Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III RC 153/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 31 sierpnia 2015 r.

Sąd Rejonowy w Pruszkowie, Wydział III Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Mirosław Barszcz

Protokolant: protokolant sądowy – stażysta Anna Niedbalska

po rozpoznaniu w dniu 31 sierpnia 2015 r. w Pruszkowie

na rozprawie

sprawy z powództwa P. G. (1) i P. G. (2)

przeciwko D. G.

o podwyższenie alimentów

oraz z powództwa D. G.

przeciwko P. G. (1) i P. G. (2)

o obniżenie alimentów

I.  uchyla wyrok zaoczny Sądu Rejonowego w Pruszkowie z dnia 24 października 2014 roku sygn. akt III RC 121/14;

II.  podwyższa alimenty zasądzone wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia (...) roku, w sprawie o sygn. akt IV C 1363/06 od pozwanego D. G. na rzecz córki P. G. (1) urodzonej (...) w P. z kwoty 400 (czterysta) złotych miesięcznie do kwoty 800 (osiemset) złotych miesięcznie za okres od dnia 7 marca 2014 roku do dnia 31 lipca 2015 roku oraz z kwoty 400 (czterysta) złotych miesięcznie do kwoty 600 (sześćset) złotych miesięcznie od dnia 1 sierpnia 2015 roku płatne do 10 - tego każdego miesiąca, z góry, z ustawowymi odsetkami w przypadku uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat:

III.  podwyższa alimenty zasądzone wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia (...) roku, w sprawie o sygn. akt IV C 1363/06 od pozwanego D. G. na rzecz syna P. G. (2) urodzonego (...) w W. z kwoty 400 (czterysta) złotych miesięcznie do kwoty 800 (osiemset) złotych miesięcznie za okres od 7 marca 2014 roku do dnia 30 września 2014 roku płatne do 10 - tego każdego miesiąca, z góry, z ustawowymi odsetkami w przypadku uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat;

IV.  w pozostałej części powództwo P. G. (1) oddala;

V.  w pozostałej części powództwo P. G. (2) oddala;

VI.  oddala powództwa D. G.;

VII.  nakazuje pobrać od pozwanego D. G. na rzecz Skarbu Państwa – kasy Sądu Rejonowego w Pruszkowie kwotę 480 (czterysta osiemdziesiąt ) złotych;

VIII.  znosi koszty procesu między stronami;

IX.  wyrokowi w pkt. II I III nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

UZASADNIENIE

P. G. (2) w dniu 07 marca 2014 r. wniósł do tutejszego Sądu powództwo o podwyższenie alimentów zasądzonych od D. G. na rzecz powoda z kwoty po 400 zł miesięcznie do kwoty po 2000 zł miesięcznie. W uzasadnieniu pozwu powód podał m.in., iż w dniu (...) Sąd Okręgowy w Warszawie wyrokiem orzekł rozwód rodziców powoda, ustalił, iż miejscem zamieszkania powoda będzie miejsce zamieszkania jego matki, Sąd ustalił obowiązek alimentacyjny wobec ojca na kwotę 400 zł miesięcznie. Od 2007 r. znacznie zmieniły się koszty utrzymania powoda. Mimo upływu czasu ojciec nie podwyższył dobrowolnie alimentów. Od 2008 r. ojciec nie utrzymuje kontaktu z powodem i jego siostrą, nie partycypuje w żadnych kosztach utrzymania ponad kwotę 400 zł miesięcznie. W momencie zasądzenia miał 14 lat, uczęszczał do gimnazjum, teraz ma 21 lat, jest studentem II roku Wydziału (...) w (...) w W.. Od 2012 r. uczy się na studiach dziennych, które odbywają się od poniedziałku do piątku. By pomóc matce i odciążyć w utrzymywaniu jego i siostry podejmował się pracy na część etatu, którą łączył z nauką. Wymagania stawiane na uczelni uniemożliwiają to połącznie. Ambicją powoda jest dostanie się na studia mundurowe, wiąże się to z poświęceniem czasu po zajęciach oraz kosztami. W osiągnięciu tego celu konieczne jest utrzymywanie dobrej kondycji. Powód uczęszcza na siłownię, basen, wykonuje ćwiczenia w domu i utrzymuje dietę. Zmieniła się także sytuacja zawodowa matki powoda. Od 2011 r. matka powoda boryka się ze znalezieniem stałego i stabilnego zatrudnienia, jest zatrudniona na umowę o pracę na czas określony, ma pensję 3493 zł brutto miesięcznie. Matka dbała o edukację dzieci, obydwoje uczęszczali na zajęcia pozalekcyjne. Ze względu na sytuację w jakiej się teraz znaleźli, a szczególnie chęć kontynuowania nauki, potrzebna jest finansowa pomoc ze strony ojca. Pozwany jest właścicielem firmy (...), posiada co najmniej jedną nieruchomość na ekskluzywnym osiedlu. Żyje na wysokim poziomie. Ojciec nie wyraził chęci jakiegokolwiek wsparcia, nigdy nie podjął próby kontaktu, który zerwał po odmówieniu pomocy w finansowaniu zajęć pozalekcyjnych. Nie interesował się podczas zdawania egzaminów dojrzałości ani podczas rekrutacji na studia. Ojciec od 2008 r. nie interesował się i nadal nie interesuje się powodem i jego siostrą (k. 3-5).

