Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 1 lipca 2015 roku

Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie, Wydział XI Gospodarczy,

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Anna Górnik

Protokolant: Anna Sabinicz,

po rozpoznaniu w dniu 1 lipca 2015 roku

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w K.

przeciwko " Biuro (...) i Spółka" spółce jawnej w S.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanej " Biuro (...) i Spółka" spółki jawnej w S. na rzecz powódki (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w K. 752,78 zł (siedemset pięćdziesiąt dwa złote siedemdziesiąt osiem groszy) z ustawowymi odsetkami liczonymi od kwot:

- 591,65 zł od dnia 16 lipca 2014 roku do dnia zapłaty,

- 161,13 zł od 19 lipca 2014 roku do dnia zapłaty,

II.  zasądza od pozwanej na rzecz powoda kwotę 227 zł (dwieście dwadzieścia siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

XI GC 185/15

Sprawa rozpoznawana była w postępowaniu uproszczonym

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 22 października 2014 roku powód (...) spółka z ograniczona odpowiedzialnością w K. wniósł przeciwko pozwanemu „ Biuro (...)- k. (...) Spółka spółce jawnej w S. o zapłatę kwoty 752,78 złotych wraz z odsetkami. W uzasadnieniu wskazano, że strony zawarły umowę o konserwacje wózka widłowego, która powód wykonał, za pozwana nie uiściła wynagrodzenia.

W sprzeciwie od nakazu zapłaty pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości i oświadczył, że nigdy nie zlecał pozwanej usługi opisanej w pozwie.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Strony współpracowały w zakresie usług serwisowych wykonywanych przez powoda na rzecz pozwanej przez dłuższy czas. Stawki za roboczogodzinę i dojazd był pozwanej znany. W dniu 1 lipca 2014 roku pozwana zleciła powodowi wykonanie przeglądu okresowego wózka widłowego oraz uczestnictwa przy odbiorze wózka rzez Urząd Dozoru Technicznego. Powódka wykonała czynności serwisowe i jej pracownik uczestniczył w odbiorze przez UDT. Przed przystąpieniem do wymiany części pracownik powoda uzyskał telefoniczną zgodę pozwanego także co do kosztów naprawy. Pozwana nie zgłaszała żadnych zastrzeżeń co do wykonanej usługi, a po jej wykonaniu odebrała wózek.

Powód wystawił pozwanej fakturę nr (...) na kwotę 591,65 złotych z terminem płatności do dnia 15 lipca 2014 roku i nr (...) na kwotę 161,13 złotych z terminem płatności do dnia 18 lipca 2014 roku. Pozwana była dwukrotnie wzywana do zapłaty powyższych faktur i na wezwania nie odpowiedziała.

Dowód: faktury – k.14-15

Wezwania – k.16-19

Zlecenie – k.45

Protokoły – k. 46-47

Wydruk śledzenia przesyłki – k.50

Zeznania R. J. – k.61-62

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo okazało się zasadne w całości.

Zgodnie z treścią art. 627 k.c. prze umowę o dzieło przyjmujący zamówienie zobowiązuje się do wykonania zamówionego dzieła, a zamawiający do zapłaty wynagrodzenia. W ocenie Sądu w niniejszej sprawie nie zachodzą przesłanki do uznania umowy za umowę o dzieło. Powód nie miał za zadanie wytworzyć konkretnego dzieła, a jedynie dokonać pewnych czynności wymagających starannego działania. Nie była to umowa rezultatu w rozumieniu przepisów dotyczących umowy o dzieło – brak jest przesłanki wytworzenia czegoś, stworzenia nowego rezultatu. Zlecenie powodowi dokonania przeglądu, nawet z drobnymi naprawami i uczestniczenia w odbiorze, w ocenie Sądu spełnia przesłanki zlecenia usług – zgodnie z treścią art. 734 § 1 k.c. w związku z 750 k.c.

Zgodnie z treścią art. 6 k.c. to na powodzie ciążył obowiązek wykazania istnienia i treści umowy. W ocenie Sądu powód w pełni wykazał zarówno dowodami z dokumentów, jak i zeznań świadka, iż strony zawarły umowę, powód swoje zobowiązanie wykonał prawidłowo i pozwany miał obowiązek uregulowania należności w żądanej wysokości. Zaznaczyć przy tym należy, iż pozwany w sprzeciwie ograniczył się do zaprzeczenia twierdzeniom pozwu oraz wywodów na temat wiarygodności dokumentów. Jednakże po otrzymaniu pisma powoda, w którym zawarte było zamówienie i protokoły podpisane przez wspólnika spółki, pozwana nie podjęła już polemiki i nie wyjaśniła sprzeczności swoich twierdzeń z treścią powyższych dokumentów. Co więcej, pomimo zawnioskowania przesłuchania strony pozwanej, przedstawiciel Spółki bez usprawiedliwienia nie stawił się na termin rozprawy, co skutkowało pominięciem tego dowodu. W ocenie Sądu nieprawdziwe zaprzeczenie okolicznościom pozwu, a nadto zgłaszanie wniosków dowodowych, do których przeprowadzenia pozwana sama nie dopuszcza świadczy, że jedynym celem złożenia sprzeciwu było przedłużenie terminu płatności, a nie merytoryczne wdanie się w spór. Pozwany tym samym nie wykonał obowiązku ciążącego na nim z mocy art. 3 k.p.c., a jego postawę ocenić należy jako nieetyczną i sprzeczna z dobrymi obyczajami kupieckimi.

Z uwagi na powyższą postawę pozwanej oraz przeprowadzone dowody, które Sąd ocenił jako wiarygodne i wystarczające do wykazania zasadności powództwa, Sąd oddalił pozostałe wnioski dowodowe jako zbędne dla rozstrzygnięcia

Mając na uwadze powyższe zasądzono należność w całości wraz z odsetkami, o których orzeczony na podstawie art. 481 k.c.

Sąd rozstrzyga o kosztach w każdym orzeczeniu kończącym sprawę w instancji (art. 108 § 1 k.p.c.). Powód wygrał proces w całości i pozwany obowiązany jest do zwrotu powodowi celowych kosztów procesu (art. 98 k.p.c.). Na koszty te składa się opłata od pozwu w kwocie 30 zł oraz wynagrodzenie pełnomocnika, ustalone na podstawie z §6 pkt 2w zw. z § 2 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. z 2002 r., Nr 163, poz. 1349 ze zm.) na kwotę 180 zł, powiększoną o 17 złotych opłaty od pełnomocnictwa.

W tym stanie rzeczy orzeczono, jak w sentencji.

ZARZĄDZENIE

1.  Odnotować

2.  Odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pozwanemu

3.  Akta z apelacja lub za 30 dni