Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 września 2015 roku

Sąd Okręgowy w Lublinie VII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący – Sędzia SO Danuta Dadej - Więsyk

Protokolant p. o. prot. sądowego Katarzyna Sawicka

po rozpoznaniu w dniu 7 września 2015 roku w Lublinie

sprawy B. M.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w L.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy na dalszy okres

na skutek odwołania B. M.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w L.

z dnia 18 grudnia 2013 roku znak (...)

oddala odwołanie.

Sygn. akt VII U 211/14

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 18 grudnia 2013 roku, znak:(...), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. na podstawie ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009 roku, Nr 153, poz. 1227 ze zm.), odmówił B. M. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, ponieważ Komisja Lekarska ZUS nie uznała ubezpieczonej za osobę niezdolną do pracy (decyzja – k. 69 akta rentowe).

W odwołaniu B. M. nie zgodziła się z powyższą decyzją oraz wnosiła o jej zmianę i przyznanie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. W uzasadnieniu odwołania podnosiła argumenty związane z pogarszającym się jej stanem zdrowia (odwołanie – k. 2 – 3 akt sądowych).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wnosił o jego oddalenie, argumentując jak w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji (odpowiedź na odwołanie - k. 4 – 4 v. a.s.).

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:

B. M. ur. (...) w dniu 24 października 2013 roku złożyła wniosek o ponowne ustalenie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy (wniosek – k. 61 a.r.).

Ubezpieczona była uprzednio uprawniona do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy w okresie od dnia 12 stycznia 2013 roku do dnia 30 listopada 2013 roku. Legitymuje się wykształceniem średnim zawodowym w zawodzie technik ekonomista, była zatrudniona jako księgowa, ostatnio jako pracownik ochrony , wcześniej prowadząca działalność gospodarczą w zakresie produkcji gier i zabawek, (wniosek o wydanie orzeczenia – k. 62 a.r., wywiad zawodowy – k. 64 a.r.).

W ramach rozpoznania wniosku lekarz orzecznik ZUS dokonał oceny stanu zdrowia wnioskodawczyni i w orzeczeniu z dnia 18 listopada 2013 roku po rozpoznaniu (...) uznał, że ubezpieczona nie jest niezdolna do pracy. Orzeczenie zostało wydane po przeprowadzeniu bezpośredniego badania i dokonaniu analizy dokumentacji medycznej (orzeczenie – k. 64 a.r.).

Od tego orzeczenia ubezpieczona złożyła sprzeciw (sprzeciw – k. 66 a.r.).

W orzeczeniu z dnia 13 grudnia 2013 roku Komisja Lekarska ZUS podzieliła ustalenia lekarza orzecznika z dnia 18 listopada 2013 i uznała, że wnioskodawczyni nie jest niezdolna do pracy. Orzeczenie zostało wydane po przeprowadzeniu badania wnioskodawczyni z uwzględnieniem złożonej dokumentacji medycznej (orzeczenie – k. 68 a.r.).

Powyższe orzeczenie stanowiło dla organu rentowego podstawę do wydania zaskarżonej decyzji.

Celem zbadania zasadności odwołania i prawidłowości wydanej decyzji Sąd Okręgowy dopuścił dowód z opinii biegłych lekarzy sądowych o specjalności z zakresu kardiologii, neurologii, chirurgii naczyń oraz laryngologii (postanowienie - k. 6 a.s.).

Sąd Okręgowy ustalił, że u ubezpieczonego występuje (...) (opinia – k. 12 a.s.).

W opinii z dnia 5 maja 2014 roku biegli lekarze sądowi z zakresu kardiologii, neurologii, chirurgii naczyń oraz laryngologii na podstawie przeprowadzonego badania fizykalnego, zebranego wywiadu, dokumentacji lekarskiej oraz danych zawartych w aktach wskazali, że w chwili obecnej schorzenia i stopień ich zaawansowania nie dają podstaw do uznania badanej za niezdolną do pracy. Biegli podali również, iż układ krążenia wnioskodawczyni jest wydolny, bez objawów zastoinowej niewydolności krążenia, bez zaburzeń rytmu serca. Ponadto wykonana w Klinice (...) koronarografia nie wykazała progresji zmian w naczyniach wieńcowych. W badaniach nie stwierdzono także zmian narządowych charakterystycznych dla zaawansowanego nadciśnienia tętniczego. Niewielkie żylaki kończyn dolnych bez cech niewydolności żylnej. Z opinii wynika również, iż biegły neurolog w czasie badania nie stwierdził zmian które ograniczałyby możliwości pracy (opinia – k. 12 a.s.).

