Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 08 września 2015 roku

Sąd Rejonowy w Siedlcach VII Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący SSR Magdalena Banasiuk

Protokolant st. sekr. sąd. Jolanta Skibniewska

w obecności oskarżyciela ---

po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 08 września 2015 roku w S.

sprawy K. B.

syna M. i H. z domu K.

urodzonego (...) w M.

oskarżonego o to, że:

w dniu 25 maja 2015 roku na ul. (...) w S., woj. (...), będąc w stanie nietrzeźwości (1,00 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu) prowadził w ruchu lądowym samochód osobowy marki D. (...) o numerach rejestracyjnych (...), będąc wcześniej prawomocnie skazanym przez Sąd Rejonowy w Siedlcach wyrokiem o sygn. akt VII K 949/12 za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości

tj. o czyn z art. 178a § 4 kk

ORZEKA:

I.  Oskarżonego K. B. uznaje za winnego dokonania zarzucanego mu czynu wyczerpującego dyspozycję art. 178a § 4 kk i za czyn ten na podstawie art. 178a § 4 kk w zw. z art. 4 § 1 kk wymierza oskarżonemu karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności;

II.  na podstawie art. 69 § 1, 2 i 4 kk w zw. z art. 70 § 1 pkt 1 kk w zw. z art. 4 § 1 kk wykonanie tak orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza ustalając okres próby na 5 (pięć) lat;

III.  na podstawie art. 71 § 1 kk w zw. z art. 4 § 1 kk wymierza karę grzywny w wysokości 100 (stu) stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki dziennej na 10 (dziesięć) złotych;

IV.  na podstawie art. 42 § 2 kk w zw. z art. 4 § 1 kk orzeka wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 7 (siedmiu) lat;

V.  na podstawie art. 49 § 2 kk w zw. z art. 4 § 1 kk orzeka od oskarżonego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej świadczenie pieniężne w kwocie 500 (pięćset) złotych;

VI.  zwalnia oskarżonego od opłaty oraz pozostałych kosztów sądowych, przejmując te ostatnie na rachunek Skarbu Państwa.

Sygn. akt VII K 367/15

UZASADNIENIE

Na podstawie całokształtu materiału dowodowego zgromadzonego i ujawnionego w toku rozprawy głównej, Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 25 maja 2015 r. oskarżony K. B. spożywał alkohol w postaci kilku piw. Następnie po telefonie, iż dostał pilną pracę wsiadł w samochód marki D. (...) o nr rej. (...). Jadąc ulicą (...) w S. został zatrzymany do kontroli drogowej i zbadany na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu z wynikiem pozytywnym - 1,00 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu.

Oskarżony był już wcześniej karany, m.in. wyrokiem Sądu Rejonowego w Siedlcach z dnia 07 lutego 2013 r. za czyn z art.178a § 4 kk w sprawie sygn.akt. VII K 949/12, gdzie Sąd orzekł wobec niego między innymi zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 lat.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie następujących dowodów: wyjaśnień oskarżonego (k.32v, 13-14), protokołu użycia alkosensora (k.2), świadectwa wzorcowania (k.3), pisma SR w Siedlcach (k.22), odpisu wyroku (k.7), danych o osobie (k.21), danych o karalności (k.16-16a).

Oskarżony K. B. przyznał się do dokonania zarzucanego mu czynu i wyjaśnił, iż w dniu zdarzenia wypił kilka piw. Następnie miał pilną robotę i nie miał kto go zawieźć do pracy. Jak podał, bardzo żałuje swojego czynu, tym bardziej, iż cierpi na tym jego rodzina.

Wyjaśnienia oskarżonego zasługują na wiarę i znajdują potwierdzenie w pozostałych dowodach tj. w zeznaniach świadka R. M. i w protokole użycia alkosensoru.

Świadek R. M. zeznał, iż w dniu zdarzenia polecenia dyżurnego udał się w rejon ulicy (...) w S., gdzie miał się poruszać samochodem nietrzeźwy kierowca. Na ulicy (...) zatrzymał do kontroli pojazd marki D. (...), a kierującego poddano badaniu na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu – z wynikiem pozytywnym. Ustalono jednocześnie, iż wobec oskarżonego jest orzeczony zakaz prowadzenia pojazdów od 15.02.2013 r. do 15.02.2016 r.

Zeznania w/w świadków zasługują na wiarę, są spójne i konsekwentne i częściowo korespondują z wyjaśnieniami oskarżonego.

