Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 lipca 2015 r.

Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy w W. VI Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

Przewodniczący SSR Barbara Ciwińska

Protokolant Izabela Katryńska

po rozpoznaniu w dniu 14 lipca 2015 r. w Warszawie

na rozprawie

sprawy z powództwa małoletniego M. A.

reprezentowanego przez matkę A. Ś.

przeciwko A. A. (1)

o alimenty

1.  zasądza alimenty od pozwanego A. A. (1) na rzecz jego syna M. A. urodzonego (...) w kwocie po 900 (dziewięćset) złotych miesięcznie poczynając od dnia 1 lipca 2015 roku płatne do rąk matki małoletniego A. Ś. do dnia 10-go każdego miesiąca z góry z ustawowymi odsetkami w przypadku uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat,

2.  w pozostałym zakresie powództwo oddala,

3.  kosztami postępowania obciąża pozwanego A. A. (1) i nakazuje pobrać od niego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 540 (pięćset czterdzieści) złotych tytułem nieuiszczonej opłaty,

4.  wyrokowi w punkcie 1 nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

UZASADNIENIE

Pismem z dnia 27.02.2015 r. przedstawicielka ustawowa małoletniego M. A. A. Ś. wniosła pozew przeciwko A. A. (1) o zasądzenie alimentów na rzecz małoletniego w kwocie 1500 zł miesięcznie od 12.2014 r., płatnych na konto matki A. Ś., z góry do dnia 10 każdego miesiąca, wraz z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w zapłacie którejkolwiek z rat oraz o zasądzenie kosztów sądowych.

W uzasadnieniu podniosła, iż A. A. (1) jest ojcem małoletniego M. A.. A. Ś. i pozwany mieszkali wspólnie w W. i wychowywali syna. Od listopada 2014 r. nie zamieszkują razem, a pozwany nie dokłada się do utrzymania dziecka.

Pozwany A. A. (1) na rozprawie w dniu 14 lipca 2015 r. uznał powództwo do kwoty 500 zł, w pozostałym zakresie wniósł o jego oddalenie. Wskazał, iż jego zdaniem koszty utrzymania małoletniego są zawyżone przez matkę, a ponadto nie ma możliwości finansowych, aby uiszczać alimenty w żądanej przez nią kwocie.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

A. Ś. , lat 43, posiada wykształcenie średnie, jest ekonomistką. Pracuje jako specjalista do spraw usług w (...) Sp. z o.o., uzyskując dochód w kwocie ok. 2 505 netto zł miesięcznie (zaświadczenie k. 5, k. 69). W 2014 r. uzyskała dochód w kwocie 44 253 zł brutto (PIT-37 k. 73). Była w związku nieformalnym z pozwanym A. A. (1). Z tego związku narodził się małoletni M. A.. A. Ś. wraz z A. A. (1) przeprowadzili się do W. w 2007 roku, ponieważ ten dostał propozycje dobrze płatnej pracy. Rozstali się w listopadzie 2014 r. Oprócz syna A. Ś. ma jeszcze 21 letnią córkę z poprzedniego związku, która jest na jej utrzymaniu. A. Ś. mieszka w wynajmowanym mieszkaniu, którego czynsz wynosi 1500 zł plus opłaty w kwocie około 150 zł miesięcznie. Uważa, że pozwany ma możliwości płacenia alimentów w kwocie po 1500 zł miesięcznie.

A. A. (1) , lat 42 ma wykształcenie wyższe, kierunek zarządzenie i marketing. Pracuje w Miejskim (...)w W.na stanowisku starszego specjalisty, uzyskując dochód 4 598 netto miesięcznie (zaświadczenie k. 64). W 2014 roku uzyskał dochód w kwocie 3 696 zł brutto (PIT-37 k.66). Wynajmuje mieszkanie za kwotę 1500 zł plus koszty mediów w kwocie 200 zł miesięcznie. Jest to mieszkanie o powierzchni 45 mkw, w którym są dwa pokoje. Był w związku małżeńskim, z którego ma pełnoletnią córkę A. A. (2). Twierdzi że łoży na nią tytułem alimentów kwotę 700 zł miesięcznie. Od momentu rozstania przeznacza również kwotę 500 zł na potrzeby małoletniego M. A.. Pozwany prowadził działalność gospodarczą, na którą zaciągnął dług. Aktualnie pozostało mu do spłaty ok. 70 000 zł. Po rozstaniu z A. Ś.regularnie spotykał się z małoletnim M.. Twierdzi, że A. Ś.utrudniała mu kontakty z dzieckiem. Ostatecznie zgodził się na alimenty w kwocie 900 zł. Podniósł, iż nie jest w stanie płacić więcej, a ponadto wyraził obawę, iż alimenty uiszczane na syna będą wykorzystywane na utrzymanie córki A. Ś..