Na rozprawie w dniu 15 września 2014 roku wnioskodawczyni nie zgodziła się z powyższą opinią podnosząc nowe okoliczności dotyczące jej stanu zdrowia, wobec czego Sąd zobowiązał skarżącą do złożenia całości dokumentacji leczenia neurologicznego oraz dopuścił dowód z opinii uzupełniającej biegłego neurologa (protokół – k. 25 a.s.).

Biegły neurolog w opinii uzupełniającej z dnia 15 października 2014 roku, wskazał, iż po zapoznaniu się z nową dokumentacją medyczną dołączoną do akt, podtrzymuje swoją opinię stwierdzającą, że wnioskodawczyni nie jest częściowo lub całkowicie niezdolna do pracy. Biegły wskazał ponadto, iż stwierdzona w badaniu (...). Opisywane w badaniu USG tętnic domózgowych zmiany miażdżycowe nie powodują istotnych hemodynamicznie zwężeń w tętnicach szyjnych. Ocena tętnic kręgowych jest praktycznie niemożliwa. Badania (...). W ocenie biegłego pomimo obecności tych zmian stan narządu ruchu wnioskodawczyni jest dobry. W badaniu fizykalnym biegły nie stwierdził istotnego ograniczenia ruchomości kręgosłupa, a objawy korzeniowe są ujemne. Z treści opinii wynika również, iż w przeszłości niezdolność do pracy wnioskodawczyni była orzekana z powodu schorzeń układu krążenia, a zmiany w zakresie układu nerwowego nie były uwzględniane wśród schorzeń ograniczających zdolność do pracy (opinia – k. 28 a.s.).

Wobec złożonej na rozprawie w dniu 9 grudnia 2014 roku dodatkowej dokumentacji medycznej oraz wyjaśnień wnioskodawczyni Sąd dopuścił dowód z nowej opinii zespołu biegłych lekarzy sądowych z zakresu neurologii i kardiologii (postanowienie – k. 38 a.s.).

W opinii z dnia 17 lutego 2015 roku biegli lekarze sądowi neurolog oraz kardiolog wskazali, iż opierając się na przeprowadzonym badaniu przedmiotowym i podmiotowym wnioskodawczyni oraz analizując szczegółowo dokumentację lekarską zawartą w aktach sprawy, stwierdzone przez biegłych schorzenia, w obecnym stadium zaawansowania, nie naruszają sprawności organizmu wnioskodawczyni w stopniu uniemożliwiającym jej wykonywanie pracy zarobkowej zgodnie z posiadanymi kwalifikacjami (opinia k. 45 – 45 v. a.s.).

Z treści opinii wynika, iż wnioskodawczyni w dniu 27 lipca 2011 roku została przyjęta do Oddziału(...)w P. z powodu bólów w klatce piersiowej. Wykluczono wówczas zawal serca. Wykonano koronarografię, która wykazała zwężenie pnia lewej tętnicy wieńcowej. Ubezpieczona została skierowana na dokładniejsze badania do Kliniki (...) w L.. W dniu 18 listopada 2011 roku skarżąca miała wykonane badanie (...) , które wykazało graniczne zwężenie pnia lewej tętnicy wieńcowej 57% i gałęzi przedniej zstępującej. Chora została skierowana na konsultację kardiochirurgiczną (opinia k. 45 – 45 v. a.s.).

Następnie w okresie 16 kwietnia do 15maja 2012 roku wnioskodawczyni przebyła rehabilitacje leczniczą. W wykonanym badaniu echo- stwierdzono prawidłową lokalna i globalną kurczliwość, brak przerostu mięśnia lewej komory, zaś w teście wysiłkowym stwierdzono dobrą sprawność ogólna i brak cech niedokrwienia serca przy znacznym obciążeniu 10 METs. W ocenie biegłych wyniki te, przy granicznych zwężenia pnia i GPZ lewej tętnicy wieńcowej, wskazują że zaawansowanie choroby wieńcowej nie narusza sprawności organizmu w stopniu sprowadzającym niezdolność do pracy w ramach posiadanych kwalifikacji (opinia k. 45 – 45 v. a.s.).

