I C 821/15
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Wydział:
-
Skład sędziowski:
-
Protokolanci:st.sekr.sąd. Bożena Dzięgiel-Wiatrak
-
Słowa kluczowe:
Podstawa prawna:
Powołane przepisy:
Korekty wprowadzone przez SAOS:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:01-12-2015
-
Osoba publikująca:Katarzyna Maruszewska
-
Korektor:Agnieszka Lewandowska
Dodatkowe informacje:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. Akt I C 821/15
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 06 października 2015r.
Sąd Rejonowy w Iławie Wydział I Cywilny w składzie:
Przewodniczący: SSR Wojciech Drewniak
Protokolant: st.sekr.sąd. Bożena Dzięgiel-Wiatrak
Po rozpoznaniu w dniu 06.10.2015r. na rozprawie
Sprawy z powództwa Miasta S. W. – Zarząd (...) w W.
p-ko pozwanej P. D.
o zapłatę
I. Zasądza od pozwanej P. D. na rzecz powoda Miasta S. W. – Zarząd (...) w W. kwotę 540,80zł /pięćset czterdzieści złotych 80/100/ z odsetkami ustawowymi w stosunku rocznym liczonymi:
- od kwoty 270,40zł od dnia 02.10.2014r. do dnia zapłaty
- od kwoty 270,40zł od dnia 24.10.2014r. do dnia zapłaty
Zasądza od pozwanej P. D. na rzecz powoda Miasta S. W. – Zarząd (...) w W. kwotę 210,00zł tytułem zwrotu kosztów procesu – w tym 180,00zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.
I C 821/15
UZASADNIENIE
Powód Miasto S. W. – Zarząd (...) w W. wniósł p-ko pozwanej P. D. o zapłatę kwoty 540,80zł.
W uzasadnieniu powód wskazał, iż w/w kwoty domaga się z tytułu należności przewozowej wskazując, iż pozwana dwukrotnie korzystała z przejazdu środkami komunikacji bez uiszczenia odpowiedniej opłaty.
Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 27.05.2015r.wydanym przez Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie roszczenie powoda uwzględniono w całości.
W sprzeciwie pozwana wniosła o rozłożenie należności na raty, co spowodowało utratę mocy nakazu zapłaty w całości.
Postanowieniem z dnia 17.06.2015r.sprawę przekazano do rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Iławie
Sąd ustalił i zważył, co następuje:
Roszczenie powoda jest zasadne w całości.
Pozwana nie kwestionowała faktu dwukrotnego korzystania z przejazdu środkami komunikacji publicznej bez ważnego bilety.
W związku z tym powód nałożył na pozwaną obowiązek zapłaty za przejazd w kwocie 4,40zł oraz opłatę dodatkową w kwocie 266,00zł.
/wezwania k.12,13/
Zarówno obowiązek zapłaty za przejazd jak i opłata dodatkowa zostały nałożone prawidłowo – zgodnie z art.33a ust.3 ustawy Prawo Przewozowe w razie stwierdzenia braku odpowiedniego dokumentu przewozu przewoźnik lub organizator publicznego transportu zbiorowego albo osoba przez niego upoważniona pobiera właściwą należność za przewóz i opłatę dodatkową albo wystawia wezwanie do zapłaty.
Wysokość opłaty dodatkowej określona została uchwałą nr VI/301/2011 Rady M.S. W..
Wniosek o rozłożenie należności na raty Sąd uznał za niezasadny.
Zgodnie bowiem z art.320 kpc jedynie w szczególnie uzasadnionych wypadkach sąd może rozłożyć na raty zasądzone świadczenie. W ocenie Sądu w niniejszej sytuacji takowe szczególne wypadki nie zachodzą. Od nałożenia na pozwaną opłaty dodatkowej minął znaczny okres czasu i pozwana mogła w tym terminie spełnić świadczenie nawet płacąc je w ratach.
Mając powyższe na uwadze zasądzono od pozwanej na rzecz powoda dochodzoną pozwem kwotę w całości.
O kosztach procesu orzeczono zgodnie z art.98§1 kpc w zw. z §6 pkt.2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r.
w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu.