Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 sierpnia 2015 r.

Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy w Warszawie V Wydział Karny

w składzie:

Przewodniczący SSR Klaudia Miłek

Protokolant: st. sekr.sądowy Beata Lechowicz

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach 17 lutego 2015 r., 14 kwietnia 2015 r., 23 czerwca 2015 r. i 20 sierpnia 2015 r. sprawy, przeciwko

1.  T. G.-M. c. I. i S. z domu G. ur. (...) w miejscowości S.

obwinionej o to, że:

W dniu 23 lipca 2014r. tj. siedem dni od daty otrzymania ostatniego pisma wysianego na adres firmy, będąc Członkiem Zarządu firmy S (...) sp. Z o.o., która była posiadaczem pojazdu marki F. o numerze rejestracyjnym (...) wbrew obowiązkowi na żądanie Straży Miejskiej, nie wskazała komu powierzyła pojazd do kierowania lub używania w dniu 20 września 2013r. ok. godz. 16.00,

tj. za wykroczenie z art. 96§3 KW w zw. z art. 78 ust. 4 Ustawy z dnia 20.06.97r. Prawo o ruchu drogowym Dz. U. nr 108 poz 908 z późn. zm.

2.  D. M. s. Z. i M. z domu G. ur. (...) w Ś.

obwinionego o to że:

W dniu 23 lipca 2014r. tj. siedem dni od daty otrzymania ostatniego pisma wysianego na adres firmy, będąc Prezesem Zarządu firmy S (...) sp. Z o.o., która była posiadaczem pojazdu marki F. o numerze rejestracyjnym (...) wbrew obowiązkowi na żądanie Straży Miejskiej, nie wskazała komu powierzyła pojazd do kierowania lub używania w dniu 20 września 2013r. ok. godz. 16.00,

tj. za wykroczenie z art. 96§3 KW w zw. z art. 78 ust. 4 Ustawy z dnia 20.06.97r. Prawo o ruchu drogowym Dz. U. nr 108 poz 908 z późn. zm.

Orzeka

1)  Obwinioną T. G. – M. uniewinnia od popełnienia zarzucanego jej czynu.

2)  Obwinionego D. M. uniewinnia od popełnienia zarzucanego mu czynu.

3)  Koszty postępowania przejmuje na rachunek Skarbu Państwa.

Sygn. akt V W 4020/14

UZASADNIENIE

T. G.-M. została obwiniona o to, że w dniu 23 lipca 2014r. tj. siedem dni od daty otrzymania ostatniego pisma wysłanego na adres firmy, będąc Członkiem Zarządu firmy S (...) sp. Z o.o., która była posiadaczem pojazdu marki F. o numerze rejestracyjnym (...) wbrew obowiązkowi na żądanie Straży Miejskiej, nie wskazała komu powierzyła pojazd do kierowania lub używania w dniu 20 września 2013r. ok. godz. 16.00, tj. za wykroczenie z art. 96§3 KW w zw. z art. 78 ust. 4 Ustawy z dnia 20.06.97r. Prawo o ruchu drogowym Dz. U. nr 108 poz. 908 z późn. zm.

D. M. został obwiniony o to, że w dniu 23 lipca 2014r. tj. siedem dni od daty otrzymania ostatniego pisma wysłanego na adres firmy, będąc Prezesem Zarządu firmy S (...) sp. Z o.o., która była posiadaczem pojazdu marki F. o numerze rejestracyjnym (...) wbrew obowiązkowi na żądanie Straży Miejskiej, nie wskazał komu powierzył pojazd do kierowania lub używania w dniu 20 września 2013r. ok. godz. 16.00, tj. za wykroczenie z art. 96§3 KW w zw. z art. 78 ust. 4 Ustawy z dnia 20.06.97r. Prawo o ruchu drogowym Dz. U. nr 108 poz. 908 z późn. zm.