Z dalszej części opinii wynika, iż w lipcu 2012 roku i marcu 2014 roku wnioskodawczyni miała wykonane kontrolne badania obrazowe tętnic wieńcowych. Wykazały one brak narastania stopnia zwężenia pnia i GPZ lewej tętnicy wieńcowej. W ocenie biegłego kardiologa graniczne zwężenia pnia i GPZ lewej tętnicy wieńcowej, nie upośledzające kurczliwości mięśnia lewej komory, nie wywołujące zaburzeń rytmu serca nie naruszają sprawności organizmu w stopniu sprowadzającym niezdolność do pracy wnioskodawczyni opinia k. 45 – 45 v. a.s.).

Biegli w opinii wskazali również, iż skarżąca była leczona przez neurologa z powodu zawrotów głowy oraz zespołu bólowego kręgosłupa w odcinku szyjnym i lędźwiowo-krzyżowym z objawami korzeniowymi w wywiadzie. Badania(...), nie wykazują istotnych klinicznie zmian naczyniowych. Wykonana diagnostyka radiologiczna kręgosłupa C, Tb, L-S potwierdza obecność zmian zwyrodnieniowo-wytwórczych i wielopoziomowej protruzji tarcz między kręgowych będących przyczyną zespołu bólowego kręgosłupa i możliwości występowania objawów korzeniowych. Nie było ostrych zespołów bólowo-korzeniowych wymagających hospitalizacji i ograniczających długoczasowo sprawność organizmu.

Zdaniem biegłego neurologa obecnie w klinicznym badaniu neurologicznym u wnioskodawczyni nie stwierdza się objawów ogniskowego uszkodzenia OUN oraz objawów niewydolności krążenia mózgowego. W badaniu części obwodowej układu nerwowego nie stwierdza się aktywnych objawów korzeniowych, obecna jest nieznaczna niewydolność bólowa kręgosłupa szyjnego i lędźwiowo-krzyżowego.

We wnioskach końcowych opinii biegli zgodnie wskazali, iż według ich oceny, wymienione schorzenia, przy uwzględnieniu stopnia ich zaawansowania oraz współistnienia, nie naruszają sprawności organizmu ubezpieczonej B. M. w stopniu uniemożliwiającym jej wykonywanie pracy zarobkowej zgodnie z posiadanymi kwalifikacjami.

Powyższy stan faktyczny Sąd Okręgowy ustalił w oparciu o przytoczone dowody z opinii biegłych lekarzy sądowych z dnia 5 maja 2014 roku, opinii uzupełniającej z 15 października 2014 roku opinii z dnia 17 lutego 2015 roku, dowody z dokumentów znajdujących się w aktach sprawy oraz organu rentowego, które obdarzono wiarą w całości. Zostały one sporządzone w przepisanej formie, w oparciu o obowiązujące w dacie ich wydania przepisy prawne, przez kompetentne osoby w ramach przysługujących im uprawnień. Stan faktyczny Sąd Okręgowy ustalił również przy uwzględnieniu wyjaśnień ubezpieczonej, którym dał wiarę w zakresie poczynionych ustaleń.

Na rozprawie w dniu 7 września 2015 r. wnioskodawczyni podniosła zastrzeżenia odnośnie opinii biegłych z 17 lutego 2015 r. Zdaniem Sądu stanowią one polemikę z wynikami badań i wnioskami opinii. Wbrew stanowisku skarżącej biegły spcj. kardiolog szczegółowo uzasadnił twierdzenia dot. braku jej niezdolności do pracy. Z opinii wynika, iż zaawansowanie choroby wieńcowej oraz graniczne zwężanie pnia i graniczne zwężanie GPZ lewej tętnicy wieńcowej nie upośledzające kurczliwości mięśnia lewej komory, nie wywołujące zaburzeń rytmu serca nie naruszają sprawności organizmu w stopniu sprowadzającym niezdolność do pracy wnioskodawczyni. Podobnie wbrew zarzutom ubezpieczonej w opinii zawarte jest rozpoznanie torbieli pajęczynówki lewej półkuli móżdżku przy stwierdzeniu braku istotnych klinicznie zmian naczyniowych.

Tym samym rozstrzygając w sprawie Sąd oparł się na wnioskach zawartych w wyżej wskazanych opiniach biegłych. Biegli przeprowadzili bezpośrednie badanie skarżącej, wnikliwie przeanalizowali jej dokumentację medyczną i omówili wpływ zdiagnozowanych u niej schorzeń na zdolność do pracy – przy uwzględnieniu dotychczasowego doświadczenia zawodowego i posiadanych kwalifikacji. Biegli nie stwierdzili u ubezpieczonej niezdolności do pracy. Wnioski zawarte w powołanych opiniach są wystarczająco uzasadnione i z tych względów wskazane opinie Sąd Okręgowy uznał za wiarygodne, miarodajne i wyczerpujące, a przez to przedstawiające wystarczające wiadomości specjalne, niezbędne do merytorycznego rozstrzygnięcia zarzutów zawartych w odwołaniu (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 10 września 1999 roku, sygn. II UKN 96/99). Kierując się powyższymi wskazaniami Sąd Okręgowy w całości podzielił wnioski biegłych w zakresie braku niezdolności do pracy ubezpieczonej.

