Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 09 czerwca 2015 roku

Sąd Rejonowy w Dzierżoniowie I Wydział Cywilny

w składzie :

Przewodniczący: SSR Bogusław Glinka

Protokolant: Joanna Bobrowska

po rozpoznaniu w dniu 09 czerwca 2015 roku na rozprawie

sprawy z powództwa (...) w Ś.

przeciwko D. S.

o zapłatę kwoty 2 286,95 zł

I/  oddala powództwo;

II/  zasądza od strony powodowej na rzecz pozwanej kwotę 738 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

UZASADNIENIE

(...) w Ś.wniosła w elektronicznym postępowaniu upominawczym o zasądzenie od pozwanej D. S.kwoty 2 286,95 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz kosztami procesu.

Na uzasadnienie żądania wskazała, że pozwana jest najemczynią lokalu mieszkalnego przy placu (...)w B.i zobowiązana jest do ponoszenia opłat za zużycie zimnej wody opłacanej ryczałtem. Za zużycie 1 m3 wody ustalono cenę 7,86 zł. Na dzień 01 stycznia 2014 r. pozwana posiadała zadłużenie w wysokości 2 333,22 zł, a po dokonaniu korekty naliczeń i zaliczeniu nadpłaty w wysokości 61,49 zł pozwana zobowiązana jest do zapłaty kwoty dochodzonej pozwem. Umową z dnia 12 grudnia 2007 r. powódka powierzyła zarząd nieruchomością (...). Mimo wezwania pozwanej do zapłaty pozwana należności nie uregulowała.

W dniu 01 września 2014 r. pod sygn. akt VI Nc-e (...) wydany został nakaz zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym przez Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie, od którego pozwana wniosła sprzeciw i po utracie mocy nakazu zapłaty sprawa została przekazana do Sądu Rejonowego w Dzierżoniowie.

Po wniesieniu sprzeciwu powódka uzupełniła braki formalne pozwu i złożyła odpisy dokumentów wymienionych w liście dowodów w EPU.

Pozwana w uzupełnionym sprzeciwie od nakazu zapłaty wniosła o oddalenie powództwa w całości, zarzucając nieprawidłowość w rozliczeniu opłat za wodę, regularnym ponoszeniu opłat i niskie zużycie wody w jej jednoosobowym gospodarstwie domowym, a nadto posiadanie nadpłat z powyższego tytułu i brak rozliczenia zużycia wody mimo wezwania zarządcy. Oświadczyła także, że uchyla się od oświadczenia woli zawartego pod wpływem błędu, w którym wnosiła o rozłożenie należności na raty, będąc wprowadzona w błąd przez pracownika biura zarządcy, co do stanu zadłużenia i możliwości jedynie rozłożenia należności na raty.

Powódka w piśmie przygotowawczym z dnia 28 stycznia 2015 r. zarzuciła niewiarygodność stanów zużycia wody przedłożonych przez pozwaną oraz przedstawiła dalsze dokumenty na okoliczność poziomu zużycia wody i wskazań licznika oraz zaniżania przez pozwaną stanu wskazań wodomierza.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Pozwana jest najemczynią lokalu mieszkalnego przy placu (...)w B.na podstawie umowy najmu z dnia 14 września 1996 r., zawartej z (...) w B..

Dowód: umowa najmu z dnia 14.09.1996 r.

Powódka na mocy orzeczenia Komisji Regulacyjnej z dnia 11 marca 1998 r. przywracającego jej własność nieruchomości położonej w B. przy Placu (...), stała się też stroną umowy najmu jako wynajmujący.

Dowód: orzeczenie z dnia 11.03.1998 r.

Umową z dnia 12 grudnia 2007 r. powódka powierzyła zarządzanie nieruchomością stanowiącymi jej własność (...) w tym pobieranie od najemców wszelkich opłat związanych z zajmowanymi lokalami i rozliczania najemców z wpłacanych czynszów i opłat (§ 5 i § 4 lit. b)

Dowód: umowa z dnia 12.12.2007 r.