Na podstawie zgromadzonego i ujawnionego w toku rozprawy głównej materiału dowodowego Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 20 września 2013 r. ok. godz. 16.00 strażnik miejski ujawnił wykroczenie drogowe popełnione przez kierującego samochodem marki F. o nr rej. (...).

Na podstawie informacji uzyskanej od (...) S.A. ustalono, iż pojazd marki F. o nr rej. (...) jest własnością w/w firmy, natomiast na podstawie umowy leasingu użytkownikiem pojazdu jest firma S (...) Sp. z o. o. z siedzibą w N..

Do dnia 25 października 2013 r. Prezesem S (...) Sp. z o. o. z siedzibą w N. był S. D.. Od dnia 25 października 2013 r. Prezesem Zarządu S (...) Sp. z o. o. z siedzibą w N. jest D. M., zaś T. G.-M. jest członkiem zarządu w/w spółki.

W piśmie datowanym na dzień 1 grudnia 2013 r. Straż Miejska m. st. W. (...) (...) wezwała S (...) Sp. z o. o. z siedzibą w N. do udzielenia odpowiedzi na pytanie, odnoszące się do osoby kierującej w dniu 20 września 2013 r. ok. godz. 16.00 samochodem marki F. o nr rej. (...). Powyższe pismo zostało odebrane przez D. Ż. w dniu 4 grudnia 2013 r.

Straż Miejska m. st. W. (...) (...) pismami datowanymi na dzień 11 lipca 2014 r. wezwała T. G.-M. i D. M., którzy w dniu 20 września 2013 r. ok. godz. 16.00 nie byli członkami zarządu S (...) Sp. z o. o. z siedzibą w N., o udzielenie odpowiedzi na pytanie odnoszące się do osoby kierującej w tym dniu samochodem marki F. o nr rej. (...). Oba pisma zostały odebrane w dniu 16 lipca 2014 r. przez S. D..

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie: wyjaśnień obwinionej T. G.-M. /k. 31 z akt sprawy VW 4033/14/, wyjaśnień obwinionego D. M. /k. 31 z akt sprawy (...), zeznań świadka S. D. /e-protokół rozprawy z dnia 20 sierpnia 2015 r. od godz. 00:01:15 do godz. 00:19:24/, a także dokumentów w postaci: notatek urzędowych /k. 1, 11/, dokumentacji fotograficznej /k. 2/, wezwań /k. 3, 6/, kserokopii zwrotnych potwierdzeń odbioru /k. 4, 7/, pism /k. 5, 9/ i zwrotnego potwierdzenia odbioru /k. 10/ oraz z akt (...) w postaci: notatek urzędowych /k. 1, 11, 13/, dokumentacji fotograficznej /k. 2/, wezwań /k. 3, 6/, zwrotnych potwierdzeń odbioru /k. 4, 7, 10, 12/, pism /k. 5, 9, 11/, wyciągu z KRS /k. 39-40/ oraz aktu notarialnego /k. 21-29/.

Obwiniona T. G.-M. nie przyznała się do popełnienia zarzucanego jej czynu. Oświadczyła, iż członkiem zarządu spółki jest od 25 października 2013 r. i w związku z tym w czasie zdarzenia nie była członkiem zarządu. /k. 31 z akt sprawy VW 4033/14 wyjaśnienia obwinionej T. G.-M. /

T. G.-M. ma 35 lat. Posiada obywatelstwo ukraińskie. Z zawodu jest koordynatorem, jest członkiem zarządu S (...) Sp. z o. o. z siedzibą w N. i osiąga dochód w wysokości około 2000 zł. Jest mężatką, posiada na swoim utrzymaniu syna. Nie była leczona psychiatrycznie ani odwykowo. Nie była również karana. /k. 31 z akt sprawy VW 4033/14 wyjaśnienia obwinionej T. G.-M. /