Małoletni M. A. ur. (...) (odpis skrócony aktu urodzenia k. 4) jest synem A. Ś. i A. A. (1) . Ma 8 lat, od września będzie uczniem III klasy szkoły podstawowej. Przedstawicielka ustawowa określa co miesięczne wydatki na małoletniego na kwotę 2254 złotych jednak należy uznać to za kwotę zawyżoną. Miesięcznie koszty utrzymania dziecka wynoszą około 1.700- 1.800 złotych w tym : 600 złotych opłaty mieszkaniowe, 600 złotych wyżywienie , w tym obiady w szkole, 300 złotych ubrania i buty, chemia, kosmetyki, 200 – 300 złotych inne wydatki, edukacyjne, leki, wypoczynek rozrywka itp.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentów zebranych w aktach sprawy oraz dowodu z przesłuchania w charakterze strony przedstawicielki ustawowej małoletniego powoda A. Ś. pozwanego A. A. (1).

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo należało uwzględnić zasądzając alimenty od pozwanego A. A. (1) na rzecz jego syna M. A. urodzonego (...) w kwocie po 900 (dziewięćset) złotych miesięcznie poczynając od dnia 1 lipca 2015 roku płatne do rąk matki małoletniego A. Ś. do dnia 10-go każdego miesiąca z góry z ustawowymi odsetkami w przypadku uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat.

W pozostałym zakresie powództwo należało oddalić.

W myśl przepisu art. 128 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego obowiązek dostarczania środków utrzymania, a w miarę potrzeby także środków wychowania (obowiązek alimentacyjny) obciąża krewnych w linii prostej oraz rodzeństwo. Rodzice zobowiązani są w pierwszej kolejności do utrzymania dzieci. Zgodnie z treścią art. 135 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Chodzi przy tym o zapewnienie uprawnionemu prawidłowych, a nie jedynie minimalnych warunków bytowania.

Pojęcia "usprawiedliwione potrzeby" oraz "możliwości zarobkowe i majątkowe" zostały szczegółowo omówione w uchwale Pełnego Składu Izby Cywilnej i Administracyjnej Sądu Najwyższego z dnia 16 grudnia 1987 r., III CZP 91/86, OSNP 1988, nr 4, poz. 42. W uchwale tej stwierdzono między innymi, że: "pojęcia usprawiedliwionych potrzeb nie można jednoznacznie zdefiniować, ponieważ nie ma jednego stałego kryterium odniesienia. Rodzaj i rozmiar tych potrzeb jest uzależniony od cech osoby uprawnionej oraz od splotu okoliczności natury społecznej i gospodarczej, w których osoba uprawniona się znajduje.

Zakres potrzeb dziecka, które powinny być przez rodziców zaspokojone, wyznacza treść art. 96 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego według którego rodzice obowiązani są troszczyć się o fizyczny i duchowy rozwój dziecka i przygotować je należycie - odpowiednio do jego uzdolnień - do pracy dla dobra społeczeństwa.

Stosownie do tej dyrektywy rodzice w zależności od swych możliwości są obowiązani zapewnić dziecku środki do zaspokojenia zarówno jego potrzeb fizycznych (wyżywienia, mieszkania, odzieży, higieny osobistej, leczenia w razie choroby), jak i duchowych (kulturalnych), także środki wychowania (kształcenia ogólnego, zawodowego) według zdolności, dostarczania rozrywek i wypoczynku. Przy ocenie, które z potrzeb uprawnionego powinny być uznane za potrzeby usprawiedliwione, należy z jednej strony brać pod uwagę możliwości zobowiązanego, z drugiej zaś zakres i rodzaj potrzeb uprawnionego. Będzie to mieć wpływ na rozstrzygnięcie, w jakiej mierze możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego będą wzięte pod uwagę przy oznaczaniu zakresu obowiązku alimentacyjnego. Zawsze jednak każde dziecko musi mieć zapewnione podstawowe warunki egzystencji w postaci wyżywienia zapewniającego jego prawidłowy rozwój fizyczny, stosowną do wieku odzież, środki na ochronę zdrowia, kształcenie podstawowe i zawodowe oraz na ochronę jego osoby i majątku. Wyjście poza wymienione potrzeby zależy już tylko od osobistych cech dziecka oraz od zamożności i przyjętego przez zobowiązanego modelu konsumpcji.

