Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 czerwca 2015 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach, Wydział VI Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący SSO Marcin Schoenborn

Sędziowie SSO Bożena Żywioł

SSO Grażyna Tokarczyk (spr.)

Protokolant Aleksandra Studniarz

przy udziale Andrzeja Zięby

Prokuratora Prokuratury Okręgowej

po rozpoznaniu w dniu 23 czerwca 2015 r.

sprawy R. N. syna A. i S.,

ur. (...) w K.

oskarżonego z art. 178a§4 kk

na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego w Gliwicach

z dnia 13 stycznia 2015 r. sygnatura akt IX K 1415/14

na mocy art. 437 kpk, art. 438 kpk, art. 440 kpk i art. 634 kpk

1.  zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że:

- w punkcie 1 eliminuje z opisu czynów przypisanych oskarżonemu uprzednie skazanie za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości i kwalifikuje te czyny jako przestępstwa z art. 178 a § 1 kk i za ten ciąg przestępstw na mocy art. 178 a § 1 kk przy zast. art. 91 § 1 kk wymierza oskarżonemu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności,

- na mocy art. 69 § 1 i 2 kk i art. 70 § 1 pkt 1 kk wykonanie orzeczonej powyżej kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza oskarżonemu na okres próby 3 (trzech) lat;

- obniża wymiar orzeczonego w punkcie 2 środka karnego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych do lat 5 (pięciu);

2.  w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;

3.  zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa wydatki postępowania odwoławczego w kwocie 20 zł (dwadzieścia złotych) i wymierza mu opłatę za obie instancje w kwocie 180 zł (sto osiemdziesiąt złotych).

sygn. akt VI Ka 299/15

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Gliwicach wyrokiem z dnia 13 stycznia 2015 roku sygnatura akt IX K 1415/14 uznał R. N. za winnego popełnienia ciągu przestępstw wyczerpujących znamiona art. 178 a § 4 kk polegających na tym, że:

- w dniu 29 lipca 2014 roku około godziny 8.00 w G. między innymi na ulicy (...), będąc wcześniej prawomocnie skazanym za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości – wyrokiem Sądu Rejonowego w Gliwicach z dnia 19 grudnia 2011 roku w sprawie o sygnaturze akt IX K 2827/10, znajdując się w stanie nietrzeźwości wynoszącym 1,24 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu prowadził w ruchu lądowym pojazd mechaniczny – samochód osobowy marki R. (...) o numerze rejestracyjnym (...),

- w dniu 28 września 2014 roku około godziny 12.00 w G. między innymi na ulicy (...), będąc wcześniej prawomocnie skazanym za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości – wyrokiem Sądu Rejonowego w Gliwicach z dnia 19 grudnia 2011 roku w sprawie o sygnaturze akt IX K 2827/10, znajdując się w stanie nietrzeźwości wynoszącym 1,58 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu prowadził w ruchu lądowym pojazd mechaniczny – samochód osobowy marki R. (...) o numerze rejestracyjnym (...).

Za wskazany ciąg przestępstw Sąd wymierzył oskarżonemu karę 1 roku i 8 miesięcy pozbawienia wolności, nadto zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych na 7 lat, na mocy art. 49 § 2 k.k. sąd orzekł wobec oskarżonego środek karny w postaci świadczenia pieniężnego w wysokości 3.000 złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej, zaś na mocy art. 50 kk środek karny w postaci podania wyroku do publicznej wiadomości poprzez zamieszczenie jego treści na stronie internetowej Komendy Miejskiej Policji w G. przez okres 1 miesiąca.

Obrońca zaskarżając wyrok w zakresie orzeczenia o karze zarzucił obrazę prawa procesowego art. 7 kpk, która miała wpływ na treść wyroku poprzez uznanie, że zgromadzony materiał dowodowy wskazuje na negatywną prognozę kryminologiczną w stosunku do oskarżonego, co ma istotne znaczenie w zakresie orzeczonej kary, podczas, gdy zgromadzone w sprawie dowody, a w szczególności treść wyjaśnień oskarżonego, którym Sąd dal wiarę wskazują na istnienie pozytywnej prognozy kryminologicznej wobec oskarżonego, błąd w ustaleniach faktycznych polegający na przyjęciu, że nie zachodzą w sprawie okoliczności uzasadniające warunkowe zawieszenie kary pozbawienia wolności orzeczonej wobec oskarżonego oraz, że nie zachodzi szczególnie uzasadniony wypadek, o którym stanowi art. 69 § 3 kk, nadto w zakresie pkt. 2 zarzucił apelujący rażąca niewspółmierność poprzez wymierzenie środka karnego w górnej granicy ustawowego zagrożenia.