Pozwana w chwili zawarcia umowy najmu nie posiadała zainstalowanego wodomierza. Zakupiła i zainstalowała wodomierz w 1998 r. Od zawarcia umowy najmu mieszka samotnie i prowadzi jednoosobowe gospodarstwo domowe. Zużywała w okresie zamieszkiwania od 1 do 2 m3 miesięcznie. Stan wodomierza na koniec każdego roku nigdy nie był spisywany przez wynajmującego, ani zarządcę, lecz podawany przez najemców, w tym pozwaną. ( uznane za przyznane)

Po ustanowieniu zarządcy nieruchomością pozwana złożyła dnia 14 stycznia 2008 r. dwa oświadczenia, jedno o posiadaniu wodomierza i jego nr (...) oraz wskazała, że w lokalu zamieszkuje 1 osoba – pozwana, a drugie o wyborze sposobu naliczania miesięcznych opłat za zimną wodę w wariancie II – 1 m3 na mieszkanie. W oświadczeniu z dnia 02 lipca 2012 r. zadeklarowała zamieszkiwania 1 osoby w jej lokalu oraz potwierdziła posiadanie wodomierza o nr (...).

Dowód: oświadczenia z dnia 14.01.2008 r. i z dnia 02.07.2012 r.

W planie finansowo-gospodarczym ustalona została wysokość opłaty za dostawę zimnej wody i odprowadzenie ścieków w wysokości 7,86 zł/m3 brutto w 2013 r. oraz 7,95 zł/m3 brutto w 2014 r.

Dowód: plany finansowo-gospodarcze na rok 2013 i rok 2014

W dniu 10 sierpnia 2013 r. dokonano u pozwanej wymiany licznika wody (wodomierza). Zdemontowany licznik o nr (...) z legalizacją z 1998 r. wskazywał zużycie „406” m3. Zamontowano nowy licznik o nr (...) z legalizacją z roku 2013 i stanem wskazania „0”.

Dowód: protokół montażu-wymiany z dnia 10.08.2013 r.

Pozwana dokonywała regularnych opłat za lokal w tym ryczałtowo za zużycie wody, a w latach 2012-2014 na odcinkach wpłat za wodę odnotowywała stan wodomierza. Na dzień 31 lipca 2013 r. poprzedzający demontaż wodomierza pozwana odnotowała stan zużycia wody na 406 m3, zgodnie z późniejszym protokołem demontażu z 10 sierpnia 2013 r., stan na koniec roku 2012 (31 grudnia) stan licznika wynosił 395 m3, zaś w styczniu 2011 r. 378 m3.

Dowód: dowody opłat za lokal za okres 2012-2014 r.

Według informacji telefonicznej pozwanej przekazanej zarządcy stan wodomierza na dzień 31 grudnia 2013 r. wynosił 5,004 m3.

Dowód: zestawienia odczytu wody na 31.12.2013 r.

W zestawieniu naliczeń i wpłat z dnia 17 stycznia 2014 r. za okres od 01 stycznia do 31 grudnia 2013 r. wykazano, że naliczenia za ten okres wynosiły 1 206,60 zł, zaś wpłaty pozwanej 1 302,15 zł, co dało nadpłatę w kwocie 95,55 zł.

W rozliczeniu wody z dnia 09 stycznia 2014 r. wykazano pozwanej zużycie na podstawie nowego wodomierza o nr (...) w ilości 5,004 m3 po 7,86 zł/m3 na kwotę 39,33 zł za okres od 10 sierpnia 2013 r. do 31 grudnia 2013 r. oraz na podstawie zdemontowanego wodomierza nr (...) w ilości 316 m3 (wskazanie przy demontażu 406 m3 i odczyt poprzedni 31.12.2012 r. 90 m3) po 7,86 zł/m3 na kwotę 2483,76 zł. Ponieważ pozwana opłacała za wodę ryczałtowo w 2013 r. w rozliczeniu uwzględniono wpłaty na sumę m94,32 zł.

W dniu 12 lutego 2014 r. dokonano pozwanej rozliczenia nadwyżki opłat za wodę za 2013 r. w kwocie 61,49 zł, przy czym według zestawienia nadwyżki te obejmowały rok 2011 w kwocie 27,53 zł i rok 2012 w kwocie 33,96 zł.