Wysokość świadczenia alimentacyjnego należy ustalić w oparciu o ocenę usprawiedliwionych potrzeb dziecka.

Zdaniem Sądu wydatki przedstawione na utrzymanie małoletniego w kwocie 2254 zł są zawyżone. W ocenie Sądu kupno co roku nowej kurtki na jesień i zimę nie jest usprawiedliwioną potrzebą, ponieważ wystarczające jest dokonanie takiego zakupu raz na rok, podobnie jak w przypadku czapki, szalika i rękawiczek. Ponadto z wykazu wydatków miesięcznych wynika, iż małoletni dwa razy w miesiącu chodzi do kina, bierze udział w koncertach szkolnych, imprezach klasowych, uczęszcza na zajęcia dodatkowe oraz na świetlicę. W ocenie Sądu dzieci powinny korzystać z zajęć dodatkowych, co nie oznacza, że powinny uczęszczać na każde zajęcia. Limitem są możliwości majątkowe rodziców.

Usprawiedliwione potrzeby uprawnionego M. A. należy zatem oceniać także przy uwzględnieniu możliwości zarobkowych jej ojca i matki. W tym aspekcie, gdzie strony żyją na oszczędnym poziomie życia wydatki na dziecko również winny być czynione oszczędnie i bez przesady. Zdaniem Sądu Rejonowego kwota 1.700 – 1. 800 złotych na ośmioletnie dziecko winna być tu wystarczajaca, przy czym i tak na wysokość tej kwoty ma duży wpływ konieczność wynajmowania przez matkę mieszkania, przez co w koszty utrzymania małoletniego powoda wliczona została także kwota 600 złotych tytułem przypadających na niego opłat mieszkaniowych. Pozostałe koszty utrzymania małoletniego również winny się zamknąć w kwocie 1.100- 1. 200 złotych miesięcznie, gdzie 600 złotych jest zasadne na jego wyżywienie, zaś 500- 600 złotych na wszystkie inne potrzeby.

A. A. (1) pracując uzyskuje dochód 4 598 złotych miesięcznie. Pozwany wynajmuje mieszkanie w W. ( 1500 złotych) , oraz dokłada się do utrzymania starszej córki ( 700 zł.). Zgodzić się więc należy ze stanowiskiem pozwanego, że nie może płacić więcej na syna niż 900 złotych miesięcznie, bowiem przy zapłaceniu tej kwoty na jego własne utrzymanie zostanie mu ok. 1500 z czego usiłuje jeszcze spłacać zadłużenia powstałe w związku z działalnością gospodarczą.

Zdaniem Sądu z uwagi na wiek dziecka oraz sytuację jego rodziców zasadne jest obciążenia rodziców po połowie kosztami utrzymania wspólnego syna. Z tego też względu pozwany obciążony został kwotą 900 złotych miesięcznie, zaś w pozostałym zakresie powództwo zostało oddalone.

W sprawach o świadczenia alimentacyjne strona powodowa dochodząca takich świadczeń jest zwolniona z kosztów sądowych, dlatego też Sąd obciążył pozwanego A. A. (1) opłatą sądową w wysokości 540 złotych, która stanowi 5 % procent od wartości przedmiotu sporu. Wartość przedmiotu sporu w tej sprawie to kwota alimentów w okresie jednego roku czyli 900 złotych razy 12 miesięcy równa się 10.800. z czego 5% = 540 zł.

Zgodnie z art. 333 § 1 pkt.1 Kodeksu postępowania cywilnego wyrokowi w pkt 1 nadany został rygor natychmiastowej wykonalności.