Obwiniony D. M. również nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Oświadczył, iż prezesem zarządu jest od 25 października 2013 r. i w związku z tym w dniu zdarzenia nie był obecny w spółce. Wyjaśnił również, iż nie otrzymał żadnych dokumentów świadczących o tym zdarzeniu oraz, że jedyne dokumenty zostały przesłane na adres prywatny spółki i był to wyrok nakazowy wydany w tej sprawie. Wskazał nadto, iż poprzedni zarząd nie przekazał mu ewidencji kierowców. Podał on także, iż nie otrzymał od Straży Miejskiej żadnej dokumentacji, tj. wezwania do wskazania kto kierował tym pojazdem w dniu zdarzenia. Obwiniony wyjaśnił, iż członkiem poprzedniego zarządu był S. D. oraz, że pismo od Straży Miejskiej prawdopodobnie zostało wysłane na poprzedni adres spółki. Oświadczył on także, iż mężczyzna, który odebrał pismo od Straży Miejskiej jest wspólnikiem firmy oraz, że nie przekazał mu on informacji o tym piśmie. Obwiniony wyjaśnił, iż na zadane mu pytanie mężczyzna ten odpowiedział, że nie otrzymał takich dokumentów, wskazując, że gdyby je otrzymał, to by mu przekazał. /k. 31 z akt sprawy (...) wyjaśnienia obwinionego D. M. /

D. M. ma 45 lat. Z zawodu jest elektronikiem. Jest prezesem zarządu S (...) Sp. z o. o. z siedzibą w N.. Jest żonaty. Nie był leczony psychiatrycznie ani odwykowo. Nie był również karany. /k. 31 z akt sprawy(...) wyjaśnienia obwinionego D. M. /

Sąd zważył co następuje:

Wyjaśnienia obwinionych T. G.-M. i D. M. złożone w niniejszej sprawie zasługują na uwzględnienie, ponieważ są one zdaniem Sądu szczere, konsekwentne, logiczne i wiarygodne. W ocenie Sądu są one spójne i zgodne z pozostałymi dowodami zgromadzonymi w sprawie, uznanymi przez Sąd za wiarygodne, a przy tym nie ma żadnych przesłanek do uznania ich za wynik ustalonej i przyjętej na użytek niniejszego postępowania linii obrony. Obwinieni nie przyznali się do zarzucanych im czynów. Na rozprawie wyjaśnili w sposób pełny i niebudzący wątpliwości, iż w dniu 20 września 2013 r. ok. godz. 16.00, kiedy ujawnione zostało wykroczenie drogowe popełnione przez kierującego samochodem marki F. o nr rej. (...), nie byli członkami zarządu S (...) Sp. z o. o. z siedzibą w N.. D. M., który od dnia 25 października 2013 r. jest Prezesem Zarządu S (...) Sp. z o. o. z siedzibą w N. wyjaśnił nadto, iż nie otrzymał żadnych dokumentów związanych z ujawnionym wykroczeniem popełnionym w dniu 20 września 2013 r. ok. godz. 16.00 przez kierującego samochodem marki F. o nr rej. (...) oraz, że jedyne dokumenty zostały przesłane na adres prywatny spółki i był to wyrok nakazowy wydany w tej sprawie. D. M. potwierdził, iż poprzedni zarząd nie przekazał mu ewidencji kierowców oraz, że nie otrzymał on od Straży Miejskiej żadnej dokumentacji, tj. wezwania do wskazania kto kierował tym pojazdem w dniu zdarzenia. Potwierdził on także, iż wspólnik spółki nie przekazał mu odebranej przez niego korespondencji nadesłanej od Straży Miejskiej, a także zaprzeczył, aby odbierał w/w korespondencję.

