VI P 393/14
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Skład sędziowski:
-
Słowa kluczowe:
Podstawa prawna:
Powołane przepisy:
Korekty wprowadzone przez SAOS:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:15-10-2015
-
Osoba publikująca:Marzena Szablewska
-
Korektor:Marzena Szablewska
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt VI P 393/14
POSTANOWIENIE
Dnia 14 sierpnia 2014 roku
Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi Południe w Warszawie, VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w składzie:
Przewodniczący: SSR Monika Rosłan- Karasińska
po rozpoznaniu w dniu 14 sierpnia 2014 roku w Warszawie
na posiedzeniu niejawnym
sprawy z powództwa M. O.
przeciwko (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w Z. koło W. w upadłości układowej
z udziałem interwenienta ubocznego (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w Z. koło W. w upadłości układowej
o wynagrodzenie, odprawę pieniężną, ekwiwalent za pranie brudnej odzieży
w przedmiocie wniosku powoda z dnia 12 sierpnia 2014 r.
postanawia:
umorzyć postępowanie w sprawie
UZASADNIENIE
Powód M. O. w dniu 30 czerwca 2014 r. wniósł pozew przeciwko (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w Z. koło W. w upadłości układowej o o wynagrodzenie, odprawę pieniężną, ekwiwalent za pranie brudnej odzieży.
Pismem procesowym z dnia12 sierpnia 2014 r. powód cofnął pozew w związku z zaspokojeniem jego roszczeń przez Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i wniósł o umorzenie postępowania w sprawie.
Zgodnie z treścią art. 203 § 1 k.p.c. pozew może być cofnięty bez zezwolenia pozwanego aż do rozpoczęcia rozprawy, a jeżeli z cofnięciem połączone jest zrzeczenie się roszczenia – aż do wydania wyroku.
Zgodnie z art. 355 § 1 k.p.c. Sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania jeżeli powód cofnął ze skutkiem prawnym pozew lub jeżeli wydanie wyroku stało się z innych przyczyn zbędne lub niedopuszczalne.
Ponadto art. 469 k.p.c. wskazuje, iż Sąd uzna zawarcie ugody, cofnięcie pozwu, sprzeciwu lub środka odwoławczego oraz zrzeczenie się lub ograniczenie roszczenia za niedopuszczalne wówczas, gdyby czynność ta naruszała słuszny interes pracownika lub ubezpieczonego.
Mając powyższe na uwadze, należało orzec jak w sentencji postanowienia.
ZARZĄDZENIE
1. (...)
2. (...)
3. (...)
4. (...)
5. (...)
6. (...)