Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 sierpnia 2015 r.

Sąd Rejonowy w Olsztynie Wydział IX Karny

w składzie:

Przewodniczący - SSR Wojciech Kottik

Protokolant – sekretarz sądowy Anna Ostromecka

bez obecności oskarżyciela publ.

po rozpoznaniu w dniach 22.07 i 21.08.2015 r., sprawy

M. P.

syna B. i A. z domu P.

ur. (...) w O.

obwinionego o to, że:

w dniu 27 marca 2015 roku ok. godz. 16:05 w O. przy ul. (...) w markecie O. dokonał kradzieży 1 szt. zawiasu meblowego o wartości 19,99 zł na szkodę (...) Sp. z o.o.”

- tj. za wykroczenie z art. 119 § 1 kw

ORZEKA

I.  obwinionego M. P. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu i za to z mocy art. skazuje go na karę grzywny w wymiarze 100,- (sto) złotych;

II.  na podstawie art. 118 § 1 kpw i art. 3 ust. 1 w zw. z art. 21 pkt. 2 ustawy o opłatach w sprawach karnych obciąża obwinionego zryczałtowanymi wydatkami postępowania w kwocie 100,- (sto) złotych i opłatą w kwocie 30,- (trzydzieści) złotych.

UZASADNIENIE

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 27 marca 2015 r., ok. godziny 16-tej pracownik ochrony sklepu (...) w O. S. L. przeglądając nagranie z kamer monitoringu zwrócił uwagę na stojącego na dziale z artykułami metalowymi mężczyznę. Trzymał on w dłoni rozpakowany metalowy zawias drzwiowy składający się z dwóch części. W pewnym momencie wyżej wymieniony mężczyzna schował przedmiot do lewej kieszeni spodni po czym udał się w kierunku wyjścia. Linię kasy przekroczył płacąc jedynie za drobne zakupy. Przedmiotu ze spodni nie wyjął. Po tym jak przekroczył linię kas został zatrzymany przez pracownika ochrony sklepu. Zapytany czy wchodząc do sklepu posiadał przy sobie jakieś własne przedmioty bądź wzięte ze sklepu, zaprzeczył. Mężczyzna został poproszony o udanie się do pomieszczenia służbowego, gdzie wyłożył na stół prywatne przedmioty i zdjął kurtkę, którą sprawdzono urządzeniem wykrywającym metal. Okazało się, że w kurtce znajdowała się część rozkompletowanego zawiasu. Pracownik ochrony zawiadomił o zdarzeniu Policję. Na miejsce przybyli funkcjonariusze K. O. A. S.
i D. M., którzy dokonali dalszych niezbędnych czynności. Zatrzymanym mężczyzną okazał się obwiniony M. P., na którego interweniujący Policjanci, za stwierdzone wykroczenie chcieli nałożyć mandat karny kredytowany
w kwocie 100,- złotych. Mężczyzna odmówił jego przyjęcia, deklarując zapłatę mandatu
w kwocie 50 złotych.

(dowody: zawiadomienie o popełnieniu wykroczenia k. 3; oświadczenie S. L. k. 5; nagranie z monitoringu sklepu - płyta CD k. 10, kserokopia paragonów k. 20; wyjaśnienia obwinionego k. 22-22v, 24-24v; zeznania świadków: S. L. k. 22v, A. S. k. 24)

Obwiniony w wyjaśnieniach złożonych na rozprawie nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Wyjaśnił, iż w dniu zdarzenia wchodząc do sklepu (...) miał przy sobie już komplet zawiasów zakupiony wcześniej w sklepie (...). Przyznał, iż nie miał przy sobie paragonu potwierdzającego zakup tego towaru. Ponadto faktu tego nie zgłosił pracownikowi ochrony twierdząc, iż spieszył się i zapomniał. Obwiniony dodał, iż chciał przyjąć mandat karny w kwocie 50 złotych aby nie mieć kłopotów.

Sąd zważył, co następuje:

Wprawdzie obwiniony nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu jednak został zatrzymany praktycznie na gorącym uczynku popełnienia kradzieży a przeprowadzone w sprawie dowody nie budzą wątpliwości. Co więcej, w ocenie Sądu, jednoznacznie wskazują, iż obwiniony zarzucanego mu czynu dokonał.

Wobec zgromadzonych w sprawie i nie budzących wątpliwości dowodów wyjaśnienia obwinionego należy uznać za niewiarygodne i stanowiące jedynie wyraz przyjętej linii obrony zmierzającej do uniknięcia odpowiedzialności karnej. Sąd nie dał im wiary.

Z obszernych jasnych i logicznych zeznań świadka – doświadczonego pracownika ochrony sklepu – (...) wynika niezbicie, że obwiniony schował do kieszeni spodni element zawiasu metalowego, który wcześniej wziął z półki, wyjął z opakowania i zdekompletował po czym udał się do kasy nie płacąc za tę rzecz wymaganej należności. Ponadto obwiniony ukrywał fakt posiadania przy sobie tego elementu, nawet gdy został poproszony o opróżnienie kieszeni ze znajdujących się w nich przedmiotów. Pozostawiony sam w pomieszczeniu służbowym, przełożył będący przedmiotem kradzieży element ze spodni do kurtki. Dopiero po zastosowaniu urządzenia wykrywającego metal przedmiot kradzieży został odnaleziony i dopiero wówczas obwiniony stwierdził, że jest to rzekomo nabyty wcześniej i wniesiony na teren sklepu przedmiot.

W ocenie Sądu nie ma żadnych racjonalnych podstaw do odmówienia wiarygodności zeznaniom świadka S. L.. Jest to osoba zupełnie obca dla obwinionego a jego relacja jest w pełni obiektywna. Sąd nie dopatrzył się w niej żadnych podstaw aby je zakwestionować.

Z zeznaniami tego świadka w pełni korespondują dowody, co do których wiarygodności nie można mieć żadnych zastrzeżeń a mianowicie nagranie z kamer monitoringu sklepu. Z nagrania tego wynika, że obwiniony starał się ukryć swój czyn chowając przedmiot kradzieży najpierw do kieszeni spodni, następnie przekładając go do kurtki, kamery monitoringu uchwyciły ten moment, słychać również charakterystyczny metaliczny dźwięk w momencie gdy obwiniony przekłada element zawiasu z kieszeni spodni do kieszeni kurtki.

Zeznania świadka A. S., policjanta przybyłego tego dnia na interwencję można uznać za mało przydatne do rozpoznania niniejszej sprawy, bo świadek niewiele z tej interwencji pamiętał. Pamiętał jedynie, że po zapoznaniu się z nagraniem z kamer monitoringu i rozpytaniu świadka, dokonaniu wszelkich niezbędnych czynności, na obwinionego M. P. został nałożony mandat karny w kwocie 100 złotych.

W świetle wskazanych wyżej dowodów oraz innych dowodów w postaci dokumentów wina obwinionego jest ewidentna i została mu dowiedziona. Jednoznaczne zeznania świadków przesłuchanych w sprawie, nagranie z kamer monitoringu sklepu oraz załączone do akt sprawy dokumenty wskazują na fakt, iż to właśnie obwiniony dopuścił się popełnienia zarzucanego mu czynu. Charakterystyczne jest, że obwiniony konsekwentnie zaprzeczał aby posiadał jakiekolwiek przedmioty wniesione na teren sklepu i dopiero, kiedy urządzenie do wykrywania metalu wykazało, że taki przedmiot faktycznie znajduje się w kurtce obwinionego zaczął twierdzić, że jednak taki przedmiot wniósł do sklepu. Zupełnie nie przekonuje zatem twierdzenie obwinionego, że uczynił tak tylko dlatego, że nie miał paragonu zakupu tego przedmiotu. Taka postawa jest nie tylko nielogiczna ale również sprzeczna, z zarówno powszechnie znanymi zasadami dotyczącymi wnoszenia zakupów z innych sklepów jak i zdrowym rozsądkiem.

Wobec powyższych ustaleń, w ocenie Sądu wina obwinionego nie budzi wątpliwości
i została mu udowodniona. W dniu 27 marca 2015 r. około godziny 16:05 w O. przy ul. (...) w markecie O. dokonał kradzieży jednej sztuki zawiasu meblowego
o wartości 19,99 złotych na szkodę (...) Sp.z o.o.”.

Czyn ten wyczerpuje znamiona wykroczenia z art. 119 § 1 kw i z mocy tego przepisu obwiniony został skazany i wymierzono mu karę.

W przedmiotowej sprawie obwiniony w momencie schowania elementu zawiasu do kieszeni spodni wyjął go spod władztwa właściciela (...) Sp. z o.o.”
i jednocześnie objął je we faktyczne władanie co było jego celem. Jest to przesłanka wystarczająca a zarazem konieczna dla uznania, że obwiniony swym zachowaniem wyczerpał znamiona wykroczenia określonego w art. 119 § 1 kw.

Wymierzając obwinionemu karę, Sąd kierował się dyrektywami z art. 33 kw. Mając na względzie dotychczasową niekaralność obwinionego, Sąd wymierzył mu najłagodniejszą
z katalogu kar przewidzianych w dyspozycji art. 119 § 1 kw, karę grzywny w wysokości 100 złotych.

Zdaniem Sądu wymierzona obwinionemu kara jest adekwatna do stopnia zawinienia
i społecznej szkodliwości popełnionego czynu, spełni też swoje cele wychowawcze,
w zakresie prewencji ogólnej jak i szczególnej.

Sąd, mając na względzie warunki osobiste i majątkowe obciążył obwinionego kosztami postępowania w kwocie 100 złotych i opłatą w kwocie 30 złotych.