P. G. (1) w dniu 07 marca 2014 r. wniosła do tutejszego Sądu powództwo o podwyższenie alimentów zasądzonych od D. G. na rzecz powódki z kwoty po 400 zł miesięcznie do kwoty po 2000 zł miesięcznie. W uzasadnieniu pozwu powódka podała m.in., iż w dniu (...) Sąd Okręgowy w Warszawie wyrokiem orzekł rozwód rodziców powoda, ustalił, iż miejscem zamieszkania powódka będzie miejsce zamieszkania jej matki, Sąd ustalił obowiązek alimentacyjny wobec ojca na kwotę 400 zł miesięcznie. Od 2007 r. znacznie zmieniły się koszty utrzymania powódki. Mimo upływu czasu ojciec nie podwyższył dobrowolnie alimentów. Od 2008 r. ojciec nie utrzymuje kontaktu z powódką i jej bratem, nie partycypuje w żadnych kosztach utrzymania ponad kwotę 400 zł miesięcznie. W momencie zasądzenia miała 16 lat, uczęszczała do gimnazjum, teraz ma 23 lata, jest studentką III roku Wydziału (...) na Uniwersytecie (...). Od 2010 r. uczy się na studiach wieczorowych, które odbywają się w formie dziennej od poniedziałku do piątku. Są płatne 7000 zł za rok. By pomóc matce i odciążyć w utrzymywaniu podejmowała się pracy na część etatu, którą łączyła z nauką. Wymagania stawiane na uczelni uniemożliwiają to połącznie. Zmusiło ją to powtórzenia dwóch przedmiotów. Zmieniła się także sytuacja zawodowa matki powódki. Od 2011 r. matka powódki boryka się ze znalezieniem stałego i stabilnego zatrudnienia, jest zatrudniona na umowę o pracę na czas określony, ma pensję 3493 zł brutto miesięcznie. Matka dbała o edukację dzieci, obydwoje uczęszczali na zajęcia pozalekcyjne. Ze względu na sytuację w jakiej się teraz znaleźli, a szczególnie chęć kontynuowania nauki, potrzebna jest finansowa pomoc ze strony ojca. Pozwany jest właścicielem firmy (...), posiada co najmniej jedną nieruchomość na ekskluzywnym osiedlu. Żyje na wysokim poziomie. Ojciec nie wyraził chęci jakiegokolwiek wsparcia, nigdy nie podjął próby kontaktu, który zerwał po odmówieniu pomocy w finansowaniu zajęć pozalekcyjnych. Nie interesował się podczas zdawania egzaminów dojrzałości ani podczas rekrutacji na studia. Ojciec od 2008 r. nie interesował się i nadal nie interesuje się powodem i jego siostrą (k. 3-5).

Sprawa została zarejestrowana za sygnaturą akt III RC 122/14 i postanowieniem z dnia 10 marca 2014 r. została połączona do wspólnego rozpoznania i rozstrzygnięcia ze sprawą III RC 121/14 z powództwa P. G. (2) przeciwko D. G. (k. 9).

P. G. (2) i P. G. (1) na rozprawach w dniu 15 kwietnia 2014 r. i 24 października 2014 r. popierali powództwo (k. 37, k. 69), pozwany nie stawiał się na terminach rozprawy w dniach 15 kwietnia 2014 r., 21 maja 2014 r., 30 czerwca 2014 r., 03 września 2014 r. D. G. nie stawił się też na terminie rozprawy w dniu 24 października 2014 r. na termin wezwany prawidłowo poprzez awizo (k. 37, k. 41, k. 43, k. 60, k. 69).

