Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V U 414/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 lipca 2015 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Ewa Nowakowska

Protokolant Alina Kędzia

po rozpoznaniu w dniu 22 lipca 2015 r. w Kaliszu

odwołania J. G.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

z dnia 27 lutego 2015 r. Nr (...)

w sprawie J. G.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

o emeryturę

zmienia zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.z dnia 27 lutego 2015 r. znak (...)w ten sposób, że przyznaje J. G.emeryturę od (...).

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 27.02.2015r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych w O. odmówił J. G. przyznania emerytury pracowników obniżonym wieku, gdyż nie udowodnił co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach, bo zakwestionowano przedłożone świadectwo pracy w tych warunkach wydane przez Zakłady (...), gdyż nie odpowiada warunkom formalnym.

Odwołanie od tej decyzji wniósł do Sądu J. G. domagając się przyznania wcześniejszej emerytury dla pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach po zaliczeniu spornego okresu pracy, powołując się zeznania świadków co do charakteru pracy.

Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania.

Sąd ustalił co następuje:

J. G. urodził się w dniu (...)

W dniu 20.06.1973r. ukończył (...) w J.w zawodzie mechanika maszyn i urządzeń.

W Zakładach (...) (uwzględniając przekształcenia własnościowe) zatrudniony był od 02.07.1973r. do 16.01.2000r. z przerwą na odbywanie zasadniczej służby wojskowej.

Z akt osobowych wynika, że cały czas pracował jako ślusarz remontowy w brygadzie remontowej. Pierwotnie była to brygada remontowa mechaniczna, a od 6.01.1982r.w Dziale (...).

W świadectwie pracy w szczególnych warunkach z dna 9.10.2000r. podano, że pracował w okresach od 3.10.1973r. do 29.10.1974r. a następnie od 1.11.1976r. do 16.01.2000r. na stanowisku ślusarza remontowego, co zakwalifikowano jako stanowisko wymienione w wykazie A, dział XIV poz. 25 pkt.1 wykazu stanowiącego załącznik nr 1 do zarządzenia Ministra Przemysłu Chemicznego i Lekkiego nr 7 z 07.07.1987r. w sprawie wykonywania prac w szczególnych warunkach.

Zakłady (...) w W. zajmowały się przetwórstwem lnu - produkowano włókna lniane, a z odpadów płyty paździerzowe. Odpowiednio do cyklu produkcyjnego w istniały działy: przygotowania produkcji, gdzie odziarniało się i oczyszczało len,

dział produkcji roszarniczej, gdzie obrabiało się słomę oraz dział produkcji płyt paździerzowych.

Na halach produkcyjnych gdzie odbywała się zasadnicza produkcja wszyscy pracownicy pracowali na stanowiskach zakwalifikowanych przez zakład do prac w szczególnych warunkach z uwagi na panujące tam warunki szkodliwe dla zdrowia (zapylenie, stosowane środku chemiczne,) .

Poza działami stricte produkcyjnymi w zakładach istniały też działy, który zajmował się utrzymaniem ruchu czyli bieżącą konserwacją i naprawami.

Dział Głównego Mechanika zajmował się utrzymaniem w sprawności wszelkich maszyn i urządzeń na wydziałach produkcyjnych od strony mechanicznej, a dział Głównego Energetyka od strony elektryki i energetyki. Podlegała mu też zakładowa elektrociepłownia, zwana też kotłownią, gdzie produkowano parę na potrzeby maszyn produkcyjnych w toku produkcji oraz ciepło do wszelkich innych celów.

W kotłowni istniały dwa piece starego typu, spalające dziennie nawet wagon węgla. Przy każdym z piecy pracował palacz i pomocnik. Praca ich nie była zautomatyzowana, choć zasyp opały był częściowo zmechanizowany. Palacze musieli obserwować wskaźniki manometru i reagować w miarę potrzeb. Tylko w niektórych okresach, zwykle w mrozy, pracowały równocześnie oba piece. Zwykle jeden z nich był w naprawie lub bieżącej konserwacji.

Odwołujący się od początku zatrudnienia oraz po powrocie z wojska pracował jako ślusarz remontowy w dziale głównego mechanika zajmując się naprawami i bieżącą konserwacją maszyn i urządzeń na działach produkcyjnych.

