Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 sierpnia 2015 r.

Sąd Rejonowy w Olkuszu I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 26 sierpnia 2015 r. w Olkuszu na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Spółdzielni Mieszkaniowej w O.

przeciwko K. D.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanej K. D. na rzecz powoda (...) Spółdzielni Mieszkaniowej w O. kwotę (...),02 (sześć tysięcy dwieście sześćdziesiąt osiem 02/100) złotych z odsetkami ustawowymi:

- od kwoty 482,37 (czterysta osiemdziesiąt dwa 37/100) złotych od dnia 1 sierpnia 2014 roku do dnia 26 sierpnia 2015 roku;

- od kwoty 482,37 (czterysta osiemdziesiąt dwa 37/100) złotych od dnia 1 września 2013 roku do dnia 26 sierpnia 2015 roku;

- od kwoty 482,37 (czterysta osiemdziesiąt dwa 37/100) złotych od dnia 1 października 2013 roku do dnia 26 sierpnia 2015 roku;

- od kwoty 482,37 (czterysta osiemdziesiąt dwa 37/100) złotych od dnia 1 listopada 2013 roku do dnia 26 sierpnia 2015 roku;

- od kwoty 347,41 (trzysta czterdzieści siedem 41/100) złotych od dnia 1 grudnia 2013 roku do dnia 26 sierpnia 2015 roku;

- od kwoty 436,43 (czterysta trzydzieści sześć 43/100) złotych od dnia 1 stycznia 2014 roku do dnia 26 sierpnia 2015 roku;

- od kwoty 465,26 (czterysta sześćdziesiąt pięć 26/100) złotych od dnia 1 lutego 2014 roku do dnia 26 sierpnia 2015 roku;

- od kwoty 465,26 (czterysta sześćdziesiąt pięć 26/100) złotych od dnia 1 marca 2014 roku do dnia 26 sierpnia 2015 roku;

- od kwoty 465,26 (czterysta sześćdziesiąt pięć 26/100) złotych od dnia 1 kwietnia 2014 roku do dnia 26 sierpnia 2015 roku;

- od kwoty 472,27 (czterysta siedemdziesiąt dwa 27/100) złotych od dnia 1 maja 2014 roku do dnia 26 sierpnia 2015 roku;

- od kwoty 341,61 (trzysta czterdzieści jeden 61/100) złotych od dnia 1 czerwca 2014 roku do dnia 26 sierpnia 2015 roku;

- od kwoty 447,63 (czterysta czterdzieści siedem 63/100) złotych od dnia 1 lipca 2014 roku do dnia 26 sierpnia 2015 roku;

- od kwoty 447,63 (czterysta czterdzieści siedem 63/100) złotych od dnia 1 sierpnia 2014 roku do dnia 26 sierpnia 2015 roku;

- od kwoty 449,78 (czterysta czterdzieści dziewięć 78/100) złotych od dnia 1 września 2014 roku do dnia 26 sierpnia 2015 roku;

II.  zasądzoną w punkcie I (pierwszym) należność główną rozkłada na 23 równe raty po 260,00 (dwieście sześćdziesiąt 00/100) złotych i jedną – ostatnią ratę – w kwocie 288,02 (dwieście osiemdziesiąt osiem 02/100) złotych, płatne co miesiąc do 10 – go dnia miesiąca, poczynając od miesiąca bezpośrednio następującego po miesiącu, w którym uprawomocni się niniejszy wyrok z ustawowymi odsetkami na wypadek uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat;

III.  w pozostałej części oddala powództwo;

IV.  odstępuje od obciążania pozwanej kosztami procesu.

UZASADNIENIE

W dniu 27 października 2014 roku (...) Spółdzielnia Mieszkaniowa z (...) w O. wniosła pozew w elektronicznym postępowaniu upominawczym przeciwko K. D., domagając się od niej zapłaty kwoty 6.268,02 złotych z odsetkami ustawowymi: od kwoty 482,37 złotych od dnia 1 sierpnia 2014 roku do dnia zapłaty, od kwoty 482,37 złotych od dnia 1 września 2013 roku do dnia zapłaty, od kwoty 482,37 złotych od dnia 1 października 2013 roku do dnia zapłaty, od kwoty 482,37 złotych od dnia 1 listopada 2013 roku do dnia zapłaty, od kwoty 347,41 złotych od dnia 1 grudnia 2013 roku do dnia zapłaty, od kwoty 436,43 złotych od dnia 1 stycznia 2014 roku do dnia zapłaty, od kwoty 465,26 złotych od dnia 1 lutego 2014 roku do dnia zapłaty, od kwoty 465,26 złotych od dnia 1 marca 2014 roku do dnia zapłaty, od kwoty 465,26 złotych od dnia 1 kwietnia 2014 roku do dnia zapłaty, od kwoty 472,27 złotych od dnia 1 maja 2014 roku do dnia zapłaty, od kwoty 341,61 złotych od dnia 1 czerwca 2014 roku do dnia zapłaty, od kwoty 447,63 złotych od dnia 1 lipca 2014 roku do dnia zapłaty, od kwoty 447,63 złotych od dnia 1 sierpnia 2014 roku do dnia zapłaty, od kwoty 449,78 złotych od dnia 1 września 2014 roku do dnia zapłaty. Ponadto powód domagał się zasądzenia od pozwanej zwrotu kosztów sądowych w kwocie 79 złotych.