Wyrokiem zaocznym z dnia 24 października 2014 r. w sprawie III RC 121/14 Sąd Rejonowy w Pruszkowie podwyższył alimenty od D. G. na rzecz P. G. (1) z kwoty po 400 zł miesięcznie do kwoty po 1500 zł miesięcznie począwszy od dnia 07 marca 2014 r. oraz od D. G. na rzecz P. G. (2) z kwoty po 400 zł miesięcznie do kwoty po 1400 zł miesięcznie począwszy od dnia 07 marca 2014 r., w pozostałej części oddalając powództwa (k. 72-73).

W dniu 06 lutego 2015 r. do tutejszego Sądu wpłynął sprzeciw D. G. od wyroku zaocznego Sądu Rejonowego w Pruszkowie z dnia 24 października 2014 r. w sprawie III RC 121/14 wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do wniesienia sprzeciwu (k. 106-108).

Postanowieniem z dnia 09 marca 2015 r. Sąd Rejonowy w Pruszkowie przywrócił pozwanemu D. G. termin do wniesienia sprzeciwu od wyroku zaocznego (k. 135).

W dniu 13 kwietnia 2015 r. do tutejszego Sądu wpłynęło pismo D. G. zawierające żądanie m.in. obniżenia alimentów. Zarządzeniem z dnia 16 kwietnia 2015 r. żądanie w tym zakresie zostało wyłączone do zarejestrowania w systemie w repertorium RC. Sprawa została zarejestrowana za sygnaturą akt III RC 361/15 i postanowieniem z dnia 31 sierpnia 2015 r. została połączona do wspólnego rozpoznania i rozstrzygnięcia ze sprawą III RC 153/15 (k. 233).

P. G. (2) i P. G. (1) w toku procesu do chwili zamknięcia rozprawy popierali powództwa, wnosili o utrzymanie wyroku zaocznego oraz domagali się oddalenia powództwa o obniżenie alimentów (k. 241, k. 242, protokół w formie nagrania k. 244).

Pozwany D. G. do chwili zamknięcia rozprawy wnosił o uchylenie wyroku zaocznego, popierał powództwo o obniżenie alimentów z kwoty 400 zł miesięcznie do kwoty 200 zł miesięcznie na rzecz każdego z dzieci, nie uznał powództw o podwyższenie alimentów i domagał się ich oddalenia w całości (k. 240, k. 242, protokół w formie nagrania k. 244).

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

P. G. (2) urodzony dnia (...) w W. i P. G. (1) urodzona dnia (...) w P. pochodzą ze związku małżeńskiego D. G. i I. G., rozwiązanego przez rozwód wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia (...) r. w sprawie IV C 1363/06. W wyroku tym m.in. zostały zasądzone alimenty od D. G. na rzecz P. G. (2) i P. G. (1) w kwocie po 400 zł miesięcznie na każde z dzieci. Orzeczenie uprawomocniło się dnia (...) r.

P. G. (2) w dacie orzekania rozwodu miał 13 lat. Uczęszczał do gimnazjum.

Obecnie P. G. (2) ma 22 lata, od października 2014 r. jest studentem pierwszego roku stacjonarnych nieodpłatnych studiów (...)I stopnia (...) na Wydziale(...)w (...) w W.. Przewidywany termin ukończenia studiów kwiecień 2018 r. Otrzymuje żołd w wysokości 400 zł miesięcznie, nie ponosi kosztów mieszkania, ma zapewnione wyżywienie w szkole. Ukończył dwa lata studiów I stopnia dla osób cywilnych na Wydziale (...) w (...) w W.. Przygotowując się do zdawania na studia (...)uczęszczał na basen, siłownię, za co musiał ponosić koszty. Obecnie tego rodzaju aktywność jest w ramach studiów nieodpłatna. Poza żołdem nie osiąga własnych dochodów. W 2014 r. stwierdzono u niego (...). Uczęszczał na zabiegi fizjoterapeutyczne. Obecnie jest ogólnie zdrowy. Nie ma możliwości podjęcia pracy zarobkowej z uwagi na obowiązek odbywania służby. Jest współwłaścicielem nieruchomości, którą darowali mu rodzice.