Wyjaśnienia obwinionych T. G.-M. i D. M. znalazły swoje potwierdzenie w zeznaniach świadka S. D. /e-protokół rozprawy z dnia 20 sierpnia 2015 r. od godz. 00:01:15 do godz. 00:19:24/, który w złożonych zeznaniach potwierdził, iż w dniu zdarzenia był użytkownikiem pojazdu oraz potwierdził, iż użytkował ten samochód do dnia 22 grudnia 2014 r., czyli nawet po tym jak przestał być Prezesem. Potwierdził on nadto, iż zdarzenie miało miejsce we wrześniu, natomiast obwinieni zostali wpisani do Krajowego Rejestru Sądowego w późniejszym terminie. S. D. przyznał również, iż w październiku 2013 r., tj. z dniem kiedy obwinieni zostali jego wspólnikami, został on powołany na prokurenta spółki oraz, że został odwołany z wykonywania prokury we wrześniu 2014 r.

W ocenie Sądu zeznania świadka S. D. były w pełni wiarygodne. Były one logiczne oraz zgodne z doświadczeniem życiowym, natomiast w zakresie podawanej przez świadka daty dotyczącej zmiany władz spółki, zgodne z wyjaśnieniami obwinionych oraz zebraną w sprawie dokumentacją w postaci wyciągu z KRS /k. 39-40 z akt(...)/ oraz aktu notarialnego /k. 21-29 z akt (...) (...).

Ustalając stan faktyczny Sąd oparł się również na zebranych w sprawie dowodach pozaosobowych, które zostały ujawnione na rozprawie. W ocenie Sądu powyższe dowody pozaosobowe ze względu na swój charakter i rzeczowy walor nie budziły wątpliwości Sądu co do ich wiarygodności oraz faktu, na którego okoliczność zostały sporządzone oraz ze względu na okoliczności, które same stwierdzały. Żadna ze stron nie kwestionowała przy tym ich zgodności ze stanem faktycznym, zaś Sąd nie znalazł powodów, które podważałyby ich wiarygodność. W związku z powyższym uczynił je podstawą dokonanych w niniejszej sprawie ustaleń faktycznych.

Przechodząc do oceny prawnej zachowania obwinionych należy stwierdzić, iż T. G.-M. i D. M. swoim zachowaniem nie wypełnili znamion wykroczeń określonych w art. 96 § 3 kw w związku z art. 78 ust. 4 Ustawy z dnia 20.06.1997 Prawo o ruchu drogowym.

Zgodnie z art. 96 § 3 kw, karze grzywny podlega ten, kto wbrew obowiązkowi nie wskaże na żądanie uprawnionego organu, komu powierzył pojazd do kierowania lub używania w oznaczonym czasie. Wykroczenie określone w art. 96 § 3 kw ma na celu m.in. ustalenie kierującego pojazdem w razie popełnienia przestępstwa lub popełnienia wykroczenia z udziałem tego pojazdu. Przepis ten odnosi się do obowiązku wynikającego z art. 78 ust. 4 ustawy Prawo o ruchu drogowym, zgodnie z którym właściciel lub posiadacz pojazdu jest obowiązany wskazać na żądanie uprawnionego organu, komu powierzył pojazd do kierowania lub używania w oznaczonym czasie, chyba że pojazd został użyty wbrew jego woli i wiedzy przez nieznaną osobę, czemu nie mógł zapobiec.

Zgodnie z art. 78 ust. 5 ustawy Prawo o ruchu drogowym, w przypadku, gdy właścicielem lub posiadaczem pojazdu jest osoba prawna, jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, której odrębne przepisy przyznają zdolność prawną, jednostka samorządu terytorialnego, spółka kapitałowa w organizacji, podmiot w stanie likwidacji, przedsiębiorca niebędący osobą fizyczną, zagraniczna jednostka organizacyjna – do udzielenia informacji, o której mowa w ust. 4, obowiązana jest osoba wyznaczona przez organ uprawniony do reprezentowania tego podmiotu na zewnątrz, a w przypadku niewyznaczenia takiej osoby – osoby wchodzące w skład tego organu zgodnie z żądaniem organu, o którym mowa w ust. 4, oraz sposobem reprezentacji podmiotu.