W uzasadnieniu żądania pozwu wyjaśniono, że pozwanej przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu położonego w J., ul. (...). Tytułem używania mieszkania pozwana zobowiązana jest wnosić miesięczne opłaty. W okresie od lipca 2013 r. do sierpnia 2014 r. pozwana nie uiściła tych opłat w łącznej kwocie 6.268,02 złotych. Pismem z dnia 10 września 2013 roku powód wezwał pozwaną do dobrowolnego uregulowania zaległości, jednak bezskutecznie, bowiem wezwanie to pozwana pozostawiła bez odpowiedzi, a długu nie zapłaciła.

Sąd Rejonowy Lublin – Zachód w Lublinie uwzględnił powództwo, wydając w dniu 27 listopada 2014 roku, nakaz zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym. Nakaz zapłaty został zaskarżony przez pozwaną sprzeciwem, w którym K. D. wnosiła o rozłożenie zasądzonej od niej kwoty na raty. Uzasadniając swe stanowisko, pozwana przyznała fakt istnienia długu względem (...) Spółdzielni Mieszkaniowej w kwocie 6.268,02 złotych i własną winę w powstaniu zadłużenia, zwróciła jednak uwagę na swoją trudną sytuację finansową. Wychowuje bowiem samotnie dwójkę dzieci, osiąga zarobki na poziomie najniższego wynagrodzenia, z tym, że komornik potrąca z wynagrodzenia kwotę 192 złote miesięcznie.

Postanowieniem z dnia 30 stycznia 2015 roku Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie przekazał sprawę do Sądu Rejonowego w Olkuszu.

Pozwana K. D. na rozprawie w dniu 26 sierpnia 2015 roku przyznała fakt zadłużenia w stosunku do (...) Spółdzielni Mieszkaniowej w kwocie 6.268,02 złotych, podnosiła, że z powodu trudnej sytuacji rodzinnej i majątkowej po rozwodzie z mężem nie była w stanie spłacić zadłużenia i na tej podstawie wnosiła o rozłożenie należności na raty po 200-250 złotych miesięcznie.

Bezsporne były następujące okoliczności

K. D. przysługuje własnościowe spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego, położonego w J. przy ulicy (...), w (...) Spółdzielni Mieszkaniowej. Z tego tytułu pozwana jest zobowiązana do ponoszenia miesięcznych opłat na rzecz spółdzielni. Pozwana nie uiściła w 2013 i 2014 roku opłat na rzecz spółdzielni w łącznej kwocie 6.268,02 złotych. Na kwotę tę składają się następujące należności: 482,37 złotych wymagalna z dniem 31 lipca 2013 roku, 482,37 złotych wymagalna z dniem 31 sierpnia 2013 roku, 482,37 złotych wymagalna z dniem 30 września 2013 roku, 482,37 złotych wymagalna z dniem 31 października 2013 roku, 347,41 złotych wymagalna z dniem 30 listopada 2013 roku, 436,43 złotych wymagalna z dniem 31 grudnia 2013 roku, 465,26 złotych wymagalna z dniem 31 stycznia 2014 roku, 465,26 złotych wymagalna z dniem 28 lutego 2014 roku, 465,26 złotych wymagalna z dniem 31 marca 2014 roku, 472,27 złotych wymagalna z dniem 30 kwietnia 2014 roku, 341,61 złotych wymagalna z dniem 31 maja 2014 roku, 447,63 złotych wymagalna z dniem 30 czerwca 2014 roku, 447,63 złotych wymagalna z dniem 31 lipca 2014 roku, 449,78 złotych wymagalna z dniem 31 sierpnia 2014 roku.