P. G. (1) w dacie orzekania rozwodu miała 16 lat. Uczęszczała do gimnazjum.

Obecnie P. G. (1) ma 24 lata, jest studentką czwartego roku studiów niestacjonarnych jednolitych magisterskich na kierunku (...)na Uniwersytecie (...). Przewidywany termin ukończenia studiów wrzesień 2016 r. Opłata za studia wynosi 7000 zł rocznie. P. G. (1) we wrześniu 2015 r. zaliczy czwarty rok studiów. W 2013 r. wykazała dochód w kwocie 6286,88 zł. Pracowała do marca 2013 r., później zrezygnowała z pracy z uwagi na znaczną ilość zajęć, seminaria oraz ze względu na cztery egzaminy do zaliczenia. Nie pracowała do sierpnia 2015 r. Obecnie pracuje na umowę zlecenie w ramach praktyk za które otrzymuje wynagrodzenie w kwocie 1284 zł. Następnie po zakończonych praktykach podejmie pracę na (...)w wymiarze ½ etatu na podstawie umowy zlecenia ze stawką godzinową 18 zł brutto za godzinę, będzie mogła zarobić około 1400 zł brutto. Boryka się z problemami zdrowotnymi. Jest współwłaścicielem nieruchomości o powierzchni około 1100 m ( 2) zabudowanej budynkiem mieszkalnym w stanie surowym, którą darowali jej rodzice. Posiada oszczędności w kwocie 1000 zł, którą planuje przeznaczyć na opłatę za studia. Nie posiada zadłużenia.

I. G. w dacie orzekania rozwodu miała 35 lat, pracowała w (...) i zarabiała około 2300 zł netto. Mieszkała z dziećmi w P..

Obecnie I. G. ma 43 lata, z zawodu jest (...). Pracuje i zarabia około 3000 zł. Mieszka z dziećmi w tym samym mieszkaniu, które zajmowała w dacie orzekania rozwodu. Koszty utrzymania mieszkania wynoszą około 990 zł miesięcznie, w tym opłaty czynszowe około 745 zł, energia 140 zł, gaz 20 zł, Internet 79 zł. Posiada zaległość w opłatach za mieszkanie, która w kwietniu 2014 r. wyniosła 1329,07 zł.

D. G. w dacie orzekania rozwodu miał 39 lat, poszukiwał pracy, utrzymywał kontakt z dziećmi.

Obecnie D. G. ma 47 lat, z zawodu jest (...). Posiada doświadczenie jako (...). Pozostaje w nieformalnym związku, aktualnie zamieszkuje w miejscowości S. z partnerką w domu stanowiącym jej własność. Z nieruchomości położonej w J. wyprowadził się z uwagi na jej sprzedaż przez jego partnerkę. Nie utrzymuje osobistych kontaktów z dziećmi. Poza alimentami w łącznej kwocie 800 zł miesięcznie nie partycypuje w ich kosztach utrzymania. Zdarza się, iż alimenty płaci z opóźnieniem. Nie posiada nieruchomości, ruchomości ani środków transportu. Z dniem (...) r. zawiesił działalność gospodarczą w zakresie (...). Dzierżawi grunt o powierzchni 1200 m ( 2) z przeznaczeniem na prowadzenie działalności gospodarczej. Posiada zaległości w płatnościach na rzecz ZUS-u w kwocie około 40.000 zł oraz na rzecz telefonii komórkowej i Urzędu Skarbowego w kwocie około 10.000 zł. W 2014 r. wykazał przychód w kwocie 599 474,50 zł, koszty uzyskania przychodu przedstawił na kwotę 710 884,10 zł i stratę na kwotę 111 409,60 zł. W 2013 r. wykazał przychód w kwocie 1138 315,09 zł, koszty uzyskania przychodu przedstawił na kwotę 1208 147,42 zł i stratę na kwotę 69 832,33 zł. Obecnie podejmuje prace dorywcze, dokłada się do opłat mieszkaniowych 300 zł. Nie jest zarejestrowany jako osoba bezrobotna. Jego pranerka pracuje zawodowo i osiąga dochody w kwocie około 2500 zł miesięcznie. Poza P. G. (2) i P. G. (1) ma jeszcze na utrzymaniu siedmioletnie dziecko z obecnego związku, na które łoży 200 zł miesięcznie. Jest ogólnie zdrowy.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o następujące dowody: zaświadczenie k. 6, zaświadczenie k. 6, kopię zawiadomienia k. 20, kopię zaświadczenia k. 21, informacje k. 23, kopię zaświadczenia k. 27, kopię wyników badań k. 28, harmonogram zabiegów k. 30, potwierdzenia przelewów k. 33-34, dowody wpłat k. 35, kopię zawiadomienia k. 109-110, kopie zeznania podatkowego k. 111-115 i k. 116-120, kopie wypisu aktu notarialnego k. 126-128, k. 129-130, k. 132, kopię umowy dzierżawy k. 133-134, potwierdzenia przelewów k. 195-203, zaświadczenie k. 207, zaświadczenie k. 214, potwierdzenia przelewów k. 215-218, zeznania świadka I. G. k. 70, przesłuchanie P. G. (1) k. 241-242, k. 70-71, k. 244- protokół w formie nagrania, przesłuchanie P. G. (2) k. 242 i k. 244 protokół w formie nagrania, przesłuchanie D. G. k. 242 i k. 244 protokół w formie nagrania, odpisy skrócone aktów urodzenia k. 5-6 akt IV C 1363/06, wyrok k. 19 akt IV C 1363/06.

