Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 marca 2015r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 marca 2015r. w S.

odwołania L. M.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 18 listopada 2013 r. Nr (...)

w sprawie L. M.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy

oddala odwołanie.

Sygn. akt IV U 13/14

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 18.11.2013 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił wnioskodawcy L. M. przyznania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, gdyż w dziesięcioleciu przed zgłoszeniem wniosku o rentę oraz w dziesięcioleciu poprzedzającym datę powstania częściowej niezdolności do pracy tj. od dnia 15.12.2002 r. do dnia 09.06.2013 r., po uwzględnieniu przesunięcia obydwu okresów o okres pobierania renty, ubezpieczony nie wykazał co najmniej 5-letniego okresu składkowego i nieskładkowego. W związku z tym nie zostały spełnione przesłanki z art. 57 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 58 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 153 poz. 1227).

Od decyzji tej odwołanie złożył ubezpieczony L. M., który wnosił o jej zmianę i przyznanie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. W odwołaniu ubezpieczony nie zgadzał się z orzeczeniem komisji lekarskiej ZUS i opisał historię swoich schorzeń od 2003 r. W końcowej części odwołania ubezpieczony twierdził, że przepracował 34 lata i jednocześnie przyznał, że nie jest w stanie osiągnąć pięcioletniego okresu ubezpieczeniowego w ostatnim dziesięcioleciu.

W odpowiedzi na odwołanie pozwany organ rentowy wnosił o jego oddalenie.

Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje:

Ubezpieczony L. M. ur. (...) złożył w dniu 02.07.2013 r. wniosek do (...) Oddział w S. o przyznanie mu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. W toku postępowania orzeczniczego komisja lekarska rozpoznała u L. M. następujące schorzenia: przewlekłą chorobę wieńcową, przebyty w 2005 r. zawał serca leczony angioplastyką z wszczepieniem stentów, stan po angioplastyce w 2006 r. i 2011 r. – z powodu restenozy w stentach, nadciśnienie tętnicze, cukrzycę typu 2, dnę moczanową, otyłość (k. 10 akt lekarskich). W ocenie komisji lekarskiej schorzenia te powodują okresową częściową niezdolność do pracy do 31.08.2015 r., zaś początek komisja określiła na datę 10.06.2013 r., tj. datę ostatniej hospitalizacji. Jednocześnie organ rentowy ustalił, iż w dziesięcioleciu poprzedzającym niezdolność do pracy, po uwzględnieniu okresu pobierania renty, ubezpieczony legitymuje się stażem ubezpieczeniowym w ilości 3 lata, 6 miesięcy i 22 dni. Ta sam długość stażu wyniosła w dziesięcioleciu poprzedzającym datę złożenia wniosku o rentę.

W związku z tym pozwany ZUS uznał, że ubezpieczony nie spełnia warunku określonego w art. 57 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 58 § 1 pkt 5 ustawy o FUS i zaskarżoną decyzją odmówił L. M. przyznania prawa do wnioskowanego świadczenia.

W toku postępowania odwoławczego Sąd Okręgowy dopuścił dowód z opinii biegłych lekarzy: kardiologa i diabetologa (k. 13-15). Biegli wymienionych specjalności, po przebadaniu ubezpieczonego oraz po zaznajomieniu się z dokumentacją lekarską z jego dotychczasowego leczenia, zdiagnozowali u niego następujące schorzenia: chorobę wieńcową z przebytym zawałem serca ściany dolnej w 2005 r., stan po wszczepieniu stentów i stan po wszczepieniu stentu DES do restenozy w 2011 r., nadciśnienie tętnicze, hyperlipidemię, cukrzycę typu 2 leczoną doustnie do wyrównania. W ocenie biegłych schorzenia te powodują częściową niezdolność do pracy opiniowanego na okres orzeczony przez ZUS.

Ubezpieczony przedłożył dokumenty dotyczące przebytej rehabilitacji wraz z pismem procesowym (k. 20, 21 a. s.).

