Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 czerwca 2015 roku

Sąd Rejonowy w Piotrkowie Trybunalskim IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 30 czerwca 2015 roku w Piotrkowie Trybunalskim

na rozprawie

sprawy z odwołania: P. W.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w T.

o zasiłek chorobowy

na skutek odwołania: P. W.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w T.

z dnia 8 maja 2015 roku, sygn. (...) (...)

oddala odwołanie.

Sygn. akt IV U 182/15

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 8 maja 2015 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. w sprawie Nr (...) (...) odmówił ubezpieczonemu P. W. prawa do zasiłku chorobowego za dzień 30 kwietnia 2015 roku.

W uzasadnieniu decyzji organ rentowy podniósł, iż ubezpieczony nie stawił się na badanie przez lekarza orzecznika w dniu 29 kwietnia 2015 roku, przez co uniemożliwił badanie.

Pismem z dnia 15 maja 2015 roku ubezpieczony wniósł odwołanie od powyższej decyzji, podnosząc, iż wezwanie nie zostało jemu doręczone .

Zakład Ubezpieczeń Społecznych pismem z dnia 28 maja 2015 roku wniósł o oddalenie odwołania, podnosząc, iż zaskarżona decyzja jest prawidłowa.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca otrzymał zaświadczenie lekarskie stwierdzające niezdolność do pracy w okresie od 1 kwietnia 2015 roku do dnia 30 kwietnia 2015 roku.

W dniu 9 kwietnia 2015 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych wysłał do wnioskodawcy wezwanie do stawiennictwa na badanie w dniu 29 kwietnia 2015 roku.

- okoliczności bezsporna –

Wnioskodawca nie stawił się na badanie u lekarza orzecznika ZUS w dniu 29 kwietnia 2015 roku.

- okoliczność bezsporna –

Wnioskodawca mieszka w domu jednorodzinnym. Wnioskodawca nie posiadał skrzynki na listy. Korespondencja była pozostawiana poprzez włożenie w furtkę.

Miały miejsce przypadki, że korespondencja włożona w furtkę była wywiewana przez wiatr.

- dowód: zeznania wnioskodawcy – rozprawa w dniu 30.06.2015r – 00.01 – 00.06.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie zebranych w sprawie dowodów w postaci zeznań wnioskodawcy oraz dokumentów zebranych w załączonych aktach organu ubezpieczeniowego.

W ocenie Sądu powyższe dowody te są wiarygodne i wzajemnie się uzupełniają, dlatego też mogą stanowić podstawę do ustaleń faktycznych w niniejszej sprawie.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie jest niezasadne.

W niniejszej sprawie fakt niestawiennictwa wnioskodawcy na badanie u Lekarza Orzecznika jest bezsporny, spór stron dotyczy jedynie kluczowej dla rozstrzygnięcia sprawy kwestii czy P. W. był w sposób prawidłowo wezwany na przedmiotowe badanie.

W ocenie ZUS wnioskodawca został powiadomiony o terminie badania bowiem wezwanie było dwukrotnie awizowane.

Wnioskodawca zaś podnosił, iż nie otrzymał on wezwania nie otrzymał też zawiadomienia o próbie doręczenia i możliwości odbioru przesyłki w urzędzie pocztowym.

Należy wskazać, iż wezwanie jest doręczone w chwili jego odbioru przez adresata lub w trybie art. 43 i. 44 k.p.a.

Bezspornym jest, iż nie doszło do doręczenia przesyłki wnioskodawcy osobiście.

Zgodnie zaś z art. 44 k.p.a. w razie niemożności doręczenia pisma w sposób wskazany w art. 42 – doręczenie osobiste i 43 – doręczenie zastępcze.

1)operator pocztowy w rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. - Prawo pocztowe przechowuje pismo przez okres 14 dni w swojej placówce pocztowej - w przypadku doręczania pisma przez operatora pocztowego;

2)pismo składa się na okres czternastu dni w urzędzie właściwej gminy (miasta) - w przypadku doręczania pisma przez pracownika urzędu gminy (miasta) lub upoważnioną osobę lub organ.

§ 2. Zawiadomienie o pozostawieniu pisma wraz z informacją o możliwości jego odbioru w terminie siedmiu dni, licząc od dnia pozostawienia zawiadomienia w miejscu określonym w § 1, umieszcza się w oddawczej skrzynce pocztowej lub, gdy nie jest to możliwe, na drzwiach mieszkania adresata, jego biura lub innego pomieszczenia, w którym adresat wykonuje swoje czynności zawodowe, bądź w widocznym miejscu przy wejściu na posesję adresata.

§ 3. W przypadku niepodjęcia przesyłki w terminie, o którym mowa w § 2, pozostawia się powtórne zawiadomienie o możliwości odbioru przesyłki w terminie nie dłuższym niż czternaście dni od daty pierwszego zawiadomienia.

§ 4. Doręczenie uważa się za dokonane z upływem ostatniego dnia okresu, o którym mowa w § 1, a pismo pozostawia się w aktach sprawy.

Wymogiem skuteczności doręczenia jest pozostawienie zawiadomienia przez listonosza.

Istotne w tym miejscu są wyjaśnienia wnioskodawcy, iż nie posiadał on skrzynki na listy, a były przypadku, że korespondencję pozostawioną w furtce wywiał wiatr.

Brak jest wiec możliwości przyjęcia, tak jak to podnosi wnioskodawca, iż nie było awiza, bowiem pozostawione w furtce mogło być wywiane przez wiatr.

Należy wskazać, iż na wnioskodawcy spoczywał od 1 stycznia 2013 roku bezwzględny obowiązek zamontowania skrzynki pocztowej – art.. 40 ustawy z dnia 23 listopada 2013 roku prawo pocztowe.

Wnioskodawca tego obowiązku nie wypełnił, spoczywają więc na nim konsekwencje własnego zaniedbania.

W przypadku zainstalowania skrzynki na listy brak było by możliwości przypadkowej utraty korespondencji, a tym samym został by powiadomiony o wezwaniu na badanie.

Wobec powyższego należało stwierdzić, iż wezwanie zostało doręczone wnioskodawcy w sposób prawidłowy, a jedynie w skutek jego działań lub zaniechań nie stawił się on na badaniu u lekarza orzecznika.

Skutkuje to uznaniem, iż zaistniały okoliczności przewidziane w art. 59 ust. 6 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 roku o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, a wnioskodawca P. W. utracił prawo do zasiłku chorobowego za dzień 30 kwietnia 2015 roku.

Z powyższych względów należało uznać zaskarżoną decyzję za prawidłową, a tym samym odwołanie wnioskodawcy za podlegające oddaleniu.