Ponadto sąd ustalił następujący stan faktyczny

K. D. zamieszkuje w lokalu mieszkalnym z dwójką dzieci w wieku trzech oraz szesnastu lat, które samotnie wychowuje. Jest osobą rozwiedzioną. Pracuje jako woźna, osiąga miesięczny dochód w wysokości 1.300 złotych, przy czym po potrąceniu z tej kwoty części wynagrodzenia zajętej przez komornika oraz raty z tytułu pożyczki w kasie zapomogowo-pożyczkowej, faktycznie otrzymuje 960 złotych miesięcznie. Ponadto otrzymuje alimenty na dziecko w kwocie 600 złotych miesięcznie. Po urodzeniu drugiego dziecka w czerwcu 2012 roku pozwana nie pracowała, rozstała się ze swoim partnerem, ojcem drugiego dziecka, następnie powróciła do pracy w roku 2013.

[ dowód: przesłuchanie pozwanej – zapis protokołu z dnia 26 sierpnia 2015 r. – od 00:04:17 ]

Powyższe okoliczności, dotyczące sytuacji rodzinnej i majątkowej pozwanej ustalono w oparciu o jej przesłuchanie, które nie budziło wątpliwości, jeżeli chodzi o wiarygodność.

Sąd zważył, co następuje

Powództwo zasługuje na uwzględnienie, chociaż - ze względu na skorzystanie przez sąd z instytucji uregulowanej w art. 320 kpc - nie w całości. Jak wyżej wskazano, pozwana K. D. przyznała fakt istnienia i wysokość zadłużenia względem spółdzielni mieszkaniowej, okoliczności te nie wymagały więc - przy uwzględnieniu treści art. 229 kpc - dowodzenia. Należności główne z tego tytułu należało więc zasądzić w oparciu o przepis art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 roku o spółdzielniach mieszkaniowych (tekst jednolity Dz.U.2013 poz. 1222 ze zm.) wraz z odsetkami ustawowymi za okres opóźnienia w płatności opłat za kolejne miesiące (art. 481 § 1 i 2 kc).

Mając jednak na względzie szczególnie trudną sytuację, w jakiej znalazła się pozwana samotnie wychowująca dwójkę dzieci po rozstaniu się z partnerem, sąd uznał za usprawiedliwione zastosowanie instytucji z przepisu art. 320 kpc. Według tego przepisu, w szczególnie uzasadnionych wypadkach sąd może w wyroku rozłożyć na raty zasądzone świadczenie, a w sprawach o wydanie nieruchomości lub o opróżnienie pomieszczenia – wyznaczyć odpowiedni termin do spełnienia tego świadczenia. W niniejszym przypadku, w sytuacji, w jakiej znalazła się pozwana, nie powinna budzić wątpliwości słuszność rozłożenia świadczenia na raty, jest to bowiem przypadek szczególnie uzasadniony w rozumieniu powołanego przepisu. Pozwana nie uchyla się od obowiązku spłaty zadłużenia względem spółdzielni, przyznała, że brak zapłaty wynikł z jej winy, wskazała jednak na obiektywnie istniejące trudności – przede wszystkim samotne wychowywanie dwójki dzieci i poważne problemy finansowe. Pozwana jest wprawdzie zatrudniona, osiąga jednak bardzo skromne dochody, w części będące przedmiotem egzekucji, spłaca też pożyczkę. Z kwoty 960 złotych miesięcznie oraz z niewysokich świadczeń alimentacyjnych musi utrzymać siebie, małoletnie dzieci oraz ponieść wydatki związane z posiadaniem lokalu mieszkalnego i z jego eksploatacją.

Wysokość i ilość rat określona w sentencji wyroku będzie odpowiadać realnym możliwościom finansowym pozwanej. Zgodnie ze stanowiskiem Sądu Najwyższego, rozkładając z mocy art. 320 kpc zasądzone świadczenia pieniężne na raty, sąd nie może – na podstawie tego przepisu – odmówić przyznania wierzycielowi żądanych odsetek za okres do dnia wydania wyroku zasądzającego świadczenie. Rozłożenie zasądzonego świadczenia na raty ma jednak ten skutek, że wierzycielowi nie przysługują odsetki od ratalnych świadczeń za okres od daty wyroku do daty płatności poszczególnych rat [ uchwała Sądu Najwyższego z dnia 22 września 1970r., sygn. III PZP 11/70, publ. OSNC 1971/4/61 ] . Z tej przyczyny sąd zasądził żądane przez powoda odsetki jedynie za okres do dnia wydania wyroku, tj. do dnia 26 sierpnia 2015 roku. W pozostałym zakresie żądanie zasądzenia odsetek należało oddalić, stąd rozstrzygnięcie zamieszczone w punkcie trzecim wyroku.

Uwzględniając okoliczności, które legły u podstaw rozstrzygnięcia o rozłożeniu świadczenia na raty, sąd zdecydował się również odstąpić od obciążania pozwanej kosztami procesu w oparciu o przepis art. 102 kpc.

[ SSR Michał Siemieniec ]