Sąd zobowiązał biegłą lekarz kardiolog do zaznajomienia się z nowymi dokumentami i do wydania opinii uzupełniającej (k. 27). W opinii tej biegła stwierdziła, iż zaistniała przesłanka do przyjęcia wcześniejszej daty powstania częściowej niezdolności do pracy tj. od dnia 11.11.2011 r., kiedy wykonano koronarografię i jednoczasową angioplastykę gałęzi okalającej lewej tętnicy wieńcowej z implantacją stentu DES. Biegła podtrzymała swoją pierwotna ocenę co do stopnia niezdolności do pracy jak i przewidywanego okresu jej trwania.

Ubezpieczony po otrzymaniu tej opinii sporządził kolejne pismo procesowe i przedłożył kartę informacyjną z pobytu na oddziale kardiologicznym w dniach 03.10.2014 r. - 08.10.2014 r. (k. 31 i 32 a. s.). Jednocześnie do opinii dodatkowej biegłej zastrzeżenia złożył pozwany ZUS, załączając pisemne uwagi opracowane przez członka komisji lekarskiej (k. 37 a. s.). Zastrzeżenia dotyczyły daty powstania niezdolności do pracy. Przedstawiono argumentację, iż L. M. prowadzi działalność gospodarczą, a mianowicie jest właścicielem kwiaciarni i zatrudnia pracownika. Przeprowadzony zabieg koronarografii nie świadczy, że opiniowany był wówczas długotrwale niezdolny do pracy, a wręcz przeciwnie, po skutecznym zabiegu stan jego zdrowia się poprawił. Ubezpieczony złożył kolejne pismo procesowe polemizujące z opinią biegłej, jak również przedłożył komplet dokumentów medycznych z całego okresu leczenia ( k. 42 i 43 a. s.). Sąd zobowiązał po raz kolejny biegłą kardiolog do ustosunkowania się do zarzutów, jak i złożonej dokumentacji. Biegła w opinii uzupełaniającej podtrzymała swoją ocenę w stosunku do poprzedniej opinii uzupełniającej (k. 45 a. s.). Podkreśliła, iż objawy kliniczne choroby nasilone musiały istnieć przed dniem 11.11.2011 r., bo miażdżyca naczynia wieńcowego dokonuje się w czasie trudnym do oszacowania. Karta informacyjna z 2014 r. wskazuje na nadal utrzymujące się zaburzenia kurczliwości mięśnia serca, jak w poprzednich badaniach echokardiograficznych z 2012 r., tę samą frakcję wyrzutową lewej komory, postępujący masywny przerost ściany lewej komory, co sprowadza częściową niezdolność do pracy.

Na rozprawie zarówno ubezpieczony, jak i pełnomocnik ZUS nie wnosili zastrzeżeń do opinii biegłej (k. 52 a. s.).

W ocenie Sądu Okręgowego opinia biegłych, a w szczególności opinia biegłej kardiolog, która uzupełniała pierwotną opinię, przyjmując ostatecznie datę początkową niezdolności do pracy na dzień 11.11.2011 r., jest miarodajnym dowodem stanu zdrowia ubezpieczonego. Z opinii tych wynika, iż L. M. jest częściowo niezdolny do pracy. W przeszłości korzystał ze świadczeń rehabilitacyjnych, a także korzystał z prawa do renty od 05.09.2006 r. do 28.02.2007 r. (k. 86 a. r.).

W przedmiotowym stanie faktycznym nie spełnia on warunków do uzyskania uprawnień rentowych, pomimo stwierdzenia częściowej niezdolności do pracy od dnia 11.11.2011 r. do 31.08.2015 r. W dziesięcioleciu poprzedzającym datę początku niezdolności do pracy nie legitymuje się on okresem ubezpieczeniowym w wymiarze co najmniej 5 lat, a jedynie 3 lata i 6 miesięcy.

Zatem w myśl art. 57 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 58 ust. 1 pkt 5 ustawy nie spełnił on zawartych tam przesłanek.

W związku z powyższym Sąd z mocy art. 477 ¹⁴ § 1 kpc oddalił odwołanie.