Od 6 stycznia 1982r. został przeniesiony do działu Głównego Energetyka., na własną prośbę z dnia 5.12.1981r. motywowaną możliwościami lepszego zarobku. We wniosku odwołujący się określał kotłownię jako elektrociepłownię zakładową. (k 17 i 18 akt osobowych)

W trakcie pracy ukończył kurs spawacza, ale mimo, że zajmował się też spawaniem potrzebnym w toku remontów jego stanowisko pracy nadal określane było jako ślusarz remontowy. Okoliczności te potwierdza m.in. pismo kierownika elektrociepłowni z dnia 1.02.1990r. skierowane do dyrektora zakładu. (K 40 akt osobowych)

Zakłady (...) prowadziły produkcję w systemie trzyzmianowym. Odwołujący się zatrudniony formalnie jako ślusarz remontowy zajmował się bieżącą konserwacją i naprawami urządzeń i instalacji najpierw na wydziałach produkcyjnych, a od 6.01.1982r. w elektrociepłowni, czyli kotłowni zakładowej. Wszędzie gdzie pracował odbywała się jako podstawowa prac w szczególnych warunkach, pracował więc w narażeniu na działanie takich szkodliwych czynników jak wszyscy pracownicy. Były to chemikalia, zapylenie, wysoka temperatura, a przede wszystkim opary środków chemicznych ulatniające się podczas procesu spalania.

Sąd zważył co następuje

Zgodnie z art.184 ust.1 ustawy z 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z FUS (Dz. U. Nr 162 poz.1118) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31.12.1948r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art.32-34, 39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy (1.01.1999r.) osiągnęli:

1)  okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymagany w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzna oraz

2)  okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art.27.

Stosownie do treści ust.2 emerytura ta przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do OFE oraz rozwiązania stosunku pracy w przypadku ubezpieczonego będącego pracownikiem.

Stosownie do treści art. 32 cyt. ustawy ubezpieczeni będący pracownikami, o których mowa w ust. 2-3, zatrudnieni w szczególnych warunkach przez co najmniej przez 15 lat, nabywali prawo do emerytury w wieku obniżonym o 5 lat od podstawowego o ile udowodnili łączny staż ubezpieczeniowy określony w art.27 cyt. ustawy wynoszący 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn. Zgodnie z ust.4 tego przepisu wiek emerytalny, rodzaje prac lub stanowisk oraz warunki, na podstawie których osobom wymienionym w ust.2 i 3 przysługiwało prawo do emerytury, ustala się na podstawie przepisów dotychczasowych tj. rozporządzenia Rady Ministrów z 7.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego oraz wzrostu emerytur i rent inwalidzkich dla pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. Nr 8 poz.43 ze zmianami).

Paragraf 2 powyższego rozporządzenia stanowi, że okresami prac uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w tym rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach wykonywana była stale i w pełnym wymiarze czasu obowiązującym na danym stanowisku pracy. Okresy te stwierdza zakład pracy na podstawie posiadanej dokumentacji w świadectwie wykonywania pracy w szczególnych warunkach.

Zgodnie z art.184 ust.1 cyt. ustawy odwołujący się – jako osoba urodzona (...)winien warunki stażowe tj. 25 lat okresów składkowych i nieskładkowych oraz 15-letni okres pracy w szczególnych warunkach wykazać na dzień 31.12.1998r.

Poza sporem jest, że odwołujący się nie przystąpił do OFE.

Jak wynika z danych ZUS na dzień 31.12.1998r. J. G. udowodnił zatrudnienie w łącznym wymiarze 25 lat, 5 miesięcy i 22 dni okresów składkowych i nieskładkowych..

Materiał dowodowy sprawy pozwala w ocenie Sądu na ustalenie, że odwołujący się jako ślusarz-konserwator maszyn i urządzeń stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał swoją pracę bezpośrednio na wydziałach gdzie jako zasadnicze wykonywane były prace w szczególnych warunkach. Pracował w narażeniu na działanie takich samych czynników szkodliwych jak pozostali pracownicy produkcyjni. Odnosi się to również do kotłowni zakładowej, gdzie praca palaczy kotłów typu przemysłowego nie była zmechanizowana. Praca odwołującego się w procesie remontu wykonywana była w znacznym stopniu metoda spawania, a stanowisko to samodzielnie również jest ujęte w wykazie prac w szczególnych warunkach.

Stanowisko pracy odwołującego się odpowiada stanowisku ujętemu w wykazie A do cytowanego rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego…. w dziale XIV poz. 26 jako bieżąca konserwacja agregatów i urządzeń na wydziałach i oddziałach będących w ruchu, w których jako podstawowe wykonywane są prace wymienione w wykazie.

Jest to zatem praca w szczególnych warunkach uprawniająca do korzystania z wcześniejszej emerytury, skoro wykonywana była przez okres ponad 15 lat.

Tak też pracę tę zakwalifikował pracodawca.

W sumie odwołujący się wykazał ponad 15 lat pracy w szczególnych warunkach, wykazał tez ogólny ponad 25 letni staż ubezpieczeniowy. Odwołujący się wiek 60 lat osiągnął w dniu (...).

Wniosek o emeryturę złożył w dniu 16.02.2015r.

W tym stanie rzeczy Sąd przyznał odwołującemu się prawo do emerytury wcześniejszej od daty spełnienia wszystkich warunków do świadczenia, z których ostatnim było osiągnięcie wieku emerytalnego, czyli od (...).

Zaskarżona decyzja podlegała więc zmianie i zgodnie z art.477 14§2 kpc orzeczono jak w wyroku.