Dla oceny stanu zdrowia wnioskodawczyni odnośnie istnienia niezdolności do pracy a tym samym oceny prawidłowości zaskarżonej decyzji nie mają znaczenia złożone przez nią na rozprawie w dniu 7.09.2015 r. dokumenty.

Zaświadczenie lekarskie z 2.09.2015 r. zawiera rozpoznanie na dzień wydania, wynikające również z wywołanych opinii. Natomiast, jak wynika z wyjaśnień skarżącej, podstawą do wydania orzeczenia o stopniu niepełnosprawności z 21.08.2015 r. stanowiła dokumentacja medyczna dołączona do akt niniejszej sprawy. Na marginesie należy podnieść, iż do lipca 2015 r. wnioskodawczyni miała ustalony lekki stopień niepełnosprawności, a od 6.07.2015 r. ustalono umiarkowany. W niniejszym postępowaniu Sąd bada prawidłowość decyzji odnośnie istnienia niezdolności do pracy skarżącej na dzień 18 grudnia 2013 r. i późniejsze ewentualne zmiany stanu zdrowia ubezpieczonej powinny wiązać się ze złożeniem kolejnego wniosku o rentę.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie B. M. nie jest zasadne i nie zasługuje na uwzględnienie .

Zgodnie z art. 57 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity: Dz. U. z 2015 roku, poz. 748) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki:

1)  jest niezdolny do pracy,

2)  ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy,

3)  niezdolność do pracy powstała w czasie zatrudnienia lub w okresie równorzędnym z okresem zatrudnienia albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.

Stosownie do treści przepisu art. 12 ust. 1 cytowanej ustawy niezdolną do pracy w rozumieniu ustawy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu. Stosownie do ust. 2 cytowanego przepisu całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy. Zgodnie zaś z ust. 3 tego przepisu częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji.

Przy dokonywaniu oceny stopnia niezdolności do pracy należy kierować się wskazaniami określonymi w art. 13 ust. 1 cytowanej ustawy, zgodnie z którym przy ocenie stopnia i przewidywanego okresu niezdolności do pracy oraz rokowania co do odzyskania zdolności do pracy uwzględnia się:

1)stopień naruszenia sprawności organizmu oraz możliwości przywrócenia niezbędnej sprawności w drodze leczenia i rehabilitacji;

2)możliwość wykonywania dotychczasowej pracy lub podjęcia innej pracy oraz celowość przekwalifikowania zawodowego, biorąc pod uwagę rodzaj i charakter dotychczas wykonywanej pracy, poziom wykształcenia, wiek i predyspozycje psychofizyczne.

Wnioskodawczyni ma wykształcenie średnie ekonomiczne, pracowała ostatnio jako pracownik ochrony dokonując kontroli plomb na samochodach pracowników, inwentaryzacji, sprawując nadzór nad przestrzeganiem przepisów BHP, wcześniej w ramach działalności gospodarczej projektowała pluszaki, szyła je i obecnie, zdaniem biegłych, brak jest przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania zatrudnienia przez skarżącą.

Zgodnie z treścią art. 107 powołanej ustawy prawo do świadczeń uzależnionych od niezdolności do pracy oraz wysokość tych świadczeń ulega zmianie, jeżeli w wyniku badania lekarskiego, ustalono zmianę stopnia niezdolności do pracy, brak tej niezdolności lub jej ponowne powstanie.

Kierując się wynikami postępowania dowodowego przeprowadzonego w sprawie, a w szczególności wnioskami wywołanych w sprawie opinii biegłych, oraz treścią cytowanych przepisów Sąd Okręgowy, wobec niespełnienia przez wnioskodawczynię jednej z przesłanek, tj. braku niezdolności do pracy, odmówił ustalenia B. M. prawa do renty z tego tytułu.

Z tych względów w ocenie Sądu Okręgowego decyzja Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w L. z dnia 18 grudnia 2013 roku została wydana prawidłowo, wobec czego odwołanie wnioskodawczyni należało oddalić.

Z tych względów Sąd Okręgowy na podstawie powołanych przepisów oraz art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. orzekł jak w sentencji.