Dowód: zestawieni naliczeń i wpłat z dnia 17.01.2014 r.

rozliczenie wody z dnia 09.01.2014 r.

rozliczenie nadpłaty z dnia 12.02.2014 r.

W dniu 06.02.2014 r. pozwana złożyła prośbę do zarządcy o rozłożenie należności w wysokości 2 523,09 zł na 24 raty miesięczne, wskazując, że jej renta wynosi 950 zł. Pismem z dnia 21 marca 2014 r. pozwana złożyła oświadczenie o uchyleniu się od skutków prawnych oświadczenia złożonego pod wpływem błędu, jako powiadomiona o istnieniu rzekomego zobowiązania, przy czym jej zużycie wynosi 1-2 m3 miesięcznie, regularnie uiszcza opłaty i posiadała nadpłaty. Wezwała także, za pośrednictwem pełnomocnika, wynajmującego i zarządcę do pisemnego wyjaśnienia rozliczenia wody dokonanego 09 stycznia 2014 r. Powódka, ani zarządca nie wyjaśnili rozliczenia zużycia wody.

Dowód: podanie z dnia 06.02.2014 r.

oświadczenie z dnia 21.03.2014 r.

pismo z dnia 21.03.2014 r.

Po rozliczeniu salda opłat pozwanej na rzecz wynajmującego ustalona została zaległość w opłatach na kwotę 2 286,95 zł i wezwaniem z dnia 11 czerwca 2014 r. do zapłaty takiej kwoty wezwano pozwaną. Mimo wezwania pozwanej do zapłaty pozwana należności nie uregulowała.

Dowód: rozliczenie salda opłat za zużycie wody (k. 42)

Wezwanie do zapłaty z dnia 11.06.2014 r.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługuje na uwzględnienie.

Zasadne okazały się zarzuty pozwanej odnoszące się do nieprawidłowego rozliczenia zużycia wody po wymianie wodomierza w dniu 10 sierpnia 2013 r. Stan końcowy wodomierza o nr (...) stwierdzał zużycie 406 m3 wody. Pozwana używa lokal od 14 września 1996 r. na podstawie umowy najmu. Licznik wody został zamontowany w 1998 roku. Przez cały okres pozwana mieszkała samotnie i zużywała około 1-2 m3 wody miesięcznie. Powódka mimo zarzutów pozwanej dotyczących rozliczenia wody nie przedstawiła odczytów stanu wodomierza za okresy poprzedzające zdemontowanie wodomierza, z których wynikałoby, że pozwana zaniżała podawane przez siebie zużycie wody. Nie przedstawiła w szczególności odczytu z dnia 31.12.2012 r., wskazującego zużycie wody na 90 m3. Pozwana w latach 2012-2014 na odcinkach wpłat za wodę odnotowywała stan wodomierza. Na dzień 31 lipca 2013 r. poprzedzający demontaż wodomierza pozwana odnotowała stan zużycia wody na 406 m3, zgodnie z późniejszym protokołem demontażu z 10 sierpnia 2013 r., stan na koniec roku 2012 (31 grudnia) stan licznika wynosił 395 m3, zaś w styczniu 2011 r. 378 m3. Zważywszy na to, że powódka, ani zarządca nie przedstawił odczytów stanu wodomierza za okresy poprzedzające jego demontaż, brak jest dowodów na zużycie przez pozwaną pomiędzy 31 grudnia 2012 r. a 10 sierpnia 2013 r. aż 316 m3 wody. Nie może o tym świadczyć podany w rozliczeniu wody z dnia 09 stycznia 2014 r. stan wskazania licznika na dzień 31.12.2012 r. na 90 m3. Przeczy temu okres użytkowania lokalu i wodomierza przez 15 lat przed jego demontażem. Okres 15 lat to 180 miesięcy i trudno uznać, by pozwana zużyła przez ten okres jedynie 90 m3 (0,5 m3/miesiąc), a w ciągu 7 miesięcy 2013 r. aż 316 m3 zimnej wody. Jeżeli więc pozwana (zarządca) w dniu 12 lutego 2014 r. dokonuje rozliczenia opłat za zużycie wody za rok 2013 i stwierdza po stronie pozwanej nadpłatę w wysokości 61,49 zł, stanowiącą faktycznie sumę nadpłat za lata 2011 w kwocie 27,53 zł i 2012 w kwocie 33,96 zł, to winien wykazać na jakiej podstawie nadpłata ta została wyliczona. Dla rozliczenia tych nadpłat nie przedstawiono stanu wodomierza stwierdzającego wystąpienie różnicy między opłatami ryczałtowymi a wskazaniem licznika wody. W żadnym z dokumentów przedstawionych przez powódkę nie stwierdza się stanu wodomierza, za wyjątkiem stanu na 31 grudnia 2013 r. podanego telefonicznie z dokładnością do tysięcznych ze wskazaniem na 5,004 m3 (wodomierz nowy po wymianie), a rozliczenie zużycia wody z dnia 09 stycznia 2014 r. stwierdzającego zużycie 316 m3 wody pomiędzy styczniem i 10 sierpnia 2013r. pozostaje w sprzeczności ze stwierdzeniem nadpłat za rok 2013 w dniu 12 lutego 2014 r. oraz z zasadami doświadczenia życiowego, że zarówno pozwana musiała zużyć więcej niż 0,5 m3 miesięcznie przez 15 lat korzystania z lokalu, a także że nie mogła zużyć 316 m3 przez 7 miesięcy 2013 r., musiałaby bowiem zużywać około 1500 litrów wody dziennie, co wydaje się nieprawdopodobne, a nie zarzucono pozwanej, by zalała budynek, nie wskazywano na awarię instalacji.