Ustalenia Sądu znajdują uzasadnienie w przeprowadzonych dowodach, które zostały powołane przy ustalaniu podstawy faktycznej w niniejszej sprawie, które Sąd uznał w większości za spójne i nie budzące wątpliwości. Należy wskazać, iż niektóre z pism zostały złożone w kserokopiach, to jednak nic nie wskazuje na to, by ich treść nie odzwierciedlała wiernie treści dokumentów oryginalnych. Podnieść też należy, że strony wiarygodności i mocy dowodowej tych dowodów nie kwestionowały.

Sąd oddalił wniosek dowodowy powodów o zwrócenie się do Urzędu Skarbowego, albowiem okoliczności sporne zostały dostatecznie wyjaśnione, a złożone dokumenty w ocenie Sądu były wystarczające do wydania orzeczenia w sprawie i w tym stanie rzeczy dopuszczanie zawnioskowanego dowodu było zbędne.

Przesłuchania zarówno powodów, jak i pozwanego oraz zeznania świadka były w przeważającej większości wiarygodne. Sąd nie dał wiary słowom D. G. w części określającej, iż pozostaje na utrzymaniu konkubiny, albowiem są niespójne i sprzeczne, w szczególności ze złożonym przez niego oświadczeniem o stanie rodzinnym, majątku, dochodach i źródłach utrzymania.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 133 kro na obydwojgu rodzicach ciąży obowiązek łożenia na utrzymanie dzieci, które nie są jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie. Zakres tego obowiązku, stosownie do przepisu 135 kro, wyznaczają z jednej strony usprawiedliwione potrzeby osoby uprawnionej, z drugiej zaś zarobkowe i majątkowe możliwości zobowiązanego. Przez usprawiedliwione potrzeby należy rozumieć nie tylko elementarne potrzeby polegające na zapewnieniu minimum egzystencji, ale także takie, które stworzą uprawnionemu normalne warunki bytowania odpowiadające jego wiekowi, stanowi zdrowia i wykształceniu.

Żądania wszystkich stron procesu oparte były na tej samej podstawie prawnej, a mianowicie na podstawie art. 138 kro, z którego treści wynika, iż w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego. Zmiana stosunków może zatem prowadzić do podwyższenia alimentów wówczas, gdy po uprawomocnieniu się orzeczenia zasądzającego alimenty zwiększeniu ulegną potrzeby uprawnionego albo zwiększą się możliwości zarobkowe lub majątkowe zobowiązanego lub też prowadzić do obniżenia alimentów wówczas, gdy po uprawomocnieniu się takiego orzeczenia zmniejszeniu ulegną potrzeby uprawnionego albo zmniejszą się możliwości zarobkowe lub majątkowe zobowiązanego.

