatku jest elementem niezbędnym, który zdaniem Sądu, nie został bezwzględnie wykazany w niniejszej sprawie, ale również niewystarczającym do ewentualnego uwzględnienia powództwa. Wyznacznikiem bowiem obowiązku alimentacyjnego zobowiązanego w dalszej kolejności są zgodnie z ogólnymi regułami jego możliwości zarobkowe i majątkowe, które są górną granicą świadczeń alimentacyjnych.

Ustalenie, iż powód nie znajduje się w stanie niedostatku czyniło wprawdzie zbędnym dokonywanie oceny możliwości zarobkowych i majątkowych pozwanych, niemniej jednak Sąd uznał za zasadne odniesienie się także i do tej kwestii.

Zdaniem Sądu sytuacja zarobkowa i majątkowa pozwanych nie jest tak dobra, jak wskazuje R. G.. Odnośnie najmłodszej córki L. G. (1) należy wskazać, iż Sąd nie miał żadnych wątpliwości co do tego, iż jej możliwości płatnicze nie pozwalają na zasądzenie alimentów, gdyby nawet zostały spełnione przesłanki do ich zasądzenia na rzecz jej ojca. W sprawie zostało bowiem ustalone, iż pozwana nie pracuje zawodowo, nie osiąga własnych dochodów, ma na utrzymaniu dwoje małoletnich dzieci i opiekuje się ciężko chorą matką. Odnośnie starszego rodzeństwa D. G. i E. J. należy wskazać, iż w sytuacji gdyby powód znajdował się w stanie niedostatku to zasadne wydawać by się mogło uwzględnienie w części roszczenia zgłoszonego wobec nich przez powoda. Pozwana bowiem ma już dorosłe dzieci, pracuje zawodowo i osiąga dochody, zaś pozwany wprawdzie ma na utrzymaniu małoletnie dzieci, ale osiąga dochody z tytułu wykonywanych usług w firmie żony i posiada, jak sam zresztą w toku procesu przyznał, możliwości pozwalające mu na finansowe wspieranie ojca, o ile powód wykaże się dobrą wolą i chęcią współpracy. Zadeklarowana przez D. G. kwota jest równa z kwotą, którą powód dochodzi od swoich dzieci w niniejszym procesie. Z powyższego wynika, iż R. G. otrzymałby wsparcie od syna, gdyby tylko ponownie udostępnił mu pomieszczenie do wykonywania przez niego pracy. Tymczasem powód takiej woli nie wykazał i tym samym pozbawił się możliwości uzyskania dodatkowych środków.

  Z wszystkich wyżej wymienionych względów, na podstawie art. 128 kro, Sąd doszedł do przekonania, iż powództwo R. G. nie zasługuje na uwzględnienie i dlatego też orzekł jak w sentencji.

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 100 k.p.c.