Ponadto należy wskazać na okres pracy wodomierza zainstalowanego u pozwanej w roku 1998 i posiadającego legalizację z 1998 r., zgodnie z przepisami wykonawczymi wydanymi na podstawie ustawy prawo o miarach (rozporządzenie Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 2 kwietnia 2004 r. w sprawie prawnej kontroli metrologicznej przyrządów pomiarowych, a następnie rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 7 stycznia 2008 r. w sprawie prawnej kontroli metrologicznej przyrządów pomiarowych) ważność legalizacji wodomierzy określona została na 5 lat z obowiązkiem legalizacji ponownej. Zatem wodomierz na podstawie, którego rozliczono pozwaną nie posiadał ważnej legalizacji i nie mógł stanowić podstawy rozliczeń ze względu na możliwość nieprawidłowości pomiaru i wskazań zużycia wody. Powódka nie wskazała też początkowego stanu wodomierza przy objęciu nieruchomości, ani w chwili powierzenia zarządu M. G. wobec czego brak jest podstaw do przyjęcia wielkości i prawidłowości odczytu stanu wodomierza na dzień 31 grudnia 2012 r. na 90 m3. Przy wskazanych zarzutach pozwanej odnoszących się do prawidłowości rozliczenia zużycia wody to na powódce spoczywał ciężar dowodu istnienia i prawidłowości odczytu wodomierza, zgodnie z art. 6 k.c. Należało uznać za skuteczne uchylenie się przez pozwaną od oświadczenia o uznaniu zadłużenia z wnioskiem o rozłożenie go na raty (uznanie niewłaściwe), gdyż błąd pozwanej jest uzasadniony i wywołany został przez powódkę, przedstawiającą nierzetelne rozliczenie na podstawie pozbawionego legalizacji wodomierza.

Mając powyższe argumenty na względzie Sąd oddalił powództwo jako bezzasadne.

Skoro powódka przegrała proces, to stosownie do art. 98 k.p.c. obowiązana jest zwrócić pozwanej koszty procesu. Na koszty te składa się wynagrodzenie pełnomocnika ustanowionego pozwanej z urzędu w stawce minimalnej przy dochodzonej wartości roszczenia 2286,95 zł w kwocie brutto 738 zł. Stosownie do § 17 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenie przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu, w sprawie cywilnej, w której kosztami procesu został obciążony przeciwnik procesowy strony korzystającej z pomocy udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu, koszty od Skarbu Państwa przyznanie sąd po wykazaniu bezskuteczności ich egzekucji. Dlatego koszty te obciążają powódkę jako przeciwnika procesowego przegrywającego spór.

Mając powyższe argumenty na względzie Sąd orzekł jak sentencji wyroku.