Należy też wskazać na kilka uwag natury ogólnej. Po pierwsze, iż obowiązek alimentacyjny rodziców wobec dziecka stanowi uszczegółowienie ogólnego obowiązku troszczenia się o jego rozwój fizyczny i duchowy oraz należytego przygotowania dziecka do pracy zawodowej. Polega na zaspokojeniu indywidualnych potrzeb uprawnionego takich jak wyżywienie, ubranie, środki higieny osobistej, wykształcenie, wypoczynek, ochrona zdrowia, zapewnienie mieszkania i mediów. Po wtóre, obowiązek ten nie jest ograniczony żadnym terminem, w szczególności dojściem alimentowanego do pełnoletności. Nie jest też związany stopniem wykształcenia w tym sensie, że uprawniony nie traci prawa do alimentowania z chwilą uzyskania określonego podstawowego lub średniego wykształcenia. Jedyną okolicznością, od której uzależnione jest trwanie bądź ustanie tegoż obowiązku jest możliwość samodzielnego utrzymania się dziecka. Obowiązek alimentacyjny rodziców trwa zatem dopóty dopóki dziecko nie zdobędzie odpowiednich kwalifikacji zawodowych. W szczególności nie traci prawa do alimentowania przez rodziców dziecko, które osiągnęło pełnoletność, jeżeli chce ono kontynuować naukę oraz jego osobiste zdolności i cechy charakteru pozwalają na rzeczywiste kontynuowanie edukacji. Rodzice są zwolnieni z obowiązku alimentacyjnego wobec pełnoletniego dziecka jedynie wówczas, gdy dziecko uzyska zawód bądź podejmie zatrudnienie w czasie pobierania nauki, a osiągane zarobki pozwolą mu na zaspokojenie jego usprawiedliwionych potrzeb w całości. Pozbawienie dziecka środków materialnych niezbędnych do kontynuowania nauki po osiągnięciu pełnoletności mogłoby prowadzić, co najmniej do znacznego utrudnienia jego dalszego rozwoju, co sprzeciwiałoby się podstawowemu obowiązkowi rodzicielskiemu.

W rozpoznawanej sprawie wysokość alimentów na rzecz P. G. (2) i P. G. (1) od ich ojca D. G. została ustalona po raz ostatni wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia (...) r. w sprawie IV C 1363/06 na kwotę po 400 zł miesięcznie na rzecz każdego z nich. Orzeczenie uprawomocniło się dnia (...) r.

Przechodząc do oceny zgłoszonych roszczeń w pierwszej kolejności należy zauważyć, iż od daty orzeczenia ustalającego wysokość alimentów upłynęło ponad osiem lat. W tak długim okresie czasu stosunki pomiędzy stronami uległy zasadniczym zmianom.

W rzeczonym okresie w ocenie Sądu koszty utrzymania P. G. (2) i P. G. (1) niewątpliwie wzrosły wraz z ogólnym wzrostem kosztów utrzymania oraz kolejnymi etapami w ich rozwoju. Nie budzi bowiem żadnych wątpliwości Sądu teza, iż wraz z wiekiem dziecka rosną jego usprawiedliwione potrzeby, które obejmują już nie tylko potrzeby bytowe związane z wyżywieniem, zakupem odzieży, kształceniem i zapewnieniem odpowiednich warunków mieszkaniowych, ale także potrzeby kulturalne i wychowawcze mające zapewnić prawidłowy rozwój fizyczny i duchowy.

W dacie orzekania rozwodu powodowie uczęszczali do gimnazjum, obecnie zaś studiują i nie osiągnęli jeszcze samodzielności życiowej. Powodowie okresowo podejmowali się różnych prac, aby pomóc matce, samodzielnie częściowo zaspokajali własne potrzeby. P. G. (1) jednak na skutek nadmiernego obciążenia zaniedbała naukę i musiała zaliczać egzaminy w sesji poprawkowej i w związku z tym zrezygnowała z pracy, którą podjęła ponownie dopiero w sierpniu tego roku i to na część etatu. Koszty utrzymania P. G. (1) obecnie wynoszą około 1900 zł miesięcznie, w tym wyżywienie 500 zł, koszty utrzymania mieszkania 330 zł, studia 583 zł, odzież i obuwie 120 zł, środki czystości i kosmetyki 100 zł, wydatki szkolne i kulturalne 100 zł, leki i wizyty lekarskie 55 zł, dojazd do szkoły 100 zł.