W realiach niniejszej sprawy bezspornym pozostaje, iż funkcjonariusz Straży Miejskiej w dniu 20 września 2013 r. ok. godz. 16.00 ujawnił wykroczenie drogowe popełnione przez kierującego samochodem marki F. o nr rej. (...). Świadczą o tym sporządzona przez funkcjonariusza Straży Miejskiej po przeprowadzonej interwencji notatka urzędowa oraz dołączona do akt sprawy dokumentacja fotograficzna.

Nie ulega również wątpliwości, iż wyżej wymieniony pojazd marki F. o nr rej. (...) stanowił własność (...) S.A., lecz na podstawie umowy leasingu użytkownikiem pojazdu jest firma S (...) Sp. z o. o. z siedzibą w N.. Okoliczności tych żadna ze stron nie kwestionowała.

Bezsporny pozostaje również fakt, iż w dniu 20 września 2013 r. ok. godz. 16.00, tj. w czasie kiedy ujawnione zostało wykroczenie popełnione przez kierującego samochodem marki F. o nr rej. (...), Prezesem S (...) Sp. z o. o. z siedzibą w N. był S. D., gdyż dopiero od dnia 25 października 2013 r. D. M. jest Prezesem Zarządu w/w spółki, natomiast T. G.-M. jest członkiem zarządu w/w spółki.

W związku z powyższym czyny popełnione przez obwinionych nie zawierają znamion czynu zabronionego określonego w art. 96 § 3 kw w związku z art. 78 ust. 4 Ustawy z dnia 20.06.1997 Prawo o ruchu drogowym, gdyż wykroczenie z art. 96 § 3 k.w. ma charakter indywidualny właściwy. Jego popełnienia mogą dopuścić się tylko określone podmioty posiadające szczególną cechę. W konsekwencji sprawcami tego wykroczenia mogą być tylko te osoby, na których ciąży prawny obowiązek. Osoby te zostały określone w art. 78 ust. 4 ustawy Prawo o ruchu drogowym, w którym wymieniono właściciela i posiadacza pojazdu. W omawianej sprawie obwinieni, w czasie kiedy ujawnione zostało wykroczenie popełnione przez kierującego samochodem marki F. o nr rej. (...), nie byli członkami zarządu S (...) Sp. z o. o. z siedzibą w N., będącej użytkownikiem w/w pojazdu. Nie ciążył zatem na nich obowiązek udzielenia odpowiedzi na wezwanie uprawnionego organu. Obwinieni nie mogą odpowiadać z art. 96 § 3 k.w. z uwagi na brak szczególnej cechy podmiotu warunkującej pociągnięcie do odpowiedzialności.

Zgodnie z art. 5 § 1 pkt 2 Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia, nie wszczyna się postępowania, a wszczęte umarza, gdy czyn nie zawiera znamion wykroczenia. Z kolei zgodnie z art. 62 § 3 powołanej ustawy, w razie stwierdzenia okoliczności, o których mowa w art. 5 § 1 pkt 1 i 2, po rozpoczęciu przewodu sądowego, Sąd wydaje wyrok uniewinniający, chyba że sprawca w chwili czynu był niepoczytalny.

W niniejszej sprawie, dopiero po zamknięciu przewodu sądowego, Sąd stwierdził, iż czyny obwinionych nie zawierają znamion wykroczenia z art. 96 § 3 kw w związku z art. 78 ust. 4 Ustawy z dnia 20.06.1997 Prawo o ruchu drogowym. W związku z powyższym, Sąd uniewinnił T. G.-M. i D. M. od popełnienia zarzucanych im czynów.

O kosztach postępowania, Sąd orzekł w oparciu o art. 118 § 2 kpw, zgodnie z którym w razie uniewinnienia obwinionego w sprawie, w której wniosek o ukaranie złożył oskarżyciel publiczny, ponosi je Skarb Państwa.

Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w sentencji wyroku.