Obrońca wniósł o zmianę wyroku w punkcie 1 i orzeczenie kary z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby w granicach określonych ustawą, w punkcie 2 o orzeczenie środka karnego zakazu prowadzenia pojazdów na okres w dolnych granicach ustawowego zagrożenia.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje.

Apelacja obrońcy oskarżonego skutkowała zmianą zaskarżonego wyroku, jednak nie ze względu na zarzuty i argumenty podniesione w środku odwoławczym, lecz zmianę okoliczności rzutującą na potrzebę zmiany opisów i kwalifikacji prawnej czynów przypisanych oskarżonemu.

Sąd I instancji prawidłowo ocenił, że stopień społecznej szkodliwości zachowań oskarżonego był znaczny, a to uwzględniając stan nie tyle nietrzeźwości, co wręcz upojenia alkoholowego, w jakim kierował pojazdem mechanicznym, a ten przekładający się na duży stopień zagrożenia bezpieczeństwa w ruchu drogowym, tym większy, gdy zważy się na godziny popełnienia czynów, gdy ruch drogowy jest intensywny. Trafnie Sąd podkreślił dużą nieustępliwość, a co za tym idzie skrajne lekceważenie zasad porządku prawnego, gdy uwzględni się popełnianie dwóch takich samych czynów w krótkim odstępie czasu, a co więcej przy ignorowaniu reakcji innych osób.

Prawidłowo Sąd orzekający ocenił na datę orzekania, iż po stronie oskarżonego trudno byłoby się doszukiwać okoliczności, o których mowa w art. 69 § 3 kk.

Okoliczności sprawy uległy jednak zmianie, albowiem skazanie wyrokiem Sądu Rejonowego w Gliwicach z dnia 19 grudnia 2011 roku w sprawie o sygnaturze akt IX K 2827/10 uległo zatarciu (k. 77), a co za tym idzie odpadła przesłanka nakazująca kwalifikowanie czynów oskarżonego z art. 178 a § 4 kk i konieczne stało się wyeliminowanie owej karalności z opisów czynów oskarżonemu przypisanych, a następnie przypisanie mu odpowiedzialności za przestępstwa z art. 178 a § 1 kk.

Powołana okoliczność musiała również wpłynąć na wymiar kary i środka karnego zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych. Sąd odwoławczy uznał, że przy uwzględnieniu trafnych ustaleń co do wysokiego stopnia winy oskarżonego oraz podobnie wysokiego stopnia społecznej szkodliwości oskarżonego, przy jedynej okoliczności łagodzącej odnoszącej się do sylwetki oskarżonego, a to obecnie niekaralności, zaś w zakresie postawy procesowej przyznania się do winy, kara 1 roku pozbawienia wolności, zaś środek karny zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych w wymiarze lat 5, odpowiadają dyrektywom wymiaru kary i środków karnych, w tym w zakresie prewencji indywidualnej i ogólnej.

Nie można przy tym zgodzić się z obrońcą, iż postawa oskarżonego może przemawiać za koniecznością orzeczenia względem oskarżonego zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych w dolnej granicy ustawowego zagrożenia, bowiem pomimo ustalenia łagodniejszych okoliczności popełnienia czynów, nadal stopień winy i społecznej szkodliwości zachowania oskarżonego pozostaje wysoki, co nie może w żadnej mierze prowadzić do nieuzasadnionej niczym łagodności orzekania wobec kierowcy prowadzącego pojazd mechaniczny w znacznym stanie upojenia alkoholowego i to dwukrotnie.

Równocześnie Sąd Okręgowy zważył, że w aktualnych okolicznościach sprawy względem oskarżonego można wysnuć ostrożną pozytywną prognozę społeczno- kryminologiczną i uznać, że wykonywanie kary pozbawienia wolności nie jest niezbędne dla spełnienia jej celów, a środek probacyjny w postaci warunkowego zawieszenia jej wykonania powstrzyma oskarżonego od dalszych naruszeń porządku prawnego.

Odnosząc się do świadczenia pieniężnego i podania wyroku do publicznej wiadomości Sąd odwoławczy uznał, że orzeczenia te nie przekraczają stopnia winy, społecznej szkodliwości, a są ze wszech miar celowe ze względów prewencyjnych.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, że w punkcie 1 wyeliminował z opisu czynów przypisanych oskarżonemu uprzednie skazanie za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości, kwalifikując te czyny jako przestępstwa z art. 178 a § 1 kk i za ten ciąg przestępstw na mocy art. 178 a § 1 kk przy zast. art. 91 § 1 kk wymierzył oskarżonemu karę 1 roku pozbawienia wolności, na mocy art. 69 § 1 i 2 kk i art. 70 § 1 pkt 1 kk wykonanie orzeczonej powyżej kary pozbawienia wolności warunkowo zawieszając oskarżonemu na okres próby 3 lat, obniżając wymiar orzeczonego w punkcie 2 środka karnego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych do lat 5. W pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymano w mocy.