Decydujący wpływ na rozstrzygnięcie żądania powódki miała wpływ okoliczność, iż P. G. (1) w okresie od daty wytoczenia powództwa do sierpnia 2015 r. nie pracowała, nie osiągała dochodów i dlatego też za ten okres powództwo podlegało uwzględnieniu w większym zakresie tj. do kwoty 800 zł. Od daty podjęcia przez nią pracy należało uwzględnić osiągane przez nią dochody i dlatego też Sąd uznał, iż kwota 600 zł miesięcznie jest kwotą pozwalającą jej na zaspokojenie jej usprawiedliwionych potrzeb. Uzyskiwane przez nią zarobki nie pozwalają jeszcze na samodzielne utrzymanie, w szczególności z uwagi na znaczne koszty czesnego za studia.

Odnośnie P. G. (2) należy wskazać, iż w chwili obecnej z uwagi na charakter studiów i obowiązek odbywania służb nie ma możliwości podjęcia jakiejkolwiek pracy zarobkowej. W okresie od daty wytoczenia powództwa do końca września 2014 r. studiował na kierunku (...) na Wydziale (...) w (...) w W., nie osiągał własnych dochodów, a jego koszty utrzymania wynosiły około 1500 zł miesięcznie. W kwocie tej znajdowały pokrycie następujące wydatki: wyżywienie 500 zł, koszty mieszkania 330 zł, odzież i obuwie 120 zł, środki czystości i kosmetyki 100 zł, wydatki szkolne i kulturalne 100 zł, leki i wizyty lekarskie 100 zł, dojazd do szkoły 100 zł, zajęcia dodatkowe – basen i siłownia 150-200 zł. I to kryterium przesądzało o podwyższeniu alimentów do kwoty 800 zł miesięcznie, w pozostałym zakresie usprawiedliwione potrzeby powoda pokrywała jego matka. Od października 2014 r. sytuacja powoda uległa diametralnej zmianie, albowiem rozpoczął nieopłatne studia mundurowe, ma zapewnione mieszkanie, częściowo pokryte koszty wyżywienia i odzieży oraz otrzymuje żołd i w tej sytuacji Sąd uznał, iż dotychczasowa kwota alimentów w dalszym ciągu, uwzględniając także obowiązek alimentacyjny matki, pozwala na zaspokojenie jego usprawiedliwionych potrzeb i dlatego też w tym zakresie powództwo P. G. (2) podlegało oddaleniu.

Trzeba jednak także zawsze pamiętać, iż wysokość obowiązku alimentacyjnego zależy nie tylko od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego, ale także od możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego do alimentacji.

Decydująca zatem dla ustalenia wysokości obowiązku alimentacyjnego D. G. w niniejszej sprawie stała się ocena jego możliwości zarobkowych i majątkowych, gdyż górną granicą świadczeń alimentacyjnych są zarobkowe i majątkowe możliwości zobowiązanego. Przy czym przez ustawowe określenie „możliwości zarobkowe i majątkowe” rozumie się nie tylko zarobki i dochody rzeczywiście uzyskiwane ze swojego majątku, lecz te zarobki i dochody, które osoba zobowiązana do alimentacji może i powinna uzyskiwać przy dołożeniu należytej staranności i przestrzeganiu zasad prawidłowej gospodarki oraz stosownie do swoich sił umysłowych i fizycznych.

W sprawie zostało ustalone, iż pozwany ma 47 lat, mieszka z partnerką, jest ogólnie zdrowy. Do dnia (...) r. prowadził własną działalność gospodarczą w zakresie (...), z której w 2014 r. wykazał przychód w kwocie 599474,50 zł, a w 2013 r. w kwocie 1138315,09 zł. Obecnie działalność gospodarcza została zawieszona (nie wyrejestrowana). D. G. utrzymuje się z prac dorywczych. Ta okoliczność nie może jednak przesądzać o oddaleniu powództwa o podwyższenie alimentów i uwzględnieniu zgłoszonego przez niego żądania obniżenia alimentów. O wysokości alimentów nie decydują bowiem faktycznie osiągane, czy, jak bywa to najczęściej, tylko deklarowane, dochody, a możliwości zarobkowe oceniane w sposób hipotetyczny, a więc takie dochody, które osoba zobowiązana do alimentacji może i powinna uzyskiwać przy dołożeniu należytej staranności i przestrzeganiu zasad prawidłowej gospodarki oraz stosownie do swoich sił umysłowych i fizycznych. I to kryterium skutkowało oceną, iż możliwości zarobkowe i majątkowe powoda pozwalają mu na łożenie tytułem alimentów kwot orzeczonych. Pozwany nie wykazał niemożności dalszego prowadzenia działalności gospodarczej. Decyzja o zawieszeniu działalności w sytuacji gdy w niespełna dwa miesiące wcześniej osiąga dochody z tej działalności w kwocie 2900 zł miesięcznie (k. 153) jest nieuzasadniona. W takiej sytuacji uzasadniony wydaje się wniosek, iż owa decyzja została podjęta jedynie na potrzeby niniejszego procesu. D. G. jest zdrowym i dyspozycyjnym mężczyzną, nie ciąży na nim obowiązek codziennej pieczy nad dzieckiem i dlatego też zdaniem Sądu jest w stanie, o ile wykaże się należytą starannością, prawidłowo wywiązywać się z nałożonego na niego obowiązku alimentacyjnego w podwyższonej wysokości.