Nie budzą wątpliwości protokół i wyniki użycia alkosensora sporządzone w prawidłowy sposób i potwierdzające stan nietrzeźwości oskarżonego w chwili zdarzenia, jak również pozostałe zgromadzone w sprawie dokumenty; stanowią one wiarygodny materiał dowodowy.

Analiza całości materiału dowodowego we wzajemnym powiązaniu prowadzi do wniosku, że wina oskarżonego K. B. nie budzi wątpliwości, a czyn którego się dopuścił wypełnia dyspozycję art. 178a § 4 kk, bowiem ponownie prowadził pojazd mechaniczny w stanie nietrzeźwości, mimo uprzedniej karalności za taki sam czyn.

Wymierzając karę Sąd uwzględnił wysoki stopień winy oskarżonego K. B., naruszenie zasad ruchu drogowego, ponadto wysoki stopień społecznej szkodliwości czynu stanowiącego przestępstwo popełniane nagminnie na terenie działania tutejszego Sądu, jak również dotychczasową karalność oskarżonego za takie samo przestępstwo i zbagatelizowanie uprzednio orzeczonego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych. Sąd uznał, iż wymierzona poprzednio przez Sąd Rejonowy w Siedlcach kara, nie zrobiła zbyt dużego wrażenia na oskarżonym, skoro zbagatelizował ostatnie orzeczenie Sądu i znów popełnił takie samo przestępstwo.

Z uwagi na powyższe Sąd zastosował ostrzejsze kryterium i wymierzył oskarżonemu na podstawie przepisu art.178a § 4 kk - karę 2 dwóch lat pozbawienia wolności. Jednocześnie Sąd uznał, iż wobec niego zachodzą wszelkie przesłanki z art. 69 § 1,2 i 4 kk do skorzystania z dobrodziejstwa warunkowego zawieszenia tejże kary. Pięcioletni okres próby określony na podstawie art.70 § 1 pkt 1 kk będzie dla niego wystarczający, aby mógł przemyśleć swoje postępowanie i wysnuć wnioski co do swego zachowania w przyszłości, jako uczestnika ruchu drogowego, nie stwarzającego zagrożenia zarówno dla siebie jak i innych.

Dla odczucia dolegliwości kary Sąd na mocy art.71 § 1 kk wymierzył mu grzywnę w wysokości 100 stawek dziennych, w kwocie po 10 zł każda. Ilość stawek Sąd ustalił mając na względzie wysoki stopień szkodliwości czynu oskarżonego, zaś wysokość stawki - sytuację materialną oskarżonego, który pracuje i zarabia 1200 zł miesięcznie, posiadając na utrzymaniu sześcioro z dziewięciorga dzieci.

Wymierzając oskarżonemu karę, Sąd uwzględnił wysoki stopień winy sprawcy, wynikający z braku poszanowania prawa oraz wysoki stopień społecznej szkodliwości czynu. Przy wymiarze kary Sąd uwzględnił również dotychczasową karalność oskarżonego za przestępstwo z art.178a § 4 kk.

Zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres siedmiu lat orzeczony na podstawie art. 42 § 2 kk Sąd miarkował, mając na względzie poprzednio orzeczony zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych oraz znaczne przekroczenie przez oskarżonego progu trzeźwości przy jeździe samochodem po drodze publicznej i uznał, iż wobec nagminnego popełniania przestępstwa jazdy samochodem w stanie nietrzeźwości, zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych powinien być dłuższy.

Na podstawie art. 49 § 2 kk Sąd orzekł od oskarżonego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej świadczenie pieniężne w kwocie 500 zł, uznając, iż mieści się ono w granicach możliwości zarobkowych oskarżonego.

Jednocześnie przy orzekaniu w niniejszej sprawie Sąd zastosował przepisy ustawy poprzedniej, jako względniejszej dla oskarżonego w zakresie możliwości zawieszenia kary, orzeczenia środka karnego, jak i świadczenia pieniężnego, stąd w kwalifikacjach art.4 § 1 kk.

Mając powyższe na względzie Sąd orzekł jak w wyroku, o kosztach rozstrzygając na podstawie art.624 § 1 kpk, uznając, iż w sytuacji braku stałego źródła dochodu przez oskarżonego i utrzymywaniu 6 dzieci, uiszczenie kosztów sądowych byłoby zbyt uciążliwe.