Na rozstrzygnięcie sprawy miała wpływ okoliczność, iż pozwany od wielu lat nie interesuje się powodami, nie utrzymuje osobistego kontaktu z nimi, poza kwotą 400 zł miesięcznie na rzecz każdego z nich nie finansuje żadnych ich potrzeb, dobrowolnie nie podwyższył kwoty alimentów i tym samym ciężar ich wychowania oraz pokrywania wzrastających ich potrzeb przerzucił w całości na ich matkę.

Okoliczność, iż pozwany posiada zadłużenie nie może mieć wpływu na rozstrzygnięcie rozpatrywanej sprawy, albowiem D. G. będąc osobą zobowiązaną do alimentacji ma obowiązek podejmować wszelkie decyzje przy uwzględnieniu ciążącego na nim obowiązku alimentacyjnego. Także okoliczność, iż pozwany poza powodami ma obecnie na utrzymaniu kolejne dziecko nie mogło prowadzić do oddalenia powództwa o podwyższenie alimentów. Obowiązek alimentowania kolejnego dziecka ma jednak wpływ na zakres podwyższenia alimentów, albowiem alimenty należne powodom od ojca nie mogą skutkować niemożnością zaspokojenia bieżących zwykłych potrzeb innego uprawnionego do alimentacji.

W ocenie Sądu także po stronie I. G. brak jest zmiany uzasadniającej podwyższenie alimentów w większym zakresie. Możliwości zarobkowe matki powodów w rzeczonym okresie nie uległy zmniejszeniu. Jak wynika z materiału dowodowego nadal pozostaje ona w stosunku pracy i osiąga dochody wyższe niż w dacie orzekania rozwodu. Powyższa okoliczność nie może jednak zwalniać ojca z obowiązku alimentowania dzieci w większym zakresie w sytuacji istotnego wzrostu ich potrzeb, I. G. nie jest zdaniem Sądu w stanie w większym niż dotychczas zakresie zaspokajać usprawiedliwionych potrzeb powodów.

Kierując się wszystkimi wyżej podniesionymi motywami Sąd uznał, iż w rozpoznawanej sprawie zostały spełnione przesłanki do podwyższenia wysokości obowiązku alimentacyjnego ciążącego na D. G. wobec P. G. (1) i P. G. (2), zaś podwyższona kwota alimentów jest kwotą, która pozwala na zabezpieczenie, zważywszy także na dochody osiągane przez matkę powodów oraz dochody osiągane przez powódkę i powoda, usprawiedliwionych potrzeb P. G. (1) i P. G. (2), mieści się jednocześnie w granicach zarobkowych i majątkowych możliwości pozwanego.

Z wszystkich wyżej podniesionych względów, Sąd doszedł do przekonania, iż powództwa o podwyższenie alimentów zasługują na uwzględnienie w części i dlatego też na podstawie art. 138 kro uchylił wyrok zaoczny z dnia 24 października 2014 r. i orzekł jak w punkcie I, II i III sentencji, oddalając powództwa o podwyższenie alimentów w pozostałym zakresie.

Rygor natychmiastowej wykonalności został nadany wyrokowi na podstawie art. 333 § 1 pkt 1 k.p.c.

Ustalenie, iż w rozpatrywanej sprawie zachodzą przesłanki do podwyższenia alimentów skutkowało oddaleniem w całości powództw o obniżenie alimentów i dlatego też na podstawie art. 138 kro Sąd orzekł jak w punkcie VI sentencji.

O kosztach sądowych, na które składa się częściowa opłata od pozwu od której uiszczenia powodowie byli zwolnieni, orzeczono na podstawie art. 98 § 1 k.p.c.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 100 k.p.c.